Oskar

Voor Rosie. De Beer die alles begrijpt.

Welkom hier Kraan. Dat klinkt op zich nog wel dat je er op tijd bij bent. Hoewel een cynicus ook zou kunnen opmerken dat je in de ontkenningsfase zit. Dat weet ik niet, want ik ken je niet. Maar dat stiekem drinken is natuurlijk nooit goed. In combinatie met de sores tijd om even op de rem te trappen. Is het wat om eens een maand of drie niks te drinken, kijken wat dat met je doet? Hoe dan ook: sterkte.

Is dat poetsen nou een vervelend ontwenningsverschijnsel van niet drinken @Freekie? Hier is het inmiddels voorjaarsvakantie, maar bepaald nog geen voorjaar. Op het schoolplein zeggen de ouders dan altijd tegen elkaar dat hun kinderen ‘er wel aan toe’ zijn. Zelf merk ik eigenlijk nooit verschil, onze jongens stuiteren gewoon door. Op de één of andere manier worden ze ‘s avonds ook nooit moe. Maar als je ze op gegeven moment maar gewoon op bed legt slapen ze binnen twee minuten. Mooie vooruitzichten: vanavond naar Het Kasteel, twee dagen werken en dan een weekje op vakantie

Het oorspronkelijke idee achter woke was meen ik om je bewust te worden van sociale misstanden en verborgen discriminatie en zo te komen tot meer verbroedering. Maar als het uitdraait in censuur kom je al snel weer op het niveau van de piemelpolitie die in de zestiende eeuw de oude Romeinse beelden in het Vaticaan liet bedekken met vijgenbladeren. Je moet mijns inziens nooit gaan tornen aan openheid en vrijheid, want dan leidt het maar weer tot vertrutting die irritatie oproept en uiteindelijk tot juist meer tweespalt in de samenleving.

Haha, ik ben er gloeiend bij Ik had nog wel even ingezoomd op dat hoekje toen ik de foto van internet haalde, maar zie nu pas dat alcoholpercentage. Goed opgelet @Kamille

Lieve help, wat is dát toch op een vreselijke manier aan het doorslaan hè? Ik erger mij er kapot aan. Nu las ik weet dat één of andere hotemetoot uit mensenliefde heeft besloten Roald Dahl te gaan herschrijven. Nog even en we zijn terug in de Middeleeuwen met openbare boekverbrandingen. Nee, je hebt tegenwoordig geen katholieke kerk meer nodig voor zuur moralisme

Alvast een stevig ontbijt om de dag mee door te komen. De vastentijd is tenslotte begonnen. Tast toe!

Mogge mensen. Vanuit de vroegte. Vandaag oudste zoon aanmelden voor de middelbare school. Kleine jongens worden groot. Ik vind het een leuke leeftijd wel. Lekker puberen. Die fase waarin je je wil ontworstelen aan elke autoriteit, maar tegelijkertijd meer bevestiging nodig hebt dan ooit omdat je zo onzeker bent als de pest. Leuk om nu een puber voor mijzelf te hebben Maak er een mooie dag van. Veel zon komt er niet geloof ik, dus het licht moet uit onszelf komen

Pfoe, het zijn nu wel heel veel verschillende vragen en opmerkingen kriskras door elkaar heen, @karin123. Daar kun je jaren over doorpraten. Dat vind ik eigenlijk ook best interessant, maar nu even niet. Ik wilde in deze draad slechts een poging doen om het verwrongen negatieve beeld dat veel mensen van het geloof hebben wat bij te stellen. Ik vermoed dat dit niet is gelukt.

Het openheid van zaken geven over mijn drankmisbruik vond ik één van de belangrijkste stappen in mijn herstel. Wel vreselijk moeilijk en beschamend. Alsof je in je blote reet door de winkelstraat moet lopen. Ondanks die schaamte ontmoet je vaak vooral begrip en steun. En het gooit wederom een aantal achterdeuren stevig dicht. Selectief zijn inderdaad in wie je wat verteld. Het volledige verhaal, een aangepaste of verkorte versie of gewoon niks. Ik ken ook iemand die ging als hij bij het Grieks restaurant voor de maaltijd een ouzo kreeg aangeboden al omstandig uitleggen aan de ober dat hij een probleem met alcohol had. Ik vind dat je mooie stappen maakt.

Wat mijzelf stoort is dat een geloof waar tallozen hun inspiratie in vinden om liefdevol naar de mensen om hen heen te kijken doodleuk wordt weggezet als een slechts door macht en geldzucht gedreven club die zich voornamelijk bezighoudt met het misbruiken van kinderen en uitmoorden van volkeren. Wat je schrijft over de positie van de vrouw is eerder een algemeen probleem en het product van een eeuwenlange patriarchale samenleving. Dat begint pas sinds enkele decennia te veranderen en heeft bij een log en voorzichtig instituut als de kerk waarschijnlijk tijd nodig, of jij en ik daar nu zin in hebben of niet. Maar dat beeld dat je schetst van de onderdrukte vrouw met als voornaamste functie om tot in lengte van dagen kinderen te blijven baren is toch echt tamelijk gedateerd. Verder is het niet van de laatste tijd dat God ‘Hij’ wordt genoemd. Dat was altijd al, en is waarschijnlijk wederom vooral vanuit de jarenlange algemene dominantie van mannen in de samenleving te verklaren. Het is juist de laatste tijd dat er zo nu en dan stemmen opgaan om in plaats van ‘hij’ , ‘zij’ of ‘het’ te gaan zeggen. Daarnaast zou je ook kunnen opmerken dat God en Jezus het misschien officieel voor het zeggen hebben in de katholieke wereld, maar dat feitelijk Maria daar al eeuwen de broek aan heeft

En zo eindigt de poging tot nuance. Ik bagatelliseer echt niet de misstanden. Maar kijk eens wat verder dan de neus. Hoewel kortzichtigheid het leven best overzichtelijk maakt. Alle blondjes zijn dom. Alle Surinamers lui. Alle azielzoekers crimineel. Etc.

Het is inmiddels een solide basis om op voort te bouwen Maarten. Ik vind 'nooit meer drinken' ook een uitspraak die eerder weldadige rust dan onrust brengt. Dat verdeelt de stoppers vaak in twee kampen: de dagvoordaggers en de knopommers. Ieder moet maar ervaren wat hem het beste past. Goed te lezen hoeveel het stoppen je oplevert. Nu alleen nog af van die verrekte koekoeksklok. Gezien je beeldende beschrijvingen ervan lijkt het me inderdaad geen pretje om dat beest elke middag in je kop te horen Kwestie van volharden, dan verdwijnt ook dat. Zo'n beest geeft ook een keer de moed op.

Way to go, Bout! Ik vond stoppen met roken moeilijker dan stoppen met drank. Ben je trouwens niet bang dat als de ene stoppoging mislukt, je de ander ook laat schieten? Zo ging het - vanwege dat verhipte alles of niets - bij mij vaak.

Spirit: Heerlijk gegeten net. Als altijd afgesloten met een prettig kopje espresso. Dat is één van de vele geneugten die in de plaats van de alcohol is gekomen. Kun je niet een koekenpan naast je bed leggen @Francoise, voor als je man terugkomt van de carnaval? Jammer dat zoveel mensen slechte ervaringen hebben met de katholieken. Ik heb mij ooit geheel uit vrije wil en bij volle verstand bij die club aangesloten en er heeft in al die jaren mij nog nooit iemand verteld wat ik precies moest doen of denken of laten. De tijd dat meneer pastoor kwam kijken wat er tussen de lakens gebeurde is lang voorbij. En er gebeuren ook ontzettend veel mooie dingen uit naam van dat geloof, laten we dat ook niet vergeten. Er wordt soms wel heel makkelijk gegeneraliseerd. Als je bijvoorbeeld alle Marokkanen of homoseksuelen over één kam scheert wordt je tegenwoordig terecht stevig gecorrigeerd. Maar als het het christelijk geloof betreft is het nog steeds gemeengoed.

Carnaval dus. Ik ben daar niet dol op. Zelfs stomdronken vond ik die leut vroeger nauwelijks te verdragen. Het oorspronkelijke katholieke idee van voorafgaand aan de vasten nog even een paar dagen los te gaan staat me wel weer aan. Maar losgekoppeld van elkaar is het wel een holle vertoning.

Mogge mensen Tamelijk rustig dagje voor de boeg. In de ochtend drink ik eigenlijk alleen maar virtuele koffie van Yvonne. Als mijn vrouw en ik beiden thuis zijn drinken we cappuccino, dat is een soort ritueel, maar dat komt op doordeweekse dagen niet veel voor. Op mijn werk slobber ik automatenkoffie uit gewoonte. Pas in de avond begint het echte koffie drinken. Ik heb laatst een zakje mooie koffiebonen gekocht, waar ik erg nieuwsgierig naar ben, maar heb deze nog niet aangebroken. Soms lukt het mij wel de bevrediging van het verlangen uit te stellen Maar nu eerst maar thee. Sencha.

Dat klinkt als een mooie ontwikkeling die je doormaakt, Bout. Je schrijft: 'de spaak is uit het wiel', de stagnatie ineens voorbij, het leven kan weer voort rollen. Zo heb ik het destijds ook ervaren. Soms was dat ook schrikken, want dan kun je wel leuk weer rollen, maar je moet je dan ineens ook afvragen: waar naar toe. Maar er springen ook zomaar overal laatjes open, en je kunt weer genieten van dingen waar je vroeger niks van moest hebben. Goed ook dat de gewoonte, het automatisme, er uit begint te raken om elke keer maar weer hop naar de supermarkt te fietsen. Knap ook dat je de verleiding van het antabusje niet slikken hebt weerstaan en geen gebruik hebt gemaakt van de gelegenheid dat je er - farmaceutisch gezien - wel mee zou zijn weggekomen. Wel voorzichtig blijven daarmee. Er kunnen inderdaad zomaar ineens momenten om de hoek komen dat je wél voor de bijl gaat, en daarna de haren uit je kop trekt van spijt. Ik vind die antabus wel een prettig middel om een solide basis te leggen voor een alcoholvrij leven. Geen discussie, geen kopzorg. Maar daarvoor zou ik wel de frequentie of dosering wat opvoeren, zodat niet de hele tijd momenten ontstaan 'waarop het wel zou kunnen'. Dan maar even geen seks. Een klein offer voor een grotere zaak.

Ja, dat is wel zo. Maar ben je niet bang dat de vulkaan even later doodleuk alsnog tot uitbarsting komt?

De stelling is me weliswaar iets te stellig, maar het risico is aanwezig. Vanuit de ene naar de andere roes. Soms heel duidelijk, door de neiging ineens naar een andere drug te grijpen. Soms wat minder opvallend en subtiel verpakt in zakken drop, hompen kaas of de neiging jezelf als een razende voort te planten. De mateloosheid. De korte kik. Maar het schiet natuurlijk niet op om het ene gat met het andere te gaan vullen. Ongezonde verslaving vervangen door gezonde verslavingen als je op je werk storten of als een malle gaan sporten is al beter. Maar nog altijd onbevredigend als de functie ten diepste is je af te leiden van jezelf, van de werkelijkheid. Je rent ineens een andere kant op, maar bent nog altijd op de vlucht. Maar het kan ook anders. Verslaving hoeft niet op verslaving te volgen. Het begint dan volgens mij met iets van kalmte en rust, zelfacceptatie, dat soort shit. Of desnoods gewoon een soort berusting en opluchting dat er niets meer aan te doen is. Het leven nemen zoals het is, in plaats van alles willen besturen of begrijpen, of er steeds weer voor op de loop blijven gaan.

Een kwart jaar onderweg Piet, van harte gefeliciteerd! Je mist beloning, smeermiddel en verdoving schrijf je. Bij mij was destijds de terugkerende levenslust na het stoppen een royale compensatie. Maar ik snap dat het in een burn-out niet meteen springen & dansen is. Maar het leven kan ook mooi zijn als het schuurt en heel langzaam gaat. Juist dan, vind ik. Wat zijn nou dingen waar jij blij van wordt, Piet? (Duiveltje dat op je schouder tikt klap met hamer geven. Recht op zijn kop. Pats.)

Je bent inderdaad net op een plek van het forum terecht gekomen waar maar zelden wat gebeurt Vraj. Wat Roberto al zegt: op de Dagdraad en Wie-is-wie is het een stuk drukker. Wellicht zien we je daar snel!

Welkom hier Mart. Goed dat je hier bent gekomen. Een belangrijke stap om voor het eerst je probleem uit te spreken. Je voelt nu waarschijnlijk vooral sores & ellende, maar het kan juist het keerpunt worden. Ik denk dat je wel degelijk een ruggengraat hebt, maar gedrenkt in alcohol wordt dat een soort rubberen staaf die bij tegenwind direct doorbuigt naar de verkeerde kant, zodat je opnieuw met je snoet in het bier terecht komt. En op die manier blijft het jammeren en jezelf beklagen. Het roer kan ook om. We vergeten dat vaak omdat jezelf verdoven met een nieuwe shitload alcohol veel makkelijker - en eerlijk is eerlijk - ook prettiger is. Het is ook niet eenvoudig, maar het kán wel. Hier op het forum wemelt het van de mensen die zich hier net als jij ooit op een droeve dag met de fles onder de arm hebben gemeld en die nu weer fier rechtop lopen. Er is altijd hoop Mart. Je hebt een hoop om het voor te doen. Een nieuwe baan. En veel meer natuurlijk, je kinderen, je gezin. Waarschijnlijk voel je je daar nu juist schuldig & ellendig over. Maar er is veel meer te redden dan wij in onze sombere alcoholische momenten denken. Ik hoop dat je erin slaagt daar op Madeira van de sores een soort keerpunt te maken. Jouw verhaal raakt me. Geef niet op, maar krabbel overeind, en probeer voorzichtig voetje voor voetje weer vooruit te gaan. En blijf hier schrijven, hoe rot je je ook voelt, want dat helpt echt. Madeira is trouwens een verdomd mooi eiland, was je dat al opgevallen? Moedig voorwaarts!

Mogge mensen. Ik dacht wat hoor ik toch voor raar geluid door het open slaapkamerraam naar binnen waaien. Maar het is de dag. Hij kriekt. Als ik nu al uit bed ga heb ik extra veel tijd om te verlummelen vandaag. Een wandeling in het duister. Ontbijt maken. En op tijd beginnen om het nieuwe bed voor de kleine man in elkaar te schroeven. En oja, lummelen natuurlijk, laat ik dat ook niet vergeten. Ik wens jullie allemaal een mooie dag. Kalmpies an & pompiedom!