Oskar

Er is nog niet eens een besluit, dus ook geen plan. Daar ga ik de komende maanden over nadenken. Maar ik wil liever niet alles gaan plannen en meten. Als een normale matigheid er niet in blijkt te zitten drink ik liever helemaal niet dan dat ik bij elke slok moet gaan denken hoeveel en wanneer en waarom. Het leven moet tenslotte wel ontspannen blijven.

Een grondige aanpak, met het laagste risico, dat ben ik met je eens. Maar ik denk ook dat er naast veel overeenkomsten ook individuele verschillen zijn. Tussen de oren, niet persé in de hersenen.

Ze staat niet meteen op tafel te dansen, maar ziet ook wel de zaken er nu anders voorstaan dan vier jaar geleden.

Aja, dat bezoek aan de abdij zelf zal inderdaad nog wel door te komen zijn zonder direct aan lager wal te raken

Ruim drie jaar geleden, op 17 oktober 2019, dronk ik voor het laatst alcohol. In de vroege ochtend was ik per trein op weg naar de kliniek om af te kicken. En in het schemerduister dronk ik nog snel een fles rode wijn leeg op het perron. De ontwenning daarna ging verrassend snel. Nadat de knop hardhandig werd omgezet zijn er eigenlijk maar heel weinig momenten geweest dat ik de drank echt miste. Sindsdien is veel in mijn leven ook ten goede veranderd. Een ander huis, een andere stad en andere baan. Werken aan relatie en gezin. Het vertrouwen terugwinnen. Het komen tot openheid over mijn alcoholgebruik. De pijlers waarop mijn Nieuwe Leven werden gebouwd. Eigenlijk ben ik domweg gelukkig. Sinds enkele maanden speelt de gedachte om 'het weer eens te proberen'. Natuurlijk ben ik op mijn hoede door de velen die mij voorgingen en jammerlijk mislukten. En is er ook de bezorgdheid om ondanks alles wat ik de afgelopen jaren heb opgestoken zelf binnen de kortste keren weer terug bij af te zijn. Ik ken de theorie van de kapotte rem. Maar ik ben ook eigenwijs. Of beter gezegd: ik denk zelfkennis en vertrouwen te hebben. Maar ik wil niet lichtzinnig zijn. Ik had mij voorgenomen om als het idee om 'het weer eens te proberen' zou rijzen ik dit eerst een half jaar in de week te leggen. Om nog eens uitgebreid alles te kunnen afwegen alvorens het plan tot uitvoer te brengen. In plaats van impulsief in de kroeg een biertje aan te pakken. Onlangs boekte ik onze vakantie voor deze zomer. Die begint met een bezoek aan de Abdij van Orval. Ooit een van mijn favoriete bieren, maar ook om andere redenen een plek die zeer tot mijn verbeelding spreekt. En nu denk ik er over dat dit een mooie locatie is om voorzichtig weer eens te kijken of ik het nu wél kan.

Aja, drankdromen. Die had ik vooral ik het begin best vaak. Nu ik ruim drie jaar droog ben nog maar heel af en toe. Laatst nog. Toen was ik in mijn droom er al over verbolgen dat ik ondanks jaren mijzelf van alles inprenten en heilig voornemen ik toch nog op een tamelijk onnozele & achteloze manier ineens weer aan de fles zat te lurken.

Ah, ik zie dat de discussie zich heeft verschoven naar het onderwerp boeken Ik lees mijn boeken altijd van papier, en het liefst in bed of op zolder. Maar ik lees niet meer zo overmatig als vroeger, voor een groot deel ook omdat ik merk dat ik mijn kop er moeilijker bij kan houden. Bij onze laatste verhuizing hebben alleen mijn favorieten overleefd, de hele collectie aan romans is weggeven of voor een habbekrats verkocht. Dat deed - net als bij het wegdoen van de collectie elpees en cd's - best pijn. Maar soms moet je ook een beetje praktisch zijn. Een roman lees ik één keer, de hele goede misschien vijf keer. Daarna staan ze met zijn allen maar wat op een plankje te verstoffen. Nu koop ik alleen nog dichtbundels en af en toe een naslagwerk.

Om een beetje in de stemming te blijven: They that dance must pay the fiddler

Elke dag een stapje dichter bij de dood. Het graf gaapt, de tijd zoemt en nergens is redding. Falderie, faldera. Iemand nog koffie?

Geen enkel boek van de beste man in onze stadsbibliotheek. En hoewel ik in huis het liefst elk vertrekt zou volstouwen met boeken ben ik gestopt met het kopen van boeken. De praktische bezwaren hebben gewonnen. Maar ik zal de naam onthouden. Alan Watts. Wat ik over hem lees op internet bevalt mij.

Na een volle dag alleen met de kinderen te zijn opgetrokken is het pijpje bijna leeg en is het prettig na het eten even naar zolder te mogen vluchten. Op de achtergrond Tom Waits - Misery is the river of the world. Wordt papa oud? Vroeger had ik geloof ik toch echt meer energie en geduld. Een leesbril heb ik ook al en als het druk is op het schoolplein versta ik mijn jongste zoon niet meer. Het bevalt me helemaal niet, dat hele ouder worden.

Is goed hoor. Dan verzorg ik jouw katten, mopper ik op ijspegel en regel meteen ook een theeafspraak met die vriendin.

Ik had nog nooit van Alain Watts gehoord, maar ben nu al op weg naar de bibliotheek.

Toen ik stopte was dat met het voornemen ‘voor altijd’ en de euforie was enorm. Ik weet nog hoe ontzettend verbaasd ik hierover was, want ik was er vanuit gegaan dat een tijd van moeizaam worstelen zou volgen. Ik verklaar de euforie vanuit de bevrijding die ik voelde. De verlossing van een dwangmatige gewoonte die mijn hele leven overschaduwde. Een beetje vergelijkbaar met de onstuimige vreugde van koeien die na een winter lang binnen zitten voor het eerst weer de wei in komen gerend Ik weet nog dat ik hier al vrij snel werd gewaarschuwd. ‘Pas maar op mannetje, wacht maar tot je straks weer van je roze wolk bent afgevallen.’ Ook dat verbaasde mij toen. Ik dacht: wat een sceptisch volk. Natuurlijk zwakte dat euforisch gevoel wel af, maar dat heerlijke gevoel bevrijd te zijn van mijn ketenen duurt eigenlijk nog altijd voort.

Goedemorgen mensen. Een dag zonder verplichtingen en plannen. Lekker wel

Welkom terug Peter. Is er al een plan? Als onnozel boerke zou ik ook zeggen: gewoon hop, meteen op 0.

Met 'terloops' bedoel ik ook niet 'ergens in de lente'. Maar slechts dat wanneer je het ergens tussendoor ter sprake weet te brengen het minder zwaar en aanmatigend overkomt. Ik spreek zelf mijn buren ook buiten de lente. Maar kiek moar. Ik bemoei mij wederom met andermans zaken.

Dat van dat raampje was ook bedoeld als olijk grapje @Yvonne

Toen ik hier net was heb ik mij ook verbaasd over de dagdraad. Ik dacht: wat een vreemde potpuorri van oppervlakkigheden. Nu denk ik dat nog steeds regelmatig, maar naarmate je de mensen beter leert kennen is het toch een aardige manier om contact te hebben. Om van de drank af te komen of te blijven word ik er zelf meestal niet veel wijzer van, daarvoor is het me vaak te onsamenhangend. Daarvoor vind ik persoonlijke of themadraadjes beter geschikt, maar die zijn hier niet zo populair. Dat mensen met veel drank op hier zich in wanhoop en op zoek naar steun melden vind ik juist wel weer passend. Het dronken op de ander afgeven weer veel minder. Maar ik vrees dat je dat niet tegenhoudt. Je kunt hooguit een beroep doen op het goed fatsoen van een ieder.

Mogge mensen. Vanochtend werd ik wakker met overal over mijn handen felgele vlekken. Zomaar ineens, gisteravond zag alles er nog normaal uit. Ik dacht: een nieuw virus en ik zal wel spoedig sterven. Maar na enig nadenken vermoed ik dat het van de verse kurkuma komt die ik gisteravond heb staan snijden voor een gezond drankje uit de Magic Bullet. Nou ja. @rapilos: @Etty: hoedt u voor de rijdende rechter! Ik denk ook dat met gewoon een vriendelijk gesprek heel veel valt te bereiken. Persoonlijk zou ik niet apart om die reden gaan aanbellen, dat komt op sommige mensen weer zo aanvallend over, maar het in een terloops gesprek een keer laten vallen. Misschien kunnen ze nog ergens een raam dicht timmeren anders.

Welkom hier. Als je erin slaagt je leven zo in te richten dat je van die overtollige stress af bent is de rest soms ineens verrassend eenvoudig. Probleem aanpakken bij de wortel. Alleen dat herinrichten is soms nog een hele klus. Maar een maand zonder medicijnen al: heel goed. Hier schrijven en lezen werkt ook heilzaam. Vooral als het ineens toch weer tegenzit en de neiging weer naar de fles te grijpen weer de kop opsteekt. Succes!

Ik vind over het algemeen introverte mensen veel interessanter dan extraverte mensen. "Ik moet nog even kijken of ik kan": de titel van dat boek is geniaal

Goed dat je het flesje resoluut naar de kelder hebt gebracht. Maar is je vrouw niet op de hoogte van de ernst van de zaak dan? Het is wel prettig in elk geval dicht om je heen te kunnen rekenen op trouwe bondgenoten in de strijd tegen Oom Bier. Verder ben ik van mening dat men in Libanon geen bier kan brouwen.

Mogge Ja, waar ik vroeger meende vooral een liefhebber van de duisternis te zijn, merk ik nu dat ik het wel prettig vind als het steeds langer licht is. En over twee maand is het alweer lente! Het klinkt als een oplosbaar probleem @Roberto: schilderijen weghalen, rotzooi aan de kant schuiven en met eventuele hulp het bed in delen naar boven sjouwen?