NickyLJ80

Gefeliciteerd Akkordeon!

Ik zal een schriftje meenemen inderdaad Lika, dat is wel een goede tip. Opschrijven lucht wellicht wat op. Ik hou jouw draadje ook bij maar weet nooit iets zinnigs te zeggen, vind dat moeilijk. Heb ook vaak herkenning bij de dingen die je schrijft. Blijven bijna onmogelijke keuzes en je weet vooraf niet welke het best zal uitpakken. En zolang je niets zéker weet, is tijd nemen waarschijnlijk de beste oplossing inderdaad. Maar dat gevoel hè.... Fijn weekend gewenst!

Ik zou me eigenlijk kiplekker moeten voelen, maar op de één of andere manier zit ik vol onrust. Mijn hoofd weet precies hoe het moet en niet moet, maar mijn gevoel doet zulke rare dingen. Leuk hoor therapie, opnieuw "leren voelen" noemen ze dat, maar of ik hier nou zo blij van word? Het alcoholbeest kwam trouwens ook weer eventjes op bezoek. "Hé, jij was toch even gestopt met Refusal vanwege de bijwerkingen? Nou, dan kan je best ook wel een lekker glaasje rosé nemen hoor, bijna vakantie ook toch?!" Ja hoor, natuurlijk! Tsssss ben je helemaal belazerd, stom beest. Gek stemmetje. Zou dat alcoholbeest soms slapen tijdens gebruik van Refusal? Zou dat dan onbewust toch doorwerken in mijn geest? Ik snap anders niet waar dan toch ineens die gedachten vandaan komen. Sta momenteel ontzettend stevig in mijn schoenen qua niet drinken, dus ik kwam niet in het minst in de verleiding, maar toch is dat stemmetje daar dan zo ineens. Ondanks dat ik makkelijk weerstand kon bieden, heb ik toch maar weer een Refusal genomen, heb ze tenslotte niet liggen voor de sier en de "rust in de kop" is me ook veel waard. Rust in mijn kop qua alcoholgebruik lijkt daarmee in elk geval opgelost voor nu. Nu de rest nog. Ik merk een enorme onvrede op. Ik speel met de gedachte om mijn relatie te beëindigen, maar jeetje... eigenlijk wil ik daar nu helemaal niet aan denken en mee bezig zijn. Eerst pas op de plaats en opknappen, maar ik krijg het maar niet uit mijn hoofd. Zo'n twijfel aan of deze relatie nog wel te redden valt. Wanneer mijn dochter er niet zou zijn, zou ik allang alleen verder gegaan zijn. Maar ja, de lieverd is er wel en dat is nogal iets héél essentieels om rekening mee te houden. Vandaag was ik ineens op funda huizen aan het bekijken, leuke drie kamer woningen voor haar en mijzelf. Ik zat ze al helemaal in te richten in gedachten, lekker saampjes verder. Idioot hoor, wegdromen bij iets dat nog niet eens uitgesproken, laat staan besloten is! Vind je het gek dat ik onrustig word als ik dit soort dingen ga opzoeken. Wil het allemaal op de lange baan schuiven, geen haast, goed over nadenken. Maar die gedachten blijven maar door mijn hoofd spoken. Hoop echt dat die onrust gauw weg ebt. Ik word er namelijk niet veel vrolijker van zo. Had even de behoefte om dit van me af te schrijven. Ik hoop het daarmee ook een beetje kwijt te raken, dat onbestendige gevoel. Maandag ga ik lekker even een midweekje op vakantie met mijn dochter. Wil daar echt even heel bewust van genieten, me niet druk maken en gewoon even leven zoals het leven komt. We moeten niks en we kunnen van alles. Even leven in het moment. Ik parkeer daarom mijn gedachten maar even hier. En hopelijk kunnen ze voorlopig even op lang parkeren blijven staan

88,9

Adem in, adem uit En gewoon een appje terug sturen met de mededeling dat je een afspraak hebt met de psycholoog om zo en zo laat en dat je het geen enkel probleem vindt om daarná langs te komen? Kan dat niet?

Hoe is het Anne? Heb je nog erg last van de bijwerkingen?

Is het niet mogelijk om in overleg met je werkgever het tijdstip van die afspraak te verplaatsen zodat de psycholoog door kan gaan? Is het trouwens een oproep van de bedrijfsarts of wil je leidinggevende je gewoon spreken? Ik realiseer me dat ik een hele behulpzame werkgever heb, maar het lijkt me toch vanzelfsprekend dat een werkgever in deze situaties wat inschikkelijker is. Je hebt immers geen afspraak met de psycholoog omdat je teennagel is afgebroken Wat bumperjim zegt lijkt me ook wijs in jouw geval. Eventjes in het kort in een schriftje opschrijven. Zonder er gelijk een dagboek van te maken, maar gewoon een opsomming van afspraken en contactmomenten. Heb je vandaag wel eventjes ergens een klein momentje rust kunnen vinden? Of loop je alleen te piekeren?

Is het goed gegaan vandaag Charisma? Heb je je ziek gemeld?

Lijkt me een goede keuze meid, hoe vervelend het misschien ook is. Ik hoop dat het je lukt om even pas op de plaats te maken. Slaap lekker bij. En wees vooral lief voor jezelf, ook in je gedachten

Precies mijn idee Bolletje, gewoon blijven slikken. Ik wil nog helemaal niet stoppen, het geeft me rust. Ik heb vrijdag een tablet van 250 mg genomen en wil dat maandag ook weer doen. Dat worden dan de vaste dagen. Ik heb het gevoel dat ik al minder last heb van mijn darmen. Ik ga deze frequentie even volhouden en kijken wat dat in mijn lichaam doet. Dank voor jullie reacties hoor!

Zo, twee maanden op weg alweer. Het gaat lekker hier kan ik wel zeggen. Zit lekker in mijn vel ook. Ga het vandaag 'vieren' met lekker eten en wat te snoepen. Vriendin komt ook zo langs, gezellig even bijkletsen. En ik heb net een vakantie 'gewonnen' via vakantieveilingen, dus mijn dochtertje en ik gaan in de herfstvakantie lekker een midweek in een chaletje zitten op een vakantiepark in Drenthe. Leuke dingen ondernemen daar, fijn het bos door struinen en genieten van even lekker niks moeten. En dat voor 88 euro. Is het heel stom dat ik net een vreugdedansje heb gedaan in de woonkamer

@Charisma hoe is het nou?

Ik heb op dit moment helemaal geen behoefte om te drinken dus de huisarts gaf aan dat ik ook gewoon kon stoppen. Maar dat wil ik zelf absoluut nog niet. Wat je zegt, het doet vooral ook iets 'psychisch'. Ik heb geen enkele behoefte om nu overmoedig te raken en wil dus gewoon met een bepaalde regelmaat blijven innemen. Better safe than sorry is mijn idee. Ik wil eigenlijk pas in 2019 eens gaan bedenken of ik er mee zou willen stoppen. Lekker vooruitschuiven, voorlopig geeft dat rust. Huisarts gaf aan dat er verschillende opties zijn, halveren van de dosis of minderen in frequentie. Elk lichaam is anders dus liet hij de keuze eigenlijk aan mij. Vandaar dat ik hier hoopte wat ervaring van andere gebruikers te lezen (ook al zegt dat niets over wat het vervolgens bij mij doet maar toch...) Zal eens kijken bij dat draadje wat je noemt, daar kijk ik eigenlijk nooit. Het zal een kwestie van uitproberen en uitvogelen zijn dus!

Klinkt wat suffig die 2 maanden na de megaprestaties van de anderen deze week. Maar ben er superblij en héél gelukkig mee Vandaag feest dus, ga het gewoon een beetje vieren. Vriendin komt vandaag, maak een lekker broodje carpaccio met rucola en pesto voor de lunch. Lekker custerdcakeje met thee vanmiddag en vanavond eten we pannenkoeken (eventjes niet denken aan het kilokillerdraadje vandaag..)

Fleurtje gefeliciteerd!

Goede binnenkomer hier: 89,1 Nou ja, kan alleen mezelf de schuld maar geven natuurlijk.

Even een vraagje aan de gebruikers hier. Ik slik nu 2 maanden een dagelijkse dosis van 250 mg. Ondanks dat ik steeds beweer geen enkele bijwerking te hebben, denk ik nu toch dat ik dat wel al die tijd heb. Ik wil hier even mijn verhaal doen en hoop op herkenning (of juist niet) en wat tips. Ik ben en blijf maar moe, kan makkelijk 10 tot 11 uur slapen per etmaal en doe dit ook meermaals per week. Nu schuif ik al die vermoeidheid steeds op de burnout, maar ik vermoed dat de Refusal hier misschien ook wat mee te maken heeft. Verder merk ik dat mijn stoelgang maar niet normaliseert. Ik ben nu zelfs helemaal gestopt met koffie en nog blijft het rommelen. Ik vraag me af of meer mensen hier last van hebben. Ik zit er zelf aan te denken om misschien terug te gaan naar 2 maal per week 250 mg. Dan heb ik volgens mij alsnog die stok achter de deur in geval van 'acute drang'. Het spul werkt immers best even door. Iemand tips of ervaring hiermee? Helemaal stoppen is op zich natuurlijk ook mogelijk. Ik sta op het moment heel stevig in mijn schoenen qua niet drinken. Ik weet echter uit ervaring dat dat gevoel razendsnel weg kan ebben en ik wil eigenlijk deze stok achter de deur voorlopig niet opgeven. Maar ik wil denk ik wel even uitvogelen of een lagere dosering een wat gunstiger effect heeft op de 'ongemakken'

Van harte Lady Jane

Tine, gefeliciteerd! En Bambam wauw, ook al zo'n lange tijd!

Wauw LadyJane, wat een enorm lange tijd. Bijna niet voor te stellen voor mij. Proficiat

Maak ook nog een afspraak met de bedrijfsarts Charisma. Die kan wat meer dan de huisarts wanneer je kijkt naar je werksituatie. Een ziekmelding kan nou nét even de rust geven om jezelf weer goed op de rails te krijgen. En met een akkoord van de bedrijfsarts, kan je je er ook makkelijker aan over geven dan. De eerste stappen zijn gezet nu, maar ik zou deze zeker ook nog doen. Overspannen is heel vervelend en een grote waarschuwing dat je op de rem moet gaan staan nu. Je bent nu toch zeker niet alsnog die 80 uur aan het maken hè?!?! Jíj bent niet verantwoordelijk, ook al voel je dat misschien wel zo. Zo, was ik streng? Mooi, dat was de bedoeling ook Slaap je wel een beetje? En lukt het om de alcohol te laten staan of heb je daar moeite mee?

Gecondoleerd Bolletje en heel veel sterkte gewenst

Nou, tsja, wat zal ik ervan zeggen. Werd soms een béétje lacherig van de training. Ga het natuurlijk gewoon een eerlijke kans geven. Zélfs als dat betekent dat ik aandachtig moet luisteren naar het geluid dat een rozijn maakt als ik erin knijp . Ik snuffel nog een beetje rond hier en duik er lekker op tijd in met mijn boek. Zit me al te verheugen op een uurtje fantasy

Dit zal ik moeten gaan googelen LadyJane. Wat je nu schrijft is abracadabra voor mij hihi. Holistisch helen? Ik ben ff internetten dus....

Dat heb ik trouwens nooit begrepen, drank bij het ontbijt. Ik dronk nooit vóór het avondeten, alleen in de avond. Maar dingen als romantische champagneontbijtjes kon je aan mij nooit slijten. Niets qua romantiek overigens, dat 'gen' heb ik niet meegekregen van mijn ouders Ik word/werd ook altijd gezien als sterk. Heb een hele sterke geest. Psycholoog gaf ook aan daar niks mee te kunnen doen, dat lukt toch niet meer en hóeft op zich ook niet. Een sterke wil hoeft in basis ook niet verkeerd te zijn natuurlijk. Ik ben nu juist hard aan het werk met emoties herkennen en leren 'voelen'. Ik voel niks, althans niet aan de oppervlakte, verder dan 'leuk' of 'niet leuk' kom ik niet echt Ergens van binnen vast wel, maar ik heb al zo lang mijn gevoelens weggestopt dat ik ze vaak niet eens kan benoemen. Alles om maar niet kwetsbaar te hoeven zijn, niemand tot last te zijn. Zit alleen maar in mijn hoofd, alles afwegen en analyseren. Vooruit denken, anticiperen, plannen, ontwijken. Dat mag dus niet meer. Maar dat nieuwe 'leren voelen' is wel knap vermoeiend. Wat een klus pfff. Nu leer ik woorden te gebruiken als bang, blij, bedroefd en boos. Dingen die ik ook mijn dochter van 7 bij probeer te brengen. Benoem je gevoelens maar kind, mama doet net alsof ze weet waar ze het over heeft haha. We leren allebei dus nu! Vanmiddag voor het eerst naar de training mindfulness. Die moet ook gaan helpen met bovenstaande. Ben best benieuwd. En dat niet alleen, heb er zelfs zin in