Rudy

Orleando je hoeft je niet te verantwoorden. Ik wil alleen maar zeggen dat ik en menigeen hier op het forum een en ander heeft mee gemaakt vroeger, waarom hij of zij door een aangepraat schuldgevoel of uit een minderwaardig gevoel, uit teleurstellingen ,angst en wantrouwen, zijn gevoelig liggende problemen niet meer met zijn medemens durft te delen. Bij mij heeft het jaren therapien geduurd voor ik over de angst, weer mensen in vertrouwen te nemen heen was. Ik ben blij met deze veranderingen. Wij kunnen niet zonder elkaar groeien. Orleando misschien moet je minder hard vechten en je situatie meer aanvaarden. Het zijn allemaal momenten die bij jou en je leven horen. Ik wens je kalmte moed en wijsheid toe.

Charlie in de periode dat ik dronk was ik een meester in het niets zeggen. Het vervelende daaraan is dat je mensen machteloos maakt. Ik heb eens een stuk gelezen waardoor ik inzicht heb gekregen in wat doodzwijgen met een mens doet. Het is een erg onzekere situatie als niemand wat zegt. Men gaat stemmingen van gezichten af lezen en denkt dan te weten wat de ander denkt. Ik heb vaak gedacht dat ik gedachten kon lezen, maar sloeg vaak de plank mis. Hopeloos. Ik dacht dat ik een enorm empatisch gevoel had ontwikkeld, maar kon niet eens voor mezelf zorgen. Het zal moeilijk zijn de stilte van jaren te doorbreken. Ik denk dat je daar hulp bij nodig hebt. En de bereidheid van beide parteien om samen te werken. Ik denk dat er moed voornodig is en je veel van elkaar moet houden om oude patronen te doorbreken. Maar waar een wil is is een weg. Wat wil jij???? Charlie. alles is mogelijk zolang je er niet bij drinkt.

De ander kan je pijn en verdriet niet wegnemen maar je wel het gevoel geven er niet alléén voor te staan. Je moet nog veel zelf doen ,maar hoeft het niet meer alléén te doen.

Orleando, misschien is het een goed idee zulke emotionele zaken samen met iemand te doen, in plaats van alléén.

Blacky je zou denken dat je hennep verbouwd,grapje.

Dory proficiat met de tijd dat je niet meer drinkt. En nu volhouden.

Ik heb dat gigantische verslavingsproces van mij in stukjes gehakt. En de angst verdeeld in delen die zijn te overzien. En deze afzonderlijke delen of problemen te lijf gegaan, stap voor stap. Allemaal een fijne dag vandaag. Ik ga eraan beginnen.

Negeer de angst niet Dory. Kijk haar recht in de ogen. ervoor vluchten (zoals drinken)voedt de angst. Ernaar "kijken"(erwat aan doen) lost de angst op.

Orleando dat wellis-nietes spel roept wantrouwen op. Je zal een tijd droog moeten staan omdat vertrouwen terug te krijgen. Je kinderen hebben eenmoeder nodig die nuchter is. Een goede motifatie om vandaag niet te drinken. Morgen is het weer vandaag.

Charlie van harte beterschap, vertrouw op je medicijnen en neem ze op tijd in. Tapas, zorg goed voor jezelf. Allen die het moeilijk hebben met weinig drinken wens ik veel sterkte. Er is moed voor nodig om te stoppen met drinken. Eenmaal die stap genomen is er geen weg meer terug. Niets is het waard om te gaan drinken. Tijd om het eten voor te bereiden. Tot later.

Anjo ik herken dat "nemen" wat ik denk dat mij toe komt. Ik communiceerde niet. Vragen was doodeng. Ik pakte alleen maar. Het is goed te zeggen wat je wel en niet aan staat. Het gesprek aan gaan is elkaar ook graag zien. mensen weten nu, wat je wel en niet denkt. Hoeven niet meer te gissen naar de beweegreden waarom je dingen doet. Ik zelf ervaar die openheid als zeer prettig. Je hoeft dat niet te verdienen. Je hebt er net zo als een ander recht op.

druppeltje, welkom terug.

Francesca, blij te horen dat het goed met je gaat.

Safi jij ook gefeliciteerd me je trouwdag en het werk dat je man heeft aangeboden gekregen. Ik hoop dat er iets positiefs uit voort komt. Maak er een mooie dag van vandaag.

Bammetje een dikke proficiat met je jubileum. Doe stille voort.

Beste Ziza slik jij alles voor zoete koek wat je sponsor zegt.? Zelfs over serieuze zaken als "streven naar perfectie" en wat dat met mensen doet en hoe ongelukkig en alléén deze mensen over het algemeen in het leven staan, lacht jouw sponsor je uit. En jij lacht met hem mee. Iedere vergelijking gaat mank en wat je partner denkt is suggestief. Het gaat erom hoe jij denkt en welke invloed perfectionisme op jou leven heeft gehad. En, waarom je dat nu misschien niet meer nodig hebt zo te leven. Streven naar perfectie was mijn manier om "gezien" te worden. Het komt voort uit een gevoel van minderwaardigheid. Bang voor de pijnlijke kritiek van vroeger. De vernederende woorden en niet te vergeten, blikken. Daarna was er alleen nog de angst en niets meer goed genoeg voor mij. Altijd kon het beter. Nooit tevreden. De energie die dit koste, vroeg om de roes. Ik had er een moord voor over om aan de pijnlijke kritiek te ontkomen. Het is intriest geen andere manier te kennen om aardig gevonden te worden en aansluiting te vinden bij je medemensen. Ik weet dat perfectionisme niet bestaat, maar mensen die er naar streven zijn niet te benijden. De enige die er voordeel bij heeft is de werkgever. Over zulke pijnlijke zaken Ziza, kan ik niet met je mee lachen.

Dat als ik nu (kortgezegd) ruzie met mijn kids heb ik het gevoel heb dat ik door hun wordt afgewezen dat dat een bevestiging is van de afwijzing door mijn moeder mijn leven lang. Snappen jullie dat? Hallo Houtje ik denk te herkennen in wat je schrijft en voelt. De oude situatie schuift als een negatief over de nieuwe. Je voelt de afwijzing van vroeger in een nieuwe situatie. Het is reuze knap oud en nieuw van elkaar te kunnen onderscheiden. Anders zou je je kinderen verantwoordelijk maken voor de pijn van vroeger die je voelt tijdens de ruzie in een nieuwe situatie want kwaadheid of verdriet of pijn die het oproept is niet voor hen bedoeld maar voor je moeder. Het zijn erg pijnlijke situaties. Vooral als men persoonlijk wordt, jij bent jij wordt en jij groeit op voor enz dan krijg je het gevoel op de persoon te worden afgerekend terwijl het in feite gaat over het aanspreken van iemand zijn gedrag. Dat is een weredl van verschil. Zelf heb ik die afwijzing gevoeld en een leven lang met het idee gelopen dat ik niet deugde. Het oude gevoel afgewezen te worden ben ik vaker in een nieuwe situatie tegen gekomen en zo geleerd mijn deel van het deel van b.v de partner gescheiden kunnen houden. Haar of anderen niet verantwoordelijk te maken voor mijn onverwerkte oud zeer. Vooral in het begin moeilijk, verwarrend en pijnlijk en hard weg lopen was dan ook mijn eerste gedachte tijdens zulke confrontaties. Ingehaald worden door het verleden en er voor weg lopen. Dit Houtje, waren vroeger mijn valkuilen tijdens mijn huwelijk en in relaties met mensen, hierom sloeg ik de deur achter mijn k*nt dicht en zette het op een zuipen. Als NU een confrontatie pijn doet vraag ik een time-out en wij bespreken nadien het onderwerp waarom ik b.v de ander heb gekwetst. Soms worden er in een ruzieachtige sfeer woorden gebruikt waar men later spijt van heeft. En daarop terug komen wist ik niet dat mocht. NU wel. Ik denk dat niemand zijn partner of geliefden expres pijnigd, maar de onverwerkte pijn van vroeger kan zomaar onverwacht door een situatie naar boven borrelen en dan is het kunst bij jezelf te blijven en niet anderen de schuld te geven van jou onverwerkte pijn. Houtje het is goed voor het verwerken en daardoor verkregen inzicht , dat dit gebeurt. Je kunt de pijn van vroeger nu plaatsen, los laten en mee leren omgaan. Het blijven wondjes, maar de pijn wordt minder. Misschien is het goed je kinderen te vertellen waarom je reageert zoals je doet. Je emoties bespreekbaar maken is elkaar graag zien en brengt je dichter bij elkaar. Het is de band die ik vroeger thuis heb gemist. Houtje, het gaat goed met je. Ik leef met je mee.

Houtje hartelijke dank:present:

Mensen, ik ben weg. Mijn vrouw komt binnen niet al te lange tijd vanuit Belgie aangereden. Fijne avond allemaal. Tot later maar weer.

An eenmaal in de mallemolen van pas gestopt zijn met drinken heb ik me voor genomen om alles wat ik vroeger als moeilijk ervaarde aan te pakken en niet meer te twijfelen. Want dat is eigenlijk wat is gebeurt al die tijd. En dat hield ik mooi in stand door mijn negatieve benadering van het leven. De problematische kant noemde ik de duistere kant en wilde daar niet mee van doen hebben. Ik koos voor de plesante kant van het leven. in hoofdzaak MIJn plezierige kanten. Maar liep vast. Aktie is het sleutelwoord.

KOOLRAAP lekker, dat ken ik van vroeger. Met een papje.

An je kunt je afvragen in hoeverre je sterk moet zijn. Misschien moet je juist niet de sterke An uithangen. Waarom. Omdat je geen NEE kunt zeggen. Bang om afgewezen te worden.? Waarom voel je je zwak en stuntelig als je niet meer sterk hoeft te zijn van jezelf. De kracht die wij missen komt van binnen uit. Die kracht kan zich ontplooien door een positieve kijk op het leven. Alleen jijzelf kunt de antwoorden geven op die vragen. Zelf ben ik opgevoed in angst. Voor alles wat ademt en leeft ben ik bang gemaakt. Ook voor het geloof. Mij werd alles uit handen genomen, ik denk geen tijd. Uitleg was er nauwelijks of niet. Mij werd omgang met groepen mensen verboden zodat ik dingen stieken ging doen. Daardoor ontstond weer angst betrapt te worden. Daarnaast een schaamte en schuldgevoel tegen het gezag van moeder en de macht van vader hebben verstoten. Ik deed alles stiekem en ben 50jaar lang een stiekemerd gebleven. Mijn verslaving hield mijn angst en stiekeme gedoe in stand. Ik werd gestraft als ik mijn mening wilde ventileren. Ik kon mijn schoenen en tanden poetsen, voor de rest was ik afhankelijk van mijn ouders. Hierin schuilt de tragiek van de onmacht waarin ik later in het leven stond. Een ontwikkeling stoornis. Toen ik stopte met drinken heb ik mijn geestelijk onderontwikkeld ziel moeten bloot leggen en mee leren omgaan. Angst overwinnen, nederigheid betrachten, jaloezie onderzoeken, geen haat en wrok meer maar vergevingsgezind, leren omgaan met mijn kwaadheid, enz. Bij de AA heb ik al mijn vragen gesteld waar ik vroeger geen antwoord op heb gekregen. Noem het maar heropvoeding. Dat alles heeft mij dichter bij mezelf gebracht en ver verwijdert van de verslaving.

kooraap Tina of moet dat koorknaap zijn? Is dat lekker?

Hey Houtje, gebeurtenissen die mijn hart breken, die mij raken, pijnlijke momenten waar ik emotioneel moeite mee heb, waar ik nog niet goed mee kan omgaan,(b.v toegeven dat ik ongelijk heb) brengen tevens de (oude) zucht naar drank met zich mee. Onenigheid op relationeel gebied is er ook één van. En dan is het een kwestie van keuze maken . Of zoals vroeger, vluchten, mijn gevoelens dus mijzelf ontkennen. Of blijven zitten en de emotie onder ogen zien. Dat kunnen pijnlijk verdrietige maar ook vreugdevolle emoites zijn. Ik vind dat een normale gang van zaken. Het is geen gevecht meer, maar een kwestie van kiezen. Eigenlijk gaat het om de vraag welk deel van mijzelf ik beter wil leren kennen. Het is wel zo dat na verloop van jaren niet meer drinken de ervaring een woordje gaat mee spreken. Als ik nu in een situatie terecht kom die nogal confronterend is dan zakt de aarde niet meer onder mijn voeten vandaan. Vroeger moest ik mij zelf aanranden om niet op de vlucht te slaan. Maar nu draait de wereld gewoon door (daar hebben ze een programma van gemaakt) naast de problemen die ik tegen kom. En dat is voor mij een ongekende nieuwe ervaring. Ik heb nogal een hektische tijd achter de rug en mijn rustpunt waar ik altijd weer terecht kan, was even zoek. Tijdens mijn bezoek eergisteren aan mijn oude stamcafé vroeg ik me af of ik niet beter overal de brui aan kon geven en gewoon een pils bestellen. Vroeger zou het zweet me uitbreken zo te denken maar nu vind ik zulke gedachten normaal. Denken is nog lang niet doen. Het blijft weer een kwestie van keuze maken. Eigenlijk was de schaamte me voor door de gedachte wat een gezegend mens ik eigenlijk ben met het leven dat ik nu leid zonder drank. Houtje je doet het goed op jou manier, in jou tempo. Als het niet de juiste weg is die je bewandelt, loop je daar vanzelf een keer tegen aan. Het aller beste is zelf te ervaren wat bij je hoort en wat niet. Zelf te ervaren wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en wat niet. Ontwikkelen door mensen te raadplegen die wat toevoegen aan jou leven. Dat is beter dan je te laten leiden door mensen die DENKEN te weten wat wel of niet goed voor jou is. een fijne avond gewenst.

Goedemorgen. Safi uit bed gewaaid? Ik zal in het vervolg wat langere berichten apart opmaken in Word. Hoewel berichten ook weer niet té lang moeten zijn. Dan verslapt halverwege de aandacht en wordt het scrollen endat is jammer van al die moeite. Karinneke, proficiat met je verjaardag. Maak er een mooie dag van. Aura per dag leven kun je leren. Niet verder kijken dan vandaag. Ook in je hoofd niet te ver vooruit lopen op zaken. Niet meer hollen maar even stil staan bij wat je bezig houdt. Structuur is belangrijk in het leven van kinderen maar blijkbaar ook voor mensen die pas gestopt zijn met drinken. Sterkte toegewenst. Ikzelf ben de grote dorst al een tijd voorbij en kwam eergisteren onverwacht in mijn zuipcafé terecht. Ik had door kunnen rijden maar mijn nieuwsgierigheid dwong me uit te stappen. Buiten de prijzen om was alles hetzelfde gebleven. Dezelfde rode koppen, bloeddoorlopen ogen, dikke buiken aldrinkend uit de fles en klagend over werk en vrouw. Niemand die mij herkende terwij ik er vroeger van smorgens 8uur tot savonds 5uur vrijwel iedere dag heb gezeten, om vervolgens in de auto te stappen en naar huis te rijden. Maar niet zonder onderweg nog een café of drie te hebben bezocht, want de gedachte aan huis en de eenzaamheid maakte me bang. Het was een lijdensweg en ik ben blij dat ik uit de nog rijdende trein ben gestapt. Ik heb niet veel blijvend letsel overgehouden van de sprong in het diep. De tijd heelt niet alle wonden maar er valt mee te leven. Ik ben in Holland en ga vandaag mijn familie eens verrassen met een bezoek. Mijn vrouw komt vanavond laat naar hier en daar verheug ik me op. Maak er een mooie dag van mensen, doe ik ook