Rudy

Soothe het enige wat ik wil aangegeven is de manier waarop mensen over andermans gevoelens heen walsen. Meer is dat niet. Maar genoeg om serieus te nemen. Wat jij hebt meegemaakt interesseert me zeer. Als jij ervoor kiest om daar niet over te schrijven is dat jou zaak. Met alle respect. Ik weet welk een positieve wending het aan mijn leven heeft gegeven door het wel te doen.

BamBam het gaat goed met me. Ben langzamerhand wel vier uur per dag bezig om mijn lichamelijke conditie op pijl te houden maar dat doet wel deugt. Op deze manier kan ik toch nog van alles blijven doen wat ik leuk vind. De verhuisplannen naar Belgié liggen te wachten in de la en als de tijd rijp is (over een jaar of twee) ga ik in Belgie wonen. Momenteel heb ik de zorg over twee huizen en dat wordt me te veel. Nu en dan weet ik niet waar ik thuis hoor, dan weer Nederland dan Belgié en blijkbaar ben ik gevoelig voor deze manier van samenwonen en komt er daardoor niet veel uit mijn vingers. Ik heb nog steeds structuur nodig in mijn leven en steeds weer die veranderingen brengen veel onrust met zich mee. Verder blijf ik iedere week trouw naar de vergadering gaan. De vierde stap heeft me enorm veel handvatten gegeven hoe mijn leven zonder drank opnieuw in te richten. Op de eerst stap na misschien wel de belangrijkste stap geweest realiseer ik me nu. Bambam, sta open voor de inhoud van de vierde stap en je zult veel over jezelf aan de weet komen. Succes ermee.

Vie, Orleando voelt zich rot onder de situatie die is ontstaan en jij zegt dat zij het zich maar niet zo persoonlijk moet aantrekken. Dat is de ander zijn gevoel niet serieus nemen. Dat is wat mij vroeger altijd gebeurde. Had ik het leuk gehad, zij de ander dat ik mij vergiste. Had ik verdriet was dat gejammer om niets. Was ik kwaad werd ik weggestuurd. Zat ik met de handen in het haar hoorde ik zeggen, trek het je niet zo aan. Gevolg, ik raakte hopeloos verward door al deze tegenstrijdige berichten en wist uiteindelijk niet meer wie ik moest geloven mijzelf of de ander. Emotioneel koos ik toen maar voor mijn ouders in plaats van mijzelf en zo is het gebleven tot 8 jaar geleden.

Hansje en Houtje, smakelijk eten.

Vie de een trekt het zich wel aan de ander niet. Je schopt tegen andermans gevoelens aan. Respect is de boodschap.

Hééééé Bammetje hoe is het met je?

Met je gedachtengang is niets mis Orleando. Nu nog omzetten in een manier die positief bijdraagt aan jou leven. Overigens ....wat versta jij onder klagen.?

Vie wat de één best wel vind meevallen kan voor de ander loodzwaar wegen. Dat respecteren is elkaar in zijn waarde laten.

Welkom terug Orleando. Ik voelde me destijds door iedereen aangevallen. Zelfs door woorden in berichten die niet voor mij waren bestemd. Probeer woorden van personen die ze schrijven gescheiden te houden. Het zijn de woorden die kwetsen, niet de mensen. Vroeger werd ik altijd op de persoon afgerekend als ik fouten maakte, in plaats van aangesproken te worden op mijn gedrag. Als ik weereens de regels van de oudelijke macht met de voeten had getreden en mij de woede van mijn vader op de hals had gehaald werd mij verweten dat ik hem belachelijk had gemaakt voor de omgeving, jij deugt niet, jij groeit op voor galg en rad, jij bent een nietsnut , de rest bespaar ik jullie, kreeg ik dan over mij heen. Hij schaamde zich voor mijn gedrag en was bang voor de kritiek van de omgeving. Het gevolg was dat ik er niet meer bijhoorde, mij werd de liefde van een ouder ontzegd, boete doen en dat is het grootste leed dat een ouder een kind kan aandoen. In het dagelijks leven werd de manier waarop mijn pa met ons omging bevestigd door mijn omgeving. Bij mijn vrienden waar ik mee omging was het niet veel beter gesteld. Op deze manier iemand straffen zal wel zo horen, dacht ik toen. Ik was altijd aan de beurt als het misging in mijn omgeving. Kwam ik met iets positiefs, hoorde ik daar nooit meer wat van terug. Later heb ik het altijd als een persoonlijke aanval ervaren als ik werd geconfronteerd met ....jij bent dit, en jij hebt dat gedaan.... en altijd eindigden deze confrontaties in gevechten om het gelijk en verwijten naar elkaar toe en vluchten omdat de situatie te pijnlijk werd. Een andere manier is aangesproken worden op gedrag. Nadat ik ben gestopt met drinken leerde ik onderscheidt maken en voelen tussen aangesproken worden op gedrag of afgerekend worden op de persoon. Gedrag bijsturen door dit met elkaar te bespreken, waarbij geen van de partijen zich schuldig hoeft te voelen of te schamen. Op gelijke voet met elkaar omgaan. Niet op de persoon worden afgerekend maar gedrag bijsturen betekend dat je er nadien gewoon bij hoort en met open armen wordt ontvangen, omdat je als mens deugt. En dat is een wereld van verschil. Dit onderscheidt gaan zien en voelen heeft mijn wereld best wel op zijn kop gezet maar positief beinvloed. Ietsom dankbaar voor te zijn.

Ik borduur maar met dit draadje verder. Goedemorgen Jozias en Vie en lotgenoten Na een paar dagen thuis in Winterswijk, vandaag weer terug naar België. Fiets maar vast achterop de drager want het mooie weer staat ons op te wachten. In dit geval een damesfiets, want het is bijna gedaan met de racerij op mijn toerfiets. Mijn lichamelijke klachten laten niet meer toe dat ik liggend op het stuur, hoofd in de nek over Gods akkers race. Dus Charlie , met den boek op het stuur en dan maar jenzen is over en uit. Het is maar een stuk staal denk ik dan, maar toch!!!! We hebben samen duizenden kilometers afgelegd mijn fiets en ik. En tijdens mijn toertochten dronk ik niet. Drank en sport gaan niet samen en dat heb ik lang vol gehouden. Maar stond de fiets eenmaal in de schuur dan was het hek weer van de dam. Alfietsend door de natuur (zonder drank) ben ik me altijd bewust geweest van de schoonheid om me heen. Vooral in het voorjaar ,zoals nu, begint het weer te kriebelen en wordt de fietskleding weer uit de mottenballen gehaald. Alleen zal ik het komend seizoen het met een andere fiets moeten doen en ik hoop dat het meevalt. Gisteravond onder genot van een drankje en gourmet afscheid genomen van het hoofd van de Inloop waar ik in de vooral zo belangrijke beginjaren van stoppen met drinken altijd terecht kon voor een bak koffie en een praatje. Ik had een afscheidsbrief geschreven en onverwacht moest ik die in gezelschap voorlezen. Ik wist niet dat ik zoveel emotie had gelegd in mijn schrijven want halverwege raakte ik door de echtheid van mijn eigen woorden zo ontroerd, dat ik moest stoppen. Vroeger was ik altijd zenuwachtig en nerveus, tot mijn verbazing hetzelfde gevoel wanneer de emotie of ontroering zich NU van mij meester maakt. Allemaal een fijne droge dag vandaag, ik ga er aan beginnen.

Het is heerlijk niet meer te drinken en de andere dag nuchter kunnen stil staan bij mensen die dat nog wel doen. Dat stemt mij mild. Buiten is alles wit. Een schitterend schouwspel. Een fijne dag allemaal.

Fijne avond allemaal, prettige paasdagen en tot later maar weer.

Ja ik ken het verhaal onehorse, het is al uitgezonden geweest. de moeite waard om naar te kijken.

Goh, 'dat lukt je niet' hoe vaak is dat niet tegen mij gezegd. Meestal kwam er nog wat achteraan, maar dat wil ik jullie besparen. Ik ben er alleen maar onzeker door geworden. Het werd gezegd door mensen die ik door en door vertrouwde. Zij konden uit eigen ervaring niet vertellen of mij er van overtuigen waarom wat ik had voorgenomen niet zou lukken.? Maar mijn onzekerheid en het gevoel er alleen voor te staan weerhield me ervan dingen te ondernemen, hoe leuk ik ze ook vond. Later werd me duidelijk dat de negatieve benadering van een probleem meer zegt van de spreker dan van de ontvanger. Het heeft mij belet dingen te gaan doen die ik leuk vond ten nadele van mijn ontwikkeling. Ik zal daarom nooit tegen iemand zeggen," dat lukt je niet." Wel de zwaarte afwegen van het bestrijden van twee verslavingen en daarover vertellen. Want twee verslavingen tegelijk bestrijden is zwaar. An ik zou zeggen pak het aan en kijk waar je uitkomt. Weeg de thuis situatie waarin je zit af, tegen je voorgenomen plannen. Blijf eerlijk tegenover jezelf en hou ons op de hoogte. Je blijft welkom, ook als het niet goed gaat. Het positieve aan je poging is dat je het wel hebt geprobeerd en kunt dan uit eigen ervaring vertellen wat er goed of fout is gegaan. Het hoort allemaal bij het nuchter worden. Succes.

Verstandiger en rijker is geen voorwaarde voor geestelijke groei.

albertina jij zegt hetzelfde als Pipi maar met andere woorden. Ik denk ook dat de confrontatie met het dagboek haar deze beslissing heeft doen nemen. De oude pijn van vroeger is nog niet verwerkt en komt nu in alle hevigheid naar boven. En wij willen nu eenmaal zo snel mogelijk van de pijn af en nemen daarom vaak de verkeerde beslissing. Denkende dat daarmee de pijn over gaat. Maar dat is een illusie, op een dag loop je er weer tegen aan. Is het niet zo dat wij verslaafden deze emoties altijd hebben verdrongen, verdronken. Ik tenminste wel. Eigenlijk Vie moest zij jou dankbaar zijn. Ze krijgt nu een handvat aangeboden de oude pijn te verwerken. Omarm degeen die je pijn doet, pijn heeft je wat te zeggen. Verwerken van pijn is een voorwaarde voor geestelijke groei. Probeer ondanks in gesprek te komen met je zus. DEze emoties met elkaar bespreken of delen verbind mensen met elkaar. Een verbondenheid die niet met geld te koop is.

Bedankt Pipi voor dit integer bericht. Mooi verwoord. Getuigd van veel inzicht. Bedankt

Tina als je jou glimlach weet te verinnerlijken, voel je binnenin wie je werkelijk bent. En dat heb je verdient zonder je daarvoor in allerlei bochten te moeten wringen. Zonder er iets tegenover hoeft te staan

Houtje de dagen dat het mag hebben blijkbaar diepere groeven nagelaten dan de dagen dat het niet mag. Ik kan me voorstellen dat na een week hard werken daar iets tegen over moet staan. En dan komt de "beloning" weer om de hoek kijken. Ik kon nergens anders mijn beloning halen dan uit de fles. Ik ben naar mijn "beloning"gaan kijken. Heb hem uitgepakt en aan een nader onderzoek onderworpen. Bleek het gebakken lucht te zijn. Er komt een vrijdag dat je zaterdag zegt, hoe is het mogelijk dat de vrijdag aan me voorbij is gegaan zonder er last van te hebben. Dat hoort bij nuchter worden. Allemaal fijne paasdagen gewenst. Ik ga mijn eieren kleuren.

Oh ja, arts bevestigde vanmiddag mijn theorie over ischias. Het verbaasd me nog steeds dat ik nu eindelijk weet waar de pijn van jaren terug in mijn bil en been spieren vandaan komt. Waar een kwis kijken al niet goed voor is. Een fijne avond allemaal. Ik ben weg.

Merci Corinne

Waarom ik altijd goed deed voor de ander? Ik had geen andere mogelijkheid. Maar achteraf heb ik mezelf te kort gedaan. Ik bespak niets en vond alles zo vanzelfsprekend. Zoeven geschreven dat je lijnen uit het verledenkunt doortrekken naar het heden. Verbanden zoeken naar het waarom dingen gebeurt zijn. Ik deed vroeger al alles voor mijn moeder. Ik had medelijden met haar, dat straalde ze ook uit. Het was een onzeker harteloos hoopje mens. Ik liep me de sloffen uit het vuur om, ja waarom? De aai over de bol, aardig gevonden worden, op zoek naar erkenning, herkenning. De beloning. Waarom ik me zo gedroeg wist ik als kleine jongen niet, kon daar niet de vinger op leggen. Pas toen ik ben gestopt met drinken werden me bovenstaande ontboezemingen duidelijk. De lijnen van vroeger doortrekken. Ik ben een doemens gebleven mijn verdere leven. Stond altijd klaar voor eenander. Cijferde mezelf weg en wetende van vroeger dat mijn bemoeienissen uit liepen op een teleurstelling gaf ik mijzelf drank als beloning. Door de lat steeds hoger te leggen wurgde ik relaties en de gepaard gaande spanningen vroegen om meer drank. Ik raakte verslaafd. Inmiddels heb ik geen beloning meer nodig. Ik weet NU waar ik vroeger zo naar hunkerde en het gat in mijn ziel is geheeld. Ik ben geheeld. Wat je niet bezit kun je niet geven, wees daar eerlijk in.

Op den duur liet ik alles voor me doen, Ik protesteerde niet meer. Protest betekende afzondering terwijl ik erbij wilde horen. Intussen werden mijn ontluikende emoties ontkend en ik niet gehoord. De pijn werd te groot. Ik ben gaan luisteren zonder te protesteren. Het leven gaan leiden van mijn ouders. Met de wetenschap hoe ik schoenen tanden moest poetsen en mijn kleren netjes over de stoel vouwen voor het slapen gaan ben ik de wijde wereld in gestapt. Toen ik nog vrijgezel was heb ik nagenoeg geen problemen ondervonden. Mijn vak sloot naadloos aan op mijn opvoeding. Een relatie kon ik aan omdat ik wist dat deze na het seizoen weer eindigde. Pas tijdens mijn huwelijk liep ik tegen mijn machteloosheid aan die alles had te maken met gevoel en emotie. Ik kon daar niet mee omgaan en ben gaan zuipen. Sinds ik niet meer drink, nu zes jaar geleden, heb ik inzicht gekregen in mijn vroeger leefpatroon, mijn leefwijze gecombineerd met drank en mijn leven nu zonder drank. Eenm kwestie van paralellen. lijnen doortrekken en verbanden zoeken. En niet voormijzelf houden maar mijn problemen daar omtrent bespreekbaar maken. Dat was moeilijk praten over mijzelf en nu nog kost het me moeite. Maar de verkregen inzichten en het verwerkte verleden vergemakkelijken het praten erover en ik durf nu open staan voor de mening van anderen. Niet alleen voor open staan maar er ook wat mee doen. Toepassen daar waar nodig in mijn nieuwe wereld zonder drank.

Floor men heeft mij vroeger op allereli manieren laten voelen dat ik niet welkom ben. In de steek gelaten als ik een ouder nodig had en als ondankbaar beschouwd als ik protesteerde, omdat men toch ALLES voor mij deed. En daar wringt de schoen. Had men maar niet ALLES voor mij gedaan, gekozen voor mijn studierichting, vakrichting, voetbalvereniging, muziek instrument en rekening gehouden met mijn wensen dan was ik er wijzer uit gekomen. Nu ben ik ook wijzer geworden maar van schade en schande.

Ik denk dat ik je begrijp Vie. Dat vrouwen zich maar moeten plooien naar de wensen van de man. Ondergeschikt en onderdanig. Het liefst zonder er een woord over vuil te maken. Veel vrouwen voelen zich dan ook niet thuis in die rol en in het ergste geval ga je ervan zuipen. Vaak wordt er niet over gepraat, bang de ander te kwetsen. Maar daardoor doe je jezelf en de ander te kort. Vaak is het getoonde gedrag van huis uitgekend. Dus ook weer veilig. Ik heb nu wel begrepen dat in een relatie twee zelfstandige mensen enerzijds samen maar ook apart hun eigen gang dienen te gaan. Door los laten ontwikkelen. Deze visie daadwerkelijk toepassen als je zelf bent opgevoed met liefde gebaseerd op voorwaarden, werd een grote uitdaging voor mij. Ik was bang voor de emotie en mij te laten gaan. Zolang eronder gehouden dat ik niet meer wist hoe het voelde. In mijn nieuwe relatie heb ik regelmatig mijn sponsor aan de jas moeten trekken omdat ik hopeloos vast liep in mijn oud zeer en oude gewoonten. Deze problemen bespreken met mijn vrouw zou op dat moment de doodsteek zijn geweest voor onze relatie. Weer een kwestie van oude normen en waarden ter discussie stellen en durven veranderen door anders te gaan denken. En dat gaat niet van de één op de andere dag. Op een dag of een onverwacht moment loop je er vanzelf tegen aan.