Rudy

De avonduren vliegen voorbij. ik stop en ga eruit. Een fijne avond met zijn allen.

Fijn dat je even van je laat horen

Your welcome Charlie.

ik kan jullie niet helpen met gegevens van druppel.

Nee Sammy mijnouders zijn overleden. Helaas waren het vreemden voor mij toen ze stierven. Het klinkt hard, maar ik heb er geen traan om gelaten. Jammer uiteindelijk hadden het mijn beste vrienden moeten zijn.

Voor de duidelijkheid, dat gemis heeft alles te maken met eerlijkheid, vertrouwen, liefde, houden van, respect acceptatie, geloof en dan bedoel ik niet een religie, streven naar mededogen en mensen in hun waarde laten. Begrippen waar ik de betekenis niet van kende. Niet vóór en niet tijdens mijn drankperiode. Nu wel.

Sammy ik kan omgaan met mijn verleden. het is duidelijk, het heeft een plaats. Ik leef nu met het gemis uit dat verleden. Het roer is 180gr om Dat wil niet zeggen dat alles nu bijna vanzelf gaat. Integendeel, maar ik voel dat ik het juiste pad heb gekozen. Een weg die mijn verslaving ver op afstand houdt. Ik ben daar dankbaar voor. Het zijn geschenken. Ik heb nooit kunnen denken ooit nog eens verlost te raken van de drank. Maar dat stoppen met drinken zo'n grote inpact op mij zou hebben heb ik niet nooit kunnen vermoeden.

Gem, als je niet kunt aarden in je nieuwe werksituatie of je nuchterheid is in gevaar, kies dan voor jezelf. Omwille van je eigen gemoedsrust.

Sammy de achtergronden waarom wij niet funktioneerden in de maatschappij en waarom wij mede zijn gaan drinken omdat ze zo pijnlijk waren, weerspiegelen vaak elkaars leed. Ik schrijf reeds in de verleden tijd valt mij op. het gaat goed met mij.

Beste Har en lotgenoten, ik heb nooit een eigen mening gehad. Ook niet toen er géén drank in mijn leven was. Mij is vroeger te verstaan gegeven dat ik er niet bij hoorde. Ongewenst en door allerlei oorzaken niet tot bloei gekomen. Geremd. Om er bij te horen heb ik keurig naar mijn pa en ma geluisterd en gedaan wat mij werd gezegd. Alles werd voor mij gedaan en als ik protesteerde was ik ondankbaar? Om er toch maar weer bij te horen en op zoek naar de aai over mijn bol stopte ik met protesteren. Ik ben het leven van pa en ma gaan leven. Door de tegenstrijdigheid in de berichten die ik ontving ben ik volledig op het verkeerde been gezet. Maar als kind kun je de vinger nog niet op de zere plek leggen. Wel voelen dat het leven pijn doet. Ook kreeg ik geen antwoorden meer op mijn vragen. Vaders wil was wet. Nu nog gruw ik van autoriteit. Door overbezorgdheid en negatieve houding van moeders kant heb ik niet de kans gekregen mij te ontwikkelen. Overbezorgdheid is ook angst. Ik werd bang, voelde me minder dan de ander en mijn zelfvertrouwen was ver zoek De angst op mijn donder te krijgen als ik niet deed wat er van mij werd verlangt, ligt aan de basis van het probleem dat ik geen of moeilijk contact kon maken met mensen. Er hing thuis een niet te verklaren spanningsveld. Ik was bang dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan. Met een pils op lukte contact maken vrij aardig, maar dat waren korte termijn contacten met kroeglopers. Voor vrouwen was ik bang. Ik mocht vroeger alleen de mond open doen als ik aan de beurt was of mij te verstaan werd gegeven dat ik wat mocht zeggen. Ik weet nog dat ik als kind zat te smachten aan tafel om wat te mogen zeggen. De spanning was om te snijden. Ik luisterde naar wat mijn broers te zeggen hadden en als ik aan de beurt was was ik mijn verhaal grotendeels kwijt. Mijn hart klopte bijna uit mijn borst. En zo is het gebleven tot ik zes jaar geleden stopte met drinken. Ik kon een behoorlijke boom opzetten onder collega's als het over mijn vak ging. Maar moest ik een vergadering voorzitten beslissingen nemen of reageren op kritiek dan werd ik een ander mens. Ik kon dat niet, was er te bang voor. Ik had mijn minderwaardigheid en zelfvertrouwen verruild voor perfectie en faalangst. Ik dronk inmiddels teveel en de angst werd daardoor alleen maar groter. Eenmaal bij de AA zat ik met dezelfde gevoelens aan tafel als vroeger thuis. Ik voelde de hete adem van mijn vader in mijn nek als ik iets wilde zeggen. Wat mag wel en wat mag ik niet zeggen? Ik had een veilige omgeving nodig. En heb die uiteindelijk gevonden in een groep waar ik nog steeds naar toe ga. Het werd een jaren lange worsteling met aangeleerde normen en waarden en een eigen mening over mijzelf te vormen aan de hand van verhalen van mensen aan tafel. In het begin dacht ik werkelijk dat ik verraad pleegde aan mijn ouders door anders te gaan denken en doen dan mij was geleerd. Ik zat bij AA aan tafel , net als vroeger thuis, terwijl het hart uit mijn lijf dreigde te bonzen. Ik had mijn verhaal thuis goed voorbereid en wachtte netjes mijn beurt af. Maar gaandeweg raakte ik de tekst kwijt en eenmaal aan de beurt, kwam wat ik wilde zeggen totaal niet uit de verf. Ik kon de verhalen van mijn lotgenoten niet filteren. Ik kon wel janken om het steeds terugkerende patroon en kon dat niet doorbreken. Over mijzelf vertellen werd een regelrechte ramp. Niemand wist goed raad met mijn probleem. Geduld, het komt wel, werd er gezegd. Maar dat had ik niet, ik wilde van me laten horen, nog steeds presteren, een aai over de bol, het kleine kind in mij werd wakker en schreeuwde net als vroeger om aandacht. Ik ben na de vergaderingen regelmatig regelrecht de kroeg ingelopen. De pijn was niet meer te harden. Toch heb ik het tij kunnen keren. Naarmate ik meer had verwerkt uitmijn verleden, luwde de storm in mijn hoofd. Omdat ik mij niet kon concentreren en me erg betrokken voelde bij anderen, schreef ik vóór de vergadering op papier wat ik wilde zeggen. Ik las dit voor in de groep en ik voelde me daar goed bij. Toen heb ik gevraagd om een tijdlang als eerste mijn verhaal te mogen doen. Dat gaf ruimte om nadien rustig naar anderen te luisteren. Naarmate ik dieper in mijn verwerking raakte werd mijn verhaal korter. Nog steeds heb ik moeite om en publiek over mijzelf te vertellen. Maar Har ik vind het niet erg meer. Ik heb geaccepteerd dat ik nooit een groot spreker in het openbaar wordt. Ik hoef niet meer te presteren, het kind is rustig geworden. Inmiddels heb ik wel een eigen mening gevormd en durf die ook te laten horen. Har tijdens de vergadering maak ik nog altijd aantekeningen. Drie tot vier aantekeningen op een papiertje zijn genoeg om gestalte te geven aan wat mij aanspreekt in een stap. Het hoeft niet meer perfect als vroeger, ik mag fouten maken. Ik heb me los gemaakt van de norm van ouders aan mij gesteld en zelfstandig geworden. Vooral op geestelijk niveau is mij veel duidelijk geworden. En dat heb ik te danken aan het programma van de AA. Mijn hoofd is leeg, het is er rustig van geworden. Har, haal eruit wat je kunt gebruiken en bewaar de rest voor later.

Har bedankt voor je bericht. Ik vind veel herkenning. Ongeveer in een gelijksoortige situatie gezeten. Ik kom er op terug. Nu even niet want de tijd dringt.

En bijna zou ik de mensen van dit forum die elkaar morgen ontmoeten tijdens de meeting vergeten een gezellige dag toe te wensen. Bij deze. De gedachte:, dat wij allemaal gelijk zijn, niemand uitgezonderd, maakte voor mij de weerstand, vooral in het begin dat ik me weer onder de mensen begaf, draaglijker. Heel veel plezier toegewenst.

Goedemorgen lieve mensen. Bedankt voor de felicitaties en de feestelijkheden zijn gisteren tijdens de vergadering voortgezet met fris, taart en het uitreiken van de ster. Ikzelf was er niet bij want ik zit momenteel in de Achterhoek. Maar het zijn mooie vergaderingen waar gezins-familileden of vrienden welkom zijn. De verhalen van de kinderen hoe hun vader of moeder was tijdens de drankperiode en hoe ze daar onder hebben geleden zijn het meest schokkend. Hartverwarmend is het te horen hoe het feestvarkens in de loop der jaren is verandert. Het is bijzonder op die momenten de emotionele band te mogen voelen tussen mensen die voorheen mijlenver van elkaar hebben afgestaan Doordrinken blijft voor velen van ons alco's balanceren op het randje van dood en leven. En achteraf beste vrienden is het dat allemaal niet waard. Daarom veel kalmte moed en wijsheid toegewenst bij het ontdekken van de positieve krachten die er uitgaan te beslissen om te stoppen met drinken. Bewijs jezelf een dienst, doe er iets mee. Ik wip bij mij de grens naar Duitsland over voor een broodje en de krant. Ik wens jullie allemaal een fijne dag vandaag. Gisteren is geweest en morgen is het weer vandaag. Leef NU.

Goedemorgen, buien trekken over Limburgs België. Bambam op wat lichamelijke klachten na gaat het goed met mij. De leeftijd speelt een belangrijke rol mee. Een daaraan voorafgaand werkzaam leven zonder grenzen, zijn mede debet aan mijn lichamelijke ongemakken. Mijn dagen bestaan uit conditioneren van de daardoor ontstane klachten. Soms om gek van te worden omdat de klachten blijvend zijn en nooit meer weggaan. Vroeger gebruikte ik mijn fysieke ongemakken om een drankje te rechtvaardigen. Nu komt er enige discipline en regelmaat aan te pas om het tij te keren en te ontsnappen aan de pillen van mijn medicijnman (huisarts). Je kan dus met pijn leren omgaan en door goed naar je lichaam te luisteren ben je op den duur de beste dokter voor je eigen lijf. Dus op dat gebied ben ik ook redelijk stabiel geworden. Mijn vrouw vierde gisteren haar vijfde ster.(aa-verjaardag). In België heeft men dan 5 jaar niet gedronken. Een prachtprestatie die onze relatie in de juiste balans houdt. Ik heb toch tien jaar geleden niet kunnen denken ooit nog eens gelukkig te worden, een leven te leiden als nu, ups en downs, maar wel hanteerbaar. Ik denk dat de nadelen beide alcoholist te zijn niet opwegen tegen de voordelen. Vermits je er niet bij drinkt en dagelijks bezig bent met het leven zoals het zich aandient. Kortom, het gaat goed met ons tweeën. Rust en regelmaat zijn terug en ik ben dankbaar voor wat er nog op mijn pad komt. Het vereist de nodige inzet en zelfdiscipline maar het is mogelijk een beter leven te leiden dan dat met drank. De psycholoog J.Wijnberg schrijft over het leven het volgende over in zijn wekelijksekolom. Toegegeven, de beleving van levensangst is niet bepaald aangenaam, maar onthult slechts de waarheid hoe moeilijk het leven in al zijn facetten is. En een ieder die deze onontkoombare waarheid voor zichzelf en tegenover anderen onderkent, brengt daarmee een leerproces op gang, waarmee hij de dagelijkse problemen het hoofd kan bieden. Ik kan deze wijsheid onderschrijven. Lieve mensen, laat vooral de eerste staan en maak er een mooie dag van. Ik ga er aan beginnen.

Goedemorgen An en herstellende lotgenoten. Zo zie je maar dat geen drank in huis je voor een herval kan behoeden. Accepteer dat de zucht komt en weer gaat. Nadenken is soms wel eens nuttig, je kunt jezelf de vernieling in denken maar ook positief over het leven nadenken en daar naar handelen. Pieker momenten kun je doseren In mijn piekerperiode maakte ik met mezelf de afspraak om een half uur per dag te piekeren. Ik kan me geen voorstelling maken van hormonen in combinatie met alcohol, hoe voelt dat? maar als hormonen een trigger zijn en je bent je daar van bewust, als je dat weet, kun je er wat aan doen. Gisteren was ik niet aardig voor de huisarts, ben erg kwaad geworden en verteld dat ik niet verantwoordelijk wil worden gemaakt voor hun @#$beleid. Dat moment laat ik niet zomaar los. Het duurt een aantal gesprekken met anderen voor de kwaadheid wegebt. Maar in grote lijnen zijn emotionele opvliegingen geen aanleiding meer om te gaan drinken. Het gaat goed met mij, met ons. De vakantie zit er weer op en het normale dagritme zit weer in de benen. Ik sta dan ook op het punt het dorp in te gaan voor boodschappen koffie en de krant. Tot een volgende maar weer. Laat de eerste staan en alles komt goed. Hey Bammetje?

Hey Ferry, je kan hier momenteel met een boot over de weg. Kom eens aan zou ik zeggen. Goedemorgen allemaal, veel bekende namen terug van mensen die beseffen dat alcohol geen echte vriend is. Het is een illusie te geloven dat drank je steunt terwijl je in het achterhoofd weet dat er iets mis is. Maar wat? Ik las de draad van gister na en werd geraakt door het bericht van Marjo. Precies zoals zij beschrijft zit het genezingsproces in elkaar na het stoppen met alcohol drinken. Een rouw proces wordt in gang gezet. En ik denk Marjo dat je niet IN maar geleidelijk aan UIT je identiteitscrisis geraakt. Na het stoppen met drinken komen oude situaties van vroeger weer aan het daglicht die zo pijnlijk zijn geweest dat het leven niet meer leefbaar is. Drank was niet de oorzaak van mijn problemen, door te gaan drinken had ik er een probleem bij. Drank vergrote mijn problemen die hoofdzakelijk bestonden uit angst, uit. Angst werd verlammende angst. Drank voedde mijn wrok en wraakgedachten. Drank deed mijn kwaadheid omslaan in woede. Mijn jaloerse trekken werden ziekelijk. Mijn onzekerheid nam toe en ik voeld me steeds minder waard. Pas toen ik na 35jaar drinken ben gestopt heb ik leren omgaan met deze problemen ook wel negatieve karaktertrekken genoemd en deze weten om te buigen in een positieve levenshouding. Ik weet nu waar de knelpunten zitten en werk daar dagelijks aan. Tina als je niet kunt slapen door gedachten overspoeld, stap dan uit je bed en zet wat je bezighoud op papier. Bewaar wat je hebt geschreven om na jaren te kunnen aflezen hoe je bent gegroeid. Stap voor stap wordt duidelijk wat je dwars zit en wat je nodig hebt. Schrijven heeft mij geholpen, op papier werden mijn problemen inzichtelijker en telkens na een emotionele omslag schoven deze als een puzzel in elkaar. Voor de piekeraars onder ons. Om te voorkomen dat men hele dagen loopt te piekeren sprak ik met mezelf af om per dag een half uur te mogen piekeren. Alleen dat halve uur en niet meer. Het is tevens goed voor de discipline. Vandaar dat ik eruit ga want er ligt hier nog veel werk te wachten. Laat de eerste staan en alles komt goed. Geef jezelf een kans, ga niet te vlug, laat de tijd zijn werk doen.

Ben weer weg, de Belgen voetballen tegen Italie. Ik voetbal niet mee ben nog bekaf van het fietsen. Ga lekker commentaar zitten leveren vanaf de bank. Net zonder erbij na te denken een ijsje gegeten. Zat met het stokje in de hand en vroeg me af hoe het gesmaakt had.? Verdomd ik weet het niet. Dan eerst maar een nieuw ijsje en de gedachten erbij houden. Kijk zo heb ik nou vroeger geleefd. Altijd dingen gedaan eigenlijk alleen maar tussendoor zonder erbij stil te staan en savonds nooit iets klaar, altijd halfwerk. Ik ben denk ik daardoor ook enorme flarden kwijt van vroeger gewoon omdat niets tot me doordrong. Ik deed maar wat. Op de basis school kreeg ik al te horen dat ik een dromer was. Ik vergat na school naar huis te gaan. Ik was vaak te laat vanwege mijn tik. Ik liep dan over tegels en mocht alleen via deze tegels naar school of naar huis. Enorme omwegen heb ik gemaakt vandaar altijd te laat. En altijd tellen, kennen jullie dat? De realiteit stond ver bij mij vandaan. Uiteindelijk is het toch nog goed gekomen en is de waarde van het samen zijn hier op aarde tot me doorgedrongen en ik ben er blij mee. Fijne avond allemaal.

Floor het is fijn dat iemand je helpt met het huishouden. Een relatie is niets anders dan onderhandelen en afspraken maken. Het moet wel van harte gaan en het motief achter de gedachte waarom je dingen doet eerlijk zijn. Wij hebben de taken in huis verdeeld. Anders gezegd, ik doe het huishouden en mijn vrouw werkt overdag. Ik huishoud erop los, boodschappen doen, wassen strijken(alleen overhemden) koken, spinneraggen en twee keer per jaar wassen we samen de ramen. Alls ik de huishoud door omstandigheden niet aan kan overleggen we wat te doen en wordt naar een oplossing gezocht. Overleggen heeft voor mij alles te maken met betrokken zijn en elkaar graag zien.

Amaai spud ik heb lelijke valpartijen en ongelukken gezien onder je link. Ben blij dat ik geen motor rij.

Floor tafeltennis?

Marjo een gaaf plekje om tot rust te komen samen met een lieve hond.

Denk aan je pink(grapje) Ik fiets verder mee met de ronde van Italie. Pipi de Tour de France zal ik niet meer winnen , maar ik blijf wel in beweging.

Vie wij zijn geen heiligen en blijven gewoon mensen met onze tekortkomingen. Maar er niets aan doen zodat derden de dupe worden van onze negatieve levenshouding heeft alles met verantwoordelijkheid nemen te maken. Trouwens je mag ook kwaad worden op mensen die zijn overleden en jou wat hebben aangedaan waardoor je op latere leeftijd in de problemen bent geraakt. Dit heeft niets te maken met zoeken naar een schuldige om je drankje te rechtvaardigen, maar naar de oorzaak waarom je niet volwassen bent geworden en op latere leeftijd in de problemen bent geraakt wat uiteindelijk een verslaving in de hand heeft gewerkt. Hiermee wil ik niet zeggen dat anderen schuld zijn aan jouw of mijn verslaving, uiteindelijk blijf je zelf verantwoordelijk voor ieder drankje dat je naar binnen hebt gekiept. Zelfonderzoek is goed voor het zelfvertrouwen en verwerkingsproces.

Vie:present:

Corinne vertrouw wat meer op jezelf. vertrouw je omgeving. vertrouw je gevoel. dan hoef je niet meer te controleren.