Rudy

Pippi als ik nog drie jaar wacht kom ik niet meer onder deze hulpstukken uit. Als ik überhaupt nog leef.???

Zoals jij het voorstelt Pippi is volgens mij een denkfout. Voel je niet schuldig. Niemand is verantwoordelijk voor de ander zijn vreugde geluk of welzijn. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen doen en laten. je kunt aan dat geluk bijdragen, maar blijft zelf verantwoordelijk. dat vind ik het mooie aan een relatie, niet sleutelen aan elkaars karakter en elkaar los durven laten. Maar ik weet wel pipi dat de meesten van ons zijn opgegroeid met een groot schuld- en verantwoordelijkheidsgevoel. Dat is vaak een ervenis uit het verleden waardoor wij een leven in angst zijn gaan lijden. Uit angst beslisssingen nemen.

dat is het ook Tina een kwestie van vertrouwen. maar het wantrouwen zit dieper dan je denkt. daarmee zegt ze niet dat zij mij niet vertrouwd. Het is de oude pijn van vroeger van de teleurstelling in een nieuwe situatie. Een kwestie van verwerken en een plaats geven. Dus al met al is deze confrontatie zo verkeerd nog niet. Je leert elkaar beter kennen. En krijgt door deze emoties te delen een betere band met elkaar.

ik ben ook weg, een warme hap voorbereiden voor vanavond.

Pippi Of ik nu alles achter me laat of niet, dat zegt niets over de relatie, daaraan verandert niets. Die angst ken ik niet, maar zij blijkbaar wel. Mijn grootste moeite zijn enkele pratische dingen die nogal wat consequentie kunnen hebben voor mij. De mogelijkheid ergens anders te beginnen hebben we besproken Pippi. Maar daar zijnmijn problemen niet mee opgelost. Ik denk dat het ook wennen is aan de gedachte en zij is bang dat als hetniet goed gaat ik haar de schuld geef. Maar ja dat is een kwestie van vertrouwen en zou oneerlijk zijn van mij. Ik maak iemand anders niet verantwoordelijk voor mijn onrust of onaangename gevoelens. Ik probeer daar een oplossing voor te vinden. Is die oplossing er niet en gaat dat ten koste van de relatie dan vertrek ik zonder de ander onnodig te pijnigen. Maar gezien haar negatieve ervaring met verleden relaties komt eerst de oude angst weer naar boven. Angst in de steek te worden gelaten. wie van ons kent dat niet. En daar kun je niet maar zo fluitend aan voorbij gaan want dat heeft zijn weerslag op de relatie. Dus het is niet zo gamakkelijk als het lijkt. Nog genoeg werk aan de winkel.

Pipi zelfspot klinkt vrolijker dan jezelf belachelijk maken. soms denk ik weleens zouden ze me hier geen komman**ker vinden. Ik ben in ieder geval wel kritischer geworden naar mezelf toe en dat is niet verkeerd. Maar ja ik kan aan het analiseren blijven, één keer zal ik de bezlissing moeten nemen.

schaamde ik me vroeger rot nu kan ik lachen om mijn "vouten" en dat vind ik net iets anders dan zelfspot.

Benthe op emotioneel vlak speelt hier het probleem dat mijn partner vind dat ze het niet verdiend dat ik permanent hier kom wonen.? Ze is niet gewoon dat iemand om wille van haar alles achter zich laat. Misschien is de druk te zwaar bedenk ik me nu. De hele relatie is een kwestie van elkaar vertrouwen. Als ik alléén de lijst met bezwaren bekijk kan ik het vergeten. Maar nader bekeken zijn het geen onoverkomelijke bezwaren. maar ik kan ze niet maar zo overboord gooien. Soms ben ik weer de de eeuwige pessimist van vroeger, maar ook wel weer terecht. De consequenties kunnen behoorlijke negatieve financiele gevolgen opleveren en ik wil wat dat betreft niet afhankelijk worden. Dat kunnen we ons trouwens niet veroorloven. Als ik drie jaar wacht ben ik 65 en verdwijnen een aantal struikelblokken als vanzelf. Anderzijds wil ik niet telang meer wachten want mijn gezondheid neemt af. Nu kan ik nog uit de voeten. TBlijf wikken en wegen zoals je ziet.

Struik welkom op het forum. Humor heeft mijn leven in moeilijke situaties er dikwijls weer bovenop geholpen. Cynisme was me niet vreemd tot ik bemerkte dat ik mezelf daarmee vernederde. Definitief stoppen met drinken heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan deze manier van zelfdestructie. Ik hoop je regelmatig te lezen.

Nee Trees niets gehoord of gezien van Marion. Tina een dikke proficiat met je verjaardag, maak er een mooi feest van.

Benthe je kunt je ook afvragen wat "niet" bij je past. Dat maakt de keuze uit wat overblijft eenvoudiger. Als je gevoel je zegt dat je lekker in je vel zit met blonde pruik op je hoofd, is dat niet aangepast. Wat meer stil staan bij een goed gevoel helpt mij makkelijker een keuze te maken. Gisteren, onderweg naar huisje Lommel, zat ik me te bedenken dat het tijd word om de sprong mij definitief hier te vestigen te wagen en dat gaf me een ongelooflijk goed gevoel. En plotseling wogen de bezwaren aangevoerd om voorlopig nog niet in Belgie te gaan wonen minder zwaar. Het is denk ik een kwestie van een goede balans tussen gevoel en verstand. Gisteren hebben wij samen de consequenties nog eens onder de loep genomen en eerlijk gezegd neemt de blijdschap dan weer af en de twijfel is er weer. Maar zonder risico's te nemen is het leven wel erg saai. Vroeger zou ik zo'n beslissing van de een op de nadere dag proberen te forceren om het goede gevoel zo lang mogelijk te behouden, door de negatieve kanten niet te belichten. Maar dat is in feite ook de kop in het zand steken, dus hebben wij samen bedacht de overgang naar België in fases te laten verlopen en uit te smeren over één jaar. Mijn grootste zorg is mijn afnemende gezondheid waar ik in Nederland goed voor ben verzekerd zonder buiten mijn premie om zelf nog te moeten bijdragen en dat is in Belgie wel anders.

Helemaal mee eens Soothe, alcoholisme op de lange duur is een zaak van leven of dood.

Hey Dani, bedankt voor je oprechtheid. En moe was ik ook omdat ik alles alléén wilde doen. Kijken naar het waarom van de herval kan je veel leren over jezelf. Door het quoten wordt mijn bericht enigzins uit zijn verband gerukt. Ik vroeg me af of het belangrijk was voor mij te weten wie nu wel of niet hervallen was en het antwoord daarop was ...nee, totaal onbelangrijk omdat te weten. Het klinkt als schuldig of veroordelen en daarmee stopt de communicatie. Zoals je zelf alschrijft gaat het om verantwoordelijkheid en trouw blijven aan jezelf. Kritisch blijven kijken naar jezelf en omgeving. Trouw is een zaak van het hart. Het hart verteld je waar de ziel naar verlangt.

Koh ik vind het fijn te lezen dat je goed voor je zelf zorgt. je hebt je omgeven door mensen waar je terecht kunt en dat is belangrijk. Er zijn ook positieve berichten geschreven over hervallen. Niets hoeft je ervan te weerhouden hier te schrijven. Het ga je goed Koh en laat regelmatig wat van je horen.

perfectionisme bestaat niet, niets is perfect. Ik heb vaak nagedacht waarom ik altijd werkte naar perfectionisme. Mijn werk bracht dat met zich mee en ik kon niet met kritiek omgaan. De kritieken die ik vroeger kreeg waren nogal wreed en pijnlijk. Op de man gespeeld. Ik werd bang om fouten te maken, om te falen. Maar ook mijn minderwaardigheid speelde hierin een rol. Werken naar perfectie was mijn manier van aandacht vragen. Maar ik kon niet omgaan met het compliment als ik dat kreeg, en wimpelde de aai over de bol weg met de woorden: Het kan altijd beter. Stil blijven staan bij het compliment betekende emotie laten zien en daar was ik als de dood zo bang voor. Het gevolg van dit gedrag was dat ik nooit tevreden was en van de ander verlangde net zo'n pietje precies te zijn als ik. Ik liep me het vuur uit de sloffen om gezien te worden. De angst voor de afwijzing zat nog diep. Door de confrontatie aan te gaan en anders met kritiek om te gaan en mijzelf accepteren met mijn goede en slechte kwaliteiten , wetende dat ik fouten mag maken en dat niet overal iets tegenover hoeft te staan heeft me geholpen mijn perfectie los te laten. Niemand gaat nog onver mijn grenzen omdat ik nee heb durven zeggen. Bedankt Corinne dat je me hebt helpen herinneren hoe moeilijk het is angsten aan te gaan om het perfectionisme te kunnen verwerken,plaatsen en los laten. Angst of liefde zijn de basis van alle emoties.

das niet om te lachen cacao nog moeilijker leesbaar dan het zijne.

Wat ik wilde zeggen Safi is dat je niet altidj voor de moeilijke weg hoeft te kiezen. Er niet over, geen gesjouw met stenen, maar om de berg heen.

Over braille gesproken mijn huisarts is jaloers op mijn handschrift?

Tapas laatst was ik in mijn zuipcafé en het is in die gelegenheid moeilijk één persoon te vinden die niet drinkt. Van smorgens vroeg tot savonds laat. Het was of de tijd had stil gestaan. Ik schrok ervan en voelde me niet meer thuis. Ooit heb ik daarbij gehoord dacht ik. En een ongemakkelijk gevoel overviel me. Ik ben wel wijzer geworden en weet dat ze ook koffie verkopen. Maar ik weet wat je bedoeld ik zie ook steeds meer mensen die niet dranken dan wel.

Safi je kan ook om de berg heen

Houtje uitkijken op de weg, kom heelhuids weer terug, denk aan ons.

eet een vegetarier geen vis dan? Ik dacht van wel. en geen kaas, soms een ei Jammer dat je het weggegooid hebt Lunalee ,het klinkt zo smakelijk. Safi, ja. keuteltjes is chocoladehagelslag.

Je kunnen ontspannen en dat ook echt voelen is héérlijk Kate.

Hey Safi. Ik vind dat je er behoorlijk wat affilosofeert en kletskoust op dit forum. Ik zou het jammer vinden dat je deze gave besprenkelde met drank. het zal ten kostre gaan van je spontaniteit en de echtheid van je berichten zullen eronder lijden

Ik trek me terug. Het is genoeg voor vandaag. De boel hier opruimen en morgen terug naar Belgie. Fijne avond en tot later.