Jannigje

Alibla: Heel goed dat je al voor de helft geminderd bent. Weet je, je kunt niet alles tegelijk. dus het lijkt me een goed idee om te zien wat er met de AD gebeurt. De keus is uiteindelijk aan jou: wat is goed voor jou?? Ik ben zelf net 6 maanden "droog". (22-9) Ik ben begonnen met 2 weken minderen, maar ben toen rigoreus gestopt. Minderen vind ik persoonlijk veel moeilijker dan stoppen, het is voor mij veel te onrustig. ik heb ook geen idee of ik het ( =minderen) zonder "gedoe" zou kunnen. Met "gedoe" bedoel ik dan: Zal ik wel of niet? En hoeveel "mag" ik dan vandaag/vanavond? Ach, ééntje meer mag toch wel? :$ Veel te moeilijk! Niet drinken geeft mij veel meer rust!!!! Nietwaar Niwi? In het begin vond ik het heeeeeeel beangstigend om te zeggen: ik drink noooooooit meer. Dat klonk zo definitief en onmogelijk. Ik was heel bang dat ik dat niet zou kunnen/willen. Hier heb ik geleerd om per dag te kijken en dat gaat goed. Vandaag de 189e dag

Goedenavond LaLuna, Mupke, Aliblabla, rapilos en niwi Laluna en Ali, hallo, wij kennen elkaar nog niet Luna, heel goed idee om met de internetbehandeling te beginnen. Ik heb er veel aan gehad. Ik wens je veel succes. Het is een goede manier (althans voor mij) om er achter te komen wat je patronen/triggers ed. zijn t.a.v. alc. en hoe je er ander mee om kunt gaan.

"Klus" is een niet zo'n gelukkige woordkeus in dit verband

Een partner worden bij een organisatie is mogelijk, een partner vinden voor mijzelf blijkt een (tot nu toe) onmogelijke "klus".

Van de weeromstuit ga ik nu ook maar in mijn eentje verder, mij daarbij verwonderend over de uitdrukking "van de weeromstuit", waar zou die oorspronkelijk vandaan komen?

Wel door blijven gaan PP, ik doe met je mee, hou er ook van.

Is inderdaad waar PP, mijn zelfinzicht is sterk gegroeid de laatste tijd, nu ga ik ook proberen het steeds meer in praktijk te brengen.

Pakken op je zwakkere punten is wat veel mensen helaas doen, ik heb het bij mijzelf te vaak laten gebeuren.

"Vertrouwen hebben in" blijf ik erg moeilijk vinden, ik ben er nog niet "goed" in

"Dank je wel" tegen mensen zeggen op de juiste momenten vind ik heel belangrijk

MARJO jE BENT ER WEER!

Graag!!! Dan slaap ik tenminste HOOP IK Doei

Ik sluit ook weer af voor vandaag. Enne, als iemand Klaas Vaak tegenkomt???? Stuur hem dan ajb naar mij? Slaap lekker allemaal

Herfst is het derde seizoen en dit is mijn vierde bericht

Stoken mogen we de kachel ook alweer bijna, het lijkt wel herfst!

Ja Rapi, totdat er een nieuwe directeur moet komen! Dan doen we opeens niet meer aan jaarcontracten ed.!!! Want "dat kun je niet maken" !!!! Nee, dan niet??? Wij hebben gisteren ook te horen gekregen dat we rekening moeten houden met forse bezuinigingen. Ben benieuwd.

quote: Originally posted by: jetset hele thuiszorg (en uit/aanbestedingstraject) is idoot en ver onder d eprijs geregeld nu. Schande ook voor de clienten....is dat bij jullie ook zo rapilos? Het is toch te gek Rapi dat jij en jouw collega's daar de dupe van worden!!!??? En dat terwijl jullie werk zo belangrijk is. groot gelijk dat je ergens anders gaat proberen. Ik vind het heel erg dat de zorg niet meer centraal staat, maar allereerst naar de kosten wordt gekeken en pas daarna naar de kwaliteit van zorg. Het een kan niet zonder het ander, maar nu slaat de weegschaal door naar de verkeerde kant. Zo, mijn klacht van de dag Ik zit in een andere tak van de zorg, maar bij mij is het net zo. Igor: wist ik niet, ik zag inderdaad opeens mijn lampje blauw, terwijl ik wel was ingelogd Ben je bekomen van gisteren?

quote: Originally posted by: bolletje Goeie middag lieve mensen:present: Ik zie dat Meiske, Igor, Lin, Teveel, en Rapi er zijn. Ik ben er ook hoor!!! Nog steeds aan het lezen

Lezen doe ik trouwens niet over je bericht heen hoor, ik weet dat jij altijd goede bedoelingen hebt/hebt gehad en dat je geen onrust wilt stoken

Onrust is weer "gaan liggen" PP, ik ben blij je weer te lezen!!!!!

Nog even voor jou Jane: inderdaad heel ontroerend! Wat mooi voor jullie allebei dat jij het kon zeggen en dat je kon zien dat hij je begreep en dat het goed was. Dat neem je je hele leven met je mee.

Welterusten Witte, en dank voor het schouderklopje. is me wel veel waard hoor Ja, Jet, je hebt gelijk, het moet er wel zijn geweest, anders zou dit nu niet zo kunnen. maar er is wel een strijd van jaren aan vooraf gegaan om hier te komen. Gelukkig kan ik dit nog meemaken. Verdrietig hè Rapi, dat jij het niet meer kunt zeggen tegen je vader? Kan het nog tegen je moeder? Lieve mensen, ik moet ook naar mijn bed. Morgen weer werken. Maar eens zien of ik kan slapen Dat lukt niet de laatste tijd.

Drup, dit vind ik echt geweldig Ik maakte een geintje (nou ja, niet helemaal), maar zoals jij opschrijft waar je nu bent!!!!! Je hebt zoveel meegemaakt de afgelopen jaren, daar weet ik maar een klein beetje van, en dat is al heftig genoeg!!!! En dan nu dit, chapeau. Ik zit met een brok in mijn keel. Wat een moed, wat een doorzettingsvermogen! Prachtig, een gewonnen strijd, en de prijs????? De hoofdprijs welteverstaan: Je hebt jezelf weer terug : M is terug

Dat is ook zo! En dan te bedenken dat ik uit een nest kom waar noooooooooit gesproken werd over gevoel, alleen over presteren, goed doen, bescheiden zijn etc. Al de calvinistische " waarden" zal ik maar zeggen. De relatie van mij naar mijn ouders is altijd nogal moeizaam geweest, dus dit ervaar ik als heel bijzonder. Ik heb ongeveer 2 weken geleden voor het eerst tegen hem gezegd dat ik van hem hou!!!!! En ook benoemd dat wij niet gewend zijn om dergelijke dingen tegen elkaar te zeggen, maar dat ik er veel behoefte aan had om het wél te zeggen (vond ik ENG hoor) Dat beaamde hij ook, wij kennen/kenden het niet. Ik was heel trots op mijzelf daarna

Zo ervaar ik dat ook Witte. En juist in deze fase merk ik hoe belangrijk ik het vind om hem met het respect te behandelen dat hij verdient. Niet voor en over hem heen beslissen, maar samen met hem. Dat betekent bv dat hij nog niet aan extra hulp toe is die hij eigenlijk wel nodig heeft,. Dus moet ik leren te dragen en verdragen dat hij nog niet zover is, dat hij er nog niet aan toe is. Hij is oud, maar niet wilsonbekwaam of zo. Dus leren wachten, leren uiten van bezorgdheid zonder hem daarmee te belasten, leren loslaten ....... Niet eenvoudig, maar toch heel dierbaar.