Jannigje

Goedenavond allemaal Will, het moet toch niet gekker worden!!! Ik heb er geen woorden voor. Gelukkig dat je een goede advocaat hebt die voor je op kan treden. Kun jij proberen zelf je kalmte te bewaren, al lijkt dat bijna onmogelijk. ik heb respect voor hoe je het doet. Enne....... we zitten morgen allemaal op je schouder(s) hoor!!!!!! Kan zo noooooooooiiiiiiiitttttttt tegenop En ja, na Jet haar aanbod durf ík niets meer aan te bieden.

Will, ik wens je toe dat het lukt vrijdag. En ja, haar gedrag kun je niet echt meer beinvloeden vrees ik, je kunt alleen in je eigen gedrag en daden laten zien waar je voor staat. En zo te horen doe je dat heel goed en standvastig. Sterkte hoor, ik duim voor je. En nu ga ik afsluiten, het is bedtijd voor mij. Welterusten allemaal

Ha Will, gaat het met je??

Den Niwi se

Bewustzijn dat is beinvloed door het Calvinisme, hoe herkenbaar, in dit geval dan een kwestie van de splinter in het oog van de ander en de balk.......in het eigen oog

quote: Originally posted by: bolletje Welk berichtje bedoel je Janig? Je bericht van 17.25 Bol, heel herkenbaar (mijn late reactie komt omdat ik "eruit werd gesmeten", computerkuren :Disgust;)

Bol je slaat de spijker weer precies op zijn kop.

Bol

Jerre en Lin zijn maatjes!!!!!

quote: Originally posted by: Bethanie Schaam me een beetje omdat het lijkt of alles er zomaar ineens achter elkaar uit rolt. Beetje verwarrend en veel. Vind ook steeds dat ik er meer voor anderen hier moet zijn en niet steeds over mezelf moet praten. Maar als ik dat dan een paar dagen zo heb gedaan knap ik zowat uit elkaar van spanning. Nou hoop dat iemand hier nog iets van begrijpt anders vraag maar. Heb eigenlijk helemaal geen tijd, moet vanalles doen vandaag. Nog meer spanning. Help! Nieuwe poging, hele bericht aan je weg Ik ken en herken je gevoel van paniek: de aanvallen en nu het constante gevoel. Te groot bijna om te dragen en te verdragen. Daarom Beth: beginnen met één ding, de afwas. Dat is te overzien. Proberen de berg in kleine heuveltjes op te delen die te overzien zijn. De berg lijkt de mount Everest, maar je kunt hem misschien opdelen tot niveau "Utrechtese Heuvelrug". Die lijkt misschien nu ook hoog, maar is wel te overzien (hoop ik). En die vriendinnen, zijn het goede vriendinnen??? Kennen ze jouw problemen? "Moet" je voor ze koken? Kun je niet een lekkere kant-en-klare soep nemen met een stokbroodje erbij oid? En Beth, je hoeft je niet te schamen. En je hoeft er niet te zijn voor anderen als je dat niet kunt. Je mag hier komen voor jezelf, en daarmee ben je er ook voor de ander.

Het woord "belang" veranderen in "noodzaak" is wat mij betreft akkoord, het benadrukt nogeens extra hoe belangrijk mildheid naar jezelf en voor jezelf zorgen zijn

Goedemorgen allemaal Jane: GELUKKIG NIEUWJAAR Adam: jij ook van harte gefeliciteerd: Ik zit te wachten op de ongediertjebestrijding, jawel:wacko:, helaas. Maar mijn bel doet het niet, dus ik sluip door mijn eigen huis, bang om het kloppen niet te horen. Bah, ik haat wachten als ik zo alert moet zijn. Word en een beetje nerveus van.

Ha Jerre, welkom hier. Ik hoop dat je hier steun en herkenning vindt. Enne, dat van die moleculen???? Geen idee waar het over gaat. Heb ik even gemist.

Goedenavond allemaal

Mild en zorgzaam zijn voor anderen is mooi, maar datzelfde is voor jezelf is van essentieel belang.

Slaap der onschuldigen klinkt mooi, maar voelt voor mij niet op mij van toepassing, hoewel ik dan waarschijnlijk spreek over schuldgevoel en niet over schuldbesef.

Eerlijkgezegd mis ik een heleboel mensen: niet in volgorde van belangrijkheid, maar er komt toch een aantal mensen in mijn gedachten: Alf, Soothe, Vlaamsmeisje Tasseke, Wingchun, Fleur, Cathy, Zonnetje Dar, Vie, Emma Roos, Fotograaf , Marje en een aantal mensen die me niet direct te binnen schieten.

Zijn de meningen van anderen echt van ondergeschikt belang geworden, vanuit je eigen kern, je eigen overtuigingen,dan ben je op de goede weg naar verandering.

Ja Jet, dat doe ik allemaal niet meer, alleen nog thee zonder caffeine/theine. Bol, ik doe dat nu ook: alles uit zetten en heel rustig proberen te worden. Alleen dat laatste stuk deed ik niet. Is de moeite van het probere waard. Daarom ga ik dan nu maar afsluiten en proberen rustig te worden. Dank voor al jullie reacties, ze doen me goed. Dus ik wens ons allen nu alvast een goede nachtrust voor nu of straks.

Ja PP, mooi hè? Het valt ons toe, net op dit moment. (dit itt tot toeval, waar ik niet mee in geloof)

Ha Bol, het is een combinatie van factoren: klaarwakker zijn als ik naar bed ga (ik ben 's ochtends gebroken als ik opsta, sleep me naar mijn werk. Pas in de avond krijg ik meer energie, ben dan nog wel erg vermoeid, maar minder heftig. ) Ik fiets naar mijn werk (50 min heen en 50 min terug) en sport in de hoop daarme een natuurlijke vermoeidheid te creeren. Ik ben wel erg moe als ik naar bed ga, maar niet slaperig. Ik haal alles uit de kast wat ik kan verzinnen om te ontspannen., maar het lukt vaak niet. En ja, dan ga ik wel piekeren. Daarbij heb ik 'snacht last van "overgangstoestanden", een soort paniekaanvallen die gepaard gaan met enorme spanning in mij lijf, waar ik weer mijn best voor moet doen om die onder controle te krijgen. Dus het is nogal een gedoe. Het vervelende is dat ik er nu tegen op ga zien om naar mijn bed te gaan.

Ja Drup, dat herken ik helemaal. Ik bedoel trouwens met "is er niet" : ik wil niet terug naar waar ik vandaag kwam, dus ik ga wel door met niet drinken hoor. Want drinken is veel erger. Maar ik word een beetje moedeloos merk ik. Is de vermoeidheid, weet ik wel, maar toch. Dit verhaal krijg ik net binnen: Het verhaal van het zand Boven op de berg ontsprong de rivier. Als een kind, spelend en spetterend, sprong hij van steen tot steen. Zijn moeder, de berg, voedde hem met helder water, en hij groeide en werd een wilde jongen. Als een waaghals stortte hij zich bruisend en schuimend langs de steile rotswand naar beneden en stroomde voort tussen bergkloven, in stroomversnelling na stroomversnelling. In het dal kwam hij tot rust en verbreedde zich. Hij stroomde langs bossen en dorpen, liefkoosde de steden aan zijn oevers en droeg schepen op zijn rug. Na een lange tocht kwam hij bij de woestijn. Daar kon hij niet verder. Wat hij ook probeerde, het water liep weg in het zand en een doortocht was er niet. De rivier werd bang en probeerde terug te gaan om een andere bedding te zoeken, maar ook dat lukte hem niet. Toen fluisterde een stem, die van de woestijn zelf was: 'De enige die mij kan oversteken is de wind. Geef je over aan de wind.' 'Ik wil stromen,' zei de rivier.'Je kunt niet stromen; al je water zal verdwijnen in het zand. Hoogstens een modderpoel zal er van je overblijven.' 'Hoe kan ik me overgeven aan de wind? Alles wat ik met me heb meegevoerd zal ik verliezen. Ik zal mezelf verliezen.' Je kunt alleen verliezen wat niet echt bij je hoort,' zei het zand, 'Laat je dragen in de armen van de wind.' Toen verzette de rivier zich niet meer en zijn water verdampte. De wind wiegde hem in zijn armen en droeg hem over de woestijn. Aan de andere kant van de woestijn kwam hij bij een hoge berg en hij regende neer in grote druppels en werd weer een rivier, die sprong van steen tot steen en alles begon opnieuw. 'Ik wist het wel,' fluisterde het zand. En daarom wordt er gezegd: het staat in het zand geschreven

Is er niet Niwi

quote: Originally posted by: bolletje Kruimel, je komt inderdaad tijd te kort omdat je nu zoveel meer zin hebt om dingen te gaan doen. Je krijgt zoveel engergie er voor terug als je matigt of stopt met drinken. Ik wil ook altijd veel meer doen dan dat ik tijd heb. Goedenavond allemaal Helaas herken ik bovenstaande helemaal niet In het begin sliep ik een poosje slechter, maar dat had ik verwacht. Daarna leek het zich te herstellen. Maar de laatste maanden slaap ik dus bijna niet meer. Ben aan de melatoninetabletten inmiddels. Niks, meer energie............... Niks, zin om dingen te gaan doen................ Alleen maar zoooooooooooooooooo moe. De beloning voor nuchterheid is nog geen echt succes voor mij helaas.

Nou, hier is het HELEMAAL NIET droog Buiten dan hè Ik zit op mijn werk en moet zo weer de regen in op weg naar therapie. tot later