Jannigje

Pakken op je zwakkere punten is wat veel mensen helaas doen, ik heb het bij mijzelf te vaak laten gebeuren.

"Vertrouwen hebben in" blijf ik erg moeilijk vinden, ik ben er nog niet "goed" in

"Dank je wel" tegen mensen zeggen op de juiste momenten vind ik heel belangrijk

MARJO jE BENT ER WEER!

Graag!!! Dan slaap ik tenminste HOOP IK Doei

Ik sluit ook weer af voor vandaag. Enne, als iemand Klaas Vaak tegenkomt???? Stuur hem dan ajb naar mij? Slaap lekker allemaal

Herfst is het derde seizoen en dit is mijn vierde bericht

Stoken mogen we de kachel ook alweer bijna, het lijkt wel herfst!

Ja Rapi, totdat er een nieuwe directeur moet komen! Dan doen we opeens niet meer aan jaarcontracten ed.!!! Want "dat kun je niet maken" !!!! Nee, dan niet??? Wij hebben gisteren ook te horen gekregen dat we rekening moeten houden met forse bezuinigingen. Ben benieuwd.

quote: Originally posted by: jetset hele thuiszorg (en uit/aanbestedingstraject) is idoot en ver onder d eprijs geregeld nu. Schande ook voor de clienten....is dat bij jullie ook zo rapilos? Het is toch te gek Rapi dat jij en jouw collega's daar de dupe van worden!!!??? En dat terwijl jullie werk zo belangrijk is. groot gelijk dat je ergens anders gaat proberen. Ik vind het heel erg dat de zorg niet meer centraal staat, maar allereerst naar de kosten wordt gekeken en pas daarna naar de kwaliteit van zorg. Het een kan niet zonder het ander, maar nu slaat de weegschaal door naar de verkeerde kant. Zo, mijn klacht van de dag Ik zit in een andere tak van de zorg, maar bij mij is het net zo. Igor: wist ik niet, ik zag inderdaad opeens mijn lampje blauw, terwijl ik wel was ingelogd Ben je bekomen van gisteren?

quote: Originally posted by: bolletje Goeie middag lieve mensen:present: Ik zie dat Meiske, Igor, Lin, Teveel, en Rapi er zijn. Ik ben er ook hoor!!! Nog steeds aan het lezen

Lezen doe ik trouwens niet over je bericht heen hoor, ik weet dat jij altijd goede bedoelingen hebt/hebt gehad en dat je geen onrust wilt stoken

Onrust is weer "gaan liggen" PP, ik ben blij je weer te lezen!!!!!

Nog even voor jou Jane: inderdaad heel ontroerend! Wat mooi voor jullie allebei dat jij het kon zeggen en dat je kon zien dat hij je begreep en dat het goed was. Dat neem je je hele leven met je mee.

Welterusten Witte, en dank voor het schouderklopje. is me wel veel waard hoor Ja, Jet, je hebt gelijk, het moet er wel zijn geweest, anders zou dit nu niet zo kunnen. maar er is wel een strijd van jaren aan vooraf gegaan om hier te komen. Gelukkig kan ik dit nog meemaken. Verdrietig hè Rapi, dat jij het niet meer kunt zeggen tegen je vader? Kan het nog tegen je moeder? Lieve mensen, ik moet ook naar mijn bed. Morgen weer werken. Maar eens zien of ik kan slapen Dat lukt niet de laatste tijd.

Drup, dit vind ik echt geweldig Ik maakte een geintje (nou ja, niet helemaal), maar zoals jij opschrijft waar je nu bent!!!!! Je hebt zoveel meegemaakt de afgelopen jaren, daar weet ik maar een klein beetje van, en dat is al heftig genoeg!!!! En dan nu dit, chapeau. Ik zit met een brok in mijn keel. Wat een moed, wat een doorzettingsvermogen! Prachtig, een gewonnen strijd, en de prijs????? De hoofdprijs welteverstaan: Je hebt jezelf weer terug : M is terug

Dat is ook zo! En dan te bedenken dat ik uit een nest kom waar noooooooooit gesproken werd over gevoel, alleen over presteren, goed doen, bescheiden zijn etc. Al de calvinistische " waarden" zal ik maar zeggen. De relatie van mij naar mijn ouders is altijd nogal moeizaam geweest, dus dit ervaar ik als heel bijzonder. Ik heb ongeveer 2 weken geleden voor het eerst tegen hem gezegd dat ik van hem hou!!!!! En ook benoemd dat wij niet gewend zijn om dergelijke dingen tegen elkaar te zeggen, maar dat ik er veel behoefte aan had om het wél te zeggen (vond ik ENG hoor) Dat beaamde hij ook, wij kennen/kenden het niet. Ik was heel trots op mijzelf daarna

Zo ervaar ik dat ook Witte. En juist in deze fase merk ik hoe belangrijk ik het vind om hem met het respect te behandelen dat hij verdient. Niet voor en over hem heen beslissen, maar samen met hem. Dat betekent bv dat hij nog niet aan extra hulp toe is die hij eigenlijk wel nodig heeft,. Dus moet ik leren te dragen en verdragen dat hij nog niet zover is, dat hij er nog niet aan toe is. Hij is oud, maar niet wilsonbekwaam of zo. Dus leren wachten, leren uiten van bezorgdheid zonder hem daarmee te belasten, leren loslaten ....... Niet eenvoudig, maar toch heel dierbaar.

Ha Rapi, inderdaad een wonderlijke reactie van hem. Ik ken hem niet, dus kan me niet in hem verplaatsen, maar je zou denken dat hij blij zou zijn met jouw compliment. Juist omdat het weer zo goed gaat met/tussen jullie.

Witte: leuk is niet het goede woord. Mijn vader gaat heel snel achteruit en het is heel moeilijk om dat aan te zien en mee te maken. De man die altijd zo sterk was, is een breekbare, frêle man geworden, die zienderogen aan zelfstandigheid inboet. Dat doet hem en mij/ons pijn en verdriet. Dit hele gebeuren van oud worden is nieuw voor hem en voor ons. Het was wel goed om bij hem te zijn, ook dierbaar om dit mee te maken, al klinkt dat misschien vreemd.

Dank je Drup Heb ik het goed begrepen dat jij je opnieuw voor gaat stellen bij "wie is wie"??? Nieuwe = "oude" look en identiteit enzo

Hoi Witte

"Wordt modderig water niet helder door het te laten bezinken...? " Tao

Geweest in het land van de dwalende, dolende zielen die hopeloos de weg kwijt zijn.

Dag allemaal Ik was het weekend bij mijn vader, zonder computer. Lees nu net alles terug en schrik me rot! Will :heart::heart: Ook ik ben er stil van, wil nu maar één ding tegen je zeggen: grote klasse dat je weer hier bent en je realiteit onder ogen ziet (van gisteren en vandaag), en dat nuchter. Ik wens je moed en wijsheid. En Igor: Go girl!!!!!! JE KUNT HET