Drup, dat weet ik ook heel goed. We hebben allemaal ons eigen kruis te dragen en ik bedoel zeker niet te zeggen dat het mijne groter of zwaarder is!!!!!!! maar ik kom niet uit de angst/wanhoop/somberheid. Bijna Elke dag is een gevecht. Wakker worden is een ramp, want dan is er weer een nieuwe dag, en hoe moet dat? (daarom dronk ik) Angst, paniek!! Vanmorgen was ik te laat op mijn werk (therapeutische basis nog steeds), niet omdat ik mij had verslapen of zo, nee,omdat ik zo lang bezig was de paniek/angst de baas te worden. uiteindelijk is het me gelukt om op te staan, me aan te kleden en hier naar toe te gaan. in de loop van de dag gaat het dan wel weer beter (meestal) Maar dan komt de nacht weer en begint alles van voren af aan. En ja, mijn "medicijn" wil ik niet meer (hoewel? ) Nee, dat wil ik niet meer!!! Want drinken helpt niet, het verdooft, spiegelt mij een paar een een beter gevoel voor. Maar de prijs is te hoog. Maar nu moet ik leren leven zonder.