Jannigje

Zeeraketten heb ik nog nooit van gehoord, maar sennepeulen kun je gebruiken bij opstipatieklachten, je moet ze dan alleen niet gebruiken voor een tentamen

Goed dat je weer aan het werk kunt Lars. Als je eenmaal weer begonnen bent en het gaat goed zul ja waarschijnlijk wel snel uit kunnen breiden. En plantjes kopen, helemaal goed

Hè dit doet me denken aan sennepeulen die ik vroeger wel gebruikte, werkte als een speer

Ha TomTom, ik zie dat je nog ingelogd bent. Er is al veel gezegd door de anderen, heel veel goede dingen! Daar heb ik niets aan toe te voegen, dus ik herhaal maar even een opmerking DOE HET NIET TOM, DRINKEN BRENGT JE NIETS GOEDS. Dapper dat je op de dd bent gekomen en erover praat!

Dank voor jullie reactie, steun en complimenten Wat doe je of wie ben je? Een bijna standaardvraag als je je voor moet stellen is, wat doe je voor werk, of misschien nog wat doe je in het dagelijks leven, maar eigenlijk nooit: WIE BEN JE.? Toen ik mijn werk kwijtraakte was ik erg bang voor die vraag, wat moest ik zeggen? Soms probeerde ik er omheen te draaien door te zeggen dat ik op dat moment geen werk meer had, maar ja, dat leidde dan weer tot nieuwe vragen, Heel lang gebood “de eerlijkheid” mij te zeggen dat ik was afgekeurd. Wat een term, afgekeurd! Vreselijk vond ik dat! Maar het paste wel heel erg bij hoe ik mij voelde en hoe ik dacht over mijzelf: ik was afgekeurd, niet goed genoeg, ik had gefaald. Toen voelde ik de pijn van die woorden, nu voel ik de pijn van het al die jaren geloven van die woorden. In die periode had het trouwens niet veel uitgemaakt als ze me hadden gevraagd “wie ik was” i.p.v. “wat voor werk ik deed” Want ik zou hebben geantwoord: ik ben mislukt in dit leven, op alle fronten, ik heb gefaald. Ik heb geen werk meer Ik heb geen man meer Ik heb geen kinderen Ik ben eenzaam Ik woon in een flat waarin ik volledig geïsoleerd raak. Ik heb geen fijn huis met een tuin Etc. Wat ik nu opschrijf, voelde ik nog niet eens zo lang geleden, tot zo’n 2 jaar, min of meer standaard. Het was voor mij één van de redenen om vrijwilligerswerk te zoeken, want dan had ik in ieder geval een antwoord als men mij vroeg wat voor werk doe je? Ik had het nodig als een stuk identiteit, want dat kon ik mijzelf nog niet op een andere manier geven. Toen kwam het eerste museum op mijn pad. Doodeng, meteen alles moeten weten natuurlijk, overal een antwoord op moeten hebben, want stel je voor dat ik een vraag niet zou kunnen beantwoorden. Maar deze keer was ik me bewust van wat ik aan het doen was en hoe ik het deed. Elke dag in het museum was een les: wat doe ik, hoe doe ik het en vooral waarom doe ik het. Ben ik weer aan het proberen goedkeuring te krijgen, mag ik fouten maken, mag ik het anders doen dan mijn collega’s, kan ik het vergelijken met hen laten. Mag ik proberen te ontdekken hoe ik invulling wil en kan geven aan dit werk, op mijn manier i.p.v op de manier waarvan ik denk dat het van mij verwacht wordt? Ik was er maar druk mee. Met het werk in het museum, maar meer nog met het werk in en aan mijzelf. Ik kwam weer wat meer onder de mensen en ik had een reden om de deur weer uit te gaan. Én ik had een antwoord op de vraag: wat voor werk doe je? Dan zei ik trots, ik werk in een museum. Dat klinkt en voelt zo anders dan “ik werk niet want ik ben afgekeurd” Ik leerde en begon te ontdekken dat ik het kon en ook leuk vond. Vooral rondleidingen geven. Toen ging na bijna een jaar het museum dicht! Nee, dat kan niet! Wat nu! De anderen vonden het vervelend, maar ik zag mijn reddingsboei lek slaan. Ik realiseer me opeens dat ik die maanden (nov/dec 2015 weer alc ging gebruiken om mezelf te troosten) Inmiddels heb ik ander vrijwilligerswerk gevonden, gelukkig. Mijn zoektocht gaat verder. Het antwoord op de vraag “wat doe je” kan ik nu geven De vraag wie ben ik heeft, om met de politiek te spreken, mijn volledige aandacht. Het antwoord op de vraag “wie was ik” is in mijn eigen ogen luid en duidelijk en heel akelig, verdrietig en pijnlijk. De vraag “wie ben ik” houdt mij dagelijks bezig. Eén ding weet ik nu wel en voel ik ook steeds vaker: ik ben niet afgekeurd.

Goedemorgen Mikki, ik heb vandaag je hele draadje gelezen. Van het hap-snap lezen kreeg ik niet voldoende beeld. En nu lees i, dat je gisteren bent gestopt met de dagbehandeling. Wat ben je van ver gekomen! Ik heb veel respect voor wat je hebt bereikt en de manier waarop je zover bent gekomen. Mooi om ge lezen Mikki

Er spelen ook veel zaken die je aan moet/wilt pakken Gipsy, alles tegelijk zal ook moeilijk zijn, denk ik. Kun jij ermee uit de voeten dat het automutileren tijdelijk misschien op de tweede plaats komt? Edit: aanvulling Ik lees even jouw bericht terug en nu is het me niet helemaal duidelijk wat Fact zegt: Bedoelen ze bij Fact dat het je nu niet lukt of verwachten ze dat het je helemaal niet lukt?

Tweed, ik reageerde gisteren op je bericht n.a.v. Je laatste zin, die vond ik vervelend. Nu zie ik dat je die hebt gewijzigd, dat waardeer ik. Daarmee is voor mij de angel eruit. Inhoudelijk kan ik totaal niet over refusal oordelen, ik heb het nooit gebruikt.

Goedemorgen allemaal. Mooi Daantje en Gipsy, eindelijk eens (door)slapen. Momentum welkom en veel succes. Rapi, ik dacht dat jij het eindelijk rustiger aan kon gaan doen?

Meer mensen hier met geheugenproblemen, blijkbaar ben ik niet de enige, dat is wel weer een geruststelling

Pokonsticks heb ik gekocht voor mijn planten, meststaafjes worden die genoemd, dat klinkt natuurlijk voor geen meter, liever het Franse bâtonnets d'engrais.

Genieten doe ik van mijn planten op het balkon, het kost een flinke duit, maar dan heb je ook wat.

Klopt Agnieta, maar dat laatste zinnetje.....

Lieve Monster, jouw boodschap houdt mij bezig.Vooral die zin: jezelf met de zweep geven doet geeneens meer zeer. Dat klopte inderdaad, ik ben al zo lang gewend om mijzelf neer te halen, ik weet al bijna niet meer beter. Bijna, ik verander, ik word mij ervan bewust. Ik voel ook de pijn ervan. Al heel lang probeer ik de mensen voor te zijn, Ik geef ze geen kans om mij af te kraken, dat doe ik zelf alvast. Mij in de steek laten? (Wat "ze" "natuurlijk" gaan doen) hoeft niet, wat ik ben zelf al weg. Grappen over mij maken? Hoeft niet, doe ik ook ten koste van mijzelf Zoveel angst voor veroordeling, in de steek gelaten worden, belachelijk gevonden worden etc. Ik pijnigde mijzelf voordat de ander de kans krijgt het te doen. Leek blijkbaar vroeger minder pijnlijk? Is niet waar overigens. Ik ben nog niet zover dat ik mijzelf elke dag openlijk een compliment durf te geven, maar ik ben wel op de goede weg. Ik probeer echt mijn gedrag en gedachten goed ik kaart te brengen en niet meer de automatische reacties te geven. Ik probeer me andere overtuigingen eigen te maken en daarnaar te handelen. Schrijven hier draagt daar veel aan bij.

Gipsy en Jootje, jullie beven het begrip vroege vogel een geheel nieuwe betekenis. Ik ben al niet van het vroege, maar als ik jullie lees,....... Morgen allemaal, goed is ie nog niet, straks wel weer hoop ik. Vannacht ook weer heel naar gedroomd. Op het laatst werd ik opgeblazen, echt met zo'n lont aan een staaf dynamiet., brrr.

Tweed is de enige reden van jouw bestaan, hier op dit forum, het maken van stekelige en nare opmerkingen? Ik heb verder geen enkele bijdrage van je gelezen, vind ik heel vervelend. Lars geeft aan dat hij zich niet meer welkom voelt op dit forum en niet vrij om langer te schrijven. Dat is blijkbaar niet genoeg voor je? "Ontmaskering" nog niet volledig? Lars, weet je voor jezelf waarom je de refusal vanaf vrijdag niet meer hebt ingenomen? Wilde je weten hoe het zou zijn als je zou drinken, of je maat zou kunnen houden oid? Retorische vragen hoor, je hoeft niet te antwoorden, je kunt ze wel aan jezelf stellen. Ik wens je het beste Lars, je weet waar wij zijn, mocht je ons nodig hebben.

@ Meya en Erik: inderdaad heel mooie uitspraken. Vooral die hieronder kwam flink binnen. Als ik bedenk hoe vaak en hoe heftig ik mezelf heb neergesabeld!

Hoe ging je gesprek vandaag Gipsy?

Monster, wat een compliment, dank je wel

Altijd vervelend om te moeten wisselen van therapeut Nadia, vooral als het niet door jou gekozen is. De plek klinkt inderdaad niet aantrekkelijk Nadia. Ik hoop van harte voor je dat het contact met die nieuwe psychologe toch vruchtbaar voor je is en dat de plek dan wat minder belangrijk wordt.

Ontroerend, kwetsbaar, eerlijk, moedig. Dat zijn de woorden die bij me opkomen na het lezen van je update Smart.

Goedemorgen allemaal Gisteren was ik naar de sauna met een vriendin, de vriendin met wie ik ook weer dacht zo nu en dan een glas wijn of een biertje te kunnen drinken. Het was de verjaardag van haar overleden echtgenoot en bij die verjaardag hoorde een biertje, vooral in de Sauna. Dat waren zij samen gewend. Zij is wel gewend dat ik alcoholvrij bier drink, dus het viel niet op dat ik niet met haar meedeed Bij het eten vroeg ze wel, wil jij geen wijntje? Nee, ik wil geen wijntje. Dat viel wel op. Ik heb het dus niet gedaan, maar dat biertje was toch even verleidelijk, meer dan ik had gehoopt, Hhmmmm., toch oppassen geblazen dus. Zal ik een slokje.......... Nee, natuurlijk zul jij geen slokje..! De vanzelfsprekendheid van niet drinken heb ik nog niet terug, dat blijkt.

Rustgevende thee gezet om te kunnen slapen, liefst zonder akelige dromen.

Helemaal alleen achtergebleven op de draad, oké dan laat ik de hond nog uit, zet de vuilnis buiten, sluit het hek en doe de lichten uit. Voor de laatkomers hoop ik dat die een eigen sleutel hebben. De volgende shift bestaat weer uit onze montere, vroege vogels. Goede nacht allemaal.