Jannigje

Succes Lars, spannend!

Sterkte Lars

Dank je Urania, dat vind ik een heel bijzondere wens.

**En nu is er geen contact meer. Nog steeds weet ik het fijne er niet van, maar er is een gat in mijn hart. Soms uit zich dat in boosheid, meestal verdriet en weet ik hoe vaak ik er maar gewoon niet aan wil denken... Dat wat mij destijds liet leven... laat me nu alleen, zonder uitleg. Wat zolang de reden was voor mijn bestaan... is niet meer. Zo weinig hebben we in eigen hand.... Zo veel moet er geheeld worden....** Lieve Smart, dit vind ik zo verdrietig. Ik moest o.a. aan jou denken toen ik dat stukje over moederdag schreef. Ik wilde graag kinderen, ik heb ze niet gekregen. Jij bent moeder, maar je kind wil geen contact. Ik kan Waarschijnlijk zelfs niet bij benadering voelen hoe intens dit verdriet voor jou moet zijn. Hoe toepasselijk is dan je naam hier: Smart In de maakbaarheid van alles geloof ik ook niet zo. Maar Ik zat a.h.w. helemaal aan de andere kant, ik had het gevoel dat alles mij overkwam en dat ik zelf geen invloed uit kon oefenen op de omstandigheden, op mijn leven. De waarheid ligt daar ergens tussenin. Er moet inderdaad zo veel geheeld worden. Ik gun ons dat, helen Schrijven heb ik lang niet gedaan. Ik schreef heel veel om te proberen orde in mijn eigen chaos te scheppen. Nu merk ik hoe leuk ik het vind om verhaaltjes te schrijven die zogenaamd niet over mij gaan, maar ondertussen natuurlijk helemaal wel, maar vanuit een onverwachte hoek. Ik zit dan soms zelf te grinniken. Over helend gesproken

Rudy, dank je voor je bericht, je ontroert mij. Jij dankt mij voor mijn openheid, dat vind ik fijn, het doet me goed. Omgekeerd dank ik jou voor je verhaal, zo duidelijk en op een aantal fronten zo herkenbaar!!! "Noem mij bij mijn naam" riep jij. Ik riep het ook, maar van binnen. Jij bent een van de mensen die hun heil hebben gevonden bij de AA, voor mij geldt dat niet. Ik ga een andere weg, maar we komen elkaar toch tegen. Hoe mooi is dat?! Je schrijft ook dat je me graag leest, dat vind ik zo bijzonder. En jij bent niet de enige. Dat raakt mij diep en ik ben er oprecht blij mee en dankbaar voor. Ik heb me zo lang een lege huls gevoeld, een capabele, redelijk tot goed functionerende buitenkant, met een enorm gat van binnen. Een bodemloze put. Tot ik niet meer kon, niet op die manier. Ik voel mij kwetsbaar als ik me laat zien zoals ik ben. Kwetsbaar en tegelijk zo verlangend. Wat is het dan fijn om gehoord, gezien, gelezen en gewaardeerd te worden

Plof je bent een engel, bedankt!!!! ​Oké, een muisengel

Ik ben al weken bezig met het uitzoeken waarom ik geen plaatjes kon plaatsen. Bij dezen, met dank aan Plof

Gauw even inloggen: graag LadyJane, met een kusje erbij?

Ggggggggggrrrrrrrrrrr bericht weg Ik vind trol een rotwoord. als je het als zoekterm intypt krijg je onderstaande: http://www.jongebazen.nl/trage-stromen/bila-is-een-rotwoord-2 En nu ga ik doen wat Agnieta voorstelt: het draadje weer over laten aan zijn "eigenaar"

Je hebt gelijk Fleur, dat bedoel ik ook niet. Het woord dekt niet de lading merk ik. Het is ook niet zo dat ik me onveilig voel en ik ben me er goed van bewust dat het gevoel van veiligheid mij niet door een ander kan worden gegeven, dat komt uit mezelf (of niet). Misschien moet ik zeggen zorgvuldig: in de zin van zorgvuldig met elkaar om gaan.

Ik heb de wijsheid niet in pacht, ik blijk veel ook niet te weten, waarom Vlok vertrokken is bijvoorbeeld. Wat mij verbijstert, is hoe de sfeer, de uitingen, de reacties naar elkaar toe in een paar dagen zo om kunnen slaan. Een paar dagen geleden waren "we" (?), "de meesten van ons (?)"," sommigen (?)" nog erg betrokken bij Lars en nu is de wereld plotseling totaal veranderd. Wel echt Niet echt Beschuldigingen, argumenten, tegenargumenten halve en / of hele waarheden Waarom? Waardoor? Retorische vragen. Ik wil niet in een kamp. Ik wil wel graag duidelijkheid, eerlijkheid. Ik wil ook graag veiligheid.

Plof hoe krijg je dat plaatje geplaatst? Ik kan geen plaatjes meer plaatsen, krijg elke keer de melding dat het bestand te groot is. Groter dan 30 bytes kan niet. In het begin lukte het wel? Kun je me ajb helpen, of iemand anders?

Bolletje, wat een schrik. Ik wens je heel veel sterkte, ik stuur zoveel mogelijk positieve gedachten en energie naar je toe.

Vooruit met de geit zegt het spreekwoord, ik heb geen geit, dus ik da maar vooruit met de fiets.

H Familie van Bolletje?

Ik heb nog niet alles gelezen, maar ik begrijp wel dat je terug bent.Dit schreef ik gisteren, het geldt vandaag ook nog Lars. Verder snap ik nog steeds niet wat er nu allemaal is gebeurd, ik kan het niet helemaal teruglezen omdat al jouw eerdere Posts zijn verwijderd.

Ook veel sterkte van mij Meya.

Het heden vind ik op dit moment behoorlijk verwarrend, ik weet even niet meer wat of wie werkelijk is, geen prettig gevoel

Bolletje, ik heb zelf geen hond, ook nooit gehad, maar een vriendin van mij wel. Die vriendin moest geopereerd worden en daarom ging haar hondje een paar dagen uit logeren, dat had ze wel vaker gedaan. Ze ging naar iemand die ze goed kende en die haar ook goed kende. Maar wat gebeurde er: vanaf het moment dat ze er was wilde ze niet eten, niet spelen, niet naar buiten, niets. Radeloos werd die oppas ervan. En opeens! Opeens was het over en wilde ze weer alles. Later bleek dat op het moment te zijn dat de operatie achter de rug was. Liefde op afstand, in een andere stad. Ongelofelijk toch? Nu ga ik sporten.

Voor wat het waard is Lars: mijn aandacht, meedenken, meeleven en zorg waren/zijn oprecht.

O, dat laatste had ik nog niet gelezen Lars. Ik had het bericht van Oele overgeslagen omdat ik die niet ken. Ik was nog niet zover. Lars ik begrijp er echt helemaal niets van.

Ferry, wij zijn er nog.Maar Als wilt gaan, ga je, dan wens ik je veel succes.

Droom ik? Is het echt waar? Lars bestaat niet?

Gipsy, het blijft stil na alle ellende van gisteren, geen bericht goed bericht?

Ja Smart, we doen ons best! 8 km is een flink stuk, goed gedaan. gisteren heb ik weer ruim een uur gefietst Vandaag weer spinnen en circuittraining.