Spring naar bijdragen

Jannigje

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    7.461
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    42

Alles door Jannigje geplaatst

  1. Jannigje

    Vrijdag 1 april

    Goedemorgen allemaal. De zon schijnt, fijn. Ferry gefeliciteerd
  2. Konnichiwa Ho, wacht, ik ben er al hijg, hijg. Sorry, ik ben de tolk. We beginnen opnieuw. Even voorstellen: ik ben nieuw hier en ik heet Pieris Jap Katsura.
  3. Jannigje

    ook ik stop ermee.

    Ha Poohtje, welkom hier. Het is te laat om nog allerlei dingen te schrijven. Kom morgen vooral kijken op de dagdraad. En als je vragen hebt, stel ze, er zijn hier veel mensen op dit forum die veel kennis en kunde hebben. Tot gauw, afgesproken?
  4. Nou Smart, wat zul jij lekker slapen
  5. Oor voor muziek hebben is ook heel belangrijk, vanavond ga ik weer proberen of het goed zit met mijn oren en met mijn stem.
  6. Ja Koekie, het helpt mij zeker. Ik heb jaren de energie niet gehad om te schrijven. Vaak, als ik rusteloos of angstig was ging ik schrijven. Helemaal als ik een onbestemde angst had die ik niet kon plaatsen. Dan begon ik maar met schrijven, geen idee waarover. En vaak kwam ik dan op verrassende plaatsen uit, kwam ik toch inzichten die ik niet had vermoed, kon ik min of meer duiden wat me onrustig maakte. Dan had ik weer een beetje een houvast, een beetje richting Dus ja, schrijven helpt mij.
  7. Bolletje
  8. Shoot, hele bericht weg☹️ Opnieuw dus maar. Ik realiseer me dat mijn vorige bericht koud op ieders dak kan vallen Het behoeft enige aanvulling c.q. uitleg. Mijn leven is heel lang donker geweest en voelde voor mij uitzichtloos. Ik dacht lang dat het nooit meer anders zou kunnen worden en zocht naar een uitweg. Niet omdat ik niet meer zou willen leven, maar omdat ik niet wist hoe. Ik wilde eigenlijk alleen maar rust. En dat zou kunnen door bv heel veel pillen te slikken, dan zou ik eeuwig slapen, geen pijn meer. Nogmaals, niet omdat ik persé dood wilde maar omdat ik niet wist hoe ik moest leven. Dat weet ik nog vaak niet. Vandaar die laatste opmerking. Maar ik ben niet suïcidaal, ik ga geen gekke dingen doen. Die rust willen was voor mij ook een reden om te van drinken. Nou we weten hier allemaal dat die keuze niet naar een "rustig" bestaan leidt.
  9. Je hebt helemaal gelijk Bolletje.Er zijn tijden geweest dat ik ze heel graag had willen hebben. Er zijn ook nu nog van die tijden. Voor mij is dat net als met drank: ik moet het niet in huis hebben. De vergelijking met drank en al die pillen gaat een beetje mank, maar het is voor mij toch beter om die mogelijkheid niet te hebben.
  10. Kom net binnenvallen, moet nog even bijleren. Maar Gipsy, op jouw bericht kan ik meteen reageren GGM= Goed Gedaan Meisje
  11. Welterusten allemaal, slaap lekker
  12. Goed gebruik van onze taal is erg belangrijk voor me, hun hebben is voor mij een doorn in het oog.
  13. Dank je Monster, hier ben ik stil van
  14. Yep!Voor vandaag heb je hem verslagen
  15. Dank je wel voor de aanbeveling Smart
  16. Nee hoor, ga vooral door!
  17. Vandaag moest ik boodschappen doen. Ik ben heel bewust het drankpad ingegaan om te voelen wat het met me zou doen. Tot mijn verbazing kon ik "er" gewoon naar kijken en voelde ik geen trek of spijt. Ik kon het zien zonder problemen. Het gekke is dat ik daarna wijn in de aanbieding zag en toen voelde ik even een prikje: het was in de aanbieding. Wat een rare gewaarwording. Ik ben me wel te buiten gegaan aan planten voor mijn balkon
  18. Rosa, van harte gefeliciteerd
  19. Jannigje

    Stoppen

    Ongevoelige kul? Nou nee. Kort door de bocht, ja dat was je wel. Maar: Excuses aanvaard Lars http://www.animaatjes.nl/pasen-plaatjes/pasen/vogels/pasen_vogel_animaatjes-6.gif
  20. Neeltje is de naam van een vroeger buurmeisje van me.
  21. Jannigje

    Stoppen

    Lars, sorry, maar dat heb ik absoluut niet gezegd. Dit klinkt heel sarcastisch en eerlijk gezegd vind ik dat heel vervelend. Ik vind dat ik dat niet verdien. Ik heb iets heel persoonlijks met je/jullie gedeeld, iets waar ik jaren mee heb geworsteld. Het leven met mijn vader is nooit simpel geweest, ook daarna niet.
  22. Nog heel even: haar portemonnee wilde ook iets schrijven, want het kost wat hoor zo'n verslaving!
  23. Ik wil u graag een verhaal vertellen. Bijna had ik "een kort verhaal geschreven", maar dat zal niet lukken denk ik, ook ik ben nogal lang van stof. Als u nog andere bezigheden hebt, zou ik dit maar overslaan. Maar, ai, wat onbeleefd van mij, ik heb mij nog helemaal niet aan u voorgesteld, ik ben het balkon van Jannigje. Het is niet netjes om achter iemands rug om te schrijven, maar die vrouw is soms zoooo vermoeiend! Zij is weer eens thee gaan zetten, dus ik grijp even mijn kans. Zij heeft mij gehuurd, dus formeel is zij de baas, maar dat betekent niet dat ík geen rechten heb, toch? Het zit zo: vanmiddag kwam ze een beetje bedremmeld op me staan, ik wist het meteen! Hoeveel, vroeg ik? Ja, je kunt maar beter meteen duidelijkheid hebben. Maar daar trapte ze niet in, zij moest het mij "allemaal" vertellen, daar heb ik zo'n hekel aan, maar ja, ik kan nergens heen dus....... Zij had vandaag een afspraak met een therapeut, dat had ze erg nodig zei ze. Persoonlijk snap ik daar niets van, maar ja, zij had het nodig. Bleek die therapeut er niet te zijn! En dan komt het : allemaal gevoelens krijgt zij dan en daar moet ze vervolgens over nadenken en analyseren. Tsss. Wat een gedoe. Nou heeft zij blijkbaar deze week met jullie gesproken over het feit dat je altijd een keuze hebt. Dat wist ik allang, maar voor haar is dat blijkbaar niet zo vanzelfsprekend. Afijn, zij wilde niet bij de pakken neer gaan zitten. Dus moest er een stap gezet worden, schijnt ze ook met jullie over gehad te hebben. Persoonlijk heb ik daar wel moeite mee, logisch denk ik. Én ze dacht ook : elk nadeel heeft zijn voordeel. Dat heeft ze níet zelf bedacht hoor, echt niet. Dus, kiezen, een stap zetten... Omdenken, ook zo'n term. Maar nu komt het, wat heeft ze gedaan? Ze wilde zichzelf verwennen, niets mis mee, maar wel met de manier waarop. Jullie weten het misschien niet, maar die vrouw is verslaafd, ja dat had ze jullie zelf moeten vertellen, maar ja, dat schijnt lastig te zijn. Zij kan niet gecontroleerd bezig zijn, ze moet het gewoon helemaal niet doen. Ze had een afspraak met zichzelf gemaakt: ik koop er 2, als ik het echt niet kan laten 3, de uiterste grens is 4 Kijk dat zijn natuurlijk afspraken van niets! Dan weet je bij voorbaat al dat het 4 wordt. Vandaar mijn eerste vraag: hoeveel? Mompel de mompeldemompel, ontwijken hè Ik zal het laten zien, zegt ze. Ik denk nog, 4 is veel, maar dat is te doen. Komt ze met 15! U bent de draad kwijt, dit is haar draad. O, dat bedoelt u niet, u bedoelt, over welke verslaving heeft u het. INTRATUIN beste mensen, plantjes! Ook zo iets, die verkleinwoordjes: plantje, biertje, wijntje, peukje. Dan lijkt het minder erg blijkbaar Het zijn geen plantjes, nou ja een paar De rest zijn planten! Dus ik riep: ik ben vol, er kan niets meer bij. Stuur ze maar terug naar waar ze vandaan komen, of een ander veilig gebied, maar niet hier! Schijnt in dit land ook een thema te zijn? Maar ja, koppig he, niet luisteren. Mede-plantelijkheid en dat soort onzin. Dus wij maar weer inschikken. Dus nu is het overvol. Maar ze is wel blij met dat omdenken, die stap en het resultaat ervan. Dat is dan toch wel weer mooi. Ach het is ook wel een best mens. Maar moeilijk soms! En toegegeven, een beetje meer kleur misstaat hier niet. Maar ja, ik ben niet zo goed met veranderingen. Oh, ze komt terug. Dank u wel hoor dat ik even mijn hart mocht luchten.
  24. Jannigje

    Stoppen

    Lars, ik wil je graag iets vertellen als dochter van..... Ik kom uit een gezin waar niet werd gepraat, waar ik altijd moest raden, waar de latten hoog lagen....ik hed nooit geweten of mijn ouders van mij hielden. Ik sprak er een keer met een schoonzus over en die zei: natuurlijk houden ze van je, het zijn je ouders, jij bent hun kind. Ja, nou en? Houdt dat automatisch in dat ze dan van me houden, omdat ik hun dochter ben? Mijn hele leven heb ik gestreefd naar de goedkeuring van hen, vooral van mijn vader. Ik ben een vaderskind. Ik naderde de 60 en ik wist het nog steeds niet. Mijn vader werd ouder en naderde onherroepelijk zijn dood, hij was toen al boven de 90. Ik had hem één keer gezegd dat ik van hem hield, en toen zei hij "ik ook van jullie". Niet genoeg voor mij. Ik vulde het in als ja, natuurlijk houdt u van de anderen, maar niet van mij, dat voel ik niet. Er was maar één manier om er achter te komen. Ik wilde niet later, na zijn dood, het gevoel hebben dat ik mijn kans (weer) had gemist omdat IK BANG WAS. tijdens een bezoek aan hem heb ik tegen hem gezegd dat ik de behoefte voelde om tegen hem te zeggen dat ik van hem hield, nu het nog kon, tegen hemzelf. Hij zei weer van : ik hou van jullie. Nu had ik de moed te vragen: ook van mij heit? Houdt u ook van mij? Ja, ook van jou zei hij Ik kon het vaak niet voelen, maar ik geloofde hem, hij was een eerlijke man. Nu is hij gestorven, ik mis hem, maar ik weet wel: hij hield van me. Ik moest erom vragen Lars, hij zou het nooit hebben gezegd. Misschien durven je dochters het ook niet. En geforceerd of niet: jij kunt het nog tegen hen zeggen. Al voelt dat misschien geforceerd. Wat zij er mee doen, heb jij niet in de hand Maar jij kunt het wel tegen hen zeggen Ik heb geluk gehad dat mijn vader oud werd en ik de tijd kreeg om mijn moed te verzamelen, maar ik had graag eerder die moed gehad. Ik gun het je en hen.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...