Jannigje

Lekker ontspannen en genieten in de sauna Smart

Excuses zijn helemaal niet nodig wat mij betreft Lars.

Gipsy, ik snap de woorden die je schrijft. En inderdaad, wat jij nodig hebt is veel meer dan alleen steun van ons op het forum. Maar waarom je account verwijderen, zeker als je wel wilt blijven lezen. Hoeft niet meisje.

Lars, ik ben het ook niet vergeten.Mijn eerste verslaving was roken, daar ben ik met veel moeite van af gekomen. Mijn tweede verslaving was/is eten, boulimia, daar ben ik met nog veel meer moeite grotendeels van af gekomen. Het is meestal goed handgebaar voor me, alleen in periodes van stress is het lastig. Mijn derde verslaving was/is alcohol. Ik heb 5 jaar geen druppel gedronken en had nooit verwacht dat ik weer opnieuw zou moeten stoppen. Dat zou nl betekenen dat ik weer was begonnen. En jawel, vorig jaar. Ik kan, of eigenlijk, ik wil niet leven met die stress van wel of niet drinken en zo ja hoeveel. Dat houdt me de hele dag bezig. Dus is het 100% niet, dat geeft rust. Gemakkelijk? Nee. Went het? Ja. Moet ik waakzaam blijven? Absoluut.

MG ik snap helemaal wat je bedoelt, ik heb het zelf heel lang gedaan, niet met een verslaafde, maar met mijn toenmalige, zeer depressieve echtgenoot. Ik heb alles verkeerd gedaan wat ik kon doen, voor hem maar zeker ook voor mijzelf. Ik bedoel het niet als veroordeling naar mijzelf, dat is voorbij. Wat ik wil zeggen is: ik heb met de beste bedoelingen alles voor hem weggenomen en daarmee voorkomen dat hij bijvoorbeeld hulp moest gaan zoeken. Ik heb ook mijzelf niet toegestaan hulp voor mijzelf te zoeken. Hij is uiteindelijk opgeknapt, ik ben er toen bijna aan onderdoor gegaan. Geen verwijt naar hem, een feitelijke constatering. Ik wist toen niet beter.

Van alles meemaken kan positief uitvallen, maar dat gebeurt lang niet altijd, de kunst is dan toch het goede te zien.

73,5kg ☹️

Goedemorgen. Blauwe lucht!

Grimmig , het laatste deel. Vervelend, niet helpend volgens mij. Welterusten allemaal.

Jeetje Gipsy, dan weer wel opname, dan weer niet, dat helpt ook niet erg lijkt me. Wat akelig dat je je zo bang en verdrietig voelt. Ik hoop zo voor je dat je weer een lichtpuntje kunt gaan zien.

Boos ben ik, boos en gefrustreerd. Én gewond, lichamelijk maar vooral geestelijk. Zou ik PTTS hebben? Lijkt me niet onmogelijk. Het gebeurt natuurlijk niet elke dag dat de politie op je inbeukt. Maar, ik heb standgehouden!!! Jazeker, en daar ben ik trots op. Mijn missie in dit leven is: Jannigje beschermen tegen onverlaten die haar huis proberen binnen te dringen. Daarin ben ik dus goed geslaagd. Alleen waren het geen onverlaten maar een bezorgde vriendin, de politie, brandweer en ambulance. Maar ja, ik ben een deur van principes, dus ik kan geen uitzonderingen maken. Ik ben bere sterk. Gaat niet vanzelf, ik moet goed eten en heel veel sporten, vooral krachttraining. En mentale training: onverzettelijkheidstraining. Door mij gaat Jannigje ook naar de sportschool, af en toe heeft ze geen zin, dan moet ik haar echt naar buiten duwen. En dan gauw dichtgaan. Soms kun je geen halve maatregelen nemen. Toch vind ik het achteraf wel een behoorlijk dilemma, heb ik er nou goed aan gedaan om stand te houden? Of was ik alleen maar koppig? Zo van: als je mij aanvalt, voor mijn gevoel zelfs onterecht aanvalt, dan ga ik met de hakken in het zand. Soms is het beter mee te buigen als bamboe in de wind, ik kan dat niet zo goed. Jannigje herkent dat wel. Die kan ook slecht tegen aangevallen worden, vooral als het neerkomt op “veroordeeld worden zonder proces” Ja, dan gaan haar hakken in het zand mensen. Of bijvoorbeeld in dit geval door de rare houding van die woningbouwvereniging. Zij is van de harmonie, van het overleg, maar als dat niet lukt? Als men onredelijk is in haar ogen of onrechtvaardig of oneerlijk……… Nou, dan zijn de rapen gaar. Dan gaan die hakken!!!!!!! Ze blijft wel altijd beleefd, dat waardeer ik wel. Ik niet altijd, moet ik eerlijk toegeven. Ik scheld nog weleens. Zij niet, zij scheldt nooit. Nou ja, niet hardop. In het begin was ze even uit het veld geslagen, maar dat is voorbij. Zij heeft nu ook een missie: mij en mijn buurvrouw het raam gerepareerd krijgen! En dan niet op haar kosten, dat vertikt ze. Tenzij het echt niet anders kan. Ze is alle opties aan het onderzoeken, heeft zelfs agenten op straat aangesproken op Koningsdag met de vraag wat ze moet/kan doen. Stoer vind ik dat! Van de week kwam de stoom nog uit haar en mijn oren. Inmiddels is zij aan het ontstomen (ik nog niet helemaal) en een strategie aan het bedenken. Vervelend is wel dat bij haar het ontstomen gepaard gaat met te veel en ongezond eten. Dat keur ik ten zeerste af! Zij zegt dat ze daarin probeert mild te zijn naar zichzelf. Mild zijn, als je je zo laat gaan? Hoe verzint ze het. Ziet u het voor zich, een milde deur? Ik niet, daarin verschillen wij dus behoorlijk van mening, we botsen nogal eens over het onderwerp mild zijn. Maar goed, zij heeft dus iets onverzettelijke over zich gekregen. Geen slachtoffer. Zelf regie houden. Vastberaden. Wel meebuigen als het kan. Ik ben niet de enige sterke hier in huis.

Helaas maar al te goed. gelukkig heb je jezelf weer gevonden.

Bolletje, ze sturen de kaarten toch wel door? Die van mij ligt nu in jouw plaats in het ziekenhuis vrees ik.

Smart wat is er gebeurd met je goede gevoel? Komt het alweer terug, of verblijft het nog in België?

AH Bolletje onze berichten tegelijk geschreven. Wat fijn om te lezen dat je vooruit gaat.

Bolletje!!,!!,,! Je bent ingelogd?

Goedemorgen allemaal. Ben aan het bijkomen van akelige dromen., zitten nog in mijn systeem. Ik ga zo maar proberen ze eruit te sporten Koud en regen buiten, herfst. Gelukkig doet de verwarming het. Fijne vakantie Mikki

Welkom Arno, veel succes.

Ook van mij een hartelijk welkom Basta. Inderdaad van tevoren de risico's en lastige momenten inschatten en er op anticiperen, werkt ook voor mij goed. Veel succes

Woyaya by Art Garfunkel Woyaya by Art Garfunkel door sakuho music from Sol Amarfio & OSIBISA, album "Angel Clare" released in 1973 We are going Heaven knows, where we are going We'll know we're there We will get there Heaven knows how we will get there We know we will It will be hard, we know and the road will be muddy and rough But we'll get there Heaven knows how we will get there We know we will Lieve Gipsy, dit lied heb ik heel vaak gezongen als ik het moeilijk had! Elke keer opnieuw Edit: ik zing het nog steeds! Het helpt mij.

Welterusten allemaal

Ach Gipsy toch, wat een lijdensweg

Gebroken worden door dit hele gedoe laat ik niet gebeuren, maar ik moet wel veel geduld oefenen.

Nee, het schiet inderdaad niet op. Morgen Koningsdag, dus dan is er ook niemand. Je ontmoedigt me niet hoor Rapilos, daar ga ik zelf ook van uit (minimaal). Wat leuk dat jij ook de eenzame fietser zingt op de fiets. Ik heb ook nog "Singing in the rain" op het repertoire.