Jannigje

Ik heb de internetbehandeling van Tactus gedaan en verder kwam ik hier op het forum. Naar de AA ben ik nooit geweest, daar had ik geen behoefte aan. Waarschijnlijk door mijn ervaring met de AO, voor over- en ondereters. Ik voelde me daar niet thuis toen ik worstelde met een eetstoornis, en ben daarom nooit naar de AA gegaan. Anderen daarentegen zijn erg blij met de steun die ze daar krijgen, dus ook dat is heel persoonlijk. Het allerbelangrijkste voor jou is nu bepalen wat je wilt: stoppen of minderen. Eerst je doel duidelijk hebben en dan kun je bedenken hoe je dat doel bereikt. Succes

Humeur is de laatste weken meer stabiel, daar ben ik ontzettend blij mee.

Dat klopt Huttale, de wereld verandert niet, ik wel. Het mooie is wel dat de reacties die ik nu uit "de wereld" begin te krijgen anders zijn, maar die verandering komt inderdaad voort uit ander gedrag van mij. Wonderlijk om te ervaren.

Oohh, dan ben ik ook een BN-er, kan ik ook bij de club.

Goedemorgen allemaal, ik beloof dat ik de hele nacht stond ingelogd? TomTom, je hoeft niet te beloven om minder te schrijven, waarom zou je? Dit is toch juist een van de functies van het forum, dat je kunt schrijven als je er behoefte aan voelt en als je steun nodig hebt.Voor mij persoonlijk geld dat ik weer even goed met de neus op de feiten word gedrukt bij het lezen van jouw verhaal: blijven oppassen, niet gemakzuchtig worden. Ik vind het heel goed dat je gisteren veel geschreven hebt!

Rob, ik had het in dat opzicht " gemakkelijker". Ik gebruikte antidepressiva en kwam er hier achter dat die minder goed werken als je alcohol drinkt. Ik kon dus naar waarheid zeggen dat ik niet meer dronk omdat ik medicijnen gebruikte. Later ging ik ook vaker zeggen dat ik het niet deed omdat het inderdaad niet goed voor me is. Bij mensen die ik vertrouw, wil ik dan wel zeggen wat ik daarmee bedoel.

Ha Rob, welkom hier en welkom in de groene-thee-club. Daar ben ik ook van

Voor mij is dit heel herkenbaar Agnieta.Persoonlijk heb ik dat meer met eten (boulimia) gehad dan met alc denk ik. Het middel is anders, maar de verslaving is in principe gelijk.

Vanaf de vorige keer dat ik hier schreef, is het gelukt 3x per week te sporten in de sportschool (spinningles 2x, aerobics, krachttraining, buikspiertraining, van alles wat). Verder alles op de fiets, dat betekent enkele dagen per week zeker een uur fietsen. Ik ben tevreden over afgelopen week. Jootje, ik heb ook heel vaak geen zin om te gaan, maar ik weet dat ik me beter voel als ik het heb gedaan, dus als ik ik geen heb, probeer ik zin te maken. Het fijnst vind ik het dan als ik na het sporten onder de douche sta: dat voelt dan altijd als een cadeautje.

Klopt Huttala, ik moet inderdaad aan dat gevoel wennen. Ik ben er heel erg bewust mee bezig, juist om de automatische gedachten voor te zijn, of in ieder geval snel in te halen als ze al met me op de loop dreigen te gaan. Het oude beeld klopt niet meer. Het klopt niet meer. Ik mag anders denken Ik mag anders voelen. En ik mag ervan genieten dat ik iets goed heb gedaan en dat dat gewaardeerd werd/word. Ja, dat is nieuw.

Monster, jij vroeg me eind maart of ik mezelf elke dag een compliment zou durven geven, hier op het forum. Dat durf ik nog niet. Maar ik wil wel graag een compliment delen dat ik gisteren kreeg. er was crisissituatie in het museum en die heb ik samen met een van mijn bazen op kunnen lossen. Een bezoeker had een medisch probleem en we hebben dat goed aangepakt. Naderhand gaf mijn baas mij een hand en zei zoiets als: dit hebben we goed opgelost. En meteen er achteraan: ik zou je zo aannemen! Een paar weken geleden schreef ik nog: ik ben afgekeurd. Daarna : ik ben niet meer afgekeurd. Gisteren zat ik op de fiets naar huis en dacht: vandaag ben ik goedgekeurd! En niet alleen door hem, ook door mijzelf. Ik vind zelf ook dat ik het goed heb gedaan: ik was kalm, gefocussed en doortastend. In zo'n situatie ben ik niet bang en vraag ik me niet af of ik het wel goed doe, dan handel ik. Meestal ga ik dan achteraf heel erg twijfelen en mijzelf weer onderuit halen. Maar gisteren niet. Vandaag trouwens nog steeds niet. Ik voel toch een zekeren gene om dit op te schrijven. Als hij mij had gezegd dat ik fout had gehandeld, had ik waarschijnlijk als de wiedeweerga het boetekleed aangetrokken. Zo gewoon, zo aan gewend. Maar vandaag geen boetekleed, vandaag een gevoeld en aanvaard compliment

Rapi, ik snap er helemaal niet van: of jouw dagen zijn langer, of jij moet heeeeeel veel energie hebben. Wat jij allemaal doet, niet eens in een dag, maar voor half vier! Ongelofelijk

Vol, fijn dat je terug bent. Mooi om te lezen dat je reis zo inspirerend was

Nou ja Lars, wat gebeurt er nu dan toch weer?

Gipsy

Voor mij klinkt "je moet het een plekje geven" vaak als een advies waar ik niets aan heb, goedbedoeld, ongetwijfeld, maar je weet waar die naar kunnen leiden... Misschien doe ik mensen onrecht aan, dat is absoluut niet mijn bedoeling, maar het komt bij mij vaak over als een antwoord uit machteloosheid. We kunnen zo vaak niets doen aan de pijn of verdriet van een ander en we willen zo graag helpen. Ik ook. Het is ook alsof iets wat groot en ongrijpbaar ik, teruggebracht wordt tot iets overzichtelijks, namelijk "het". En als we " het" een "plek(je)" geven is het probleem/verdriet/de pijn weer behapbaar geworden. No offense mensen. Het raakt iets in mij, het is een trigger voor mij.

Mooi

Goedemorgen. Hier schijnt de zon gelukkig.

Klontje, waar ben je? Gaat het?

Goedemorgen Boerin, Welkom hier. Je zult inmiddels wel gezien hebben dat het hier rustig is, vergeleken met de alcoholdraad. Jij hebt al heel wat achter der rug als ik je zo lees. Kun je zeggen wat je behoefte hier is, op dit draadje? Ik heb zelf boulimia gehad, dus ik ben zeker bekend met binge eten, helaas. Als je het prettig vindt, kunnen we hier ervaringen uitwisselen. Tot later Jannigje

Ook vandaag schijnt de zon gelukkig, goed voor mijn humeur

Nou Lars, dat is dus duidelijk: je kunt niet gematigd drinken. Het wordt dus alles of niets. Hopelijk kun je bij/m.b.v. Roserdana stoppen. Succes, ook op je werk.

Vandaag heb ik bij een vriendin in haar tuin gewerkt, lekker met de handen in de grond wroeten.