Jannigje

Helaas maar al te goed. gelukkig heb je jezelf weer gevonden.

Bolletje, ze sturen de kaarten toch wel door? Die van mij ligt nu in jouw plaats in het ziekenhuis vrees ik.

Smart wat is er gebeurd met je goede gevoel? Komt het alweer terug, of verblijft het nog in België?

AH Bolletje onze berichten tegelijk geschreven. Wat fijn om te lezen dat je vooruit gaat.

Bolletje!!,!!,,! Je bent ingelogd?

Goedemorgen allemaal. Ben aan het bijkomen van akelige dromen., zitten nog in mijn systeem. Ik ga zo maar proberen ze eruit te sporten Koud en regen buiten, herfst. Gelukkig doet de verwarming het. Fijne vakantie Mikki

Welkom Arno, veel succes.

Ook van mij een hartelijk welkom Basta. Inderdaad van tevoren de risico's en lastige momenten inschatten en er op anticiperen, werkt ook voor mij goed. Veel succes

Woyaya by Art Garfunkel Woyaya by Art Garfunkel door sakuho music from Sol Amarfio & OSIBISA, album "Angel Clare" released in 1973 We are going Heaven knows, where we are going We'll know we're there We will get there Heaven knows how we will get there We know we will It will be hard, we know and the road will be muddy and rough But we'll get there Heaven knows how we will get there We know we will Lieve Gipsy, dit lied heb ik heel vaak gezongen als ik het moeilijk had! Elke keer opnieuw Edit: ik zing het nog steeds! Het helpt mij.

Welterusten allemaal

Ach Gipsy toch, wat een lijdensweg

Gebroken worden door dit hele gedoe laat ik niet gebeuren, maar ik moet wel veel geduld oefenen.

Nee, het schiet inderdaad niet op. Morgen Koningsdag, dus dan is er ook niemand. Je ontmoedigt me niet hoor Rapilos, daar ga ik zelf ook van uit (minimaal). Wat leuk dat jij ook de eenzame fietser zingt op de fiets. Ik heb ook nog "Singing in the rain" op het repertoire.

Ik had gevraagd of de opzichter mij wilde bellen om een prijsopgave te geven van de kosten, met het verzoek of hij het in wilde spreken op mijn voicemail als ik niet thuis zou zijn.Hij heeft gebeld, zijn boodschap: ik moest u terugbellen en inspreken als u er niet was, dat heb ik nu gedaan. Als u nog vragen hebt kunt u bellen naar ......... Zucht

Goedemorgen Geen sneeuw, wel veel buien. Regenlaarzen en - pak mee en handschoenen aan. Onderweg maar "hoe sterk is de eenzame fietser" zingen.

Nou moe, er is niemand in de huiskamer. Ik kan dus alleen maar met mezelf praten, gelukkig zijn we dan met zijn drieën: ik,mij en mijzelf Ik heb mijzelf genoeg gehoord vandaag, dus ik doe er verder maar het zwijgen toe. Rest mijn nog te zeggen, welterusten, slaap zacht.

Je hebt gelijk LadyJane, ik heb een bericht ingesproken, dus ik zal het inderdaad met haar overleggen. Dank voor je opmerking. Zen Diep ademhalen Geen paniek

Beetje bij beetje zakt de boosheid en frustratie

Doen ze toch moeilijk bij de woningbouwvereniging, ze willen mijn kapotte deur en raam niet op hun kosten laten repareren, omdat de politie volgens hen onterecht heeft geprobeerd de deur open te breken.

Dank je Rapilos, een zak geduld kan ik wel gebruiken. Ik neem inderdaad morgen mijn mobiel wel mee en dan maar hopen dat hij belt. Ik ben wel benieuwd wat de kosten van een nieuwe deur en raam zijn. Inmiddels is de laatste stand van zaken: ik moet de schade maar verhalen op mijn vriendin! Het is haar "schuld". De politie heb ik gemaild of en hoe ik een procesverbaal kan krijgen. Morgen maar proberen mijn verzekering te bellen. Eens zien of die bereid zijn om de kosten te dekken Wordt vervolgd. ☹️

goedemiddag allemaal Ik heb ontzettend behoefte om hier even stoom af te blazen, want die komt uit mijn oren zowat!!!!! inmiddels ruim 4 weken geleden heeft de politie geprobeerd mijn deur open te breken omdat een vriendin bang was dat ik onwel was geworden en misschien wel (letterlijk) dood in mijn flat lag. Tot op heden is het mij niet gelukt om de schade gerepareerd te krijgen. Met dat verhaal kan ik al een uitzending van "Kan niet waar zijn" vullen zo langzamerhand. Dus ik oefenen in Zen zijn. Nou, niks Zen nu. Eindelijk kreeg ik bericht dat de deur en het raam alleen kunnen worden gerepareerd op mijn eigen kosten omdat "de politie-inval onnodig was geweest". Ik Vroeg of de woningbouwvereniging het wel zou hebben betaald als ik dood in mijn flat was aangetroffen. inderdaad, dan werd de schade vergoed. hoeveel gaat me dat kosten? dat wist de juffrouw niet. Hoe kom ik daar achter? Van de opzichter. Kan ik die bellen? Nee Wanneer belt hij? Waarschijnlijk morgen. Dan ben ik er niet, moet ik werken. Woensdag koningsdag. Heeeeeeeeel misschien kunnen de kosten eventueel vergoed worden als ik een procesverbaal van de politie heb, maar dat kon ze niet beloven. GGGGGGGGGGRRRRRRR. Dank voor jullie luisterend oor en lezende ogen. Ik ga de politie bellen. Bah. O ja, kan niet rechtstreeks, ik ben geen spoedgeval. En toch heb ik fijn gezongen afgelopen zaterdag En de zon schijnt opeens. Ik probeer uit alle macht positief te blijven Stomme woningbouwvereniging

Kijk ik een paar dagen niet en opeens mis ik een paar zeer memorabele data, inclusief die van mezelf

Het wordt tijd voor mij om naar bed te gaan, dus sluit ik af voor vanavond. Ik wens ons allemaal een rustige nacht met mooie dromen. Morgen maar eens kijken of dat is gelukt.

De jurk Ik ben/was een trouwjurk en hang al bijna 37 jaar in de kast, zonder morren. Mensen zijn vaak ongeduldig, maar ik heb daar geen last van. Geen spat veranderd in al die jaren. Jannigje daarentegen wel, die is oud geworden! Ja, 37 jaar geleden, toen ze trouwde, had ze nog een mooie huid, geen rimpel te bekennen. Ook nog geen uitgezakte lichaamsdelen, als u begrijpt wat ik bedoel. Uit discretie wil ik verder liever niet in details treden. Maar laat ik het zo zeggen: de tand des tijds heeft diepe sporen nagelaten, letterlijk. Stilletjes aan was ik een beetje in slaap gesukkeld, tot ik mijn naam hoorde noemen, na al die jaren? Wat bleek, ze had een jubileumconcert en de dames moesten in gala. Nou, dat is snel geregeld. Dacht ik. Nee dus. Buiten de waard gerekend. Kijk, ik ben van nature nogal zeker van mijzelf, maar zij niet. Nooit geweest ook. Zij ging vergelijken, niet echt, maar in gedachten, en ja, dan gaat het mis. Zij praat veel hardop, dus ik kon het mooi volgen. Links tetterde de duivel op haar schouder, u hebt hem al eens ontmoet naar ik meen. Die was er schor van, kan ook niet zingen hoor, klinkt als een schorre kraai, maar wel heel luid. Rechts zit haar helper, maar die klinkt veel zachter, wel melodieus. Die kan vaak niet tegen die andere toeteraar op. Dus die uitgemaakte zaak bleek een misvatting van mij te zijn. Door die negatieve gedachten van haar begon ik ook te twijfelen. Stom natuurlijk, zelf gedaan ook, maar het is lastig om positief te blijven als iemand je steeds onderuithaalt. Ze durfde mij niet aan te doen, was heel bang dat ze er dan te gewoon, te eenvoudig uit zou zien. Dat was wel een klap voor me. Dan zoek je het maar lekker uit dacht ik gekwetst. Maar ongeveer een week geleden begon ze te veranderen, waardoor weet ik niet, maar het beviel me wel. Ze haalde me weer uit de kast en deed me opnieuw aan. Dat is wel grappig, zij past nog wel in mij, ondanks de andere verdeling van eh eh ..... En ja, dan zie je mijn sterke kant: ik verbloem alles, ik val soepel over dijen en billen, geen onvolmaaktheid meer te zien. Ze begon er vertrouwen in te krijgen, het hield nog niet over, maar toch. Ze besloot mij aan te doen! Yes! Ze heeft ook een heel mooie sjaal, niet dat ik die nodig heb, maar ala. Eenvoudige, maar wel mooie sieraden erbij, schoenen waarop ze hoopte het uit te kunnen houden (zij is van de platbodems, als fietsmens) En daar gingen we. Zij onzeker, toch nog, ik niet, ik glom. Ze keek, ze vergeleek......... En het viel mee! Ja, daar stond zelfs ik van te kijken. Ze zag dat ze niet uit de toon viel en sterker nog in sommige gevallen er beter uitzag dan anderen. Nou ja! Jannigje toch. Wat een hoogmoed, dacht zij Wat leuk, dacht ik. Ze kreeg complimenten. De avond was een groot succes. Door MIJ. En door de sjaal... En door de sieraden.... En door het orkest En door de solisten En oké, ze hebben mooi gezongen. Maar toch vooral door mij. En zij ging ook glimmen. Zij voelde zich heel vrouwelijk. Zij bloeide helemaal op. Dat vond ik wel ontroerend.

Te laat, helemaal vergeten, met mijn hoofd alleen maar met zingen bezig. Afijn, als mosterd na de maaltijd: 73 kg.