Jannigje

Goedemorgen

Weet je Bert, het begint al met "jezelf goed genoeg vinden in zo'n periode". Met mijn verstand kan ik wel beredeneren dat ik "goed genoeg" ben, maar mijn gevoel spreekt dat tegen. Of is het de duivel die, altijd als ik me zwak en somber voelt, triomfantelijk zit te toeteren: "Ik blijf het zeggen hoor, jij bent niet goed, dus zéker niet goed genoeg. Wanneer leer je dat nu eens?" Wat bedoel jij met "de teugels flink laten vieren? vanmiddag op de fiets moest ik weer een een studievriendin denken. Wij zaten in dezelfde lees- en studiegroep voor onze opleiding. Na een vakantie kwamen we weer bij elkaar om te beginnen met het nieuwe studiejaar. Eerst even bijpraten en dan beginnen. Zij was stil, zei weinig, vertelde niet over haar zomer. Totdat wij er expliciet naar vroegen. Ze was depressief, somber, ze had een moeilijke zomer gehad. Aarzelend deelde ze een stukje van haar verleden, ze was eerder op deze akelige plaats geweest en kon dat niet nog een keer, zei ze. wij schrokken heel erg!!! We wisten het niet.Na een paar maanden kwam het bericht. Ze was er niet meer, ze had niet meer de kracht om nog eens te proberen uit die diepe put te klimmen. Zij kon niet meer,zag geen licht meer, geen uitkomst. Op de dag van haar crematie was de aula afgeladen vol, zoveel mensen, allemaal geschokt tot op het bot, allemaal voor haar. Ik zag en hoorde hoe mensen over haar spraken, hoe geliefd ze was bij familie en vrienden, collega's, cliënten en bij ons. Die warme, mooie, humorvolle, getalenteerde, unieke vrouw! Zoveel mensen die om haar gaven en het beste met haar voor hadden. Zij kon het niet zien, niet voelen We wilden haar zo graag helpen, haar uit die ellende trekken, maar we konden het niet. Ik weet dat er mensen zijn die net zo naar mij kijken als ik naar haar keek. Dus Smart, ook al kan ik het niet voelen, ik hoor je wel! En ik dank je dat je volhoudt en het weer tegen me zegt. dat probeer ik te doen, tot nu toe lukt het, min of meer

Eerst had ik 1, toen kreeg ik 3 erbij, 2 was nog geen probleem. voor mij dus eerst roken en eten "aangepakt", en tja toen bleek ik toch nog vluchtwegen nodig te hebben, dus toen kwam nr. 2. Dat van liefde en mildheid, was heel ver van mijn bed toen, nog vaak trouwens

SBS, ik wilde je lezen, maar geen energie meer. ik hou het niet bij. dus misschien eentonig, maar wel echt gemeend: stevige knuffel van mij

het is nu half een in de nacht, de meeste frummers liggen al op een oor, dat mag je tenminste hopen.zij melden zich vroeg, met al dan niet frisse tegenzin. en dan begint hun dag. Die "hun" is een groot deel van de forummers, voor dag en dauw uit de veren en aan de slag. die tijd van de dag is voor mij nog erg moeilijk, die wil het liefst ontwijken, dat is mijn angstige tijd, de tijd waarin ik hard moet werken om de angst niet te laten winnen. Tegen de tijd dat ik een dag heb bedwongen is het meestal al avond en hebben de meesten van jullie de meeste activiteiten als achter de rug. Het is alsof ik in een parallel universum leef, weer achter glas; wel horen en zien, maar er nbij kunnen komen, de muur is weliswaar van glas, je kunt daardoor wel alles zien, maar voelen, ho maar. te moe om nog mijn gedachten te kunnen formuleren. Welterusten

Die laatste paar woorden geloof ik nog niet zo erg. Nee eerlijk gezegd geloof ik ze helemaal niet, mijn vertrouwen in de toekomst is nihil.uitgaande van wat jullie zeggen en zoals ik de woorden hoor. Het risico daarvan is dat ik me nog verder van jullie af voel staan. Dat wil ik ook niet.ik probeer nu tegen mijzelf te zeggen dat als iemand iets tegen mij zet,dat dat ik gebeurd met goede bedoelingen. als ik zeg:ik geloof je niet, of zelfs ik kan het niet geloven, zeg ik daarmee zoveel als; jullie liegen. ik geloof jullie niet.maar dat klopt niet. het gaat om niet kunnen geloven, net kunnen voelen.

Beter dan Smart kan ik het niet zeggen: . dat je jezelf genoeg de moeite waard vindt om jouw 'euvel' verder te gaan onderzoeken.

Lars onze situaties zijn totaal verschillend, maar dit gevoel herken en ken ik. Ik heb geen opbeurende woorden of tips, weet het zelf ook niet. ik heb één heel mooi plaatje, maar ja, dat kan ik niet invoegen. Voor ons beiden geldt: "Hang in there", (eerlijk gezegd weet ik niet waarin we dan moeten hangen) Lars, heb/voel jij nog een sprankje, of meerdere sprankjes hoop?

Ooh, wat herken ik dat gevoel op dit moment!!!!! Maar ja, het helpt ons niet. Dussssss, toch maar doorgaan? Knuffel Knuffel Knuffel Knuffel etc Knuffel

En weer mijn bericht weg, bah. Samenvatting: Hallo en welterusten.

Ik ga meteen oefenen in schoonschrijven

Vrij zijn is niet vanzelfsprekend

Vanmorgen de spinningmarathon gedaan, het was wel zwaar, maar het ging goed. Lichamelijk dan, psychisch was het lastig, vooral in het begin. Ik heb geprobeerd mijn akelige gedachten en gevoelens eruit te fietsen, dat lukte aardig zolang ik bezig was. Met knallende hoofdpijn naar huis gegaan. Maar goed, ik heb het gedaan. drie uur gefietst voor het KWF. Mijn "maatje" kwam niet opdagen, zonder bericht, dat vond ik heel vervelend. Ik begrijp zoiets ook niet. Ik merk dat ik daar tegenwoordig extra gevoelig voor ben. Alsof iemand mij persoonlijk iets aandoet. Uitvergroot, buiten proportie. Slaap lekker,( hoop ik)

Ja hoor, bericht weg, plaatje weg. . Gggggrrrrr. Oke, adem in......adem uit.

Lars je zult het met mij moeten doen, de plaatjes willen niet meer?!. ik wou even dag zeggen

Goedemorgen. Gauw naar de sportschool voor een spinningmarathon, ter nagedachtenis van onze overleden vriend en trainer. Nu breder getrokken door te fietsen voor het KWF. 6 uur fietsen, in koppels van twee: Om en om, ieder drie uur tot later.

Slaap lekker allemaal.

"Tocht je" gebruiken we niet in onze taal, dit in tegenstelling tot "tocht het", opmerkelijk.

Ach Kohtje, wat lief, dank je Ikheb net gebeld, ze hebben me overgehaald om toch nog even re komen. Ik moet uit deze "groef" zien te komen. Dus dat ga ik maar doen. Misschien helpt fietsen ook wel. Tot later lieve mensen, dank dat jullie er zijn.

Dank je Soothe, ik weet ook dar ik buiten proportioneel reageer, maar ik heb mijn gevoelens niet in de hand, dat maakt me ook bang.

@Lika in principe kan ik met Ov , het is nu alleen dat ik het niet op kan brengen, durf de deur niet uit. @Suikertje ik heb me wel afgemeld voor het eertse deel, nu nog voor deel twee @Vol ja dat bellen, dat is juist een probleem voor mij. Ik sluit me altijdop/af als het niet goed gaat. Bellen is één van de dingen waar ik veel moeite mee heb. Hier in de buurt kan ik op dit moment trouwens niemand bellen ik moet bloed laten prikken om de waarde van de ad in mijn bloed te bepalen, ik ga proberen dat te doen. Ik moet wat gaan doen. Dank voor jullie reacties. Ik vind het vreselijk om me zo te voelen, zo moeilijk om hier mee om te gaan. Is dit tijdelijk? Wennen aan de ad? Geen idee.

Ik vind het akelig dat ik niet meer kan zien wie er is ingelogd, het geeft me een onveilig gevoel nu. Zo van: ik ben zichtbaar, maar ik weet niet wie er naar mij kijkt.

Goedemiddag het gaat niet goed met mij, moet nu eigenlijk naar therapie zijn, lukte me niet. Kan de groep nog halen als ik nu op mijn fiets spring. Ga ik niet redden, de gedachte alleen al aan 40 min fietsen........en dan ook nog terug. Niet gaan is niet goed voor mij, maar ik krijg mijzelf de deur niet uit. ik voel me als een opgejaagd dier, angstig, bedreigd. Wil alleen maar ontsnappen, weg,, is gevaarlijk. Niet doen, niet de oude patronen volgen. Ik weet waar dat toe leidt

Goed dat je terug bent Tomtom2, radeloos maar nog niet hopeloos. Dat biedt perspectief? Ik wens je toe dat je een voor jou goede weg/manier vindt.

te(r)naamstelling van de bankrekening wijkt soms af van de persoonlijke naam, in dat geval stuurt de belastingdienst een brief aan de desbetreffende onderneming.