Jannigje

Vanmorgen de spinningmarathon gedaan, het was wel zwaar, maar het ging goed. Lichamelijk dan, psychisch was het lastig, vooral in het begin. Ik heb geprobeerd mijn akelige gedachten en gevoelens eruit te fietsen, dat lukte aardig zolang ik bezig was. Met knallende hoofdpijn naar huis gegaan. Maar goed, ik heb het gedaan. drie uur gefietst voor het KWF. Mijn "maatje" kwam niet opdagen, zonder bericht, dat vond ik heel vervelend. Ik begrijp zoiets ook niet. Ik merk dat ik daar tegenwoordig extra gevoelig voor ben. Alsof iemand mij persoonlijk iets aandoet. Uitvergroot, buiten proportie. Slaap lekker,( hoop ik)

Ja hoor, bericht weg, plaatje weg. . Gggggrrrrr. Oke, adem in......adem uit.

Lars je zult het met mij moeten doen, de plaatjes willen niet meer?!. ik wou even dag zeggen

Goedemorgen. Gauw naar de sportschool voor een spinningmarathon, ter nagedachtenis van onze overleden vriend en trainer. Nu breder getrokken door te fietsen voor het KWF. 6 uur fietsen, in koppels van twee: Om en om, ieder drie uur tot later.

Slaap lekker allemaal.

"Tocht je" gebruiken we niet in onze taal, dit in tegenstelling tot "tocht het", opmerkelijk.

Ach Kohtje, wat lief, dank je Ikheb net gebeld, ze hebben me overgehaald om toch nog even re komen. Ik moet uit deze "groef" zien te komen. Dus dat ga ik maar doen. Misschien helpt fietsen ook wel. Tot later lieve mensen, dank dat jullie er zijn.

Dank je Soothe, ik weet ook dar ik buiten proportioneel reageer, maar ik heb mijn gevoelens niet in de hand, dat maakt me ook bang.

@Lika in principe kan ik met Ov , het is nu alleen dat ik het niet op kan brengen, durf de deur niet uit. @Suikertje ik heb me wel afgemeld voor het eertse deel, nu nog voor deel twee @Vol ja dat bellen, dat is juist een probleem voor mij. Ik sluit me altijdop/af als het niet goed gaat. Bellen is één van de dingen waar ik veel moeite mee heb. Hier in de buurt kan ik op dit moment trouwens niemand bellen ik moet bloed laten prikken om de waarde van de ad in mijn bloed te bepalen, ik ga proberen dat te doen. Ik moet wat gaan doen. Dank voor jullie reacties. Ik vind het vreselijk om me zo te voelen, zo moeilijk om hier mee om te gaan. Is dit tijdelijk? Wennen aan de ad? Geen idee.

Ik vind het akelig dat ik niet meer kan zien wie er is ingelogd, het geeft me een onveilig gevoel nu. Zo van: ik ben zichtbaar, maar ik weet niet wie er naar mij kijkt.

Goedemiddag het gaat niet goed met mij, moet nu eigenlijk naar therapie zijn, lukte me niet. Kan de groep nog halen als ik nu op mijn fiets spring. Ga ik niet redden, de gedachte alleen al aan 40 min fietsen........en dan ook nog terug. Niet gaan is niet goed voor mij, maar ik krijg mijzelf de deur niet uit. ik voel me als een opgejaagd dier, angstig, bedreigd. Wil alleen maar ontsnappen, weg,, is gevaarlijk. Niet doen, niet de oude patronen volgen. Ik weet waar dat toe leidt

Goed dat je terug bent Tomtom2, radeloos maar nog niet hopeloos. Dat biedt perspectief? Ik wens je toe dat je een voor jou goede weg/manier vindt.

te(r)naamstelling van de bankrekening wijkt soms af van de persoonlijke naam, in dat geval stuurt de belastingdienst een brief aan de desbetreffende onderneming.

De oerknal is voor mij een groot mysterie

Woorddomino, never change a winning team

Ach lieve Lika

"Forever Friends" heet het en het bestaat nog: beertjes, kaarten etc Forever Friends – About Us

Het lijkt inderdaad een beeldje Bor. Waarschijnlijk is het dat ook, uit de "friends are forever" reeks denk ik. Ik heb zelf 2 beeldjes, ik weet niet of die reeks nog steeds bestaat.

http://stoprokenblog.nl/blog_img/w/40567-WfwkV-original.jpg weer niet gelukt, nou ja, dan maar zo

http://static.zoom.nl/5E614A705E7A1E1D2A79E3CEDD728D1A-een-steuntje-in-de-rug-voor-wilfred-en-elsa.jpg : voor iedereen die het nodig heeft vandaag het lukt me niet meer om een plaatje te plaatsten

http://static.zoom.nl/5E614A705E7A1E1D2A79E3CEDD728D1A-een-steuntje-in-de-rug-voor-wilfred-en-elsa.jpg ik kan geen plaatje meer invoegen

Nou zeg, ik had een lief plaatje ingevoegd, weg is ie!

Dank je Lars En Lika. Wat een gevechten leveren we toch allemaal. Je hoeft niet te vechten, wordt regelmatig tegen mij gezegd. Maar wat dan? Als ik niet meer vecht? Dan ga ik helemaal ten onder. Tenminste dat denk ik. iedere dag is weer een gevecht, bah! Elke keer dat ik wakker word is dat gevoel en die gedachte er weer: o help, weer een nieuwe dag. Hoe kom ik daardoor? Kan ik mij genoeg opladen? gisteravond voelde ik mij verschrikkelijk, uitzichtsloos, angstig, somber. Opeens kon het me niets meer schelen, ik ga weer drinken dacht ik. Wat maakt het allemaal uit? Die gedachte komt wel eens vaker langs, maar meestal is dat dan een soort vergissing, alsof die gedachte nog niet weet dat ik "dat" niet meer doe, dus ook niet meer hoef te denken. Maar gisteren zat er een soort grimmigheid aan vast. Daar schrok ik van. Een destructief gevoel: wat maakt het allemaal nog uit. Ik heb niet gedronken maar wel alles wat los en vast zat opgegeten, ook destructief. goed voor mijzelf zorgen, kan ik nu absoluut niet. Ik probeer dat maar te aanvaarden. In dat kader vind ik het ook lastig om nu de keus te maken wel of niet te gaan sporten. Alles in mij schreeuwt: NIET GAAN, BLIJF THUIS. Maar ja, is dat wijs? Ach hou toch op met dat gezeur Jan. Meestal dwing ik mijzelf om te gaan, net als gisteren naar het museum, maar oooohhh, wat koste dat veel moeite. Ik wilde het liefst wegrennen of ergens stil in een hoekje zitten. Vasja wenste ons allen een mooie/geweldige dag. Heel goed bedoeld volgens mij, maar ik kan het bijna niet verdragen. Hoezo "mooi", hoezo "geweldig" hoezo "fijn". Ik kan het niet voelen, ik wil het zo graag kunnen voelen, maar ik voel het niet. ik ben bang dat ik slachtofferig overkom, dat wil ik niet. Dat is ook een reden om maar weg te blijven, doe ik dat in ieder geval niet. ik weet het niet, ik blijf thuis, "leve" de app! Kunt je afzeggen zonder iemand te spreken. Eigenlijk is dat voor mij helemaal niet goed. Maar als iemand me nu zou zien of spreken, zou ik me eigenlijk huilend in zijn of haar armen willen storten en vragen : hou me ajb eventjes vast. Alleen maar even vasthouden. Dat doe ik natuurlijk niet, dus ik app. Ik stort me figuurlijk maar even in jullie armen. Dank voor het opvangen. nu appen.

Dank je Monster, Ik lees jou bericht en begin weer te snikken. Ik weet inderdaad veel, het probleem is dat alles a.h.w. In mijn hoofd blijft steken. Het blijf bij verstandelijk weten, niet het weten van mijn gevoel. Mijn gevoel is ergens blijven steken, lijkt het wel, niet meegegroeid. Ik denk dat mijn geanalyseer mijn manier is om te proberen controle te houden of te krijgen. Ik realiseer me nu ook dat het ook nog steeds te maken heeft met het gevoel dat ik me moet verantwoorden. Toch het idee dat ik me naar buiten toe moet verdedigen. Ik moet een antwoord hebben op de vragen: waarom ben jij depressief, waarom duurt het zo lang, waarom komt het steeds terug, waarom ............

Goedemorgen . in een ander leven ben ik ooit verloofd op deze dag, het kan verkeren vandaag weer museumdag, benieuwd wat de dag brengt. Ik hoop er in ieder geval weer iets te leren. Erik ik wens je een fijne, boeiende en sociale vakantie. Een vakantie waarin je vindt wat je daar nu zoekt. Kohtje, wat een intrigerend verhaal. Ik gun je dat je jouw onontgonnen gebied goed afgesloten kunt houden, zodat het geen onrust oproept (kan dat eigenlijk) óf dat je ontdekt dat er ook mooie schatten verborgen liggen in dat deel .(maar ja, dan kom je ook die ander dingen tegen) wegwezen Jan, hup op de fiets.