Jannigje

Let je even niet op, of je hebt andere dingen aan je hoofd, is er weer een maand voorbij. Goed gedaan, wij allemaal!!!

Ik val heel even binnen: over een paar uur concert, begin nerveus te worden. Alle wegen naar Naarden lijken afgesloten of bomvol! Moet 40 km omrijden . Dus nu maar gauw gaan Daag

Ha Spirit, fijn dat dit deel achter de rug is, succes verder.

Zelf begrijp ik er niet zo veel van, ik heb blijkbaar niet ver genoeg teruggelezen .

Ook een goedemorgen van mij.

Volgende week woensdag kan ik pas terug naar de oncoloog Bolletje, dan kijken we verder. Want hoe je het ook wendt of keert, mijn lever ziet er blijkbaar heel slecht uit en ik heb geen idee wat daar de gevolgen van zijn. Ik neem aan dat ik nu naar een MDL arts ga (maag, darm, lever) en dan verder zien.

Ja Bol, het is nog steeds spannend, maar niet meer zo "mijn-strot-dichtknijpend"

Heerlijk weer vandaag, geen tuin, maar wel een balkon. ik heb een akelige week achter de rug, maar begin weer een beetje "normaal" adem te halen. Vanavond zingen, morgen generale, zondag concert: veel muziek, heel goed voor mij

Fijn om een perspectief te hebben Lars!

Glas breken en aan de noodrem trekken?

@Reacher, je raakt hier aan een heel gevoelig punt. Ik durfde inderdaad hulp te vragen en aangeboden hulp aan te nemen. Noodgedwongen, maar toch. Voor mij heel bijzonder! En opeens is de boodschap totaal anders: voor zover wij nu kunnen zien, ga je niet binnenkort dood. Daarmee verdween voor mij a..h.w. de legitimatie om hulp te mogen vragen. In mijn hoofd dan he? Ik zit nu inderdaad verschrikkelijk in de put, weet me geen raad. En ik ga weer op alleen. Er zijn gelukkig wel een paar mensen tegen wie ik durf te zeggen dat ik helemaal niet blij ben, dat ik nu weer "tegen het leven op kijk" . De eindigheid, hoe angstig ook, bood wel een uitzicht. Zo lang "moet" ik het vol zien te houden. En dat ga ik zo goed mogelijk doen. en nu, nu is er alleen onzekerheid. En een therapiegroep die eind deze maand stopt, geen keuze van mij/ons overigens. Dat voelt ook heel eenzaam. Ik moet weer motivatie zien te vinden om door te gaan. Dat lukt me op dit moment niet. Gelukkig drink ik niet, hoewel de gedachten wel door mijn hoofd gaan. Ik eet wel veel teveel, kilo's aangekomen Bah.

@smart,nee ik blijf niet bij haar onder behandeling, maar ik wil nog wel een gesprek met haar. Zij heeft een grote fout gemaaakt en daar wil ik het nog over hebben. Bovendien wil ik weten wat zij tot nu toe zeker weet en hoe ik nu verder moet en met welke arts. Ik heb eerder een goedaardige tumor gehad in mijn schildklier, die moest wel verwijderd worden door de ligging en groei van het ding. Hij drukte op mijn slokdarm en luchtpijp, en dat zou op den duur dodelijk zijn geweest. Dus goedaardig op de verkeerde plek kan grote gevolgen hebben. Verder weet ik niet of mijn lever wel goed fenuctioneert. Het blijkt dat de antidepressiva die ik slik maar voor 3/5 terug te vinden zijn in mijn bloed, waar is de rest gebleven? Wat gebeurt er eigenlijk? Alleen maar vragen.. @Lika veel gedoe.

Het is weer zover. Mijn opbeurende plaatje is verdwenen. Dan maar met woorden: wees maar mild voor jezelf

Bij mij is in ieder geval sprake van een "Giant Haemangioom" (wat ik zag tijdens de punctie was een massa die er uit zag als een mega grapefruit!!) en daarbij nog andere afwijkingen die niet nader gespecificeerd zijn. De oncoloog zei bij het eerste consult dat een operatie niet mogelijk was, maar ja, ze heeft ook gezegd dat ik binnen afzienbare tijd dood zou gaan, dus haar mening is .........................????? Volgende week heb ik weer een afspraak met haar en dan maar eens alles op een rij zetten. Van tevoren had ik niet kunnen vermoeden wat voor impact zowel de eerste als de tweede boodschap zouden kunnen hebben. Vandaag werd ik gebeld door een oud collega die zef kanker heeft gehad en die mij allerlei advies gaf. Heel lief en goed bedoeld, maar ik kan het nog moeilijk verdragen. Zij was overigens heel reëel en weet waar ze over spreekt, maar ik vind het toch allemaal heel heftig. Opeens komen er ook allemaal verhalen van mensen die eerst ook de diagnose "goedaardig" kregen en bij wie het uiteindelijk toch kwaadaardig bleek...... Omdat ik nog geen idee heb wat er nou echt aan de hand is, moet ik heel erg oppassen dat die verhalen niet met mij aan de haal gaan. Ik wilde heel graag eens een rustig jaar, tot op heden lukt dat niet erg

Wat mooi Erik, geniet er maar van!

Succes met de verhuizingen mannen, intern dan wel extern.

Ik help je even roepen Asterix: SBS gaat het?!?!

Goed Skyer!!!!

Heel herkenbaar Lars. Het is ook moeilijk als je zolang negatieve boodschappen hebt gekregen! Dat leidt tot overtuigingen die heeeeeel hardnekkig (kunnen) zijn, helaas. Geef niet op Lars! Ach moet je horen wie het zegt De, om met Haddock te spreken, "hetzelfhetbijltjeerbijneerwillengooiende"

Het is vandaag maandag? Ja, maandag, ik ben het idee van tijd een beetje kwijt. Ik worstel enorm. Ik kan slecht omgaan met wat er allemaal is gebeurd. Veel mensen die eerst verbijsterd waren door het slechte nieuws, zijn nu blij. En zij verwachten dat ik ook blij ben. Maar dat ben ik niet, ik ben helemaal niet blij!! Wel opgelucht: opgelucht dat ik niet aan de chemo hoef, dat ik geen enge, ernstige operaties hoef te ondergaan. Maar blij? Nee, blij ben ik niet. Dat klinkt misschien ondankbaar. Maar goed beschouwd ben ik "nog net zover als voor de onderzoeken" + daarbij een heel slechte lever. Een groot, gezwel huist in mijn lever, goedaardig, maar toch! Geen wonder dat die bolling in mijn buik niet minder wordt. Op dit moment heb ik geen idee wat er verder zal/ moet gebeuren. Ik krijg nog een gesprek met de oncoloog en zal dan wel naar een MDL-arts verwezen worden. Ik ben heel benieuwd of de oncoloog haar excuses aan zal bieden, dat heeft ze de vorige keer niet gedaan. Ze heeft wel een erg eufemistische zin in de brief naar de huisarts gezet. Bah, alsof het allemaal al niet erg genoeg is! Ze hoeft niet door het stof, maar het minste wat ze kan doen, is zeggen dat ze het verkeerd heeft gezien en sorry zeggen. Sorry voor de onnodige schrik en paniek en enorme angst die zij heeft veroorzaakt. Het afdoen met: ik was voorbarig vind ik niet goed. Neem mij serieus en zeg sorry tegen me!! Ik denk niet dat ze het zal doen. Ik ben nog steeds in de war, heb een steen in mijn buik die ik er nog niet uit krijg. Ik ben gespannen, heb nog steeds het gevoel dat er iets boven mijn hoofd hangt dat zo naar beneden kan vallen. Ik was bezig met de dood, met het voorbereiden van mijn uitvaart. Ik nam me voor om de tijd die ik nog had zo goed mogelijk te besteden en de depressieve gevoelens zo goed mogelijk te onderdrukken. Dat zou moeten kunnen als ik niet zo lang meer had. Maaepr nu? Ik weet het niet, moet ook maar stoppen nu, ik krijg mijn gedachten niet goed op papier. Kan niet verwoorden wat en hoe ik me voel. In ieder geval gespannen en nog steeds bang.

Goedemiddag Sterkte Nadia , altijd eng, de tandarts Ik heb alle commotie gemist vanmorgen, geeft niet, ik heb commotie genoeg

Dank je Suikertje. Weet je, dromen over een toekomst is moeilijk als je depressief bent. Ik moet opnieuw totaal omschakelen en dat vind ik moeilijk.

Dag allemaal Ik ben nog steeds van de kaart, het hele gebeuren heeft er flink ingehakt, lichamelijk en geestelijk. Gisteren is het weer in mijn rug geschoten, dat helpt ook niet. Vannacht heb ik wel eindelijk lang geslapen, maar wel met vreemde dromen. En nu zit ik verdwaasd op de bank, kan letterlijk niet veel beginnen, gebonden aan huis, nu niet fijn.