Jannigje

O ja, nog even: heel goed dat je heeeeeel goed onderzoekt welke mogelijkheden je hebt t.a.v. die afvloeiingsregeling. Misschien heb jij een goede en eerlijke werkgever, dat gun ik je, maar ik heb zelf slechte ervaringen met de mijne.

Lars als ik je nu lees en vergelijk met "vroeger", dan lees ik een heel andere man!

Hallo, graag doe ik hier mee. Goede week allemaal Weekpact 23-01-2017 BillyBob Pumpkin Lika Bol Jane Nooit Genoeg Vol Mootje Hallo Sita Jannigje

Engerd die me de rillingen over de rug bezorgt en van wie ik echt bang word, in die man heb ik geen enkel vertrouwen

Debacle is ook een lastig woord om mee te beginnen, in dat kader denk ik wel aan ene meneer DT , ik wilde niet kijken naar zijn inauguratie.

Iedereen die zijn of haar doel voor vandaag heeft gehaald: Goed Gedaan

A Lars, wat LIEF: Pooh en zijn vriendjes

@Jannigje Wat een herkenning. Dat je verbaasd bent herkent te worden, dat iemand je ziet en opvalt. Daar zitten/zaten bij mij overtuigingen achter van mij ziet nooit iemand, ik val toch niet op, ik ben zo belangrijk niet....doe er niet zo toe. Leuk is dat dan hè, dat je wel gezien wordt en iemand betrokken is bij hoe het gaat en blij is dat je weer beter bent. Die overtuiging die niet blijkt te kloppen, waardoor je zo verbaasd bent.....kijk daar eens kritisch naar. Wat voor overtuigingen maak jij jezelf wijs? Waar ben je in gaan geloven dat je zo verbaasd bent? En is dat functioneel of zit dat jezelf in de weg? Deze overtuiging en tal van andere ben ik aan het onderzoeken Erik, niet voor de eerste keer overigens. Het is net alsof zo'n overtuiging elke keer weer de kop opsteek, zeker als ik me psychisch weer minder weerbaar voel. Als ik denk dat ik die nu wel getackeld, blijkt dat toch niet zo te zijn. Onzichtbaar en onbelangrijk zijn, is voor mij heel lang een heel duidelijke overtuiging geweest, het was voor mij een gegeven, niet aan te tornen. Ik weet nog dat ik op kamers ging wonen tijdens mijn studie. In die tijd was ik er a.s.w van overtuigd dat ik geen gezicht had. Dus hoezo zichtbaar? Dus ja, ik kan nog stom verbaasd zijn als iemand die mij nauwelijks kent mij plotseling bij mijn naam noemt, mij herkent. Pijnlijk. En verdrietig.

Is het nog steeds nodig om alles vloeibaar of zacht te eten na het verstandskies debacle?

Dank jullie wel voor jullie steun! Fijn. Enne, Lars, het is dan geen blote man, maar volgens mij wil deze wel knuffelen. En dat vind ik dan weer heel fijn. Volgens mij moet er meer geknuffeld worden in de wereld. Ik doe graag mee ☺️

[quote name="smart" post="1025023" timestamp="1484761552 En bedoel je met basisgevoel, je gevoel van eigenwaarde? Ik gun je toch zo dat je je weer zoals vorig voorjaar kunt voelen!! (het is nog ergens, echt!) Dank je Smart, ik vergeet vaak dat het "nog ergens zit". Als ik middenin het moeras zit, is dat gevoel ver weg. Maar ik ga door met zoeken. Met basisgevoel bedoel ik niet mijn gevoel van eigenwaarde. Het woord "humeur" dekt de lading niet echt, ik weet geen goed woord. Wat ik bedoel is dit: Voor mij is er een soort nullijn, dat is een redelijk neutraal gevoel, niet somber, niet blij. Over het algemeen begin ik de dag "onder nul", dus onder die nullijn. In de maand dat ik mij zoveel beter voelde, begon ik de dag neutraal of zelfs boven nul! Ik wist niet wat me overkwam. Meestal begin ik helaas ergens tussen -5 en -20 (dat laatste is als ik me echt heel depressief en somber voel, wanhopig vooral ook) Voordat ik bij de nul ben, moet ik al alle zeilen bijzetten. Vaak lukt me dat wel, ook al kost het veel energie, maar hoe dichter ik bij de -20 kon, hoe moeilijker het wordt. En dan lukt het me soms gewoon niet meer, dan heb ik de energie en de moed niet meer. En dan beland ik weer in mijn cocon. Daarom wil ik zo graag dichter naar die nullijn.

Dank je Lika, dat geeft me toch weer wat moed. Ik ben nu bijna weer van de laatste AD af en ga dan weer met een andere beginnen. Als ik jou lees denk ik: ja toch weer doen, want stel je voor dat dit aanslaat.

Jeetje Spud wat akelig allemaal. En wat wonderlijk dat je wel ziek bent, maar dat eigenlijk niet zo voelt. Ik ben geen dokter, ik voel niet wat jij voelt, maaaarrrrre........ Maandag beginnen? Mag en kun je wat meer tijd nemen?

MG en Erik, gaan jullie echt weg? Nee toch? Dat spijt mij echt

Vlokje, ik begrijp je berichten niet goed, ik ga er daarom niet inhoudelijk op reageren, ik zou niet weten hoe. Ik vind het wel heel akelig voor je dat de kanker is teruggekomen. Ik kan niet zeggen dat ik weet hoe dat voelt, want dat weet ik niet. Ik ken het wel iit mijn omgeving en heb gezien hoe vreselijk moeilijk het is. Het lijkt me zo moeilijk om weer de energie ergens vandaan te moeten halen om het aan te gaan. Ik wens je heel veel sterkte. En liefde en warmte wens ik je ook.

Ik heb niet veel leuke berichten gemeld de laatste tijd, maar vandaag maakte ik iets moois mee. Een paar weken geleden had ik een broek besteld in een winkel. Ik kon hem niet meteen halen omdat ik gevallen was met mijn fiets. Voor alle zekerheid heb ik even gebeld om te zeggen dat ik zeker een week later zou komen. Vanmiddag ben ik langsgegaan. Ik kwam bij de kassa en zei tegen een medewerker dat ik een bestelling kwam ophalen. Aan de balie stond ook de mevrouw die mij geholpen had en die ik blijkbaar aan de telefoon had gehad. " u bent weer beter" zei ze heel aardig!!! U herinnert zich mij? Ik was stom verbaasd en eerlijk gezegd kreeg ik de tranen in mijn ogen. "Wat lief" zei ik. Misschien niet helemaal de gepaste reactie, maar het raakte me zo. Mooi toch?

Ha Lars, een record voor mij: 4 likes in één keer ☺️ Fijn weekend samen

Op rapen heb ik het nooit zo gehad, wij teelden ze vroeger thuis, dus ik kreeg ze regelmatig te eten

Dag allemaal. Kohtje, je bent niet de enige die niet wakker kan worden. Ik moest opstaan en ik moet eruit, voor therapie, maar ooooohhhhh. Zin maken, of niet. Wel doen nu maar. Gelukkig is het goed weer. Straks maar lezen wat er al geschreven is.

Ha Bolletje, nee, niet aan het cocoonen vandaag. Ik was naar therapie en daarna met een goede kennis mee als morele steun voor haar. Zij heeft kanker gehad en kampt nog met vele naweeën. Maar onze maatschappij is onverbiddelijk, ziek of niet, er moet na bepaalde tijd weer gewerkt worden. Ik vind dat moeilijk om te zien: iemand die zo knokt, letterlijk voor haar leven, moet dan ook nog knokken voor haar werk. Gelukkig kon ik mezelf uit de cocon trekken en met haar mee gaan.

Ik hoop van harte voor jou, haar en jullie kinderen dat jouw vrouw en jij inderdaad met elkaar in gesprek kunnen komen Lars. Het zou mogelijk veel oud zeer bespreekbaar kunnen maken en met de nieuwe ontwikkelingen van het laatste jaar voor jou en voor haar zou het misschien weer een weg voor jullie kunnen openen. Het zou heerlijk zijn dat jullie op een normale manier met elkaar om zouden kunnen gaan, zonder rancune, en allebei op verjaardagen van de kinderen en jullie kleinkindje kunnen komen. Succes Lars

Maatjes-frummers kunnen elkaar tot steun zijn en dat is een groot goed, iets om dankbaar voor te zijn.

Lieve mensen dank voor jullie steun, de knuffels heb ik in grote dankbaarheid aanvaard. Tja en dan die "man van Bolletje"

Ja Smart, het duurt te lang, veel te lang.

Dank je Bolletje en Lika.