Jannigje

Worden Rosa en ik je eerste klanten, Lika

Smart, ik wilde al richting Drenthe schreeuwen: stuur ajb wat zon richting Adam!! En zowaar, nog voor ik dat deed: daar is ie

Goedemorgen allemaal. Weer rare dromen vannacht. Beterschap Vol. Rot aandoening Kohtje (maakt mijn spellingcontoler "kontje" van

Straks proberen bij te lezen. Gelukkig heb je die enge man gedumpt Soothe, ik kon het nauwelijks aanzien. Welk kruis id dit? Malthezer?

Goedemiddag allemaal. Wat zijn sommigen van jullie toch vroeg! Het klinkt misschien gek, maar de angst slaat mij om het hart als ik lees hoe vroeg sommigen al opstaan en aan de slag gaan. Zo'n lange dag voor je! Vreselijk

Dank je lieverds, ik ben nogal het spoor bijster op het moment. Ik had gisteren een heel stuk geschreven, maar dat voelde niet goed. Van me af praten is één ding, maar in paniek hier dingen neerschrijven is niet altijd een goed idee. Het voelde als mijn ellede dumpen en jullie er mee opzadelen, niet de juiste manier. Ik kan niet goed beschrijven wat er met me gebeurt. De dagen duren nog steeds 24 uur, maar het is net of ze langer duren maar minder uren hebben. Er komt niets/nauwelijks iets uit mijn handen. Ik raak/ ben het overzicht kwijt. Ik probeer aansluiting te houden met de buitenwereld, hier en in het museum en met andere mensen, maar het lukt me niet. Ik ken a.h.w. Twee modussen: óf ik doe "gewoon", dat betekent dan dat niemand iets aan me merkt, óf, als dat niet lukt, trek ik me terug. Dan ga ik weer op alleen zodat niemand me ziet. Een tussenweg kan ik maar steeds niet vinden. Bijvoorbeeld: gisteren was ik in het museum. Ik kon het nauwelijks aan, kon nauwelijks andere mensen om me heen verdragen. Zij weten niet dat ik depressief ben. Ik wil zo graag ergens zijn waar ik geen stempel heb! Maar dat heeft een prijs. Namelijk net doen of alles oké is. Ik heb dagen dat ik daar geen collega zie of spreek, gisteren natuurlijk net wel. Ik voer dan een toneelstukje op omdat ik niet weet wat ik anders moet doen. Het liefst was ik wegggelopen, had ik mezelf weer opgesloten, maar dat heb ik niet gedaaan. Ik heb het volgehouden. Net als vroeger op mijn werk. Tot het niet meer gaat. Verkeerde strategie, maar ik weet nog niet anders. Heeft met een heel diepe angst te maken. Daar ben ik vorige week met therapie weer mee geconfronteerd . Die diepe angst is de basis van mijn overtuigingen. Of is het andersom? Heb ik die diepe angst gekregen door de overtuigingen die ik heb gekregen? Het gevoel was er al voor ik de woorden had denk ik, dus dan zou de angst vooraf gaan aan de overtuigingen. Dat kleine, onschuldige meisje dat zo verschrikkelijk bang was, altijd!!!! En dat daarom al die akelige patronen heeft ontwikkeld. Mijn volwassen ik "weet beter", maar het kleintje kan daar nog niet veel mee. Die verzuipt nog in haar angst. Zeker in periodes als deze. Quinn schreef er een stuk over op zijn draad (p 88). Anders natuurlijk, maar toch zo herkenbaar. Dit is beter dan wat ik gisteren deed, gelukkig.

Niet goed Smart. Ik probeer mij staande te houden, maar dat lukt maar net. Afbouwen en opbouwen ad, ik haat het. Maar ja...... Grootste deel weggehaald, , niet goed

Kabbelen, niet drinken én verliefd. Wat wil een mens nog meer? Ik ben jaloers

Quinn, dit schreef je (o.a.) enige dagen geleden (p 88), ik heb er een paar stukjes uitgelicht.Daarna volgden vele reacties, ik wil wel op van alles reageren, maar dat lukt me niet. Met mijn hoofd weet ik nu dat mijn gedachten en gevoelens niet klopppen, maar dat is mijn volwassen stuk zal ik maar zeggen, maar dat kleine kwetsbare meisje in mij gelooft en geen barst van. Ik wil wel, maar ik kan het niet geloven. Afgelopen week had ik het beeld van een weegschaal : er is zoveel in die ene schaal terechtgekomen (alle negatieve, akelige dingen), die schaal ligt (bijna) onwrikbaar stevig op de grond. En moet nog heel veel aan de andere kant in de schaal worden gelegd om beweging te krijgen. Zo voelt het voor mij. Ik wil wel, maar kan het niet geloven. Quinn

vroeger vierden we op tweede kerstdag het kerstfeest van de zondagsschool en dan kregen we een leesboekje

WEEKPACT 30/1/2017 Bol Lika Pumpkin Jane smart Nooitgenoeg Mootje Jannigje

Goedemorgen , bijna mistig hier. Somber. Akelig gedroomd. Sterkte voor iedereen

Nog even een later seroxat reactie. Ik heb het jaren geleden gekregen en dat ging toen redelijk goed. Maar omdat ik de overtuiging had dat ik wel erg zwak was als ik niet zonder ad kon ben ik er zelf mee gestopt. Ik moest het alleen kunnen, zonder medicatie. STOM. STOM STOM, ik herhaal: STOM. Ik heb toen niet alleen niet goed afgebouwd, ik heb blijkbaar ook mijn eigen glazen daarmee ingegooid. Toen ik namelijk weer in een nieuwe depsressie belandde en ik het middel weer kreeg voorgeschreven, sloeg het niet meer aan. Dat kan gebeuren ( hoeft niet). Ik had toentertijd een huisarts die me liet starten en stoppen van de ene dag op de ander: FOUT Volgens mij moet je alle ad afbouwen en opbouwen. Ik ben nu begonnen met nortrilen. Iemand die daar ervaring mee heeft? Liefst goede?

Ha Bolletje, er is sprake van een misverstand. Ik ben niet gaan drinken hoor !!,

Fijn dat je je beter gaat voelen Bolletje.

voor jou

nog eentje om het af te leren.

of is ie meer van de klassieke soort?

Zo iets Smart?

Dank je Lika, Fijn fat je man er even voor je was. Lekker een kruik mee en. Even pas op de plaats? SSB: ik wens je heel veel sterkte

Zijn we aanwezig in het nu, of staan we met één been in het verleden en met het andere in de toekomst?

Dag Ik meld me weer na donderdag. Ik was weer door het ijs gezakt, figuurlijk, niet letterlijk. ❄️❄️❄️ Alles is dan chaos en paniek en wanhoop. weer proberen op te staan en verder te gaan. Heftige therapie dagen. Zo bij lezen. Ik heb nog wel net je knuffel gelezen op donderdag Lika, die is meer dan welkom!!!!