Jannigje

Herkenbaar: heimwee hebben, maar niet terug willen. Mooi omschreven. Toch gefeliciteerd met je vier maanden SBS

Welkom Merenqu. De eerste stappen heb je gezet, heel belangrijk. Ik kan je niets vertellen over een opname, maar ik wens je wel veel succes.

Dank jullie wel, fijn dat jullie reageren. Heb ik echt even behoefte aan

Blijkbaar Smart, ik deed het wel voorzichtig, maar het schoot er toch in. Rode lamp moet ik ergens hebben. Ga zoeken

Tranen met tuiten BAH

Wil iemand ajb even iets tegen me zeggen. Ik heb de hele dag al erge pijn in mijn nek, dus ik was wat oefeningen aan het doen. Nu is het zo ontzettend in mijn bovenrug geschoten. Aauuww

Kohtje, zeurpiet, jij? ECHT niet

De winter is voor mij extra moeilijk Lika, ik heb erg veel moeite met de korte dagen, zeker als het somber weer is. Elk jaar probeer ik het "op te vangen" en er niet aan toe te geven, maar zodra de wintertijd in gaat, wordt het voor mij moeilijker. Ik doe wel van alles, en van sommige dingen kan ik ook wel genieten als ik ze doe, maar veel doe ik om door de dag te komen. Ik kan lang op mijn wilskracht door, maar als de somberheid weer de overhand krijgt, lukt dat steeds moeilijker. Dan lukt het zelfs niet om goed voor mezelf te zorgen. Dan is mijn plan van aanpak waar je naar vraagt Asterix, bijvoorbeeld gezond eten, bewegen, contact zoeken, therorie. Ik zie het, ik weet dat ik het moet doen maar het lukt me niet. Lichamelijke pijnen en kwalen helpen dan ook niet erg. Mijn baron van Munchhausen kracht staat op een laag pitje. Ik volg nu een vrij intensieve therapie, zwaar, maar wel goed voor mij, maar die is over een paar maanden afgelopen. Daar ben ik nu al bang voor.

Dank je Lars en Lika

Ja Lars, dat klopt. Het gaat niet zo goed met mij de laatste weken, ik heb erg veel moeite om mijn hoofd boven water te houden. Alles waar ik zo hard voor knok. Lijkt me weer tussen de vingers door te glippen.

Nee Bor, niets leuks hier. Sterkte, moeilijk om voor altijd afscheid te moeten nemen.

Aan de horizon zie ik helaas nog geen licht, hoe ik ook tuur, moeilijk om vertrouwen te houden.

Ach Lidia

Ach Quinn, wat je hierboven schrijft is voor mij zo herkenbaar, helaas. Niet helemaal op dezelfde manier als bij jou (bij mij roken, eetverslaving, drank en mezelf jarenlang onderwerpen aan alles en iedereen), maar het patroon is hetzelfde. Dus ja, praten............... Voorzichtig, kleine stapjes, soms grote.......... Kan ik, mag ik, durf ik..... Word ik gehoord, word ik gezien, word ik serieus genomen. Durf/kan/mag ik mijzelf serieus nemen? Ooit heeft een therapeut mij mijn eigen verhaal verteld in de derde persoon. Ik kon namelijk niet boos worden op...., ik gaf alleen maar mijzelf de schuld etc. Tot hij het verhaal vertelde over "een ander meisje".............. Toen was ik boos. Zij had geen schuld! Hoe konden ze!!! Maar als het over mijzelf gaat, blijft het moeilijk. Probeer het lieve Quinn.

Story en Privé, bladen die ik nooit kocht, maar waar ik met enige schaamte wel in bladerde in menig wachtkamer

Leuke foto van Winnie en mij hè?

Lekker, zo'n houtkachel, zo heerlijk om daar bij te zitten. Ik ga nog een keer naar buiten, nu. In het kader van "Jan, je moet beter voor jezelf zorgen" heb ik een vriendin gebeld of ze tijd had voor een kopje thee. Anders zie ik 5 dagen geen mensen en dat is zelfs voor mij wel veel. Dus, hup...... Het is hier nu trouwens heel donker, het regent zachtjes. Tot later

Ja, "our house" geweldig nummer

Ik zit weer met tranen in mijn ogen Lars, en deze zijn absoluut niet van de Fishermanfriend.

Is iedereen nog heel, niemand gevallen? Rapi, jij ook goed heen en terug gekomen?

Ha Sita, nee ik ben niet zo goed wakker geworden. In mijn dromen ben ik namelijk nog minstens 3x onderuitgegaan. Ik weet dat ik ergens "onderweg" dacht NEE NIEt nog een keer!!!!

Zit ik hier toch even met tranen in mijn ogen! Sterk spul hė die Fishermansfriend

Hier niet altijd duidelijk voor mij hoe de maatstaven van de heren en/of dames moderatoren bepaald worden.