Jannigje

Ja, ik wil ook mee! Arrensleepact Lars Lika Herstel Bob Rapilos NickyLJ80 Jannigje Nicky, ik heb je erbij gezet, oké?

Ik ook.

En Smart Dank je wel!! Dikke knuffel voor jou.

Wat een feest, al de gedichten! MOoi en ontroerend. Iedereen heeft zo duidelijk zijn of haar best gedaan een aandacht besteed aan “de ander” Dank jullie wel. Grote brok, klein traantje. Ik heb met jullie Sinterklaas gevierd

Goedemorgen allemaal. Ik heb nog niets gelezen op de Sinterklaasdraad, dat is voor vanmiddag als ik weer thuiskom. Dat is dan mijn Sinterklaasfeest, ik ben benieuwd. Nu op naar het museum, zonder vallen deze keer. Succes Bolletje!

Wie volgt! Wie volgt?? Wie volgt, roept de gedichten Piet, Die zo langzamerhand door de bomen het gedichten bos niet meer ziet. Het is zo druk, elk jaar weer. Te laat begonnen, ook deze keer. Altijd neemt hij het zich voor: “Volgend jaar op tijd beginnen hoor! Ergens halverwege september En niet pas drie of vier december. Maar Herman van Veen zong het al jaren geleden Als hij naar hem had geluisterd had hij deze stress vermeden “Gewoonten slijten net zo hard als marmer” Dat duurt dus wel even en daarom krijgt Piet het weer steeds warmer. Het is weer niet gelukt, hij leert het nooit! Of zou het hem toch lukken, ooit? Andere gewoontes leren, anders leren denken? Vaag ziet hij een nieuwe toekomst wenken. Maar eerst moet hij deze klus nu klaren Het zijn tenslotte zijn eigen spreekwoordelijke blaren. Want wie zich brandt moet….., hij weet het wel. Dat zijn de regels van het spel. Dus moet hij nu echt gaan beginnen Aan zijn volgende gedicht vol fraaie zinnen Maar over wie moet hij na gaan denken Aan wie gaat hij nu zijn aandacht schenken? Aan Bob roept een Piet uit de verte Aan Rob? De schrik slaat hem om het herte Nee…. BOB hoort hij dan en hij zucht, En voelt zich reuze opgelucht. Want Bob dat is een prima vent Die hij wel een beetje kent. Niet echt goed trouwens, eigenlijk alleen virtueel. En dat zegt dan misschien niet zoveel. Maar hij is echt een Prima vent Lika wilde hem zelfs als president Dat zei ze vorig jaar in de slee Tijdens de reis met kerst, zij was ook mee. En zeg nou zelf, met president Bob Raken de VS zo weer uit het slop Veel beter dan die man met die rare kuif Maar ja het is wel een hele kluif! Hoewel, hij heeft zich al bewezen U hebt het allemaal kunnen lezen Vorig jaar met het arrensleepact Gingen ze op reis, dicht op elkaar gepakt. Bob leidde de groep naar het hoge noorden Met geduld en tact, zonder veel woorden. Maar o zo betrouwbaar en plezant Hij toonde zich van zijn beste kant. Die groep dat is een stel apart, Met mensen zoals Lars, Bolletje en Smart Die allemaal ADB willen zijn, blijven of worden Dat gaat regelmatig gepaard met struikelen over plotselinge, onvoorziene horden. En dan is Bob daar vaak met een rustig woord Piet heeft nog geen wanklank van hem gehoord Duidelijk, tactvol en met respect Waardoor hij wel altijd Piet zijn aandacht trekt. En woorden, die verspilt hij niet Piet wel, wat je nu ook weer duidelijk ziet. Misschien kan Piet een voorbeeld nemen Aan deze frummers, die hebben ook zo hun problemen Maar zij proberen anders te denken en te doen Want hardnekkige gewoontes en gedachten, daar wringt bij hen vaak de schoen Dus denken ze nu: Bezint eer gij begint Of heel Positief: de aanhouder wint Misschien leert Piet ook ooit om te denken Om meer aandacht aan het positieve te schenken Andere keuzes te maken in het leven En als hij raad nodig heeft, mailt hij Bob wel even. Nog één ding wil Piet hier kwijt Er is iets wat hem soms wel spijt, Piet is fan van het spookje Kasper, Maar Bob heeft een Ólifantje en die heet Jasper. Op hem werd Piet op slag verliefd Het diertje was ook erg geliefd Bij de anderen in de arrenslee. Dus Bob, neem Jaspertje dit jaar ook maar weer mee. Zoals bekend is Piet weer (veel te) lang van stof, Dat komt mede door alle lof Die hij heeft voor de nuchtere Bob Maar voor dit jaar is hij klaar met deze job. Hij gunt Bob een goed en kurkdroog leven En hoopt dat hij hier zijn bijdragen blijft geven Die zal Piet met aandacht lezen Want ze zullen vast weer wijs en weloverwogen wezen. De zoals-gewoonlijk-lang-van-stof-en-niet-van-ophouden-wetende Piet

O jee, ben ik de laatste? Morgen is de goedheiligman toch jarig? Staat al klaar hoor, het komt eraan.

Zijn jullie ook weer vriendjes?? Ja he? Goedemiddag nog

Temmen van de innerlijke demonen is voor mij een zware taak, die voorlopig nog veel energie vergt.

Lars als ik denk aan het begin, aan hoe je je toen voelde, dan zie ik een enorm verschil.MNiet alleen in feiten, maar ook in gevoel. De toon van je berichten is heel anders, opener, kwetsbaarder, .Gelukkig is je humor gebleven en je zorgzaamheid. Maar langzaamaan begint er iets te verschuiven, lijkt het wel. Zoals je nu beschrijft dat je overal bij betrokken bent staat in schril contrast met eerdere periodes dat je niet onder de mensen kon/wilde/durfde zijn. Zoveel meer rust, zoveel meer Lars. En ook meer moeilijke beperkingen waar je nu tegenaan loopt, dat ook. Maar je beschrijft ze, je gaat ze aan, je hebt er verdriet om, bent er boos en gefrustreerd om, logisch. Maar je klinkt zo veel meer in balans, ondanks alles of dankzij alles. Jij hebt een keiharde, moeilijke weg afgelegd en volgends mij ben je behoorlijk goed op je pootjes terecht gekomen. En dat gun ik je zo van harte! (@Reacher, af!, wij mogen ook)

Heb je mij?

Soms zit het in de kwantiteit niet in de kwaliteit

2e A4 tje, je ziet, ik hou me in

Geleide fantasieën kunnen heel goed helpen om te ontspannen.

76 kg

Welterusten allemaal, ik ga mijn pijnlijke lijf ook te ruste leggen. Tot morgen.

Weer genieten van dingen in het leven, mooi joh! Fijn voor je!

@Lars, dank je wel, ga ik doen!

@Suikertje, wanneer ben je gestopt? Pas geleden? Sterkte met allebei, de hoofdpijn en het stoppen. @Kohtje, het is achter de rug! Tenminste dat hoop ik. Ik zou erg balen als ik vanavond mijn fiets wil pakken en de band blijkt weer leeg te zijn. Deze keer heb ik het verstandig aangepakt. Niet meer de fiets proberen om te draaien in de nauwe gang van mijn fietsenhok, daarmee is het al een paar keer flink in mijn rug geschoten. Nee, deze keer heb ik de fiets eerst op zijn zij gelegd en toen pas omgedraaid. Betekende wel dat ik buiten bezig was, in het zicht, waar allerlei mensen langskwamen, zwijgend. Met het klimmen der jaren worden mijn fysieke mogelijkheden minder, maar soms heel soms is er wél een beetje wijsheid. Zoals vanochtend Genoeg opgeschept, tijd om te gaan sporten, voorzichtig en aangepast.

@Lars en @Lika: het gaat wel, ik heb een enorme blauwe plek en nog behoorlijk veel pijn. Straks probeerden mijn band te plakken. @Lika: het begint met de signalen herkennen! En dan het doen natuurlijk. @Suikertje, gefeliciteerd met je zoon. @Bor, sterkte met je heit.

@Harp

@Bob, gisteren behoorlijk veel last van mijn heup en mijn rug. Nu een handgrootte blauwe plek en bult op mijn heup. Afwachten maar weer. @jopie, ja precies, al die dingen! Ik voelde me zo stom! In de geest lukte dat nog wel, maar het lijf gaat er niet meer in mee. Als een blok beton viel ik. Pijnlijk op meerdere manieren.

Welterusten @Francoise en @Lars. Mooi om te lezen dat jullie, @Lars en @Suikertje, nu anders tegen de komende feestdagen aankijken. @Bor sterkte met je heit!

Ik ben vandaag weer gevallen met de fiets, bah! Fietsend in de stromende regen kreeg ik een lekke band. Blijkbaar bleef ik haken met mijn regenoverschoenen oid en toen kukelde ik om. Wéér op mijn linker heup. Waar is de tijd dat je (ik) kon vallen en nog redelijk ongeschonden op kon staan? De jaren gaan tellen, het lijf is niet meer flexibel.

Dank je. Wat akelig voor je moeder en ook voor jou om het aan te zien. Maar, Bepaalt jouw broer als contactpersoon dan ook wat er wel of niet met je moeder gebeurt? Mijn broer was ook contactpersoon, maar wij kochten bv de kleding voor mijn vader. Kun je niet tóch gaan en het regelen voor haar?