Jannigje

De kogel is door de kerk: ik word geopereerd. In eerste instantie was ik reuze opgelucht, bijna hyper! Dat was vooral omdat de beslissing nu eindelijk is genomen. Het laatste onderzoek wees uit dat mijn lever, wat er van over blijft na de operatie, goed (genoeg) functioneert. Eindelijk duidelijkheid na bijna een jaar van onzekerheid. Maar na een paar dagen neemt de opluchting af en sluipt de angst weer onverbiddelijk binnen. Ik merkte bij mijzelf een enorme behoefte aan een wat directieve houding van de chirurg: “mevrouw een operatie is de beste oplossing en dat gaan we doen én wees maar gerust, het komt goed” Ik zou hem waarschijnlijk niet echt geloven, maar een dergelijke houding van hem dat hij er vertrouwen in heeft zou mij wel goed doen. Maar dat deed en doet hij niet. Zo is die man gewoon niet denk ik. Dus ook bij hem aarzeling tot het laatste moment. Over het nemen van verantwoordelijkheid gesproken: deze beslissing heb ik zelf genomen, ik zal nooit kunnen zeggen dat hij me iets heeft opgedrongen. Maar wat een verantwoordelijkheid! Want als het fout gaat? Zal ik dan in staat zijn om me niet schuldig te voelen? Zal ik dan kunnen zeggen: ik heb de moed gehad om het te proberen, ik ben voor verbetering gegaan? Of zal ik vastdraaien in zelfverwijt? Mijzelf kennende? Ik ben al maanden verschrikkelijk bang geweest, al maanden zorgen gehad, allemaal beren op de weg gezien. Nu probeer ik echt om te draaien en te denken aan de kans op verbetering die ik heb, want dat kan ook! ( ik zei dat tegen de chirurg toe hij me weer op de risico’s wees: maar het kan toch ook goed gaan!? Ja zei hij, dat kan ook.) Maar, oei, wat moeilijk. Nog een week of 4 wachten, of 5 of 6 !

Dank voor je bericht Sita. Sterkte met alles lieve vrouw

Jouw draad Weer bijgelezen. Mooi Lika

Goedemorgen

76 kg, het wil nog niet erg lukken

Vind en gij zult zoeken, of was het andersom?

76 kg

Sterkte Suikertje Wat akelig dat het helemaal niet goed met je gaat. Dapper dat je hulp vraagt.

Bedankt @Lars, dat je gewond en al onze reisleider wilde zijn.

sorry mensen ik was stil, heb niet echt bijgedragen aan de feestvreugde. Maar wél droog gehouden

Hebben jullie de avond goed doorstaan, misschien zelfs een fijne avond gehad? Want dat kan natuurlijk ook. genieten in en van andermans gezelschap, een gevoel van verbondenheid ervaren, is altijd mooi.. Voor mij heeft het toch iets vervreemdends, alleen, niet zielig, wel melancholiek.

Dank je lieve @Lars, dat hoop ik ook., ondanks of met alle angst en onzekerheid die er nu is.

Zoiets maar proberen dit jaar?

75,5 kg

Jopie, dat lijkt me nu heel fijn! Ik durf lang niet alles wat jij doet, maar nu, zo in de bus in de wind lijkt me heerlijk!,!! En dan in je warme bed! Genieten, Ik lig nu in een warm bed in Drenthe en geniet van het geluid van de bomen buiten, Geen verkeer nu! Heerlijk. Rust wel dierbare mensen

@Asterix, ik mis je, waar ben je? In de arrenslee? Gaat het met jou en je vrouw?

dank je @fleurtje, die knuffel neem ik heel graag in ontvangst. hhmm, heerlijk.

Aahh fijn Lady Jane, dat houdt mij wel een beetje bijelkaar. En ja, lekker nog even zingen, heb ik welzijn in en behoefte aan. Wie doet er nog mee?

Vanavond vroeg de partner van mijn vriendin nogal door over hoek ik mij voorstel dat het zal gaan na een eventuele operatie. Na een paar weken ziekenhuis zal ik weer weg morgen cq moeten en dan.? Ik ben alleen maar kan niet alleen naar huis. Afijn verschillende mogelijkheden passeerden de revue, Op dergelijke momenten slaat de schrik me zo om het hart dat ik helemaal niet meer durf, dat ik denk “laat maar zitten” letterlijk. K werd zo verschrikkelijk bang! Ik ging er bijna vanhyperventileren. Kan en durf ik het allemaal wel aan? Veel pijn, een enorme wond, kans op bloedingen, immobiliteit met alle gevolgen vandien. Afhankelijkheid, zeer perkt zijn, zeer belemmerd zijn, Naar een. Verpleegtehuis na het ziekenhuis omdat ik niet alleen thuis kan zijn? Allemaal vragen, allemaal angsten,. Hoelang gaat het duren voor ik weer enigszins zelfstandig kan functioneren? En kan ik het aan.,Durf ik het aan? Allemaal redenen om het niet te doen, En toch, en toch..... Want Stel , ik doe de operatie niet en stel dat ik 90 word, dan moet ik nog 27 jaar zo door ploeteren. maar stel, ik doe de operatie wel en het werkt en ik word 90 op een veel gezondere manier....... Hoe maak je in Godsnaaam zo,n keuze? (Retorische vraag hoor) Ik denk heel vaak dat ik geen vertrouwen heb in de toekomst, ik kan me al bijna niet meer voorstellen dat ook voor mij nog andere, betere tijden aan kunnen gaan breken, En toch overweeg ik zeer sterk die operatie. Dan moet ik toch ergens een sprankje hoop hebben of een toorts van hoop, anders zou ik het toch niet doen, Tegen alle angsten in toch willen proberen omdat ik anders wil en anders hoop. Wonderlijk. Geen idee of jullie begrijpen wat ik bedoel.

Gingen we vanavond eigenlijk nog liedjes zingen rond het kampvuur of is dat allang geweest? Ik ben mijn kluts kwijt! Iemand hem misschien gevonden? Als ie er weer. VAndoor wil, wil je hem dan ajb tegenhouden tot ik er ben? Anders blijf ik aan de gang.

Door illusies in de weg gezeten, kunnen wensen totaal irreëel blijken en het kan reuze pijnlijk zijn als je dan geconfronteerd wordt met de waarheid die naar voren komt als die illusies wegvallen of worden doorgeprikt.

Over het algemeen lees ik goede ervaringen vandaag, ook aardig wat mensen dat wel zin hadden in deze dag. Bijzonder, voor mij dan. Ik ben niet alleen, maar voel me wel behoorlijk eenzaam. Dat heeft alles te maken met wat me nog te wachten staat natuurlijk en dat is een eenzaam proces, ik kan oprecht verbaasd zijn dat voor heel veel mensen deze dagen wel fijn en goed en gezellig zijn. Echte verbondenheid ipv opgelegde gezelligheid, want dat proef ik niet bij jullie, Daar benijd ik jullie dan wel om. Ik hoop dat jullie begrijpen dat dat niet betekent dat ik het jullie niet gun, want dat is het niet, Het is het verlangen het zelf ook te kunnen en mogen voelen, verbinding voelen ipv eenzaamheid en afgescheiden zijn. Ik probeer iets over te brengen maar weet niet goed of dat is gelukt. rust wel, slaap zacht .

Heb ik jullie nu weer ingehaald of lig ik nog steeds een land achter? Als ik er weer ben, blijf ik voorlopig met Jasper in de slee zitten, even uitrusten. Hoe was Tsjechië? Daar heb ik weinig van meegekregen.

Welterusten allen, of klinkt rust wel beter? Hoe dan ook ik wens jullie goede nachtrust.