Jannigje

Hoe bedoel je dat @Claudius, dat je niets opschiet met die diagnose?

Ik zou heel graag weer eens de Matthäus zingen! Maar dat zit er (voorlopig ) niet in, althans niet met dit koor. We gaan wel de Messiah uitvoeren, in april. Blijkbaar is die in de begintijd ook in het voorjaar gezongen , rondom Pasen. Wij doen het nu omdat we al 2 jaar niet hebben gemogen. Het kan mij niet schelen in welk deel van het jaar we zingen, ik vind het altijd weer mooi.

Dank je @Quinn Erbarme dich, zó mooi! Dank je wel @Oskar. Het is een van mijn favorieten uit de Matthäus. Zo’n mooie altpartij.

@Cleo66 ik zal je ook missen, ik vind het echt jammer dat je gaat. De reden voor je vertrek vind ik akelig voor jou. Ik gun je dat niet, voor mij verdien je het ook niet. Maar het is jouw gevoel en jij doet/moet doen wat goed voor jou is. Misschien kom je ooit weer terug? Ik wens je alle goeds. Ik merk dat het me raakt dat ook jij vertrekt, net als eerder @Yana.

Goedenavond @nancy ik wens je sterkte, ik vind het rot voor je dat je weer worstelt.

@Maja wat ongelofelijk moeilijk en veel allemaal. En dat allemaal in je eentje op moeten vangen. Ik sluit me bij de anderen aan: ik heb heel veel respect voor jou!

Tot gauw. Hoop ik.

Ik hoop voor je dat het meevalt. We krimpen allemaal, maar bij jou gaat het wel heel hard!

@Majawanneer krijg jij uitslag van de DEXAscan?

Gefeliciteerd @Cleo66 Fijne vakantie @Lika Welkom thuis @jopie Goedenavond en welterusten

Dank je @Oskar Dat zijn ze inderdaad, ondanks alles. Dat kan ik (bijna) nooit voelen, maar misschien is het voor mij ook wel zo.

71 kg

Dank je wel, kan ik heel goed gebruiken

Mijn vriendjes, dank je @lady jane

Welterusten @spirit Heb je er nog wel wat aan gehad vanavond?

Ha Reacher Ik ook.

Lief, jullie reacties. Zo fijn om te lezen.

Goedenavond .

Het stormt buiten, ik vind het fijn. Verder geen geluiden, alleen de wind. Niemand buiten, dat is goed.Geen Mensen buiten, die op weg zijn naar iets of iemand, maar niet naar mij. Dat kan nu ook niet, ik kan nu geen mensen zien of spreken. Terwijl ik juist zo graag deel wil uitmaken van, ergens bij wil horen, bij iemand horen voor wie ik er ook toe doe. Die mij ook nodig heeft. Vorige week was ik een week weg met een vriendin. Van te voren ben ik gespannen, zal ik “het” kunnen? Zal het goed gaan? Het lukte, we hadden het goed. Samenzijn, structuur, actief op een rustige manier. Lopen in de natuur, ook in de regen, museum, rondleiding. Maar dan, naar huis. Ik weet wat er kan gebeuren, maar hoopte dat het anders zou gaan. Het maar ondergaan, geen oordeel vellen, rustig aan maar. Maandag ging het wel, het voelde raar, alleen. In mijn eigen huis dat niet als thuis voelt, nog steeds niet. Gisteren naar het museum, dat was goed, de deur uit, de dingen van hier weer oppakken. Het gewone leven hier weer aangaan. Het ging moeizaam maar het lukte. Maar de bodem voelde zo dun. Weer terug: een boek, thee, muziek. Kalm maar, het went wel weer. De bodem kraakte, vertoonde scheuren. Gisteravond zakte ik er weer doorheen, ik kon het niet tegenhouden, omdenken was volkomen onmogelijk. en dan is het weer zo donker, zo alleen. De wanhoop plooit zich om mij heen, heeft me weer te pakken. Ik probeer kalm te worden, het gaat weer voorbij zeg ik tegen mijzelf. Maar oh wat is het weer moeilijk. Als ik niet weg was geweest was dit nu niet gebeurd, maar ja, dan had ik ook geen dassenburcht gevonden, of het spoor van een ree. Geen sperwer, grauwe kiekendief, buizerd en valkje gezien. Niet even het gevoel gehad van samenzijn . Gelukkig stormt het , de regen slaat tegen de ramen. De bamboe zwiept heen en weer, ruist, buigt alle kanten op maar breekt niet.

Moeilijk kan omdenken inderdaad zijn, maar als het lukt kan het verrassende resultaten opleveren, dat heb ik de afgelopen week weer aan den lijve ondervonden

Ik ben niet thuis Yvonne, een weekje in zuid Limburg, er is geen weegschaal hier. Door vreemde openingstijden hier is het nog steeds niet gelukt om Limburgse vlaai te eten. Uit eten wil ook niet erg lukken, dus een vakantie die goed is voor de lijn. Ik denk dus dat ik stabiel ben gebleven: 69.

69 De schade valt mee gelukkig

Kijk es, hier is een lekker kopje voor je.

Jij bent ook nog laat? Mimi wakker?