Dank je wel @Bob voor de felicitaties en bijhouden van de lijst, @lady jane ook jij bedankt voor de felicitaties en de mooie taart!
En zo ben je 10 jaar verder, 10 jaar geleden zag het er voor mij niet goed uit. Ik zat op het hoogte/dieptepunt van alle ellende die mijn drankgebruik had veroorzaakt.
Mijn actieve verslaving had mij in vele vormen gesloopt, waaronder mijn eigenwaarde,(zelf)vertrouwen, gezondheid mijn huwelijk enz. enz.
Drinken en blijven functioneren had zijn eindhalte bereikt, ik zat voor mijn gevoel zo diep in de verslavingsfuik gezwommen dat hulp zoeken nog de enige mogelijkheid was. Dit heb ik gedaan, overigens met grote tegenzin en gekrenkte trots.
Die hulp heb ik gekregen, ik heb 4 weken intern gezeten in een kliniek. Langzaam maar zeker werd mij duidelijk wat er met mij aan de hand was en kreeg ik de startprocedure aangeleerd om in herstel te gaan en ook te proberen in herstel te blijven. Ik ben mijn behandelteam hier nog tot op de dag van vandaag heel dankbaar voor.
Een ervaringsdeskundige binnen dat team wist mijn vertrouwen te winnen in mijn toentertijd paranoia brein, ik heb ontzettend veel aan deze persoon gehad, hij sprak de juiste taal en de rust die hij op mij uitstraalde was voor mij helpend en een voorbeeld voor wat ik ook wilde, rust en kalmte.
Het is me gelukt om 10 jaar nuchter te blijven en die 10 jaar is voorbij gevlogen.
Het ziet er vooralsnog goed uit, ik leef nog, functioneer met veel meer vertrouwen, mijn huwelijk heeft het overleefd en het contact met mijn kinderen is gelukkig goed.
Ik mag mij zelfs sinds vorige week opa noemen van een prachtige kleindochter en dat vind ik in één woord geweldig!
10 jaar geleden kwam ik gelukkig tot de conclusie dat stoppen met mijzelf te verdoven nieuwe mogelijkheden kon brengen en achteraf gezien is dat ook zeker zo gebleken.
Hoewel ik hier niet vaak meer schrijf blijf ik zo nu en dan toch meelezen, laat mij maar op de lijst staan, het geeft mij nog altijd een klein herstel ankertje in mijn bestaan.