Klassement

Allereerst en vooral: gefeliciteerd @brazer met je (bijna) vijfjarige alcoholloze leven. Ten tweede even een reactie op de quote hierboven: datzelfde ervaar ik ook. Alcohol m.b.t. m'n (over)leven is totaal niet meer interessant, niet meer iets waar ik strijd mee lever. Ik vond dat eerst wel wonderlijk, want hoe centraal stond alcohol ten tijde van de verslaving, als iets onontkoombaars, onvermijdbaars, 'deel van MIJ' zijnde... Later veranderde wonderlijk in logisch. Wat je geen aandacht (meer) aan geeft groeit niet en verschrompelt zelfs, tot het op een gegeven moment "PINGGGGG, PFFFFTT" als een zeepbel in het 'niets' verdwijnt. Het wonderlijke is er dus van af. Naast dat ik het natuurlijk als een opluchting beschouw, voel ik ook iets wat lijkt op 'jammer'... Want na me jarenlang hier op het forum goed thuis gevoeld te hebben had ik dat op een gegeven moment niet meer zo. Het klinkt waarschijnlijk hooghartig als ik zeg dat ik steeds minder connectie voelde met de 'strijdende alcoholist', maar zo bedoel ik het niet. Ik wéét nog heel goed waar ik zat toen ik me hier aanmeldde, hoe nodig ik het had om met lotgenoten ervaringen uit te wisselen, maar in de loop der jaren verdampte die noodzaak. Ik merkte dat ik steeds minder kon halen uit dit forum en door alleen nog maar te brengen voelde ik dat ik steeds meer een schoolmeestertje werd. Maar die jarenlange aanwezigheid hier maakt wel dat ik, net als jij, uit nieuwsgierigheid en de behoefte om 'ergens bij te horen' toch nog met regelmaat mee lees en dus ook af en toe nog wat neerpen. Vandaar dat gevoel van 'jammer'. Ik wil hier nog altijd wel bijhoren, maar voel me er niet meer echt bijhoren. Jammer.

Ik denk dat de knop bijna volledig om is. Ik heb nog sommige twijfels, maar ik weet momenteel absoluut niet waarom ik nog alchohol zou gebruiken. Ik voel me nu de tweede dag op rij ook goed in mijn vel.

Ik kom even binnenwippen. Waarom weet ik niet zo dadelijk. Miss omdat het hier ooit mijn spuwput was. Dingen werden geschreven, gedacht, gevoeld die nergens anders boven kwamen. Voor de buitenwereld vaak netjes in de pot met het deksel erop. Ben duidelijk weer overdramatisch 😊 Het is heel zwaar de laatste 8 weken. Daar waar we dachten ons te moeten voorbereiden op een verhuis van mama naar een woonzorgcentrum werd het ineens en onverwacht naar een verhaal van 'ze heeft nog tussen de 2 en 4 weken te gaan'. Ondertussen gaan we bijna week 8 in. Soms is ze niet zo goed en voelt ze zich heel ziek. Soms is alles ok en heeft ze het over 'als ik terig beter ben'. Wat mijn hart breekt want het wordt nooit meer 'beter'. Ik worstel er door. Maar ik voel het gewicht. Niet 1 keer dacht ik aan drinken of roken. Wie had dat gedacht? Maar het weegt. Alles. Ruzie is er al. Ik word heel erg met mijn eigen mindere karaktertrekjes geconfronteerd. Ik ben graag op mezelf. Daar haal ik mijn energie vaak. Deze vaak gedwongen contacten tussen mezelf en familieleden knabbelen. Het weegt, meer valt er niet te zeggen. Het hangt allemaal nog met een draadje aan elkaar voelt het vandaag. Maar dadelijk schudden we dat weer af. Het lukt wel. ❤️

We maken een buiging voor @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

Nou @Kohtje dat 'schoolmeesteren' viel nog al mee. Voor mij hoor je er nog steeds bij en ik stel je reactie erg op prijs!

Bravo. Met je vijf jaar. Ik lees dat je schrijft dat je niet meer verslaafd bent? Ik dacht eenmaal verslaafd, altijd verslaafd?

Eerste lustrum, want bijna 5 jaar geleden heb ik de alcohol afgezworen. Dat is een goed idee gebleken. Jammer dat het voor mij zo moeilijk was die knop eerder om te zetten. Mijn leven staat er nu in alle opzichten beter voor. Ik zag er destijds tegenop met pensioen te gaan, bang om helemaal onder ten gaan in de alcohol. Ben gewoon doorgegaan met werk, tja als je niet drinkt kan dat gewoon. Ik denk deze dagen terug aan de ellende die de verslaving met zich meebracht, met name dat altijd knagende schuldgevoel, dat alleen maar verdween na een stevig promillage bereikt te hebben. De ernst van dit probleem, zoals ik het beleefd heb, heb ik nog altijd niet echt gedeeld met mijn omgeving. Ik heb het kennelijk ook goed verborgen kunnen houden, de klassieke ‘stille drinker’ zo gezegd. Er wordt mij ook niets nagedragen. Toch is er nog altijd de schaamte er over te praten, hoe tevreden ik ook ben over het stoppen. Maar wat doet het er nog toe…, eigenlijk wordt je alleen door lotgenoten ‘echt’ begrepen. Nooit zal ik de kans op een terugval riskeren, door weer eens wat te ‘proberen’, er zijn genoeg voorbeelden hier voorbij gekomen, met foute afloop. En waarom zou je in vredesnaam? Als je niet meer verslaafd bent blijkt de alcohol zelf totaal niet interessant. En toch blijf ik hier lezen (en soms wat schrijven) , al is het uit nieuwsgierigheid hoe het een ieder vergaat..

goeiemooiemorgen frummers en sterkte met alles @fleurtje je moet nu veel buiten je comfortzone zitten denk ik, en tegelijkertijd je voorbereiden op afscheid van je moeder nemen. Heftig. en goed dat roken en drinken zich niet melden. Je kunt alles zuiver en onverdoofd doen. De ik en alleenmomentjes misschien een beetje ertussendoor plannen en uitvoeren? Beetje evenwicht heb je denk ik wel nodig hoor om niet te gaan wankelen. enne @Claudius jij dacht zeker vrijdag de 13e te omzeilen? Helaas die komt er morgen toch. vandaag de 12e dus

Ze worden groot @Lika 😊

Vandaag hoort jongste of ze is geslaagd voor school. Dan is het wel zo’n beetje volbracht hier. Of toch niet….:-). In ieder geval heb ik dan twee dames van 18+ die niet meer naar de middelbare school gaan. Wonderlijke gedachte en tegelijkertijd heel normaal.

Dagpact: Claudius Kunsie Freekie Yvonne

Goeeeetuhhhhmoorgeeen, (op zen duuts). Vanmiddag een zomerfeest op school met allerlei spelletjes etc. Zoontje hoeft pas om 10 uur op school te zijn ivm met kamp gisteren.. Ik mag tussendoor nog werken in Groningen en om 2 uur weer in Assen zijn. En dan om 5 uur nog trampolinespringen (sport) van mijn dochter. In dat uur ga ik altijd een wandeling maken in het bos dus daar kijk ik nu al naar uit. Dagpact: Claudius Kunsie Freekie

Ik zeg dit niet dikwijls maar ik had vandaag een goede dag. Mijn zeer vroege ochtend verliep zo een beetje zoals iedere ochtend tegenwoordig. Beetje rondgelummeld, weinig taken gedaan, wel ontbeten. O ja ik ben aan ’t strijken ook geweest. Dan voor 8 uur een korte wandeling en gaan voldoen aan mijn alcoholcontrole. In de voormiddag had ik dan nog een goed gesprek bij me thuis met iemand van Hestia. Na de middag een goede sessie met de kinesist. Babbeltje gemaakt op mijn vrijwilligerswerk. Er waren ook kleine dingen die mislukten. Al bij al een zeer goede dag.

Gedronken ondanks de antabus... kan wel janken