Er is hier een groepje mensen bij thema's met een draadje over het slikken van Antabus.
Dat is een medicijn waarbij je absoluut geen alcohol mag drinken. Dat moet wel door een
(verslavings)arts worden voorgeschreven. Dat gebeurt zeker als jij vastbesloten bent om
te stoppen. En dan heb je dus echt een goed excuus; je slikt medicijnen waarbij je niet mag drinken.
Maar als je 3/4 jaar kon stoppen, dan weet jij zelf ook dat je dit kunt. En in de overgang drinken is
een ramp, weet ik uit ervaring. Ik was 55 toen ik stopte. En had graag die 5 jaar niet zo gedaan.
Je man, vrienden, als ze echt om je geven steunen ze je. Maar je bent natuurlijk een spiegel voor hun eigen drinkgedrag en
dat valt vaak verkeerd. Te konfronterend. Dat kun je aangrijpen om weer te gaan drinken, maar ook andersom; om gestopt
te blijven. Mij sterkt het. En ik zie nu ook beter hoe anderen nog worstelen. Op en neer gaan in drankgedrag.
Hulp zoeken, falen. Is een spiegel voor mij, hoe ik ook ooit was. Maar ik besef ook dat ik zo nooit meer wil leven.
De kwaliteit is daarvoor te hoog geworden. Het contact met mijn kinderen is zuiver. Dat was het destijds niet.
En ja, soms krijg ik respect, soms vinden mensen me arrogant, en soms is er jalouzie. spiegels he............