Klassement

Applaus voor @Jannigje en @dhen.

voor mij is onbegrip niet echt een punt. Ik begrijp er zelf vaak ook niets van. Argumenten en theorieen helpen mn zoon niet. Acceptatie (tolereren soms) wel. Ik ben jaren lid geweest van de NVA, heb lotgenotengroep gedvolgd voor ouders/partners van..... maar autisme is voor iedereen anders. Het gaat erom ermee om te leren gaan, zo optimaal mogelijk. Net als heel veel dingen, ziekten, omstandigheden, enz enz Mensen zeggen soms, ik begrijp het, maar bedoelen dat ze meeleven, willen troosten, er zijn. Of dat ze net als ik, moeilijk om kunnen gaan met machteloosheid. Zeg dat dan maar. Maar voor jullie kan het dus ook anders zijn.

Hoi Amanda, Stoppen is de enige optie, dat is helder. En waar een wil is, is een weg. En hoe die weg eruit ziet, is voor iedereen anders. Goed dat je het forum hebt gevonden, je staat er niet alleen voor. Zelluf doen, maar niet alleen. Zelf heb ik verschillende hulplijnen ingezet destijds. Waarvan de huisarts inlichten er één was. Een helpende stap. En later een AA groep bezoeken. Geef niet op, neem het besluit en ga ervoor. Succes.

@lady jane, pfff confronterend. Ben met oudste ook zo aan het struggelen. Wat heeft hij het zwaar in de maatschappij. Het aller allerergste is het onbegrip .....

Hoe is het je gisteren verder vergaan Amanda? En vandaag???

Veel sterkte vandaag Amanda, ik hoop dat je vooral blij bent met je keuze.

Hoe gaat het tot nu toe vandaag? Met de hond wandelen lijkt me een goed idee. Doe het zelf ook veel. Lekker het bos in. Alles is nu zo fris en groen en ruikt zo lekker!

Gefeliciteerd met je 8 maanden @keet. Je bent mooi op weg. Ook mijn bewondering voor @Thei, @Amethist en @wimmelt.

Wat een verdrietig verhaal @lady jane Die Griek wil geen hooligansfeertje in z'n restaurant denk ik, als hij het verhaal van je zoon gekend had zou hij vast anders gereageerd hebben. Proberen om het niet persoonlijker te nemen dan nodig is? (Al snap ik totaal niet wat er eng is aan iemand met een hoodie die met z'n ouwe moedertje komt eten.) Wat zou er gebeurt zijn als je zoon gezegd had: "ik heb autisme en heb mijn capuchon nodig om me veilig te voelen"? Dat is toch net zoiets als: "ik ben blind en heb een geleidehond nodig", niks om je voor te schamen, gewoon even uitleggen waarom je die hond bij je hebt. Vannacht een hoop kabaal, nou hebben wij een marter rond (en soms in) het huis, het leek wel alsof hij aan het timmeren was. Vanmorgen zag ik het, hij heeft het dak van een nestkastje eraf getimmerd en de pimpelmeesjes die al bijna gingen uitvliegen opgevroten. Stomme natuur.

goeiemooiemorgen frummers Met mij gaat het ook goed @VM1, hoe ouder hoe meer mn leventje kalmpjes door suddert Alhoewel gisteren ik even flink van mn a propos gebracht ben. In het Griekse restaurant waar ik al jaren kom met zoon, die vanwege autisme al 17 met een capuchon loopt, werden we eerst gewoon naar een tafel gebracht, iets te drinken en besteld, toen we nog bezig waren aan de salade vooraf, kwam iemand vragen of die af mocht, en helaas dat is niet bespreekbaar, het is zijn veiligheid. En dus werden we vriendelijk verzocht de zaak te verlaten. Ik ben al een poosje niet zo flabbergasted geweest. Mocht van zoon niet in diskussie, hij kon het zien als een soort van transactie, wij voldeden niet aan hun (nieuwe???) regels. Ik was in staat ruzie te maken of over zijn autisme te praten daar, maar snapte dat ik zoon daar geen goed mee zou doen. Dus we kregen voor de drankjes een rekening, en op ons "gemak" die sla en drankjes genuttugd en zijn vertrokken. Ik kan er nog niet over uit. Hij mag ook niet bij de media markt komen. Blijkbaar associeren ze zo iemand met een crimineel? Ik wist er wel van, maar het gisteren ten diepste de vernedering plaatsvervangend gevoeld, hij zelf bleef kalm. En al wandelend kwamen we bij een plekje waar hij, als maaltijdbezorger, een gratis pizzapunt kreeg, en hebben daar onze eerste vegan pizza gegeten. En dat werd een positieve tegenhanger. Maar het blijft heel ongemakkelijk, en ik ga nooit meer onbevangen naar de griek ben ik bang. De bedienende vrouw zelf was er net zo ongemakkelijk onder als wij trouwens, die werd blijkbaar door haar manager gestuurd (of een klant had geklaagd?) Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar zo voelt het nog steeds.