Klassement

Ik ben sinds dinsdag, na 22 dagen ziekenhuis weer thuis. Het is in ieder geval beter dan dat het geweest is, maar het gaat absoluut nog niet goed. Eerst maar weer eens proberen in een normaal ritme te komen en allerlei dingen te doen. Dank voor de interesse.

Ik denk dat ik gewoon even mijn verhaal kwijt wil. Ik ben namelijk zwaar verslaafd aan alcohol. Ik ben geen weekend of gelegenheidsdrinker, ik drink gewoon iedere dag. Stiekem en in mijn eentje. Ik verstop overal in huis mijn drank en begin soms al vóór 8 uur in de ochtend. Op de dagen dat ik werk drink ik echter pas wanneer ik thuis ben na het werk. Wederom stiekem. Ik drink tot ik letterlijk omval. Ik ben zo ontzettend diep gezonken! Ik weet niet waarom ik dit doe. Ik heb een leuke echtgenoot en prachtige kinderen. Financieel hebben we het goed. We wonen in een mooi huis. Noem maar op.. Mijn kinderen schamen zich voor me. Willen amper nog vrienden thuis uitnodigen. Bang dat hun moeder weer laveloos op de bank of op bed ligt. Mijn man heeft aangegeven niet met me verder te willen op deze manier. Ik kan hem geen ongelijk geven. Ik zat zwaar aangeschoten naast hem tijdens een ouderavond op school. En zo zijn er voorbeelden te over. Mijn geheugen is als een gatenkaas. Ik ben soms gewoon complete dagen kwijt. Ik haat mezelf intens op dit moment. Ik voel walging wanneer ik in de spiegel kijk. Ik verziek niet alleen mijn eigen leven, maar ook dat van mijn gezin. Het liefst zou ik het nu op een drinken zetten tot ik weer knock-out ga. Dan voel ik tenminste niks. Ik heb verdorie 13 maanden droog gestaan. In die periode was ik vrolijk en energiek. En vooral heel helder in mijn hoofd. Stomme sukkel die ik ben!, dat ik na die 13 maanden wel vond dat ik bewezen had dat ik het wel in de hand had. Bij wijze van beloning aan mezelf kocht ik toen weer drank. Ik kon heus wel met mate drinken. Niet dus! Ik drink nu zelfs veel meer dan vóór de periode dat ik gestopt was. Wat een puinzooi heb ik ervan gemaakt. Ik voel me zo schuldig dat ik de drank boven mijn gezin verkies. Wat ben ik nou voor een moeder en echtgenote?! Ik schaam me kapot. Ik ben zo bang dat ik al een verloren zaak ben. Ik weet dat ik MOET stoppen! Maar dat voelt tegelijkertijd als afscheid moeten nemen van mijn aller, allerbeste vriend. Ik ben bang! Bang om alles en iedereen te verliezen. Maar ook bang voor het nooit meer mogen drinken! Help me alsjeblieft met jullie ervaringen en verhalen. Ik voel me nu zo eenzaam en mislukt. Alvast heel erg bedankt

Gefeliciteerd @John72. Weer een maand; je bent lekker bezig.

Avicii en Linkin Park zijn altijd goed @Sandro..

Het blijft bizar dat hij er niet meer is, zo jong. Dit nummer heeft voor mij een hele persoonlijke lading.

"Nooit meer drinken" daar hoef je je nu helemaal niet op vast te leggen. Tis niet je trouwdag Drink eerst maar eens een dag niet. Das lastig genoeg. En dan de dag erna. Enzovoorts. Je ziet vanzelf hoe het bevalt en hoe je erdoor verandert en wat er verder allemaal gebeurt. Take it easy.

Lady jane, bedankt voor het delen van jouw persoonlijke verhaal. Gisterenavond had ik zelf ook het gevoel dat ik op dat moment wel dood wilde. Dan was ik overal vanaf en was bovendien iedereen ook van mij af. Ik vond dat mijn man vast wel een leukere, niet verslaafde partner kon vinden. En mijn kinderen dan misschien een lieve, nieuwe moeder zouden krijgen. Geen drankorgel. Dat zou uiteindelijk vast beter zijn. Ik verzet me dan na een tijdje weer tegen die gedachten, want dat wil ik ze toch niet aandoen?! Die leuke, niet verslaafde, lieve, nieuwe partner en moeder, die wil ik potverdorie gewoon zelf zijn. Nu nog steeds niets gedronken, al heb ik wel trek. Nog geen grote prestatie, dat weet ik, maar deze uren heb ik er alvast opzitten. Mijn man liep net naar me toe en omhelsde me even. Dat deed me echt goed.

Ja, ik wil het ook! Ik ben het zo zat om halve of zelfs hele dagen soms compleet kwijt te zijn! Ik ben het zat om s'avonds vlak voor sluitingstijd nog naar de supermarkt te racen met de smoes dat ik iets zoals broodbeleg ben vergeten (Terwijl ik dan gewoon drank ga halen). Ik ben alles gewoon zat! De blik in mijn man zijn ogen als ik weer eens met dubbele tong praat of niet meer recht kan lopen. Ik ken die blik, een soort mix van teleurstelling en afkeer. Ik wil mijn oude ik weer terug. Ik wil niet meer mezelf gerust stellen door een flinke drank voorraad in huis te halen. Ik wil niet meer bijna iedere ochtend over mijn nek gaan van een glaasje water. Neemt niet weg dat ik nu naar alcohol verlang en dat 'nóóit meer drinken' me aanvliegt.

Ja het moet. Maar wil je het ook? Dat is wat LadyJane bedoelt, denk ik. De keus. Een willen in plaats van moeten. Eerst vandaag, met een kopje thee.

Dankjewel voor je reactie lady jane. Ik weet inderdaad dat ik het kan, leven zonder alcohol. Ik heb nu een week vakantie en zie er als een berg tegenop. Alle dagen thuis betekent voor mij alle dagen drinken. Een liter of 3 per dag. Ik weet het, dat is echt schokkend veel. Ik ben mezelf aan het dood drinken. Hier schrijven lucht al een beetje op. In real life wil ik het er eigenlijk nooit over hebben. Veel schaamte. Mijn moeder trof me gisteren stomdronken in de keuken aan. Ze appte me vanochtend dat het zo toch niet langer kan? Ik gaf een hele flauwe reactie terug. In de trant van: "ja joh, bemoei je er maar niet mee!" Zogenaamd nonchalant willen reageren terwijl ik me kapot schaam en ze natuurlijk gewoon gelijk heeft. Deze verslaving, dat monster, moet mijn leven uit.

Wat fijn om te horen @Pats, En wat heerlijk dat jullie het samen doen, dat geeft ook extra steun natuurlijk Top !

@rapilos Yes ben er ook nog steeds, going strong; sinds 1 Jan niet meer gedronken! Ben er erg gelukkig mee, zit beter in mijn vel en onderneem meer, heerlijk helder en energiek (meestal). Ben ook weken flink moe geweest, komt ook door het vele sporten misschien. Sinds kort ook gaan squashen met mijn man, hij is ook gestopt, een heel nieuw fijn leven joh. In plaats van hele weekenden samen kansloos wegzuipen doen we nu veel meer leuke dingen samen en zijn we zelf veel leukere personen! Ik ben dus wel overtuigd dat een leven zonder dat gif stukken beter is.. succes ook aan iedereen hier!

Welkom @Brt, Ik wens je veel sterkte toe de komende tijd. Blijf schrijven. Dat helpt echt. Sommigen schrijven regelmatig, als gewoonte, anderen pas wanneer de behoefte er is om weer eens wat opgekropte gevoelens en emoties van zich af te schrijven. Maar hoe dan ook, het is voor velen een gezonde 'therapie'.

Wat fijn @Dondergaat het ook al iets beter met je?

Top! Ik ben dankbaar voor dit middel. Ik had 5 weken geleden niet voor mogelijk gehouden er nu zo voor te staan.

@Oskarals ik drink maak ik meestal niet schoon, tenminste alleen het hoognodige op momenten dat ik er niet meer aan ontkom omdat uitstel mijn 2de naam is dan.. Nu drink ik niet en mijn kinderen zijn er, dus game ik alleen op mijn pc als ze op bed liggen en heb ik dus tijd en energie over voor zaken die anders lager op de prioriteiten lijst staan.. @Donder ik kan mij herinneren dat 1 van de laatste berichten was (die ik gelezen heb) dat je ongeveer een kilo per dag afviel? Was dat van het niet eten of iets wat je een ander nooit zou toewensen? Dat stuk heb ik dus gemist.. @Toosik ben jaloers op 75 dagen, dat is me nog nooit gelukt, ik zit op dag 4.. Dus ook al lijkt en/of is het dikke prut met je gevoel.. Ik wou dat ik zover was als jij nu al bent. Zet hem op! Vroeg slapen helpt bij mij vaak als de dag niet meer te redden is... Dat is wat ik nu ook ga doen, ook al is het niet meer zo vroeg

Ik weet niet wat er precies aan de hand is @Toos, en dat hoeft ook niet, maar ik wens je in ieder geval een spoedig herstel toe, voor zover dat mogelijk is en dat je je zelf goed verzorgd. Alsook in lief en mild voor jezelf zijn omdat je dat waard bent. Je lijf en geest kunnen dat gebruiken denk ik zomaar. Ik herken het overigens wel. Bij een enkel griepje lokt bij mij de drank ook alweer om "mij beter te gaan voelen". Maar dat drank precies averechts werkt weten jij en ik ook wel he. Pas goed op jezelf

@kruidenthee67 je eerste maand zit er op. Gefeliciteerd! Ook applaus voor @Adrian, @Lika, @Happiness, @bolletje en @Soothe.

Sinds vanmiddag weer thuis.

Waar. Maar zoiets als yoga... het houdt me wel tegen zoiets te gaan doen in de wetenschap dat je dan waarschijnlijk daar als enige man tussenzit haha. Dat is ook weer zo ongemakkelijk. Voel je je net een of andere indringer. Wel eens een meditatieclub bijgewoond hier in de buurt. Toen was dat ook zo. Waren wel heel vriendelijk en verwelkomend. En er schijnt ook dat er altijd een man kwam. Het is wel fijn als er iig 2 of 3 mannen tussen zitten. Als enige voelt voor mij toch wat ongemakkelijk.