Kennelijk is het een gegeven dat het hollen of stilstaan is, ik bedoel, zo denk je dat je het hele paasweekend alleen zal zitten en dan heb je onverwacht 5 gasten en (op eigen initiatief) een mosselmaaltijd met een fijne gast. Toen hij op weg naar huis was, heb ik nog even wat opgeruimd en een glaasje melk gedronken en toen naar bed. Voor mijn doen heel vroeg, maar het was toch al 23.38 uur toen ik het moede hoofd te rusten legde. Ik was helemaal op. Dat heeft natuurlijk meerdere redenen. Die ferritine, het stoppen met drinken en dan ook nog laat naar bed vanwege de late thuiskomst v.d. gasten. Het is een hele klus alles bij elkaar. Maar wat vond ik het leuk !!!! Ze vertrokken als vrienden. Vlg. keer betalen ze dan ook een vriendenprijsje.
Ik sliep als een bewusteloze, af en toe gewekt door mijn blaas. Maar toen ik om even over 8 ietsje wakker werd, deed mijn hand ontzettend pijn, de hand waarop ik gevallen toen ik mijn pols brak. Maar ik viel weer in slaap, maar toen ik om 11,38 mezelf eindelijk aan de slaap kon ontworstelen, was de pijn niet minder. Dat is een tegenvaller, want ik kan er bijna niets mee doen, zelfs niet mijn haar kammen, heb m'n brace om voor wat steun. Alleen de handdoeken gewassen, vaatwasser afgevuld en zit nu te typen met de nodige fouten. Mss heb ik er wel op gelegen. Stel je voor als ik aangeschoten naar bed was gegaan, dan had ik me nu voor m'n ... geslagen omdat ik me niet kon herinneren wat er gebeurd kon zijn.
De 1e 4 dagen van niet drinken, rookte ik ook niet, de 2e 4 weer wel, maar nu zijn ze op en kan zeker geen autorijden, dus dat steunt mijn stoppoging.
Ik hoop dat het mo wat beter is, zodat ik aan de bedden kan beginnen. Ik wilde even iets van me laten horen, maar dit gaat erg moeizaam, dus ik stop. Maar ik tel mijn zegeningen dat het nu is en niet gisteren.
Met dank aan Reacher voor de belangstelling in mijn persoontje en de lieve berichtjes.