Klassement

Goede morgen allemaal, De wil om niet te drinken was bij mij vaak groter dan de wil om te drinken. En toch dronk ik elke keer weer met een hoop spijt en faalgevoel tot gevolg. Toen iemand mij vertelde dat ik het op wilskracht alléén niet zou gaan redden werd ik opstandig. Natuurlijk zou ik dat wél gaan redden. De volgende keer al! Maar nee, toch weer niet. Er was telkens wel wat, iets, iemand, waardoor ik wel móest drinken, ook al wilde ik niet. Het lag helemaal niet aan mijn wil om te stoppen, ik wilde toch immers niet drinken? Die wil die zat wel goed... keer op keer. Als ik niet wilde dan zou ik niet eens meer een poging doen. Maar dat deed ik elke keer wél. Wat me niét lukte was mijn wil om niet te drinken los te koppelen van de omstandigheden waar ik telkens in terecht kwam. Die omstandigheden leken wel groter, sterker, belangrijker dan mijn wil om te stoppen. Hoe deden anderen dat dan, mensen die wél gestopt konden blijven, maanden, jarenlang, en die ook in omstandigheden terechtkwamen? Toen ben ik maar eens gaan luisteren hoe anderen dat deden. En ik kwam er achter dat veel van de meest succesvolle stoppers niet alleen gestopt waren met drinken maar daar ook een andere manier van denken over hoe om te gaan met de dagelijkse dingen bij inzetten. Niet meer de omstandigheden hun wel of niet drinken laten beïnvloeden, niet meer de eigen wil als leidraad nemen maar leren de realiteit te nemen, te ondergaan zoals die op hen afkwam. Ik begon in te zien dat ik m'n omstandigheden vaak met m'n beste wil niet kon veranderen maar dat ik mijn houding t.o.v. die realiteit wél kon veranderen. En dat mijn wil niet zo groot is als dat ik zou willen.. . Daarmee deed het begrip nederigheid z'n intrede in mijn leven. Dat begrip had ik altijd verkeerd geïnterpreteerd als zijnde onderdanig naar andere mensen.. ik begon te begrijpen dat nederigheid onderdanigheid naar omstandigheden in z'n algemeenheid betekent. De mens is in en van alle omstandigheden nog het makkelijkst te beïnvloeden, alleen omdat we mensen onder elkaar zijn, gelijken.. maar er zijn omstandigheden die door kwaliteit en kwantiteit mijn mens zijn te boven gaan. Door dát toe te geven, m'n plaats te vinden in het geheel, kon ik toegeven dat ik niet kon stoppen op wilskracht alléén. Ik heb me, zoals dat dan op een ietwat gedragen klinkende manier heet, overgegeven aan machten die groter zijn dan ikzelf, wat niets anders betekent dat ik mezelf niet als (be)heerser over mijn eigen leven moet zien, hoogstens als een soort chauffeur. Alleen maar stoppen omdat ik zo'n last van m'n drinken had werkte bij mij maar kort.... tot ik me weer "sterk genoeg" voelde om er maar weer eens eentje te nemen, of tot ik me weer "zwak genoeg" voelde en er weer eentje nodig had. Stoppen omdat ik werkelijk inzag dat drinken niet de oplossing was van mijn problemen maar een probleem dat oplossingen tegenhield, was voor mij het startsein van een leven zoals het leven zélf het leven voor mij bedoeld heeft. * Dit bericht is een herhaling van wat ik hier al jarenlang vertel. In andere bewoording, maar in essentie hetzelfde. Dat ik steeds in herhaling verval is een gevolg van het feit dat het het verhaal is van wat voor mij gewerkt heeft en nog steeds werkt. Ik heb het voor mij werkzame deel van dit verhaal niet verzonnen, niet zelf bedacht. Ik dank al diegenen die hún eigen steentje hebben bijgedragen aan mijn bouwwerk.

Goeiemorgen, Vandaag de dag begonnen met een korte wandeling ipv luieren op bed....het hele gezin nog op één oor, en buiten was het heerlijk stil en heiig...Wat voelt dat goed...hoe simpel kan het zijn. 'In beweging komen en zijn'. En dan niet meteen denken dat ik moet trainen voor de vier-daagse, gewoon een rondje van 20 minuten. En niet blijven steken in 'ik zou eigenlijk wat meer moeten bewegen..' Nee, gewoon doen....maak het klein en simpel...net als: vandaag de eerste niet...overzichtelijk. Fijne dag allemaal.

Ja, kan me indenken dat daar je nekharen van overeind gaan staan Nadia, maar tis niet anders dus. Dan inderdaad elke vakantiedag op het balkon of daar net buiten met heel kleine dingen tot een feestje maken maar. Begin ik met een extra bakje koffie en een blommetje voor je... En nu... huphuphup aan de slag, druk dagje weer. Luitjes, maak er een mooie dag van hoor. 28 mei 2016 komt nooooooit meer terug.

Ik meld me weer droog af,welterusten.

Wat moeilijke momenten vandaag . De dag niet lekker begonnen. Uit frustratie de kasten leeggetrokken en opgeruimd en een bos bloemen voor mezelf gekocht. Nu wat meer voldaan op de bank en vroeg slapen.

Rapilos, dat heb ik natuurlijk meteen geregeld. Het komt wel goed.

Ik leer van herhaling

Mooi! Villa in aanbouw...wanneer is de 'house warming'?