Klassement

het ging me alleen om het verschil tussen ziekte en zwakte. Als het je geen moeite kost om iets niet te doen, is het dan zwak van iemand anders die er wel veel moeite mee heeft? Daarom zie ik alcoholisme eerder als ziekte dan als zwakte.

Als mijn man niet opruimt, heeft ie ook geen inspraak

Moggûh, eigenlijk niets bijzonders te melden maar had zin in koffie Nouja, niets bijzonders...ben een lang weekend op pad geweest met een vriendengroep naar een darttoernooi en ik heb het gewoon gedaan...een geweldig goed weekend gehad zonder ene drup alcohol! Zelfs geen twijfelmoment. Een weekend met alles erop en eraan, waar me een enorme hoeveelheid spiegels is voorgehouden, goede gesprekken, uitbundig en op mezelf, een lach en een traan maar intens beleefd. Dus weer een mijlpaal. Zo maar eens bijlezen, is er bij ingeschoten afgelopen dagen.

Mensen ik heb toch een heerlijk goedje gekocht. Giallo. Het is een aperitiefje en vergelijkbaar met Grodino. Je kan het voor e1,99 halen bij de ldiL. Er zit 10 cl in dus iets minder dan Grodino, maar zeker zo lekker

Bolletje toch, bah, alleen juffrouw helderder gebruikt spuitbussen. Ik ga ook eens wat eten maken. Werken eten slapen werken eten slapen werken eten slapen werken eten slapen werken eten slapen. kortom tijd voor vakantie.

Daar heb je toch van die spuitbussen voor Gerrit?

Oh mensen, wat een moeilijke discussie. wat het ook is (ziekte,weet ik veel), het is erg lastig om er van af te komen. Dus is verslaving, dan niet het goede woord!? En verder..geloof ik, dat ik toch echt geslaagd ben, Kreeg, net een mailtje van het studiebureau waarin stond; Prima Rapilos, fijn om te lezen dat het zo goed gaat. (Had wat verplichte werkstukken van mijn examen ingestuurd)

HoiHoi Ben ik hier op de ziekenboeg? Wat maakt het uit hoe het heet. Het is belangrijker een uitweg te vinden! Ik noem het een aandoening (klinkt minder ziekjes) Echter wel een aandoening die tot ziekte en in het ergste geval de dood kan leiden. Een progressieve aandoening is het. Een aandoening die gedurende het drinkersleven meestal erger wordt en niet minder. Dus actie en kappen met die bende. Een groet.

Kurkdroog, jij bent echt kurkdroog. Goed zo!! Ik wil gaan opruimen, maar ik weet niet waar ik moet beginnen....!!! Ken je dat? Pfff. Overal troep, te veel spullen, ik weet niet waar het heen moet. 't Meeste kan altijd nog eens handig zijn, maar neemt veel te veel plaats in. Zoveel dozen, lades, losse spullen.... WAAR GA IK BEGINNEN???? HELP!!

Hoi Dribbeltje,ik sluit me bij de woorden van Lady Jane aan.Merk ook aan mezelf dat ik het nuchter een stuk beter kan behappen ondanks alle sores. Heb een fijne therapeut die me de juiste richting op stuurt,ik ga naar AA meetings,het geeft me stuk rust.Heb me jaren lang verstopt was daar zo klaar mee dat ik alle hulp heb gezocht die ik maar kon krijgen.En inderdaad als het je kinderen betreft en er zijn problemen is het fijn om dat glaasje te pakken om even je gedachten uit te schakelen,je hebt dat NIET gedaan want het blijft niet bij die ene. Goed gedaan dribbeltje Groet kookgek

Idd helemaal geen zon. Gisterenmiddag vanaf 16.00 van die typische zeemist en nog steeds bewolkt en koud. Heb zelfs de verwarming even aan nu omdat ik met raam open geslapen had en het erg koud was in mijn kamer. Dank voor de Koffie en broodjes. Ik ga zo pannekoeken bakken, dat is een typisch vrije dag ontbijt en lunch....en diner....kortom ik eet de hele dag pannekoeken denk ik. Gisteren was het wel erg lekker; ik kon echt uren achter elkaar in de zon liggen bij de sportschool sauna, die is door schuttingen helemaal uit de wind. Ideale plek en zo 30 andere mensen vonden dat ook. Het was gewoon druk. Allemaal verbrande mensen ook, ik heb daar nooit last van. Ik ben altijd vrij bruin want ik pak zo af en toe een hoogtezon in de winter.

Dribbel ondanks de omstandigheden ga jij hardstikke goed! Die eerste niet nemen is nu dubbel belangrijk. Je wilt deze trek en dit gevecht niet nog een keer aan moeten gaan. En dit gaat over! Er wordt vaak aangeraden een jaar niet te drinken om alles uit je systeem te krijgen, zowel fysiek als psychisch. Als er een behoeft is dan nog om te minderen kan het kans hebben. Al is de kans groter dat je je leven dan op orde hebt en niet eens meer wilt. Maar misschien helpt het je om een schriftelijk contract te maken met jezelf waarin je dat jaar vastlegt? Het is een extra commitment. Van en voor jou! Mij hielp zoiets ooit toen ik met zoon mijn geduld verloor en hem een klap verkocht. Als moeder wist ik dat ik een grens over was. De aanleiding was nog wel dat hij zijn zus had geslagen. Op school had hij zo'n verklaring al moeten tekenen, een contract dus. Op mijn vraag (aan exgenoot) hoe ik dit goed kon maken, stelde die voor ook zo'n contract op te stellen en dat aan zoon te geven. Ik voelde me net een bestraft klein kind, maar "wist" ook meteen dat het zou werken. Toen hij jaren later uit huis ging en ik zijn kamer opruimde, vond ik het in zijn bureau tussen een stapel voor hem waardevolle dingen. Toen kreeg ik een soort van bevestiging dat het bij hem weer vertrouwen had gebracht. En mij hielp het echt. Raar maar waar.

Inderdaad Dribbeltje: NIET aan beginnen! (Ik spreek uit ervaring... ) Vervelend dat je zo slecht hebt geslapen.... Heel veel sterkte met alles!!!

Voor mensen die willen afvallen..... hier een ervaring van mij. Misschien kan het iemand helpen. Ik ben sinds juni 2013 gestopt met suiker eten want ik was eraan verslaafd. Koeken (in allerlei smaken en vormen), chocola, vla, ijs... ik kocht het en at het (bijna altijd) stiekem en achter elkaar op. Dan wilde ik weer stoppen.... hield het een dag/ paar dagen/ paar weken vol..... en dan begon het weer van voren af aan. Ik vond vooral het verslavende (piekeren erover...zal ik...? zal ik niet...? het naar de winkel 'moeten' etc) erg. Qua gewicht had ik niets te klagen... ik ben nooit veel aangekomen. Maar ik had er last van, van die gedachten de hele tijd. En ik kan me niet voorstellen dat het gezond is. Voelde me er ook echt niet goed bij (alleen op het moment zelf dan even ). Ik was al langer aan het zoeken naar en denken over 'suikerverslaving'. Ook al leek er nog niet veel over bekend. In september 2012 zag ik een stukje in een krant over de sugarchallenge. Dat gíng over suikerverslaving. Na nog wat maanden van wel/ niet/ wel/ niet ben ik in juni (na jáááááren strijd met mezelf) gestopt met suiker eten. En ik heb het volgehouden.... en het is écht zo: je komt ervan af. Het is net als met drinken en roken en drugs. Zolang je het blijft doen blijft het moeilijk, een gevecht dat nooit eindigt. Stoppen bevrijdt! Dat wilde ik even kwijt. Succes!!

Yeahhhhhh. Ik ben het Toppertje van de week. Bedankt Yvonne

wees blij voor hen die het goed gaat Dribbel persoonlijk heb ik jaren van knokken, vallen en opstaan achter de boed eer ik dit forum ontdekte. Jij valt en staat op, elke keer kun je iets langer overeind blijven en zo heb je ook ooit leren lopen. Een enkeling kan de eerste keer meteen lopen en wie weet later eens op de bek gaan? Vergelijken kan je kracht geven of ontmoedigen, dat is aan jou. Kies je voor de kracht en loop je samen een stukje op?