Klassement

Vandaag is toch wel even een dag waarbij ik weer even stil wil staan. 6 maart 2011, alweer drie jaar geleden ben ik gestopt. Niet dat ik dat die dag al wist. Ik was in die tijd een periodieke stopper. Die elke keer weer als ik het me toestond te drinken weer veel meer dronk dan ik me voornam en zelfs wel meer dan toen ik dagelijks dronk. 4 dagen nuchter was mijn record. Ik dacht laat ik het eens weekend doorzetten. Dat ging. Ik ging een keer naar het café zonder te drinken, ook dat lukte. Ik kreeg er een positief gevoel bij. Ondanks dat die avonden helemaal niet zo ontspannen waren voelde het als een overwinning. Na een week of drie heb ik een knoop doorgehakt en tegen mezelf gezegd dat ik maar eens moest stoppen met drinken wat er op neerkwam dat ik moest stoppen met de gedachte aan dat ik op een later moment wel weer kon drinken. Gek genoeg werkte die gedacht ook wel geruststellend, maar even snel draaide ik het om met de gedachte als het overmorgen kan, waarom nu dan niet? Om dit besluit kracht bij te zetten had ik Shahire maar even een PB gestuurd. Ik zou er immers zo weer op terug kunnen komen. Want ik ben goed in dingen beloven aan anderen maar aan mezelf breek ik een belofte toch snel. Hoe vaak had ik ’s ochtends niet al gezegd dat ik minder zou drinken deze dag. Dus lekker door, langzaamaan ontdekte ik dat ik van dagdingen steeds meer kon genieten en het gemis van het drinkgelag daardoor naar de achtergrond ging. Ik heb me toegelegd op het telen van wat groente. Ik heb me nog een tijdje sufgefietst op mijn ligfiets voor de adrenaline. (Verslaving?) En ik veel te veel rond op het forum, zou ik nu zeggen. Maar zolang het minder was dan de tijd die ik zou besteden aan het drinken vond ik wel prima. Ondertussen was mijn leven nog steeds een puinhoop. Verdiende geen geld meer, leefde op het inkomen van mijn vriendin, en hier en daar een klusje, maar dat schoot niet op. Steeds op het nippertje konden de deurwaarders betaald worden of net voorkomen worden dat ze ingeschakeld worden. Erg vermoeiend. Dus werk zoeken. Dat viel nog niet mee werk zoeken. En eerlijk gezegd ik merkte dat ik echt een deuk in mijn zelfvertrouwen op dat vlak had opgelopen. Waardoor ik ook de boot een beetje af hield uit angst voor afwijzing denk ik nu. Maar toch doorgepakt. In augustus was het voor de eerste keer raak. Het was een prulbaantje beetje saai en onder mijn niveau maar je moet ergens beginnen. Het was een tijdelijk baantje voor 4 maanden en ben nog een enkele keer terug geweest. Ik was wel bevallen. Maar het hield toch echt op. Weer solliciteren, en dat betekende wel weer even tik. Heb je net weer wat zelfvertrouwen wordt dat de grond ingeboord door afwijzingen. Ik vind dat werkelijk een vreselijke bezigheid. Ik kan daar niets aan doen. Maar het hoeft maar een keer raak te zijn relativeer ik dan maar en die keer kwam ook wel. En nu ook leuker, meer op mijn vakgebied. En gek genoeg werk ik daar nog, ondanks dat het flexwerk is. Kennelijk ben je als flexwerker tegenwoordig zekerder dan met een vast contract. Heel jammer nu van die ontslagen collega’s maar mijn werk vind ik nu leuk om te doen. En dan ben ik ook nog verhuisd en heb een samenlevingcontract en een testament. Er is in die drie jaar best veel veranderd als ik er zo op terugkijk. Ik heb wel het gevoel in de juiste richting. Of het allemaal komt door het niet drinken, dat weet ik niet. Vanzelf gaat het niet. En ik heb ik de periode dat ik wel dronk ook veel goede en leuke dingen gedaan. Maar ik verloor wel steeds meer het initiatief. Ik deed maar wat er op mijn pad kwam. En als er niets kwam kon ik altijd nog drinken. En dat is veranderd. En natuurlijk een goede morgen en een heerlijke dag gewenst. Ik zal af en toe eens uit het raam kijken naar het mooie weer.

hoi Bol. Ik zit aan de troostchocola. Dochter boos de deur uit; 2 volleybroekjes zoek. Haar slaapkamerlamp is te zwak. Het eten was niet pittig genoeg. Ook nog te laat voor haar training. 3 x raden wie de schuld en het gemopper kreeg? oei ik groei; er komt vast weer een volgende fase aan, en dan spurt ze even in de achteruit om die aanloop te kunnen nemen. ga ik naar de snoepwinkel of neem ik nog een stukje heel erg pure chocolade? de weegschaal zegt het laatste.

ik denk dat het soms gemakkelijker is om jezelf niet serieus te nemen. Ook daar moet evenwicht in zijn wellicht?

Mooie forumdag vandaag. Blij dat Aggie de kop dur weer voor heeft. Hassus derbij, meiske. Mooi eerlijk verhaal van Erik ook, pet af, ontwapenend eerlijk. En Jopski schrijft ook weer mooie dingen, alhoewel ik die diepte dan vaak weer vermoeiend vind, don't take yourself so goddamn seriously ligt me dan bestorven op de lippen. En toch vind ik het mooi om te lezen. The longdistancerunner.

Jij ook een goedemorgen HL. Je aanmelden om geheel vrijwillig de komende drie dagen ook te werken?

welkom en fijn dat je hier komt kookgek. helaas hoort het erbij, die periode dat je je slechter gaat voelen voordat je je weer beter gaat voelen. Als dat er niet was, zou stoppen zo makkelijk zijn dat de verleiding weer te beginnen ook groot kon zijn. Dus weet dat als je hier doorheen gaat, het ook echt loont. Soms moet het met vallen en opstaan en dan kan het dus juist moeilijker worden weer op te krabbelen en door te zetten. Maar misschien heb jij dat, net als ik destijds, al gehad vóór je dit forum ontdekte. En met hulp van je therapeut kun je de dingen gaan uitzoeken en verwerken, die misschien (mede) oorzaak waren van je drankmisbruik. Dit is een best moeilijke periode kookgek, maar zie het maar als de voorbereidingen voor een heerlkijk familierecept; je sprokkelt nu de tips en ervaringen bij elkaar. Gaat ingredienten uitproberen tot je iets hebt waar je in gelooft, een beetje kokkerellen en anderen mee laten genieten. En op een dag weet je het: dit is het en dit blijft het. Dan is de knop om en komt het oogsten en daarvan genieten. En van het hele proces kun je ook genieten, het is een mooie uitdaging (sprak ze achteraf☺) succes!

mijn dankbaarheid is groot. heel groot ik heb lieve mensen leren kennen binnen de AA en hier, op dit forum. het gevoel van eenzaamheid is voorbij. ik hoef het niet langer meer alleen te doen. gwen

lieve mensen van dit prachtige forum, het is tijd voor mij om weer verder te reizen. met m'n nuchterheid als hoogste goed. zonder dát lukt de rest van mijn leven niet en wordt het een enkele reis richting het afvoerputje. ik wens jullie allemaal veel liefde en geluk. en vooral nuchterheid. <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3