Alle activiteit

STOP IT!

Ik heb (nadat ik op de tafels had staan dansen) de deur van de kroeg ondergekotst. Heb ik nog lang moeten horen. Ook een keer de voordeur open laten staan nadat ik midden in de nacht thuis kwam. Mijn ouders waren niet eens boos. Snap ik niet.

Ik sluit mij hier helemaal bij aan. Zal ook nooit vergeten de eerste keer dat ik totaal bezopen thuiskwam op 15 jarige leeftijd. Kwam door de achterdeur naar binnen. Mijn moeder had natuurlijk meteen door waarom ik zo waggelde. Het enige wat zij zei was: "als je gaat kotsen ruim je het zelf op!". Niet gekotst overigens (toen dan).

Breek me de bek niet open. Vorig jaar 4 maanden zoet geweest met een hamstring blessure. Dan ga je toch merken dat je een oude l*l wordt. Gelukkig nog heeeeellllll llllllang niet zo oud als @lady jane

@lady jane je zegt het idd helemaal goed (voor nu dan). Specifiek een oefening met één arm met maximaal 0,33 kg. Train daarmee wel op conditie en snelheid. Dit wel op adelijk advies van een Hertog genaamd: Jan😜 Daar moet je je niet in vergissen want een (lever)blessure is snel opgelopen hiermee.....

Ik vond het heel erg om een paar van mijn bomen af te doen. Maar toen ze mijn geliefde boom met een bijl gingen bewerken om om te leggen. Vond ik dit wel een grappig arbeidsvitamine nummer, want is blijkbaar zwaarder dan in een boom klimmen met een kettingzaag.

Ik heb vandaag niet gedronken ik heb een tranxene van 10 mg ingenomen voel me nu rustiger en dan heb ik geen zin om te drinken om 17u mag ik nog een tranxene innemen ik mag dit gedurende 2 weken zo doen tot ik terug een tijd nuchter ben en dan bouwen we de tranxene terug af

Je zoon doet wat er nu van hem wordt verwacht, stil blijven zitten als hij wordt geschoren en puin ruimen. Je hebt hem goed opgevoed @Rosee😜 Het zal niet de eerste preek zijn die hij van zijn vader heeft gehoord neem ik aan, hij zal daar zo zijn methodes voor hebben ontwikkeld daarmee te dealen. Ik voel helemaal met hem mee, de schaamte enzo. Wij allemaal hè? Gelukkig ebt dat snel weg. En als mensen hem eraan blijven herinneren, daar leert hij dan wel mee omgaan, en het slijt ook, wat dat met je doet.

Zou iemand mee kunnen denken en/of tips kunnen geven zodat mijn creatieve idee (en werkzaamheden) niet enkel verloren gaan aan 2 periodes in het jaar? Tot zover heb ik een boomstam aan de weg laten staan, omdat ik de boom niet helemaal kwijt wilde. En met Halloween nu een heksenjurk aangeef een make-up poppen hoofd heeft met een masker en een muts en bewegende armen, om de weggebruikers te laten schrikken. En als ik 50 wordt is het plan deze om te turnen tot een Sarah, maar daar mag ik nog een jaar mee wachten. Al heb ik alle spullen daarvoor wel al in huis. Wat de Sarah betreft, zit een achterliggende reden achter, omdat ik dan semi geoorloofd ook aan alle automobilisten en motorrijders aan kan geven, dat hoewel aan het begin van deze weg een bordje staat dat je 70 km/uur kan rijden het voor de dieren in het bos en de bewoners die een huis hebben in de gevaarlijke bochten het handiger lijkt om 50 km/uur te rijden. Regelmatig vergist iemand zich weer in een bocht en rijdt dan een hekwerk aan puin en nog geen maand geleden is er nog iemand die in het kanaal gereden is. (Wel erg uitzonderlijk, want daar moet je auto hard genoeg voor kunnen gaan omdat je een heuvel op moet die anderhalve meter hoger ligt dan het weggedeelte) Enfin, die automobilist is heelhuids naar de overkant kunnen zwemmen om daar druipend aan te bellen voor hulp. Aangezien de gemeente het niet wil veranderen en ik die boomstronk aan de kant van de weg heb staan. Vroeg ik me af of ik deze niet nog meer zou kunnen gebruiken om het verkeer wat te bedaren op een vriendelijke en grappige manier? Maar voor nu blijven de creatieve gedachtes een beetje uit dus ben benieuwd of er nog iemand een leuk idee heeft? Het is wel dat sowieso het verkeer een beetje vaart mindert ter hoogte van die boomstam, ze komen net om de hoek rijden en dan lijkt het alsof daar iemand staat. Maar ik geloof niet dat dat helemaal de reden is en bovendien, de gevaarlijke gedeelten bevinden zich ook pas 5 huizen verder van dat van het mijne. Ik heb ook weleens gedacht, ik schilder een zebrapad op de straat en kleed mijn boomstronk aan als verkeersbrigadier, maar schijnbaar is dat dan weer vandalisme en kan ik daar een boete voor krijgen. Dus wie heeft nog leuk idee, zonder woede of agressie die afgezaagde boom nog een doel in het leven te geven? Mijn ergernis ligt, bij dat ik het zonde vind om doodgereden dieren te ontdekken die ik niet eens in levende lijven heb gespot, en bij de rest van de straat ligt de ergernis dat hun mooie spullen opnieuw aan diggelen gaan. De 1 lost het op met betonblokken plaatsen en de ander door geen hulp meer te willen verlenen en meteen met een verzekeringspapier afkomen. Niet helemaal mijn ding, snap het wel, maar meestal zijn het beginnende chauffeurs die eigenlijk pas op dat moment pas leren, dat je niet altijd van de plaatselijke km aanduiding uit kan gaan, en beter zelf een vreemde weg wat langzamer mogen ontdekken.

Het studentenhuis van de Vlinder (21) staat vol met lege vodkaflessen. Daar zal ook wel bij gekotst zijn net als ik vroeger met vodka. Ik wil het niet eens weten. Ik heb ze uitgelegd dat het verslavend is, verder moeten ze t zelf maar managen.

En dat is de beste leerschool. Mijn dochter heeft ook alles ondergespuugd na haar eerste feest met sterke drank, zo'n spoor van de voordeur naar de badkamer. Dat is intussen 7 jaar geleden als ik me niet vergis. Ze raakt het spul nooit meer aan. Af en toe een wijntje maar verder... (had ik maar zo'n mazzel gehad)

Ben toch half niet zo tevreden.

Mannen blijven altijd kleuters nietwaar? 🤣 (Ik ben geloof ik stiekem ook een man)

Hoezo de oorzaak? Die jongen is 20 jaar oud. Ik heb het vroeger ook gedaan, bij vrienden wiens ouders niet thuis waren, samen alle drank opdrinken. En vervolgens heel beroerd worden. (maar niet zo'n zooi van gemaakt gelukkig, tenminste, niet dat ik me herinner). Nou wel fijn toch, dat je zoon gaat schoonmaken. Anders blijft het maar etteren en nu kan je ex zelf met jullie zoon praten, in plaats van jou te bestoken. Hij zal het nog wel vele jaren moeten horen, wat hij heeft gedaan.

Ergens prijs ik mij gelukkig dat ik geen ouder ben. Harde aanpak, zachte aanpak ik weet het niet. Bij mij werkte de harde aanpak.

Hij is dus zelf mede de oorzaak hiervan

Haha als ze mij naar de huisarts hadden willen sturen vanwege mn alcoholgebruik toen ik 20 was, had ik me rot gelachen. Op die leeftijd heeft een vent nog geen hersenen. Die leert het later wel.

Daar heb je goed aan gedaan @Rosee. Vertroetel hem maar even lekker. Die jongen heeft nu genoeg aan zicazelf. Niet meteen een probleem van maken. Boosheid naar hem toe, werkt niet!

Heeft ie zelf geen handjes, je ex? Laat m met jullie zoon praten, niet met jou. Dit heeft met jou niks te maken.

Bedankt @Ettydoet me heel goed jouw reactie. Zoon gelukkig niet meer ziek, heb een detox ontbijt op bed gebracht met vers fruit, geroosterd brood, paracetamol en gemberthee. Hij was heel timide en stil. Helaas heeft zijn vader hem ook bestookt met woeste appjes en is hij daar nu heen om schoon te maken. Hopelijk krijgt hij niet nog een donderpreek. We weten nu wel dat het niet verstandig van hem was idd. Hij zal nu echt wel uitkijken hopelijk.

Ik ben geneigd om te zeggen: is het zo erg wat er is gebeurd? Je ex moet duidelijk nog even bijkomen van de situatie en voor rede vatbaar worden. Over een paar dagen ziet hij wellicht ook dat het de eerste keer is en het niet handig is om er gelijk al een heel groot probleem van te maken. De huisarts ziet je aankomen. Als je het niet gewend bent dan kun je van sterke drank heel erg dronken en ziek worden. Op die leeftijd voel je het helemaal niet aankomen, klok je het weg als bier en ga je in één keer knock out. Je hebt helemaal gelijk hoor @Rosee! Je zoon zal zich beroerd genoeg voelen, niemand hoeft hem te vertellen dat dit geen goed idee was. De kans is toch groot dat hij dit maar één keer mee gaat maken? Je hoeft je ex niet te overtuigen, misschien wel weer jezelf overtuigen waar je staat. Jezelf niet verdedigen. Wat naar dat je ex dit aangrijpt om kritiek op jou te leveren. Hij zoekt een schuldige op dit moment voor wat hij niet wil voelen, schaamte, schuld? Je zoon is gelukkig geen kind meer, hoe het verder gaat lopen is aan hem. Hij mag fouten maken hè. Knuffel!

Rosee ik vind dat je gelijk hebt met jouw gedachtegang en aanpak. Nu zelf weer even je balans vinden. Goed bezig.

Maar die woeste ellenlange appjes van mijn ex brengen me helemaal uit balans. Allemaal verwijten naar mij dat ik hem teveel pamper etc. Ik heb al gezegd dat hij eerst moet afkoelen maar dat helpt kennelijk niet. Die man is emotioneel zo onvolwassen. Weet weer precies waarom we gescheiden zijn. Terwijl het nu zo belangrijk zou zijn om samen een lijn te trekken en op een rustige manier met onze zoon te praten. Maar dat lukt dus niet. Kan wel janken.

Zit in een ellendige toestand. Jongste zoon van 20 die net uit huis is, heeft zichzelf vannacht helemaal klem gezopen op verjaardagsfeest van zijn halfzus. Kreeg vannacht appje van zijn vader, mijn ex dus (hij en zijn vrouw waren die avond weg) dat hij niet meer aanspreekbaar was. Ik was bang voor alcoholvergiftiging en wilde dat hij 112 zou bellen, maar uiteindelijk in stabiele zijligging gelegd en alles eruit gespuugd. S ochtends vroeg is hij hierheen gekomen (geen idee hoe) heb hem in bed gestopt en hij slaapt nu. Word nu bestookt met appjes van mijn ex met foto's hoe het huis eraan toe is (hij was zo ziek dat hij zelfs in de gang heeft gepoept) en dat hij wil dat hij het vandaag moet komen schoonmaken etc en dat ik een afspraak moet maken bij de huisarts omdat hij kennelijk een drankprobleem heeft. Hij is helemaal woest. Terwijl ik vind dat we hem op die manier keihard van ons afduwen. Dit is voor het eerst dat dit gebeurt en hij had sterke drank op, wat natuurlijk gevaarlijk is. Ik denk dat hij nu veiligheid en vertrouwen nodig heeft, hij zal zich straks al ellendig genoeg voelen.

Een van vele manieren om van de drank af te blijven was inderdaad ook de gedachte aan de laatste bewuste dag van mijn leven, wetende altijd in het verleden geleefd te hebben en het nooit aan heb gedurfd het anders te gaan doen.