Alle activiteit

Ik ben 11 november inderdaad alweer 2 jaar in herstel en niet gegokt. allerbeste tip dienst mee kan geven is dat je echt alle mogelijkheden uitsluit en vooral elke dag weer eerlijk tegen jezelf bent en vooral van jezelf gaat houden en dat je trots op je eigen ik kan zijn. uiteindelijk gokken we allemaal om een reden.. trauma, verveling, materie. Bij mij is het hoogstwaarschijnlijk een trauma en verveling geweest.

Ik heb verschillende goede honden gehad @Mormel. Het waren allemaal goede honden. Een hond hebben was iets waar ik niet over nadacht. Dat was zo gewoon als eten en drinken. Maar toch waren er twee honden die eruit sprongen. De ene noemde Bob, het was een soort superhond in het verdelgen van ongedierte. Ik had toen nog een grote tuin en pluimvee en hij was verder gewoon een heel lieve hond. Ik maakte er zeer lange wandelingen mee, hij leek onvermoeibaar. Wat gelijk was aan Femke waren de zorgen op hun latere leeftijd. Ik had bij beidde honden een groot verdriet. Femke was een echt zorgenkindje geworden. Ik weet niet of ik dit verdriet nog aankan. Ik zou ook teveel gaan vergelijken met Femke en geen andere hond meer goedvinden. Hier op de site zal het al wel gestaan hebben. Ik had al een sollicitatiegesprek in het asiel. Vele hadden mij aangeraden om daar met de honden gaan te wandelen. Maar het enigste wat het asiel mij aanbood was het kuizen van kattenkooien. En dat zie ik met mijn slechte rug niet zitten. Femke werkte beter bi mij als eender welke therapie. Als ik bezoek had wilde ze steeds op mijn schoot liggen. Voor de rest lag ze het liefst tegen mij aan. Zo duwde ze me ooit uit het bed omdat ik steeds door haar duwen opschoof.

Als alcohol een no-go voor je geworden is, zoals je bijvoorbeeld ook onder geen omstandigheid hondenvlees eet, hoef je je niet op al die onverwachte individuele uiteenlopende momenten voor te bereiden. Wel zo makkelijk

Je schrijft veel over Femke en je hebt in het verleden al aangegeven dat je op dit moment geen nieuwe hond kunt nemen, maar heb je al eens overwogen om in je lokale asiel langs te gaan en je ginds op te geven als vrijwilliger. Heb zelf een hond en weet hoezeer je eraan gehecht kunt geraken, maar als wij de onze af moeten geven zal er (indien dit mogelijk is) vrij snel terug een oudje uit een asiel komen. Zodat we net zoals bij de huidige nog enkele mooie laatste jaren kunnen geven. Misschien kun je bij de dieren in het asiel een vervulling vinden die je daarvoor bij Femke had (natuurlijk hoop ik wel dat je nuchter genoeg bent om het niet te romantiseren, want ik denk dat het werk ginds soms echt zwaar en moeilijk kan zijn).

Dagpact: knakker renaldo61 MaryArt Freekie Etty Mormel @Renaldo61: voorlopig is de dag me beter gezind.

Het is het verrassingseffekt 😁 Maar je kan je erop voorbereiden. Het is nogal gebruikelijk dat je in een hotelkamer alcohol aantreft, als er geen welkomsfles klaarstaat dan zit de minibar er wel vol mee, of 's avonds de hotelbar of de wijnkaart in het restaurant. Als je al niet hebt zitten borrelen in het vliegtuig er naartoe 🤣 Dus voor al die momenten moet je in de kop al genoteerd hebben wat je dan gaat doen.

Op zich zou t geen groot probleem zijn Wordt geen terugval Maar dan moet je niet oo t jaarpact staan Zet me weer onderaan Gaat lukken!!

Dat is zeker zo Maar die fles was een enorme trigger

Mwah, ik zit momenteel ook in Frankrijk, maar totaal geen aanvechting qua drank. (Wel allerlei kazen daarentegen .) Het heeft alles te maken met de stand van je aan-/uitknoppen, denk ik.

Ja Frankrijk blijft tricky 😇

Ik moet helaas de hele trui uitrekken Niet eens n lus of n haak 3 maanden zo goed gegaan In september 2 weken naar Frankrijk Staat n fles rose als " welkom" En ik heb deze genomen en de dag erna de fles in de winkel nagekocht en ook s avonds geopend Zelfde verhaal manlief 1 glaasje en ik de rest Vandaag is het klaar De druiven worden nu geplukt hier Maar ik hoef en wil het niet meer Onderaan de lijst Onder ezel Steken opzetten en beginnen

Mignonnette, dat kan van alles zijn, als het maar cute en vrouwelijk is. Onze receptiedame (van 20) zou er ook onder vallen. Op even dagen geeft ze me een capuccino uit de automaat en op oneven dagen geef ik er 1 terug. Intiemer wordt het niet maar het is al best een leuke relatie 🤣

Ik sprak gisteren iemand die ook aangaf 'nergens' last van te hebben, behalve dan dat mateloze gedrag. En is dat niet de kern van alle verslavingen? Dat de rem eraf is, het obsessieve. Misschien geldt dat voor jou ook @knakker, dat je 'gewoon' last hebt van een of ander verslavingsgen, zonder dat er onderliggende problematieken zijn. Of een soort opstandige karaktertrek. De bewijsdrang om zelf je eigen beslissingen te kunnen maken en uitvoeren, hoe stompzinnig ze ook mogen zijn. Nou ja, ik filosofeer ook maar wat. De oorzaak is uiteindelijk minder belangrijk, zeker als je die zou moeten opgraven. Belangrijker is hoe je ongeremdheid herkent, en op een gezonde manier ermee kunt dealen.

Ik heb het verbeterd @lady jane. Het is inderdaad vlees.

als ik mignonnettes google kom ik op chocolade pralines uit @renaldo61 die extra e bij jou wordt niet herkend. Maar ik vermoed dat het iets met vlees moet zijn? filet mignon geeft ie nl wel aan.

Vandaag had ik mignonnette en wortelpuree

Ben jij misschien stiekem Pink Floyd?💗

De kinderen zijn op school, mijn vrouw is op kantoor. Maar in plaats van dwangmatig naar de slijter te sjokken zoals de laatste keer ben ik nu gaan wandelen in de Biesbosch. Wat is dat lekker zeg. Hoewel de waterplas is verschrompeld tot de helft van de normale grootte waar de eenden beteuterd hun kleine rondjes zwemmen is er ook in deze tijd van het jaar nog bijzonder veel moois. Ik ben opgelucht dat ik het nog kan: genieten. Van de duizenden gele bloempjes van de heelblaadjes, het wilgenroosje tot mijn persoonlijke favoriet, het tedere lila van de watermunt. Ik denk dat Yana die meteen in de soep zou doen. Ik weet al die namen trouwens niet van buiten hoor, maar heb zo’n appje op mijn telefoon die alles gewoon voorzegd. Er lag ook een dode aardmuis op mijn pad. Ik stapte er bijna bovenop. Ik denk om mij te vermanen dat niet alles meteen weer koek en ei is.

Over een uurtje de deur uit voor een optreden. Vriend is al druk bezig de bus in te laden, want er moet altijd veel mee qua geluidsspullen. Een heel gedoe altijd voor hem. Ik heb alleen maar een accordeon om mee te nemen . De prikkelloze dag van gisteren heeft me goed gedaan. Vanmiddag gaan we weer sociaal doen. Heb er zin in Fijne dag mensen Voor degenen die het moeilijk hebben, even een hart onder de riem

Ja dat herken ik. Alsof dan ineens niets meer enige waarde heeft. Alsof alles afhangt van of je je kan beheersen (we hebben het slechts over drop 😁) en zo niet, dan kan alles verder even goed naar de 🏈🏈 gaan. Wat zegt het over je eigenwaarde? Of is het gewoon een truukje in je hoofd van Koning Alcohol, een mindfok? Ik ben er nog niet uit maar het is een fnuikende shortcut naar ellende.

En inderdaad, tegenwoordig moet je gevonden voorwerpen op het gemeentehuis afgeven, weet ik nu. Dat is hier ook om de hoek. Alleen vind ik tegenwoordig nooit meer wat. Scheelt een hoop gedonder.

Goedemorgen. Afgelopen weekend tijdens ons jaarlijkse (Aca)Dyane kampeertreffen nog geboft met het weer en nu zit ik al weer met een warme trui aan omdat ik zo'n koukleum ben, vooral in de ochtend. Ben een beetje onthutst door de berichten van @knakker (formerly known as ?? en dáárvoor als knakker...) en ik wens je veel sterkte en (nog meer) wijsheid, vooral naar jezelf toe. Ik lees wat over een gevonden telefoon. Moet meteen denken aan die keer, een jaar of zes, zeven geleden of zo, dat ik tijdens het rondje met de hond op zondagmorgen op een hekje een telefoon zag liggen. Uiteraard meegenomen en later die dag op de fiets gestapt om hem naar het hoofdbureau van politie te brengen, een kilometertje of vijf verderop. Maar daar zeiden ze dat ik die daar niet kon inleveren, dat ik die bij de wijkagent moest inleveren. Waar zit die dan?? Praktisch bij me om de hoek. Dat kon echter niet op zondag, dus boden ze aan om er zelf dan maar voor te zorgen dat die telefoon daar terecht kwam. Toch fijn dat er politie is. Zo behulpzaam..🫤

Misschien zijn het ook geen grote trauma's of spanningen, maar puur de gewoonte om ongemak niet te ervaren maar weg te wuiven. Ongemakkelijke gevoelens horen bij het leven en als het goed is hebben we er elke dag wel enkele. We komen uit een generatie waar het niet de bedoeling is dat we er even bij stilstaan. Dan blijf je er maar in hangen, maak je het te groot, maak je jezelf verdrietig. Zolang dat wegwuiven werkt is het nog oké, maar na verloop van tijd gaat zich dat toch wreken, althans, bij mij is dat zo.

Dat ging vroeger steeds door mijn hoofd. Ik dacht dat ik er mogelijk wat van zou aan overhouden, maar niets weerhield me om weer naar de frigo te lopen en een blikje te openen. Zelfs niet het kosten. Het is zeker geen ziekte als iets wat je oploopt als een virus. Maar aangezien niemand een verslaving bewust kiest?

Eerst de overtuiging en dan de ervaring? Als nuchter boerke zijnde werkt het mij mij doorgaans andersom. Hoewel een grondhouding permanente twijfel aan alles je ook aardig in de weg kan zitten. Dat je op voorhand al denkt: wat een flauwe kul allemaal, dat wordt toch niks. Open iets ondergaan, nieuwsgieirg uitproberen en daarna de boel evalueren en conclusies trekken.