Alle activiteit

Maar hoe komt het nou dat die viool kapot gaat? Op 0:40 speelt hij er nog op en op 0:57 is de hals er af gebroken.

Waar blijft mijn voorsteldraadje dit had ik niet verwacht, maar ik vind het wel leuk. Dus tot nu trek ik het wel. En een leuke notitie ik vandaag las, als je het niet meer kan trekken, is duwen nog een optie.

Hoi Mormel, Hihi, ik ben zo ene die een mega grote kattenren aan haar huis heeft gemaakt. 80m2 groot net zo groot als mijn huis. Dat was eigenlijk niet meteen voor de buren of mijn omgeving, maar vooral ook voor mijn eigen rust. Ik kwam daar wonen met gelijk 11 katten. Mijn 3 oude katten van Nederland nog want eentje is bij mijn broer blijven wonen. En 8 Adhd kittens, die wel verzorgd waren door hun moeder in een m2 kooi, maar nog nooit de wereld echt gezien hadden buiten die kooi. Ik woon nogal aan een drukke weg, dus ik en mijn volwassen katten hadden het er altijd maar druk mee om te voorkomen dat ze door hun nieuwsgierigheid zich dood lieten rijden. Dus ja daarom bouwde ik die ren. En ook wel een beetje als boodschap naar de buurtbewoners die jarenlang last gehad hadden van een kattenvrouwtje dat teveel katten had. Ik heb zelfs buren aangesproken dat ik met heel veel katten kwam wonen en mijn best wilde doen om de overlast zoveel mogelijk binnen de perken te houden, dus als ze last dachten te hebben van mijn kat ze zeker eens aan moesten kloppen. Ik heb zelfs, kattenschrik uitgedeeld. En blijkbaar heb ik me toen zo aanspreekbaar gemaakt, dat ik eerder klachten kreeg te horen over iemand anders dan mijn volkje katten. Ik denk dat we in zekere zin behoorlijk dezelfde mening delen. Laat de natuur lekker de natuur. En of dat egoïstisch is, ik weet het niet? Ik denk van niet. Maar een ander mag zo denken. Ik weet wel dat ik op een gegeven moment te makkelijk dacht over dieren euthanaseren toen ik op het asiel werkte. Ik dacht altijd beter dat je dood bent kat, dan hoef je de sleur in het asiel van een behandeling tenminste niet mee te maken. Pas bij mijn eigen kat Mick, die astma had en later Felv bleek te hebben, heb ik denk ik te snel gekozen voor euthanasie. Want dat kereltje hoe ziek hij ook was, verzette zich er tegen. En eenmaal wanneer het gif ingespoten is, kan je niet terug. Heb ik wel nog gevraagd aan de dierenarts. Dat heeft me qua gedachtes wel anders doen denken en waardoor ik het minder makkelijk vind om te bepalen voor een dier of deze wel doorleeft of niet. De andere kant is ook niet leuk om aan te zien. Het gewoon maar laten gaan. De meeste katten zoeken dan een rustig plekje op om te gaan. En ik geef ze die kans ook. Maar heel gek, het lijkt altijd alsof ze van me weten, dat als ik ze niet dood aangetroffen heb ik altijd nog hoop dat ik ze terug zal vinden. En daarom zorgen ze ervoor dat ze eigenlijk altijd in mijn nabijheid sterven. En ergens vind ik dat een compliment, maar het blijft gewoon naar om een dier te laten liggen creperen en met rust te laten, omdat mijn impuls is deze pijn te besparen. En je gevoel en je ratio echt met elkaar in conflict zijn. Je weet dat je die kat met rust moet laten, maar toch wil je nog iets voor die kat doen. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, ik huil en ik jank omdat ik me wanhopig voel omdat ik denk die kat dat dier heeft pijn en ik moet er iets mee. Maar dat proberen die dieren me elke keer weer opnieuw te leren, denk ik dan. Dus nee, ik ben niet meer van euthanaseren, en heb gelukkig een realistische dierenarts, die me wel op de hoogte brengt van wat er inmiddels allemaal mogelijk is, zelfs bloedtransfusie. Nee zover zou ik ook niet met mijn dieren gaan. Voor mij hoeft het niet echt teveel menselijk te worden maar gewoon ook dierlijk blijven.

Dank je wel Bob. Ik ben onderweg naar de 2 jaar 😊🦋

Als je goed leest spreek ik wel over het verleden. Alhoewel dit nooit meer uit mijn dossier van Hestia verdwijnt. Uiteindelijk heb ik het steeds zelf moeten doen.

@Amalia, Hoewel ik niet verstrikt wil raken in een eindeloze discussie over wat wel goed is voor een dier of niet. Vind ik het zelf ook altijd heel vervelend als er een kat van mij binnenkomt met een vogeltje. Maar dat gebeurt ook als ik ze los laat lopen in hun buiten ren. Zodoende dat mijn tamme katten, altijd een belletje om hebben. En als ik mijn katten vrij los laat lopen in de tuin, de vogels in mijn tuin altijd waarschuw. Inmiddels zijn de vast bezoekers van mijn tuin dat gewoon. Wat betreft mijn aanloopzwerfkatten, wil en kan ik er niet zoveel aandoen. Ik ben dan wel niet blij als ik ze met huid en haar een vogel op zie eten, maar dat vind ik dan minder jammer van dat vogeltje dan als mijn tamme katten met een verwonde vogel binnen komen, die uiteindelijk aan zijn verwondingen en stress sterft omdat mijn katten wel nog de jachtdrang hebben maar niet weten hoe ze moeten doden. Dan vind ik met huid en haar opgegeten worden, toch een nuttigere dood voor een vogel. En dat telt hetzelfde voor muizen maar daar maakt dan weer niemand zich druk over. Behalve ik zei de gek.

In Duitsland precies hetzelfde:) Veel mensen gaan elke week boodschappen doen in Duitsland. Drogisterij artikelen zijn ook stukken goedkoper daar. Hier over de grens zijn XXL winkels met shag/sigaretten uit de grond gestampt. Met hele zakken vol komen ze weer naar buiten. Sterke drank was daar altijd al te vinden in de gewone supermarkt en tankstations. Ze doen zichzelf de das om hier in Nederland. Aantal kleine zaken zijn al gesloten, kon niet meer uit. Las laatst dat ze met bussen vol uit het Westen naar Duitsland gingen om shag te halen. Kozijnen boeren zijn ook stukken goedkoper in Duitsland. Zijn goed bezig hier.

Precies, klagen en niets doen heeft nog nooit een probleem opgelost. Je hebt toch een jaar niets gedronken? Dan ben je niet hopeloos, punt. Vergeet nu eindelijk die hulpverleners en start een nieuw leven. Alle tips hier wuif je weg, doe het dan zelf.

@renaldo61: ik lees je laatste bericht en ik voelde dat er iets was dat mij stoorde, en als ik erover denk dan komt het woord inertie naar voren. Je geloofd dat ze jouw als een hopeloos geval beschouwen, je geloofd dat ze ervoor zullen zorgen dat je in een woonzorgcentrum terecht komt,... waar zit je eigen actie? Hoe komt het dat jij het gevoel hebt dat andere mensen beslissen over jouw leven?

Vandaag tijdens een gesprek werd mij toevallig bevestigd wat ik vermoedde. Dat ik als een hopeloos geval beschouwd werd. Toch op het gebied van alcohol gebruiken. Dit door een begeleidster die me begeleid van rond de tijd dat ik Femke liet inslapen. Dus nog niet toen ik nog dronk, dit kan ze alleen van uit een dossier hebben. Ook hoorde ik van een andere tijdens een therapiesessie vandaag dat mijn psychiater ervoor ging zorgen dat hij in een woonzorgcentrum ging terecht komen als hij bleef gebruiken. Dus die truc gebruikt de psychiater meermaals.

Hier een rustige dag in de planning. Gisteren met mijn zoon en kleindocher naar België gereden omdat daar de benzine en shag goedkoper is. Je weet niet wat je ziet, als je daar een benzinestation binnenstapt. Gewoon een hele slijterij erbij . Belgie lijkt een walhalla voor alcoholisten. Wist echt niet wat ik zag.

Deze gaat niet dadelijk over alcohol (al zal het in sommige gevallen wel een rol spelen), maar geeft een goede inkijk in het leven van mensen met problemen: Zorgen voor mama, op VRTMAX. Weet niet of je dit ook vanuit Nederland kunt bekijken, of dat je misschien met een VPN moet werken. Voor mij is heel die reeks enorm herkenbaar en ergens helpt het ook om mijn eigen problemen te relativeren en de motivatie te vinden om er iets aan te doen.

@renaldo61: totaal niets met muziek te maken, maar het kapsel van de zanger in het stuk dat je doorstuurde is exact het kapsel dat mijn vader had tijdens mijn geboorte, inclusief de lange baard.

Goedemorgen vanuit Zuid-Limburg dit keer.

En ook over craving en hoe je hersenen weer in balans komen als je stopt. Dat het normaal is dat je down bent en het leven saai vindt. Ik heb hem ook weer eens bekeken.

In het aanbevelingen mag de lezing van verslavingsarts Els Noorlander niet ontbreken. Ze legt uit wat een verslaving is, maar zegt ook dat het een raadselachtig verschijnsel is. Het gaat uitgebreid in op de werking van de hersenen en de vreemde dingen die verslaafden doen om hun spul te krijgen, of het nou nicotine, alcohol of andere drugs is Het voorbeeld van de verslaafde die beslist een middel moet hebben omdat zijn oma is overleden. Die logica, die begrijp ik maar al te goed helaas. De neiging om bij felle emoties te dempen zit er bij mij nog aardig ingebakken.

goeiemooiemorgen frummers het hele jaar is erg mooi, vergeleken met al die overstromingen, orkanen elders en vast ook wel ergens extreme droogte perfekte saunadag-weer vandaag

Goedemorgen, Wat een heerlijk seizoen is dit!

Goedemorgen frummers. Zo, gisteren een overvolle dag achter de rug, vandaag lekker thuis rommelen. Eerst natuurlijk even een bakje @Yana... vandaag lekker naar huis? ik hoop het heel erg voor je, ik duim.

Dagpact: renaldo61 MaryArt Yvonne

Ik heb nooit kinderen gehad, mijn Femke had zoveel zorgen nodig, al van een vroege leeftijd. Het was een hondje dat mijn ex echt wou. Later liet ze het hondje achter bij mij. Toen mijn moeder met covid in een rusthuis was, vroeg ze dikwijls naar het hondje, waarmee ik de instelling niet binnen mocht. Door dit alles ben ik het als een echt familielid gaan beschouwen. Ik was fysiek nooit alleen in een gezin, tot ik het laatste lid moest afgeven;

Dagpact: renaldo61 MaryArt

Ja

Om misverstanden te voorkomen: je hebt het hier toch over een hond?