Hallo. Doodeng.

[Lika]

Daarom deel ik hier zo uitgebreid. Nu zie ik het en kan ik ernaar kijken. Dat is op zich al een heel eind op weg naar anders handelen.

Die ruimte waar je het over had @Thee. Ruimte om er iets mee te doen of het (bijna!) op tijd te herkennen. En dat herkennen, erkennen geeft al weer lucht en relativering.

zo net op mijn werkoverleg gedeeld dat ik het druk vind, steken ga laten vallen en blij zal zijn als collega weer terug is. Niet vanuit de behoefte aan aai over mijn bol , die ik ook niet kreeg, maar puur omdat het belangrijk was voor mezelf. Verantwoordelijkheid nemen. Zo voelt het.

En ja @bumperjim door bovenstaande kom ik dan uit bij de prioriteit waar die hoort. Want dan heb ik daar ook weer de aandacht bij.

Zo fijn om dit te zien en er iets wel of niet mee te doen. 

Dat is toch echt wat anderhalf jaar nuchter oplevert. 

 

[kruidenthee67]

Ha, mooi...ja, dat precies!

'We komen er wel'...

Klein houden,  objectief en met wat afstand kunnen kijken. Je voordeel doen met reacties van anderen...wat humor erbij...maar allemaal vanuit zelfverantwoordelijkheid.  Ik snap wat je bedoelt. Niet 'bevestiging van buitenaf'.  Nuchterheid, voor mij absoluut voorwaarde om hier te kunnen komen, zijn. 

Voor mij zijn het op zich geen grootste, rigoureuze veranderingen ... maar wat het vervolgens doet, voelt wel zo. Voor mij. 

Keep up the good work.

 

 

 

 

[bumperjim]

@Etty als ik zie hoe in ons bedrijf werknemees behandeld worden vooral als ze net uit een burnout komen, er tegenaan zitten of er middenin (sms’jes van wanneer kom je weer terug!) dan is de rangschikking volledig wederzijds helaas.

20 jaar geleden had ik het niet zo geachreven maar ik ben een paar illusies armer nu. 

[kruidenthee67]

Hmmm...ik interpreteer dat dus anders...niet dat werk niet belangrijk mag zijn. Of dat je werkgever 'schuld' is aan je burnout...maar ik zie zo n lijstje dan als...wat is het belangrijkst in je leven? En dat is je gezin...en jij zelf. En daarin zelfverantwoordelijkheid nemen. Vind het altijd lastig om te 'beoordelen' of een burn out werkgerelateerd is.  Ik heb zelf ervaren dat de manier waarop ik met dat werk omging,  debet was aan mijn uitval. En niet alleen op mijn werk, maar ook prive.  En ook in mijn situatie had de werkgever misschien wel wat dingen anders kunnen doen.  Maar ik zeker ook.  Met name in grenzen aangeven, me uitspreken, me minder verantwoordelijk voelen..ach de bekende dingen 

Ook nu, omgeschoold, ander werk..blijft dat voor mij opletten..maar nu ben ik eigen baas

 

[bumperjim]

Natuurlijk is een burnout werkgerelateerd, ik zou geen burnout krijgen van het mountainbiken of wandelen van de hond. Dat wil niet zeggen dat het 100% de schuld is van de werkgever. Het is de relatie tussen de werknemer en zn werk die niet goed is. De schuldvraag is daarbij een beetje een achterhoede gevecht. Als je eenmaal 6 maanden ziek thuis zit wat maakt het dan nog uit wie zn schuld het was. Het gaat om preventie en itt RSI en zo staat de preventie t.o.v burnout nog echt in de kinderschoenen. Zit zelfs gewoon in de taboe sfeer.

En als het dan tot een burnout komt moet zo’n persoon correct en professioneel benaderd worden en dat heb ik al zo vaak schandalig fout zien gaan. Ook al kunnende verantwoordelijken aan de kant van de werkgever stuk voor stuk redelijke “net echte” mensen zijn, een bedrijf als geheel kan een gewetenloze meedogenloze entiteit zijn omdat individuele verantwoordelijkheden eindeloos verdund worden. En als je dan in je uppie met je burnout daar tegenover staat, kijk dan maar uit dat je niet vermorzeld wordt. 

Sprak hij terwijl hij een vrije middag heeft genomen omdat hij het gewoon echt ff niet meer trekt. En morgen misschien ook vrij. Heb toch nog dagen zat staan. 

[Lika]

Ik had teveel werk in een organisatie waarbij men ruzie met elkaar maakte. Ik kan niet tegen ruzie. Ik heb vaak aangegeven te zullen instorten, kreeg er iemand bij maar het was te laat. Schuldkant.

Mijn kant: geen ‘nee’ kunnen zeggen, werk boven gezin stellen, te groot ego, geen verbondenheid lichaam en hoofd, hobby’s vergeten.

combi dus. Ik heb geleerd. Maar duurt dus even voordat ik ‘af’ ben....hahahaha

[Berlioz2015]

Warm puffen.. tijd voor en colake

[Lika]

Gaat het Berlioz?

[Nietmeer]

Lika ik stoei zelf ook met deze situatie. Door langdurig personeels tekort en te veel taken en te weinig tijd is dit ontstaan. Had gewoon geen privé leven mee. Behalve de fles En mijn hond die ik wel elke dag een lange wandeling gaf. Nu krijg ik wel even de ruimte maar ik weet niet hoelang. Probeer daar nu ook maar niet mee bezig te zijn. Wel met zaken op een rijtje, prioriteiten. Ik heb zoveel gemist! Nu ben ik aan het inhalen. En geniet daar ook van. Straks wordt het puzzelen maar ik heb me voorgenomen om een aantal zaken anders te gaan aanpakken. En dus vooral ook de dingen die binnen mijn invloed sfeer liggen. Zoals nee zeggen tegen teveel extra werken. Een beroep doen op mijn collega’s en zelf meer gaan loslaten en afstand nemen. Ik hoor dat jij daar ook mee stoeit en het is niet gemakkelijk. Het moeilijkste is altijd jezelf en je gedrag te veranderen. Dat voelt anders, ongemakkelijk vaak. En anderen reageren er niet altijd positief op. Een hele strijd Lika maar wel waard om gevoerd te worden. Hou je taai en hou ze van je af daar op je werk!

[Lika]

Opeens bedacht ik vandaag op de fiets, het is voor het eerst in mijn leven dat ik soms gewoon kan ‘zijn’. 

Ik zag voor het eerst wat voor bomen er hier staan, dat ze divers zijn en hoe de bladeren groeien. Ik kan soms (even hoor!) gewoon ergens zitten of gewoon ergens fietsen. En ik vind het fantastisch! 

Zonder vlucht, zonder lijstjes, zonder ‘was het maar altijd zo’, zonder het is al vrijdag, overmorgen alweer zondag en dan moet ik morgen weer werken.... 

Soms is het even wat het nu is. En ik vind dat reuze lollig.

[kruidenthee67]

 

[Bob]

Soms gewoon kunnen 'zijn' ja, dat ontdek ik nu ook. Mooi hè?

[Lika]

Ja, @Bob, het mooiste dat ik tot nu toe heb ervaren in mijn leven. Omdat er ruimte is, manieren om te reageren vanuit rust. Ik vind het zo’n eye-opener.

[Nietmeer]

Lekker hoor!

[Lika]

En wat is er nu?

Moe, onzeker, werk, onzeker. Ik mag hier blijven,  voel me fijn. Krijg vanwege mijn eerdere werk meer salaris dan deze baan eigenlijk is.

Voelt moeilijk. Mag ik dat wel krijgen? Dan moet ik het ook fantastisch doen!!! Maar dat doe ik niet.

ik ben beter gemeld. Nog meer verwachtingen. Ik kan nu alleen nog maar falen...

Erbij blijven, kijken, door ademen. Uitspreken, hulp vragen, arm om mezelf heen. Het is okay Lika. Je kunt falen, je kunt ook niet falen: kijk maar wat er gebeurt. Er zit niet nog wat achter dat je niet ziet en wel had moeten weten. Dit is wat het is. Het is okay.

[bumperjim]

Wat zit je toch te piekeren joh  

 

[Lika]

Ja. Daar ben ik heel goed in!

[bumperjim]

Ja ik doe net alsof ik het voor het eerst zie  

[kruidenthee67]

Haha...dat hogere salaris krijg je om wat je NU doet...als je weer beter je best gaat doen, krijg je nog meer 

 

[Lika]

Durven kijken ja. Right in the face. Niet wegrennen. Niet verdoven. Niet weglachen. Niet weghuilen. Gewoon. Erbij bijven. Weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Zo leerzaam, zo spannend, zo waardevol. Heb nog nooit het leven gewoon recht aan durven kijken. En alles ligt open. 

[Lika]

Gek weekend achter de rug. Verlangen naar het buitenland, verdoving? In ieder geval komt het om de hoek kijken als ik hier niet helemaal.tevreden ben. Ik doe er niet veel mee. Ik zie het. Schrijf de momenten op. Kan ik er later eens een analyse op los laten. 

Ijs is de nieuwe verdoving, onmatigheid in eten, dingen kopen soms. Daar nu maar eens mee aan de slag. Waar begint de onvrede? Ook maar eens wat nader bestuderen , opmerken. Ben nu vaak te laat. Dan ben ik al ergens aan het boos zijn en te doen alsof ik dat niet ben ofzo.

Wel veel leuke dingen gedaan ook. Ook opgeschreven. Kids happy met uitje dat ik had bedacht. Ik word op handen gedragen door ze. Begrijp er geen snars van, maar misschien krijg ik gewoon de liefde terug die ik hun kant op strooi. 

Weinig om over te klagen. Wel het inzicht dat je gevoelens niet vast kunt houden. Ik wist het al wel, maar ondervind het steeds meer. 

[Nietmeer]

39 minuten geleden zei Lika:

Weinig om over te klagen. Wel het inzicht dat je gevoelens niet vast kunt houden. Ik wist het al wel, maar ondervind het steeds meer. 

Dat je gevoelens niet vast kunt houden is jammer maar hoe zit dat dan met negatieve gevoelens? Waarom lukt het ons vaak wel om daar heel lang op door te kauwen? Jammer is dat maar het betekend ook dat je in beweging bent, en dat er dan meestal van alles wel wat is. Heel gewoon eigenlijk maar we zijn gewend  aan het idee daar we het daar niet voor doen.

8 juli 2018 bewerkt door Nietmeer

[Lika]

Wat help je mij hiermee @Etty. Dank je wel!! De zon brak spontaan door...

[kruidenthee67]

Ja...mooi....

Ik wist het al...maar kom er steeds meer achter dat 'ik het mezelf allemaal aandoe'...door mijn gedachten...dus wat zich in mijn hoofd afspeelt. Waar bij KMW ook steeds meer 'valt'...accepteren van...maar ook in beweging komen...want potverdorie....het valt niet mee, om die actie aan te gaan...om te oefenen...te mediteren. Hoe bereid ben ik? En wat wil ik dan echt? Fijn is, door langer droog te zijn..de 'paniek' daarover wat naar de achtergrond verschuift...ik hoef het allemaal vandaag niet te weten en te kunnen...en oja...ook niet perfect  Voor mij is er een soort van vertrouwen aan het groeien...in euh...mij....kei-eng als ik dat zo hardop zeg. En gelijk zegt het hoofd: is dat echt zo of ben je weer een mooi 'verhaal' aan het opdissen (zo werkt dat brein dus bij mij ) Wat wel mag vandaag is 'doen', een stapje, hoe klein ook. En voor mij is dat dan bijvoorbeeld: de garage bellen...en niet denken doe ik morgen...(omdat om zo n simpele handeling al niet werkende gedachtes verschijnen kun je het nog volgen?)

Gijs Jansen schrijft daarover een paar mooie 'zelfhulpboeken'...echt een aanrader. Ik heb ze gratis kunnen downloaden met mijn abonnement.  En gelezen...nu nog de oefeningen daadwerkelijk doen hahaha! Maar ook als achtergrond info zijn ze prettig. Het gaat over ACT. Misschien zegt je dat wat.

 

[Lika]

Dank Thee! Ken ik niet. Ga ik bekijken. Ik zit nu in het stadium dat ik vind dat ik geen gedachten moeten hebben. Tenminste niet de gedachten die ik heb. Hahahahaha!!!! 

Het komt wel goed. Stapje voor stapje ja. Maar wat ben ik anders dan voorheen, heerlijk.