Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Nadat ik van het inpakken een rampzalige toestand heb gemaakt, zijn we toch goed geluimd ( met dank aan de overige gezinsleden!) vertrokken en goed aangekomen. Hond snurkt aan mijn voeten. Net uit eten geweest bij ouderwets gezellig en goed chinees restaurant. Daarna een ijsje.

:musicnote::rose:Het grote niets lonkt. Even geen vocht, werk, werk en vocht. Tas boeken, tijdschriften en noten mee. 

Geplaatst (bewerkt)

De laatste paar dagen was ik zo onrustig, zo boos, zo .......vreselijk. Ook voor de mensen om me heen. En ook al zijn het momenten, ik laat me dan te veel meeslepen. Gisteren kon ik mezelf herpakken. Mijn gedachten en emoties zijn niet leidend, gaan voorbij en ik hoef mijn gedachten niet te geloven, noch ernaar te handelen. Wat een opluchting! Ik was gewoon even vergeten dat ik een handvat had en waar het zat. Daar dus. 

Ik schrijf het op. Om vast te kunnen houden. 

Vandaag weer inpakken.... gaat vast beter dan de vorige keer! En daar gaan we weer. Naar het volgende adres.

bewerkt door Lika
Typo
Geplaatst

Lika, zet je kroontje op.. je bent het waard en je kunt het. Daarmee wil ik zeker niet zeggen dat je over die lat moet springen en er zeker niet onder door moet gaan, maar waarom niet proberen eromheen te lopen. Je hoeft niet alle uitdagingen aan te gaan en stop met vechten. Begin lief te zijn voor jezelf Lika. Probeer jezelf gewoon echt te knuffelen als je het moeilijk hebt. Dit klinkt misschien allemaal raar, ik probeer het zo te doen als ik het moeilijk heb.

Ik hoop dat je volgende bestemming, mooi en rustgevend is en dat je kunt genieten. Boosheid is iets waar je niets mee kunt

knuf

Geplaatst

Jongens, wat lief. Ik schaam me er zo voor en voel me schuldig en dat is nou niet bepaald knuffelachtig gedrag.... ik zie het nu. Dat is nieuw en goed. Ik probeer ook wel eens letterlijk een arm om mezelf heen te slaan. Dat helpt ja Lieve. Dank je.

Thee, fijn om herkenning te ervaren hè? 

Ik ben dankbaar dat ik jullie ken. 

 

Geplaatst

Ook schuld en schaamte is herkenbaar ;)

En vooral schaamte een grote ondermijner...

Maar lieve Lika, ik vind je moedig en dapper...je ziet het, erkent het, schrijft, werkt eraan, constructief.

Ook dat herken ik :D

 

Valt heus niet altijd mee...maar het levert op...en doe maar lekker wat Lieve zegt....omarm jezelf :heart:

Geplaatst

Lika, die schaamte en dat schuldgevoel ook zeer herkenbaar hier. Vervolgens proberen het te compenseren, beter te doen.. lekker te koken alles proberen over te nemen van iedereen (daar soms zelf drank voor nodig hebben?)..

Met schaamte en schuldgevoel los je niets op en staat je herstel in de weg. Probeer hier van af te stappen, geef jezelf niet de schuld er zijn zoveel verschillende oorzaken van een drankverslaving en geloof me dit heeft niets met zwakte te maken. Het is sterk dat je eraan werkt. De enige tov wie je schuldgevoelens kunt hebben is tegenover jezelf. Verzorg jezelf en koester jezelf. Als ik je zo lees ben je iemand die voor iemand anders wil zorgen en zichzelf regelmatig wegcijfert probeer nu aan jezelf te denken

Geplaatst

Spijker op zijn kop Lieve.

Schuld en schaamte betreffen nu voornamelijk mijn woedeaanvallen. Maar ze worden korter. ( en ik laat alles heel!) 

Geplaatst

Ik begrijp het, misschien iets proberen doen met je woede. Ik ben toen als een gek beginnen zwemmen. Zwom elke dag bijna 2 uur.. mateloos

Geplaatst

Goeie. Ik ben dol op zwemmen. Heb het een beetje laten versloffen, maar pak het na de vakantie weer op. Roeiapparaat vind ik ook fijn. Dank!

Geplaatst

Roeien ja kan enorm veel deugd doen.. ga eens kijken wat dat kost en er misschien een aanschaffen. Probeer maar wat te genieten nu daar Lika en probeer de boosheid om te buigen naar iets anders, probeer jezelf niet te serieus te nemen. Je hebt een drankprobleem, ik ook en honderden met ons nog, belangrijkste is dat we het beseffen en eraan werken

Geplaatst

Ik denk dat mijn grootste probleem het niet kunnen omgaan met boosheid is. Ik ben daar zoooooo bang voor. Dat iemand boos op mij is. Ai! En ik mag zelf al helemaal niet boos zijn. 

Dus vandaaruit hard werken om te voorkomen dat iemand (de baas) boos wordt, zorgen voor anderen (dan ben ik lief) en van daaruit roken en drinken als verdoving, maar ook om boosheid te legitimeren? 

Die zijn nu weggevallen. Dus blijft de kern over. Hoe ga ik om met mezelf als mens dat ook boos mag zijn en op wie anderen ook boos mogen worden. En dat ik dan toch okay. Dat ben ik nu aan het leren denk ik. Zoiets?

Bijna tijd voor een ijs! 

Geplaatst

Misschien eens denken of dit ergens ontstaan is uit je verleden. Er is in principe toch niets mis mee als iemand een x boos op je is of dat jij boos bent op iemand of op jezelf. Mensen zijn nu eenmaal niet perfect. Je hoeft niet altijd lief en leuk en perfect te zijn. Probeer gewoon eerlijk te zijn met jezelf en tegen jezelf.

En nu tijd voor een ijsje.. yes met slagroom en aardbeien graag

 

Geplaatst

Mooi Kruidenthee. Respect ook voor het meisje voor haar geduld om te luisteren. Ik vraag me af of ze het echt begreep, maar dat maakt voor de boodschap niet uit :D

Geplaatst

Waar ik op dit moment aan werk Lika, is de boosheid te ervaren. Op het moment dat het opkomt (en dat is helaas ook op momenten dat er geen echte aanleiding voor is om zo boos te worden), mijn mond te houden, afstand te nemen van de 'aanleiding' en proberen alleen te voelen wat ik voel en waar. Bijvoorbeeld: mijn keel lijkt dicht geknepen, ik voel alsof het lijkt mijn hoofd uit elkaar barst, etc. en daar bij blijven. Uit je hoofd, in je lijf. 

Alleen al dat afstand nemen en even tijd nemen, heeft me de laatste tijd al zoveel meer ruimte en kalmte gegeven in situaties waarin ik normaal gesproken boos zou worden. Ik begin hier pas mee, vandaar dat je bericht me erg aansprak. Misschien helpt dit jou ook.

 

Geplaatst

Dank jullie! Wat helpend!! Thee, ik kan nu geen filmpje kijken, ik laat je weten als ik dat heb gedaan.

Etty, spijker helemaal precies op zijn kop. Mijn behoeften op een normale manier uiten vind ik al lastig. Zelfs het weten wat mijn behoefte is.... Ik oefen me het rambam. Maar dat is heel goed! Wat dit betreft heb ik het gevoel jaren weg te hebben gegooid door te dempen. So be it. Ik hoop mijn kinderen ook nog wat positiefs op dit gebied te kunnen geven. Want het zijn spiegels.

Sita, ja precies!! Ik probeer dat ook. Afstand nemen, opmerken en nog niets doen. Dank van een medebeginner. 

Jongens, ik ben dankbaar voor ons gesprek. Er zijn weinig mensen met wie ik dit deel. 

En zo belangrijk helder te zijn. 

 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...