Spring naar bijdragen

Meya geminderd (draadje met triggers)


Meya

Aanbevolen berichten

Ik heb ook al een poosje het gevoel dat je - vanuit een heel zachtaardig karakter -

(los van je kritische geest, wat best samengaat), weinig ruimte voor jezelf hebt.

Je lijkt meer te zorgen dan goed voor JOU is.

Onderliggend zal het niet altijd even leuk zijn om zo enorm nodig te zijn in het gezin.

Ook al kies je daarvoor.

 

Ik weet alleen niet of mijn gevoel hierover klopt?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goh kan iemand mij misschien eens uitleggen waar die knop zit om verdriet om te zetten in boosheid?? 

Lijkt mij wel interessant.. 

Ik zie even ook niet waarom Meya boos zou moeten zijn op zichzelf..

 

Volhouden Meya.. x 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zowel boosheid als verdriet zijn misschien wel op hetzelfde gevoel van onrecht gebaseerd. De energie die je uit boosheid kunt putten kan zinloos of destructief aangewend worden, maar ook constructief en gericht op het opheffen van dat onrecht. Verdriet kan leiden apathie en moedeloosheid maar ook tot meer inzicht en begrip van de oorzakelijke verbanden, en op die manier ook wegen openen om het achterliggende onrecht aan te pakken (of te negeren; soms is dat namelijk beter).

 

In beide gevallen helpt zelfinzicht meer dan het opkroppen van de gevoelens of het voor je uitschuiven van de problemen, en dat laatste is nu juist wat met drank zo goed lukt. Dat weten we hier allemaal en we willen daarvan af, maar de praktijk kan weerbarstig zijn.

 

Laat je niet kisten, Meya!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beetje beduust van alle reacties.

De mantelzorg de afgelopen jaren was veel en veel te zwaar. Dat hadden we anders moeten aanpakken. Het drinken en de affaire waren hele erg foute reacties van mij. Zowel de fles als de vrouw boden instant korte termijn verlichting maar waren erg schadelijk. Boos op mezelf? Ja. Verdrietig? Ook.

Maar ik heb wel het gevoel dat we de angels te pakken hebben. Mezelf niet wegcijferen is daarbij een van de belangrijke opdrachten. Mijn behoeftes tellen mee. Maar dan moet ik ze wel op een volwassen manier proberen te vervullen.

Een droge dag vandaag. Zonder moeite. Dat voelt goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oh best een ontdekking dus. Jeetje!

Wegcijferen (en niet meer doen) is een ding, maar iets DOEN wat goed voor jou is...

is dat er ook al?

Ik ga geen ideeen aandragen hoor (hoewel...?  :) die neiging er is) maar de tijd om boeken te lezen b.v.

Heb je die?

 

Je bent zo'n lief mens en je gaat voor je gezin!

Toch kan dat enkel als ook jouw behoeftes aan bod komen.

Hee sterkte man! :rose:  :rose: :rose:  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik lijk bij A3 te lezen dat er wenselijke en onwenselijke emoties zouden zijn. Alsof je de emotie verdriet niet mag hebben en zou moeten ombuigen tot iets anders. Zijn we niet allen gaan drinken juist om bepaalde emoties te verdoven? Volgens mij moeten we al onze emoties omarmen omdat ze ons iets over onszelf vertellen. Over het verschil tussen verdriet en boosheid. Verdriet stemt tot bezinning en introspectie van gedachten en gevoelens. Boosheid is soms gericht op onszelf maar meestal op iets of iemand. Denk dat veel mensen verdriet niet willen doorvoelen en maar boos worden. Boos worden op iets of iemand om niet stil te staan bij je gevoel. Van verdriet uiten word ik kwetsbaar en open, van boosheid word ik gesloten. Boosheid is reactief en gelijk actie, verdriet is meer even stilstaan en voelen..... Alle emoties mogen er zijn en zich vrij uiten toch....?

 

Er is volgens mij niks mis met huilen, niks mis met voelen dat wat er afgelopen jaar gebeurd is met die affaire, drank en je gezin is verdrietig voor jullie gezin. Ik zou verdriet vooral laten zijn en uiten.

 

Sterkte Meya......

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Volgens mij moeten we al onze emoties omarmen omdat ze ons iets over onszelf vertellen. 

(KNIP)

 

Er is volgens mij niks mis met huilen, niks mis met voelen dat wat er afgelopen jaar gebeurd is met die affaire, drank en je gezin is verdrietig voor jullie gezin. Ik zou verdriet vooral laten zijn en uiten.

 

Sterkte Meya......

 

 

Dít inderdaad. Erik, mooi verwoord!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooie draad.

Is het niet mogelijk om jezelf te vergeven,Meya?

Wat betreft het uiten van emoties als je kinderen er zijn. Ik kom uit een gezin waar emoties niet geuit werden, zeker niet door mijn ouders.Zonder mijn ouders dat kwalijk te nemen, zo waren ze nu eenmaal: ik denk niet dat dat gezond was voor mij. Eigenlijk voel je het als kind toch wel aan. Vragen hoef je volgens mij niet steeds te beantwoorden. Aangeven dat je ergens niet graag over praat, kan ook een eerlijk antwoord zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik laaf me aan de reacties op mijn draadje. Jammer dat je wist A3.

Gedaan met de droge dagen.

Vrijdag: 9 eenheden

Zaterdag: 9

Woensdag: 15

Donderdag: 1

Vandaag: 7

Ik heb van de AA gangers gepikt dat ik wel mag luisteren maar niet mag praten. Daar hou ik me op dit forum aan het afgelopen jaar. Behalve deze post. Want als ik weer uitstel met schrijven dan meld ik dit niet en dat zou niet ok zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...