Spring naar bijdragen

Basta


basta

Aanbevolen berichten

Meya, fijn juist!! 

 

Even denken... Dat gehunker met sirenes, waarbij al het gezonde verstand wijkt, dat heb ik ná de eerste, ik kan de overname in mijn hersens bijna voelen. 

En: Ach, wat kan mij het ook schelen' is meer een stemming.

 

 

En nu knikken jij, want ik voel aan mijn water (0%) dat dit een beetje slap gebabbel is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik snap hem helemaal: craving is iets wat je nog kunt 'handelen' voor je gevoel, WTF niet of minder (tenminste dat denk je). Ik moet mij ook beter voorbereiden op die WTF momenten (zoals gisteren :blush:). Die had ik namelijk kunnen zien aankomen. Die zag ik ook aankomen, maar heb dat genegeerd en heb het laten gebeuren. Kortom, ik moet me op tijd indekken of zoiets.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zeker goed, en belangrijker dan ik dacht.

De oorzaak om te gaan drinken buiten jezelf leggen... ja, mijnGerrit, dat is wtf. Er kleeft altijd een alibi aan: Ach, ik doe het gewoon, want enz.

Ik wil niet meer terug. Niet vergeten hoe ver ik heen was, en vooral niet vergeten dat één wijntje de deur weer wagenwijd openzet. Eentje is genoeg.

Nou ja, nu moet ik eigenlijk heel tevreden zijn, alle valkuilen waren aanwezig vanavond, maar ik ben op het droge gebleven.

Ik eindigde zelfs met enkele malen: 'Ik hoef eigenlijk niks.'

Een lieve dame naast me zei: 'Moet jij er snachts ook zo vaak uit?'

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Basta,

 

Als je zegt ik ben bang voor het WTF moment, wat bedoel je dan?  Zo van:' ik wil wel zonder jas naar buiten maar ik ben bang dat het zo gaat regenen' .  Of bedoel je dat je angst voelt?  Als dat laatste zo is, kun je door ermee te spelen  op het momént dat je bang bent of erna (oproepen, kijken, voelen) weer wat ander licht werpen op de zaak misschien?

Voor mij persoonlijk werkt dit. Als een soort van exposure therapie. Zoals je ook met de angst voor spinnen liften vliegen mee leert omgaan. Dat bedoel ik bij treffende uitspraken ook met niet vechten met je demonen maar ze aankijken. Desnoods oefenen op een gedissocieerde wijze (in vivo exposure dus). Dus niet direct in de setting van uit eten of uitgaan maar in gedachten de angst voor gaan drinken en de drank zelf dichterbij laten komen. "De fles aankijken" Wennen en onderzoeken wat er gebeurd met je trek als je dat doet. Ik heb vaak potentiële drank situaties in mijn hoofd ingebeeld zo realistisch mogelijk met de fles op tafel en een kop thee ernaast. Zo werd ik steeds sterker in mijn keuze voor de fles laten voor wat het is en voor de kop thee te gaan. Als ik dan in het echt in die situatie ben heb ik al heel vaak geoefend en ben geconfronteerd geweest met de verleiding.

 

En bij een echt WTF moment (het kan mij niks meer schelen moment) werkt voor mij geen keuze maken maar uitstellen, zoals de keukenwekker. Vast stellen dat ik in zo een moment niet voor rede vatbaar ben en niet mag beslissen. Tot rust komen, iets anders even doen, andere mindset zoeken......die trek blijkt dan met golven te komen en ebt weer weg. Na een tijdje voelt het bij mij als minder acuut en na een tijdje is het WTF moment ook over en kan redelijk nadenken. WTF moment = vlaag van verstandsverbijstering = niks beslissen dan! ff timeout.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Basta,

 

Als je zegt ik ben bang voor het WTF moment, wat bedoel je dan?  Zo van:' ik wil wel zonder jas naar buiten maar ik ben bang dat het zo gaat regenen' .  Of bedoel je dat je angst voelt?  Als dat laatste zo is, kun je door ermee te spelen  op het momént dat je bang bent of erna (oproepen, kijken, voelen) weer wat ander licht werpen op de zaak misschien?

 

Het eerste, Etty. Regen overvalt je. Ik kijk naar buiten, strakblauwe lucht, nergens een wolkje, dus laat de jas maar thuis. En dan zomaar ineens die plensbui.

Dus niet dat laatste, ik voel geen angst, eerder wantrouwen. Maar ik kom er wel, deze brainstorm is echt goed voor het bekwamen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel belangrijk voor mij, deze brainstorm. Ik heb het afgelopen jaar geloof ik vier soorten risico leren kennen.

- gewoonte trek. In het begin rond 15 uur, nu meestal pas rond 18 uur, makkelijk te pareren, vaak met een paar minuten al weg;

- ellende trek. Kan op elk moment van de dag komen op geleide van verdriet en pijn. Behoefte te verdoven. Komt en gaat in golven. Pareren doet pijn maar omdat het zo duidelijk in elkaar zit goed te doen;

- sjompiesjomp trek. Zonnetje, terrasjes vol en ik denk, 'gut, ik zou best een biertje lusten'. Lijkt denk ik het meest op wat jij Basta het WTF effect noemt. Verraderlijk.

- euforie trek. Ik denk voor mij de moeilijkste. Ik had het zwaar, heb me er goed doorheen geslagen. Ben wat hyper en macho en denk 'kom op, kan best'.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Erik, dank je wel voor je uitgebreide beschrijving. Je demonen aankijken, ik hou wel van die werkwijze, het maakt minder machteloos.

Ik heb meegedaan aan een onderzoek van, ik geloof, de V.U. (Amsterdam) Dat was daarop gebaseerd. Je kreeg achter elkaar tientallen afbeeldingen van drankjes te zien, met en zonder alcohol. Met de muisknop kon je wegduwen of naar je toetrekken. Dat deed je aan de hand van een pijltje, wel of geen alcohol speelde geen rol.

Het duurde enkele weken achter elkaar, ik was wel drie kwartier per dag bezig. De bedoeling was je onderbewustzijn te beïnvloeden, het gebied waar die gedachten van 'ach-wat-kan-mij-het-schelen' ontstaan.

Maar eerlijk gezegd vrees ik dat ik in de testgroep zat die de niet-effectieve methode voorgeschoteld kreeg...

 

Ik ga 'de fles aankijken' ook eens onderzoeken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, die vijfde is beslist een aparte categorie. Plotselinge sociale druk. Ik ben het niet veel tegengekomen maar ik had laatst een weekendje en daar kregen we allemaal bij binnenkomst een alcoholische cocktail in de hand gedrukt. Was ik vokstrekt niet op bedacht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Drank is gewoon WTF.

 

Ik ben nog steeds erg gevoelig voor open flessen.

Die triggeren acuut een WTF moment.

Partner snapt dat inmiddels..maar blijft vervelend.

 

De één stopt en kan dat snel handelen.

Bij de ander duurt het wat langer.

 

Ben blij dat mijn kinderen (nog?) niet drinken,

had ik er een probleem bij.

 

 

 

 

schuttingtaal met dank aan Lars.

bewerkt door kruidenthee67
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn oudste heeft vorige week voor het eerst gedronken. 'Ik werd raar, man!' zei ze verontwaardigd. ik wist meteen genoeg: het is er geen.

Pfffffff......

Ik vond mijn eerste roesje meteen heerlijk. Vies carnavalbier uit een plastic bekertje, maar ik weet zelfs nu nog hoe fijn ik het vond.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...