Spring naar bijdragen

Blondie 2016


blondie6173

Aanbevolen berichten

Update.

Voor intake geweest voor seeking safety therapie.

Ik mag 11 april starten.

Vanaf dat moment door de intensieve groepstherapie ga ik na overleg met mijn persoonlijk therapeut de persoonlijke begeleiding online volgen door opdrachten.

Alleen wanneer ik in de groep bepaalde issues niet kan bespreken en een 1 op 1 gesprek nodig is dan kan ik daar een afspraak voor maken.

Therapeutisch staat alles dus.

Qua werk ben ik nog erg onrustig.

Merk dat ik nog steeds veel moeite heb mijn grenzen aan te geven, doe het wel, maar kost bakken vol energie.

Daarnaast is het in het team ook erg onrustig, mede door wanbeleid, en merk ik dat ik die onrust absorbeer ook wanneer het niet mijn onrust hoeft te zijn.

Afijn...

Komende maandag heb ik eindelijk het gesprek met de manager.

Zie nu al allemaal beren op de weg.

Weekend alles maar eens rustig voorbereiden.

Qua uren ga ik volgende week naar 75% hersteld en blijf daar ook op tot de groepstherapie afgerond is (eind juni)

Qua privé gaat het momenteel redelijk.

Merk nog wel dat mijn energie nog niet optima forma is.

Gelukkig start het moestuinseizoen weer en kan ik mijn ei kwijt in het opkweken van groenten en het voorbereiden van mijn landgoed.

In mijn weekje vrij/vakantie van 16 april tot 21 april nog wel een flinke klus :

Ophogen van mijn tuin met 12 kuub ophooggrond zodat ik eindelijk een start kan maken met indelen en beplanten van mijn landgoed!

Mochten er nog liefhebbers zijn om te komen helpen met kruiwagen en wroeten in de aarde... gronden! ?????

Dan hoor ik dat graag...

Afijn.

Dooooorrrr dus

bewerkt door blondie6173
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pauze heb ik al gehad, lieve MG

Ik schrijf mezelf nog niet gelijk uit, maar gezien de reacties op mijn draadje zien ik gewoonweg weinig meerwaarde.

Misschien ben ik het forum ook wel ontgroeid.

Mis de input NA het stoppen...

Niet om vervelend te doen maar 'net gestopten' krijgen alle aandacht...

Maar al langer gestopten ???

Dat is hetgeen wat ik mis nu alhier...

Op de een of andere manier kan ik hier op het forum niet halen wat ik hoopte te halen.

En ja.

Dat heeft te maken met verwachtingen ...

En teleurstelling.

En op die teleurstelling zit ik nu effe niet te wachten

bewerkt door blondie6173
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey Blondie  :heart:

 

Ik snap denk ik wel wat je zegt, en ik zag / zie het ook gebeuren.

Actief gebruik en hoe daarmee om te gaan staan duidelijk op de voorgrond. 

Het gaat weinig over herstel en alles wat daarbij komt kijken.

Hier op het forum - maar ook in 'real life'. Denk ik te zien dan… mijn mening.

 

Weet ook niet precies wat dat is en hoe het komt… Ik mijmer...
Het acute 'probleem' is weg en er is zo weinig bekend over wat 'herstel' nu precies inhoudt. 
Het is ook een heel individueel proces… Al zie ik ook wel veel overeenkomsten. 'Codependency', je grenzen aangeven, communicatie met anderen, omgaan met gevoelens die loskomen, liefde en relaties, werk uiteraard… En natuurlijk 'het grote loslaten', waar jij zo mooi mee bezig bent.
Misschien is 'herstel' ook 'eng'. Ben je eindelijk van je 'probleem' af, krijg je er een megapakket uitdagingen voor terug! "Kan het niet gewoon wat makkelijker allemaal?!" Nee, dus.
 
(Langer) gestopten vertrekken ook, en natuurlijk hoort dat ook bij het proces: verder gaan.
Er zijn nog wel een paar heel mooie stemmen op de dagdraad, ik noem alleen even Kohtje hier, als voorbeeld. En Monster natuurlijk… En Jane... Oh sjips, nu maak ik toch weer een lijstje :-))
Als ik eerlijk naar mezelf kijk, en naar mijn houding en gedrag, wil ik wel de hypothese opperen dat die (langer) gestopten zelf wellicht ook soms kampen met trekjes van 'codependency' in de vorm van een meer of minder bewust 'helperssyndroom'. En dan is het 'dankbaarder' om je te richten om mensen in 'acute nood' - in actief gebruik dus, of die net gestopt zijn. Misschien hoort het bij wat ze bij de AA de 12de stap noemen. (???)
En dan is er nog iets met 'gelijkwaardigheid' wellicht… Ik denk ook wel eens dat ik hier niet de feedback zou kunnen vinden op het level waar ik nu zit. Dat ik dus maar beter kan geven hier, dan nemen. Maar dat is een aanname en/of een vooroordeel - geen waarheid! 'Valse macht' ook misschien, iets arrogants in mij? Ik weet het niet.
 
Kortom: ik mijmer maar wat, lieve Blondie. Dat gezegd, zou ik het wel heel jammer vinden om een van die stemmen - de jouwe - hier niet meer te lezen. Want: lezen doe ik je!!!
Maar ja, wat heb jij daaraan hè?
 
Ik wens je heel veel liefde, geluk, en KMW zoals ze dat noemen. Misschien hoef je ook geen echte beslissing te maken? Kun je gewoon even kijken hoe het loopt. Hoe het je bevalt. Of je het gaat missen, of niet. Heel mindful. Enzo.
 
Voor nu: heel veel liefs en kussen van Yo  :rose:  :heart:  :lips:
bewerkt door Yogajuf
Link naar opmerking
Deel via andere websites

mooi stuk van Yo, Blondie

en zeker veel waars zit daarin.

Ikzelf ben ook al een poosje aan het dubben.

Een beetje forum moe, soms dat helperssyndroom idd.

En intussen gaat mijn eigen echte leven ook door.

Dus ik weet het even niet voor jouw draadje.

Wat je ook kiest of doet, er is altijd een weg terug,

maar er is zeker ook altijd een weg vooruit. :rose: :rose: :rose: :rose: :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha die Blondie,

Ik begrijp dat je meer respons wilt, maar weet soms niet goed hoe te reageren.

Jij beschrijft jou proces, en dat lees ik (bijna) altijd.

Vind je dapper, en merk je strijden.

Wens je heel veel sterkte, en hoop toch dat je blijft schrijven hoor :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooie tekst van Yo voor jou. Maar ook voor mij.

De nieuwkomers hebben inderdaad mijn aandacht. Daarbij is het meestal heel erg duidelijk wat er moet gebeuren: stoppen met drinken.

Als dat dan slaagt, komen er vaak allerlei andere zaken boven water. Ook bij mij. Slechts in een enkel geval voel ik me dan competent om iets bij te dragen. De dingen waar ik zelf nog mee worstel, deel ik niet of slechts in verdunde vorm op het forum. Ik deel die in mijn zelfhulpgroep en met enkele mensen om mij heen. Voor mij is het forum daar niet de plaats voor.

Je gaat het aankijken en dat is goed, denk ik. Ik hoop dat je een vorm kunt vinden of maken die voor jou werkt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Best apart.

Een ieder komt voor hetzelfde doel

ADB worden.

Eenmaal dat bereikt met een hoop bagage om te delen.

Daarna gaat de weg verder en kom je elkaar minder tegen.

Voelt soms als een gat...een leegte

De antwoorden moet je nu zelf gaan geven.Misschien ook wel een leerproces.

Door het te doen.

Uiteindelijk zijn we allemaal op onszelf aangewezen.

Ook ik ben minder actief op forum.

Ook ik heb nog een hoop werk aan mijn winkel.

Werk dat een ander niet zo meer ziet.

Geeft niet het is ook mijn winkel.

En teleurstelling volgens mij kunnen we er allemaal niet zo goed mee omgaan.

Daar hadden we altijd "iets" anders voor nodig..om niet te voelen

Ook teleurstelling is een wezelijke

Waar ik nogal moeite mee heb.

Teleurstelling komt ook bij mij hard binnen.

Ik heb er vaak geen invloed op.

Iets waar ik moeite mee heb.

Onzekerheid ook zo iets wat bij mij binnenkomt.

Allemaal gevoelens die ik/we nog moeten leren plaatsen.

Het is 1 grote ontdekkingsreis ons leven

De moeite waard❤

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Blondie,

 

Ik lees al een tijdje mee, en ben een eigen draadje begonnen. Ik ben ruim 2,5 jaar gestopt en heb mijn handen vol aan het opnieuw een leven opbouwen. Dat ik me heb aangemeld is omdat ook ik steun zoek.
Er komen weinig reacties op mijn schrijven; persoonlijke draadjes zakken te snel weg door nieuwkomers, al dan niet met serieuze bedoelingen.

 

Ik zou het erg jammer vinden wanneer je kansen die hier wellicht liggen verloren laat gaan. Misschien kun je je meer richten op langergestopten zoals ik?

Als je weggaat werk je mee aan de verschraling, dat zou jammer zijn.

 

Zoals iemand stelde: NAZORG krijgt weinig aandacht, helaas!
Nazorg is voor mij werken aan de dubbele diagnose, dwz - zonder alcoholmisbruik heb ik alsnog veel te stellen met leven. En dat is gruwelijk hard wanneer je alleen bent en in belabberde sociale omstandigheden bent geraakt.

 

Misschien kun je het niet op de dagdraad, (klaagdraad) vinden maar her en der spartelen ook mensen rond die steun en aandacht behoeven.
Ik hoop dat je jezelf niet tekort doet en uit emoties handelt... Geef het tijd, gun jezelf een andere blik op een ruimere horizon dan de directe interactie op de dagdraad biedt

 

Succes, sterkte en ik hoop je weer te lezen. Juist langergestopten moeten schrijven, vind ik ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lastig hoor! Ik begrijp je overwegingen wel; tegelijkertijd ben je hier al zolang....

 

Verwachtingen zijn rare dingen.... het zijn gedachten over hoe het zou moeten zijn of hoe je zou willen dat het was.

En gedachten kun je beter goed onderzoeken op waarheid. Zijn ze waar? Vaak gaat het over zaken waar we toch geen controle over hebben.

 

Ik vind zelf dat de mogelijkheden van een forum beperkt zijn - nog afgezien van de verschillende fases waarin mensen verkeren t.a.v. hun gebruik/niet gebruik en/of herstel. Wanneer ik niet zelf met een duidelijke vraagstelling kom of me te weinig laat zien dan zal er weinig wederhoor zijn. En ik veronderstel dat je verbondenheid wil voelen/ervaren op de eerste plaats. Ik wel in ieder geval. Vanuit de verbondenheid wordt het luisteren interessanter, de woorden leerzamer of meer troostend. Daarbij wordt er info uitgewisseld; voor elk wat wils. Maar met de beperking dat je het uiteindelijk alleen moet doen, en dat geldt voor ieder.

 

De dagdraad vind ik geen klaagdraad (oordeel) maar ook hier verbondenheid zoeken. En laten zien dat je er bent en onderdeel wilt uitmaken van de club. En meedoen! Geen eenrichtingsverkeer.

 

Soms zijn er even teveel nieuwkomers in 1 keer. Ik heb ook geen energie om me overal in te storten en dat hoeft ook niet. Soms steek je er energie in en komt men nooit meer terug... (ook hier de verwachting dat de energie die je ergens insteekt zich zal terugbetalen). Niets is zeker. Daarom proberen we te doen wat goed is, op de eerste plaats voor onszelf.

Tegelijk: als we er enkel voor onszelf zijn is er niemand meer die iets te geven heeft!! :(

 

Dus ja, soms is het forum schraler... (mooi woord ervoor). En dat is het dan. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Blondie,

 

Heeft het forum voor mij meerwaarde?

Wat is meerwaarde? Meer waarde dan waarde?

Het forum heeft voor mij waarde. In die zin, dat het deel van m'n leven is geworden.

Die waarde is per dag verschillend. De ene dag herinner ik me wie/hoe ik was door iemand hier.

De andere dag zie ik wat/hoe ik zou kunnen worden door iemand hier.

Weer een andere dag zie ik wat ik absoluut zelf niet wil door iemand hier.

En er zijn dagen dat ik laat zien waar ik ben geweest en waar ik nu ben.

 

Verwachtingen zijn óf mooi óf verschrikkelijk.

Als mooie verwachtingen de realiteit geen onrecht aandoen zijn ze juweeltjes.

Als mooie verwachtingen onrealistisch zijn kunnen het molenstenen om onze nek zijn.

Als verschrikkelijke verwachtingen de realiteit geen onrecht aandoen zijn het wegwijzers om een andere route te nemen.

Als verschrikkelijke verwachtingen onrealistisch zijn kunnen ze ons totaal lamslaan en in blinde paniek doen belanden.

 

Al met al zijn verwachtingen over het algemeen fnuikend voor een realistische en onvoorwaardelijke kijk op de dingen.

Hoop is wat dat betreft inspirerender omdat er meestal geen vast omlijnd (eind)resultaat achter staat.

 

Ik verwacht niets (meer) van dit forum. Ik neem er aan deel omdat ik deelnemer ben. Niets meer en niets minder.

En dat komt eigenlijk alleen maar doordat ik een computertje heb waar ik dagelijks enige tijd achter zit.

Her en der lees ik en soms blijf ik ergens plakken als ik denk wat toe te kunnen voegen.

Jou lees ik ook met grote regelmaat. Ik weet alleen niet veel toe te voegen. Je klinkt in mijn ogen/oren niet echt

wanhopig. Eerder daadkrachtig. Dat bewonder ik in je.

Misschien had ik wat meer :) , :heart: , :rose: , :sun: , :lips: , ;), :P en zo kunnen doen.. 

 

Bij deze, Blondie: :heart::sun::rose::lips::rose::sun::heart::) :) :);):excl: :excl: :excl:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

lieve Blondie,

Uit jouw posting begrijp ik dat jij te weinig ondersteuning ervaart voor de mensen die al langer gestopt zijn. Als ik dat goed begrijp, dan vind ik dat heel naar voor jou.

 

Op de eerste meeting dat wij elkaar in het echt zagen, vertelde jij één van jouw kwaliteiten: 'helicopterview'. Als ik het kleine beetje helicopterview dat ik bezit, inzet dan zie ik herstel in grote lijnen als volgt:

ik stop

ik ontdek de basis waarbij ik begon met ontsporen

ik kom mijn verhaal, mijn rugzak onder ogen

achter mijn verhaal ontdek ik wie ik geworden ben

ik wil mijzelf herontdekken, leren kennen wie ik was 'voor' mijn verhaal

ik ontgroei mijn zelfhaat en ontwikkel zelfliefde/eigenwaarde

ik leer mezelf liefhebben (werkwoord)

ik krijg liefde voor het leven, liefde voor de ander

ik wil liefhebben at random

ik wil geven (van alles wat ikzelf óók gekregen heb)

 

Blondie, je schrijft dat er weinig oog is voor herstel, maar áls bovenstaande regeltjes de gemene deler zijn voor alle gestopten, dan zie ik dit in meerdere draadjes terug.

Misschien is mijn rijtje helemaal niet de gemene deler voor gestopte alcoholisten. Misschien alleen de mijne.

Wat gun ik je dat jij ergens de steun krijgt om jouw eigen rijtje in herstel te doorlopen. Je hebt alle kennis die nodig is om te kunnen herstellen, maar kennis is niet hetzelfde als steun. Ik hoop dat jij jouw directheid kunt inzetten om te vragen naar de steun die je zoekt.

 

Soms schrijven mensen héél persoonlijke dingen in een posting, héél helpend of liefdevol bedoeld. En dan worden mensen soms keihard als zeepneus of zweefteef weggezet. Sommigen kunnen daar hartelijk om lachen, anderen zijn gekwetst en zullen het de volgende keer niet durven. Dan is het veiliger om alleen maar over het Stoppen te schrijven.

De wil om over herstel te schrijven is er volgens mij wél, maar soms ontbreekt de veiligheid, en soms ontbreekt de noodzaak; want wie wil lezen over mijn groei, wie is erbij gebaat als niemand er een vraag over stelt?

 

Blondie, ik denk eigenlijk dat als jij een hulpvraag stelt in jouw draadje, dat je draadje héél lang wordt. 102 pagina's komt tegenwoordig gewoon voor bij persoonlijke draadjes. Dit bedoel ik niet als kritiek, want jij doet het op jouw manier en die is per definitie góed.

Sterkte in deze fase. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Blondie,

 

Ik dan even, als nieuwkomer..

Ik lees jou en andere wel. Voor mij is het zo als nieuwkomer dat ik nog niet de energie heb om op iedereen te reageren. Ik merk dat ik nog erg in de " zelfbescherming" zit en soms saarom snel over berichten heen lees.

Ik denk wanneer iemand langer is gestopt, ik dan, ik ook meer andere zal lezen en er op reageren.

Ik lees nu en reageer nu met name op mensen die ook op mij reageren. Zo werkt dat nu voor mij.

 

Ik denk dat het belangrijk is om van elkaar te leren, maar niet iedereen kan meteen alles binnen laten en het heeft tijd nodig, ook op dit forum, om mensen te leren kennen.

 

Ik lees echter graag hier, ook jou.

 

Groetjes
Mikke

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik snap eigenlijk wel wat je bedoelt Blondie. Er is sowieso teveel aandacht voor het getrol waardoor de "normale" alcoholist met zijn eigen problemen en ervaringen verloren gaat.

Zelf ben ik op dit moment ook niet gemotiveerd om veel te schrijven op het forum maar het "opslomen" wat ik als eerste van jou hoorde zal me wel altijd bijblijven!

Houd het droog.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...