Spring naar bijdragen

Blondie 2016


blondie6173

Aanbevolen berichten

Toch maar even een nieuw draadje aangemaakt voor mijzelf.

Ben even weggeweest na flink van slag te zijn geweest na 'trol' kaboutertje.

Ingestort op werk eind November 2015.

Fikse burn-out en depressie.

Nu inmiddels na terugtrekken van forum en tijd voor mijzelf nemen weer terug op mijn eigen draadje.

Plan van aanpak:

* Ingesteld op antidepressiva-kwam er zonder niet bovenop-en inmiddels in behandeling bij verslavingszorg.

Plan om nu uiteindelijk therapie af te maken!

*Binnenkort startend met therapie "seeking safety"

Een therapie gericht op hervinden van veiligheid.

Voelt beter. Niet terug in verleden wat ik toch niet kan veranderen maar werken aan hier en nu.

Wat geeft mij gevoel van veiligheid?

*Herstart met hardlopen met als gevolg peesontsteking aan knieën.

Wederom te hard van stapel gelopen.

Nu onder begeleiding van personal trainer gestart in sportschool met versteviging van spieren zodat hardlopen weer opgepakt kan worden.

*Vooralsnog 2x per week onder toezicht van ouders mijn refusal innemen.

*Tijd nemen om te reïntegreren.

Voor nu zou ik meer willen dan ik nu doe (alleen administratie) maar weet dondergoed dat ik daar nu nog niet toe in staat ben.

Voor nu merk ik hooguit 2 uur concentratie in 4 uur werk.

Frustrerend, maar is nu even niet anders.

Afijn,

-Qua niet drinken zit ik inmiddels weer bijna op 9 maanden...

-Qua werk merk ik nu al dat ik sneller wil en vind dat moeilijk te accepteren.

Werk aan de winkel dus daar.

-Qua privé merk ik dat ik ook daar sneller wil dan ik kan.

Idem werk dus.

bewerkt door blondie6173
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Blondie! Heel erg fijn om weer van je te horen. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan om even pauze te nemen van het forum.

Je hebt wat nieuwe ondersteuning én een nieuw pad dat je in gaat slaan (seeking safety). Ik ben erg benieuwd en hoop dat dat een hele goede voor je mag worden.

Verder ben je nog niets veranderd qua intentie: te veel en te snel. Ook daar wens ik je erg veel succes mee.

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoho Rapilos, er zijn er een héleboel die 's ochtends op hun ros springen om centjes te gaan verdienen en onderweg aan Blondie denken.

Blondie, stoer hoe je laat zien dat je niet alleen re-ageert, maar nu ook ageert. Actie. Zelfs actie in het oefenen met minder actie.

Minder actie, méér Blondie. Omdat het kan. ;)

Kennelijk heb je het nodig en kennelijk luister je nu. Respect.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer een paar heftige dagen verder.

Afgelopen dinsdagavond een escalatie met zoon die aangeeft al langer dan 3 jaar sombere gevoelens te hebben, zich anders voelt dan anderen en zich alleen voelt staan in deze harde wereld.

Hartverscheurend om zijn verdriet aan te moeten zien en te horen dat hij mij niet wilde belasten.

Hulp ingeschakeld.

Daarnaast ben ik wederom grieperig op het moment, hoofdpijn en extreem moe.

Mijn weerstand is nog steeds minimaal.

Lichamelijk en mentaal ervaar ik ook nog veel onrust.

Ik weet dat ik meer wil dan dat mijn lijf en geest nu toelaat.

Vervelend gevoel, lastig om mee om te gaan.

Verduren en accepteren is het sleutelwoord, al ben ik nog zoekende hoe...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sterkte Blondie,

 

En ja, dat is vreselijk, te horen dat je kind niet gelukkig is.

Fijn, dat hij je nu wel in vertrouwen hebt genomen

En goed van je, dat je nu hulp hebt ingeschakeld.

In elk geval stappen hebt kunnen ondernemen.

 

Zou het voor jou niet goed zijn, om elke dag een half uur te wandelen,flink doorstappen.!

Schijnt heel erg helend te kunnen werken.

Het moeilijkste daaraan is denk ik de moed en de discipline ervoor te vinden

Maar blijkt vaak nog beter te werken, dan anti-depressieva

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veel sterkte Blondie, het is erg als je kinderen niet goed gaan. Voor jezelf beterschap.

Hoe jij moet verduren en accepteren weet ik ook niet. Wat ik wel weet is dat verdoven geen oplossing is; en je rust zoeken en lichaamsbeweging helpend zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat naar van dat verhaal van je zoon. Heb ik ook jaren gedaan bij mijn moeder en toen ik het wel zei dat ik jaren mijn mond hield had dat op mijn tevens heel sombere moeder veel impact.

 

Lukt het om tijd en rust vrij te maken voor contact samen, dat zouden wel eens 2 vliegen in een klap kunnen zijn. Een wandeling met je zoon en dan samen wat drinken....zoiets. Zou dat niet goed voor jullie beide kunnen zijn?

 

En met bewondering lees ik je; wat ben jij toch een doorzetter.

 

Hoop dat je rust en ontspanning vind ergens in..... :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blondie, hoe het bij jou precies zal werken om te leren "verduren" (wat een negatief woord eigenlijk) en accepteren, weet ik ook niet.

Wat bij mijzelf vaak helpt, als ik vast zit, is dit: alles ánders doen dan ik het tot dan toe heb gedaan. Dus uit mijn vaste patronen en confortzone stappen, en alles net wat anders aanpakken dan anders. Het begint bij heel kleine dingetjes: een keer thee drinken ipv koffie, of een andere weg naar de supermarkt kiezen, of iemand bellen ook al heb ik geen zin, maar het kan ook "groter": een vage workshop boeken, een keer naar het theater, als verrassing bij mijn moeder op bezoek (mijn favoriet, not) enz.

Het idee erachter is dat je uit je vaste patronen stapt, waardoor er ruimte komt voor nieuwe perspectieven, en zo maar, ándere dingen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...