Stoppen

[kruidenthee67]

Hmmmm ik hoopte je met mijn duffe liedjes wat op te vrolijken...

 

Koptelefoon op, eventueel met muziek, of anders zonder dat geluidsprikkels 

minder heftig binnen komen?

 

Rustig an...probeer je niet te veel te richten op die anderen,

Vol geeft goeie tips. Sterkte.

[basta]

Lars, waarom moet je zo intensief aan dat groepsproces meedoen? Is er een therapeutisch doel? Autisme zul je houden, maar wil je er anders mee leren omgaan, of moet je leren in een groep te functioneren, of nog iets anders. Dit is een behandelafdeling, toch?

Ik zit je niet de les te lezen, hoor! Maar begrijp je waarom je je niet mag terugtrekken?

[huttula]

[Kohtje]

Nog net weer even op je 100e pagina. Voor de 2e keer, geloof ik.

 

Groet, kohtje.

[basta]

Wel opvallend dat je hier op het forum helemaal niet meteen in de verdediging schiet. Ik vind juist dat je zo evenwichtig incasseert. Gek verschil.

[basta]

De eerste 'hier' is het forum, klopt dat?

[Meya]

Voor mijn gevoel ben je hier op het forum in de loop der maanden veel evenwichtiger gewórden. Wie weet dat je daar ook zo groeien kan. Wens ik je toe.

Moet wel zeggen dat ik knetter kneiter gek zou worden van de dingen die je beschrijft. Dus niet echt vreemd dat je soms een tikkie boos uit de hoek komt als er weer eindeloos op zo'n computerspel wordt gespeeld. Terwijl je niet weg mag. Pffffffff.... Knetter, kneiter.

Kunnen ze geen koptelefoon op zetten?

[kruidenthee67]

Nee he Lars, zo gemakkelijk is het allemaal niet.

Maar dat je dat ziet, erkent, benoemt, niet buiten jezelf legt,

dat is echt zo belangrijk voor je herstel.

En weet je Lars, 'het' is nooit weg, opgelost en over.

Maar je krijgt inzichten en handvatten zodat je er mee om kunt gaan.

Weer de voor jou goede richting in kunt.

 

Je bent zo ontzettend goed bezig, mooi om je te lezen en te volgen.

Take you time. 

 

Fijn en hopelijk wat rustig weekend!

[lady jane]

Ik kijk anders naar de dingen. In het begin schopte ik voornamelijk om mij heen. Gaf iedereen en alles de schuld en keek niet naar mijzelf naar mijn aandeel in het geheel. Dat aandeel is groot (geweest) Nu kijk ik meer naar mezelf. Besef dingen beter. Zie dingen anders. De problemen verplaatsen zich. Kan het misschien niet goed uitleggen. Van de put is de deksel af en ik ben en ik moet met mezelf aan het werk. Dat harde werken valt me tegen. Ik heb het gevoel dat ik dingen steeds verplaats. Ik parkeer weer wat en het volgende dient zich weer aan. Mijn depressie baart me zorgen. Gaat het over wordt het beter? Het accepteren van asperger. Ik verdiep mij erin. Herken steeds meer. Vindt dat pijnlijk. Ik wil geen asperger hebben. Ik probeer dan krampachtig dingen anders te doen. Moet me erbij neerleggen dat ik niet alles kan veranderen. Dat er ook dingen zijn die ik moet accepteren.  Misschien overdrijf ik. Daarmee bedoel ik dat er dingen zijn die bij mij heftiger binnen komen dan als bij een ander. Ik wil TE snel dat alles goed gaat. Was het maar zo makkelijk maar dat is het helaas niet. 

wat me opvalt Lars is dat je het juist prima doet. Alles wat je beschrijft is normaal in jouw omstandigheden. Het voelt voor mij alsof je in een soort van rouwproces zit. Je moet van zoveel afscheid nemen. Het idee dat je "normaal" zou (moeten) zijn. Van je vrouw, je leven zoals je het leefde thuis, je werk momenteel en misschien wel langer/voorgoed, het idee dat je in een gezin leefde, je hond moet je missen nu, en ik ben vast nog heel veel dingen vergeten. Als je iets wilt lezen over dat proces kun je eens een boekje lezen van Elisabeth Kubler Ross, die schrijft er zo mooi over. Ook zul je dan herkennen dat je nog soms in een soort van ontkenning zit over van alles. Ze schrijft niet in kombi met Asperger, maar hee Aspergers zijn ook mensen he☺♥. Door die ontkenning val je sneller terug in boos zijn en negatief denken. Ooit komt er acceptatie en waarschijnlijk zal er dan ook meer pijn en verdriet vrijkomen. En misschien dat dan de depressie pas echt weg mag trekken. Misschien niet zo snel als jij graag wilt, maar er is geen instant-manier.

[smart]

Hee Lars,

ik was op vakantie en moest net eventjes een boel nalezen van de afgelopen tijd op jouw draadje.

 

Je kiest voor morgen voor jezelf, voor je veiligheid; zelfbescherming. Ik snap dat.

Ik ga toch zeggen dat ik me verheugd had op jouw komst!

 

Houd je taai man  

en je hoort van ons hoe het was!

[Meya]

Hey Lars, als het beter is om niet te komen, dan is het beter om niet te komen. Wel jammer.

[Vol]

Lars, wat knap dat je voor veiligheid kiest

Wel oprecht jammer, had je graag ontmoet!

Maar..er komt een volgende keer!

[Gast]

Doe het maar wat rustig aan Lars, er komt al zoveel op je af de laatste dagen.

 

Heel veel plezier vandaag iedereen die naar de meeting gaat

[Meya]

Ik heb kleindochter gezien en ze is inderdaad een plaatje!

[kruidenthee67]

Hey Lars,

 

Ik heb de foto gemist, helaas.

Maar volgende keer laat je 'm zelf zien.

Goed dat je keuzes durft te maken voor het moment.

[Vol]

Lars, je was er toch een beetje bij!

[Quinn]

Wat fijn Lars! Vrijdag een mooie afspraak en de hele week voorpret

Dochters... blijft een zachte plek hè.

[huttula]

Voel me net een kind dat zich verheugt op het schoolreisje.

Geniet ervan

[basta]

Leuk Lars!! Wat was het voor een gesprek? Heb jij dingen kunnen zeggen waar zij van opkeek, die haar goed deden?

Op Quinn's draad schrijf je dat vaak liever had dat je niet meeging. Naar om te horen, maar ook goed om tegen elkaar te zeggen.

[basta]

ik zou aan de hand van jouw verslagje denken dat het een gesprek over jou was, klopt dat? Ze klinkt héél lief, veel begrip, weinig verwijt, en ze is trots op je, meelevend...wat een schat!

("Nee, geen tranen." Jammer! Je krijgt toch bonuspunten als je huilt op die afdeling?)

[kruidenthee67]

[Kohtje]

Voor de 3e keer op je 100e pagina... pfffff.. hoe doe je dat??

 

Groetjes.

[kruidenthee67]

It's life...wat een cliché he?

 

Begin je al wat te wennen?

[lady jane]

Larstig♥

[Gast]

Lars ik ben zo blij om te lezen dat je zo fijn met je dochter hebt gesproken.. het komt allemaal weer goed lars x