Spring naar bijdragen

Een steuntje in de rug


Snoes

Aanbevolen berichten

Lieve Gaba,

Ben super blij voor jou dat jij je stukken beter voelt en dat je mag schrijven dat je een dag hebt gehad zonder problemen. Dit lijkt me een verademing een verlossing een groot feest. En dat je slaap beter wordt lijkt mij ook heerlijk. Begrijp niet zo goed waarom je nu nog obsessioneel zoekt op google vermits je nu toch ergens genezen bent. 

Mijn symptomen zijn ergens verandert maar zijn daarom niet minder erg ik ben bang dat dit niet gaat stoppen en dat er steeds nieuwe gaan bijkomen. Wat is dit * traag. Ik heb het gevoel dat het erger wordt of is dit enkel verbeelding? Gaat het op een dag allemaal plotseling stoppen. Mijn wereld is te klein geworden ik weet niet of jij begrijpt wat ik bedoel.

Hoop dat jou dip eveneens voorbij mag gaan zodat je eigenlijk dit hoofdstuk mag afsluiten, lichamelijk dan toch. De rest thuis zal wel nog een tijd nodig hebben.

Wens je een fijne dag nog.

bewerkt door moderator
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snoesje,

 

Heb jou tip uitgeprobeerd bedankt. Neen ik slaap nog steeds zeer slecht wordt constant wakker door akelig gevoel en sta hiermee telkens op. Ik denk dat dit akelig gevoel een afzwaking is van de pijnelijke gevoelens. Alles is nog steeds hetzelfde, dit gevoel zwemt (golven)overal door het lichaam en hoofd maar de belevenis is totaal anders dan voorheen. Heb jij ook last van golven? Waar ik het meeste last van heb is die ontmoediging de laatste dagen. Ik zou ergens anders willen zijn of mij anders willen voelen maar dit lukt niet je kan niet weglopen het zit in jou lijf. Waar ik ook last van heb zijn koude rillingen en warme opstoten. Een raar gevoel in de darmen en dat eeuwig gesuis in mijn hoofd ook al heb ik soms het gevoel dat het vermindert. Ik ben nu super moe en zou terug willen slapen maar dit zal niet lukken het wordt terug een zeer lange dag ik zie er tegenop. Maar goed Gaba is het voorbeeld dat dit in orde gaat komen.

Heb jij nog last van erge symptomen? Denk het wel als jij je niet kan concentreren op een film. Dit had ik vroeger ook maar is nu al beter? Toch snak ik naar de dag dat ik gewoon mag genieten van een leuke film en ook van de andere dingen in het leven. Maar ja blijkbaar moeten wij nog wachten. Wat mij ook erg begint tegen te steken is het feit dat ik nooit meer kan afspreken met vrienden dat ik steeds moet zeggen laters als ik genezen ben. Ik begin dit echt te haten. Op 21 september keert mijn zoon terug naar de universiteit en dan ga ik terug veel alleen zijn en dit maakt me bang. Misschien ga ik mij dan al veel beter voelen.
Ziezo veel sterkte lieve Snoes en probeer er het beste van te maken, liefs.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi BS, de linkjes die je hebt gegeven heb ik inderdaad ook allemaal bekeken. Ik heb daar ook veel hulp aan gehad. Eerlijk gezegd heb ik ze bijna allemaal op youtube gezien. Hele dagen en nachten heb ik zitten kijken naar lotgenoten. Wat de jongeman zegt is ook waar, je brein houdt je compleet voor de gek in deze periode. 

Ik ben er inmiddels ook van overtuigd geraakt dat alle klachten die we ervaren - dus ook de lichamelijke- ontstaan doordat onze hersenen die pijnen en ongemakken verzinnen. De hersenen sturen het hele zenuwstelsel aan en dat zenuwstelsel is misschien wel het meest ingewikkelde systeem in ons lijf. Natuurlijk voelen we die pijnen echt en zijn ze afschuwelijk.

Het heeft te maken met de Gaba receptoren. Die zitten in je hele lijf maar het meest in je hersenen. De benzodiazepinen nemen tijdelijk de taak over van de gaba receptoren en bij langdurig gebruik worden deze als het ware  lui en zullen ze opnieuw opgestart moeten worden als je stopt met de benzo.

Daarom is het zo vreselijk afschuwelijk als mensen plotseling stoppen met de benzo en is cold turkey de regelrechte hel.

Het stofje Gaba zorgt er namelijk voor dat je rustig blijft en rationeel kan nadenken. Het ontspant je spieren en zenuwstelsel en in je hersenen zorgt het voor rust.

Alles heeft te maken met een balans tussen Gaba en Glutamaat. 

Als die balans doorslaat naar Glutamaat raken we overvoerd met indrukken en draait het zenuwstelsel overuren, met als gevolg een overbelasting van het zenuwstelsel en dat zijn grotendeels de klachten die we ervaren.

Het is overigens in de hersenen nog ingewikkelder want die hele chemie stuurt nog vele andere processen aan zoals hormonen, dopamine en endorfine.

 

Het duurt zo vreselijk lang voordat alles weer hersteld is, voordat de receptoren weer 100% functioneren. En per mens is het ook erg verschillend. 

Maar bedenk dat je lijf en brein heel hard aan het werk zijn om weer de oude te worden. Dat gaat gepaard met afschuwelijke klachten zoals we die ervaren.

 

@BS je vraagt waarom ik nog obsessief zit te googlen. Wat ik merk is dat deze hele benzo-withdrawal zo'n vreselijke impact heeft gehad op mijn leven en dat ik het ervaar als een soort trauma wat ik nog aan het verwerken ben. Nu ik grotendeels genezen ben is het lastig om het los te laten. Dit is wat lastig uit te leggen want je zou zeggen "okay, je bent genezen, dus nu niet meer zeuren." maar het is iets waar ik een jaar lang 24/7 mee geleefd heb.

Dus nog steeds ben ik aan het zoeken wat er nou in hemelsnaam gebeurt is en hoe ik dit nu weer moet verwerken.

Het is niet echt obsessief maar ik merk dat ik er nog erg veel mee bezig ben. Dat varieert van enorme boosheid over de verloren tijd en de dingen die ik heb verloren door het gebruik, tot enorm verdrietig omdat nog zoveel mensen er mee worstelen.

Ik wordt echt verdrietig van de jonge mensen op youtube die getuigen van hun afschuwelijke ervaring.

 

Kortom, ik moet het nu los gaan laten en verder gaan met m'n leven. Maar dat leven is door de enorme impact niet gemakkelijker geworden. 

 

Ik ga in november een Iboga sessie doen. Dat doe ik in eerste instantie omdat er hele gunstige resultaten zijn geweest om te stoppen met roken. Maar het doet nog wel wat meer dan dat. Het is als het ware een complete reset van je systeem. En dat is wat ik nu even nodig heb, een harde reset. 

Ik verwacht echt niet dat daarna alles verdwenen zal zijn en ik het licht heb gezien, maar dat ik wel wat mentale gereedschappen krijg om dit voor eens en altijd af te kunnen sluiten. Om weer nieuwe wegen in te slaan en m'n gedachtenpatronen een andere kant op te sturen. Eigenlijk een soort schop onder m'n kont heb ik nodig.

 

Nou, een heel verhaal weer. 

 

Veel liefs

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Gaba,

 

Bedankt voor de zeer duidelijke uitleg dit is top. Nu heb ik iets bij geleerd en het maakt mij rustiger maar niet minder droevig. Inderdaad stelde ik jou de vraag waarom je nog steeds aan het googelen bent ben blij dat je mij deze uitleg verschaft zodat ik weet hoe jij hiermee omgaat. Ik denk ook dat ik dit niet direkt ga kunnen afsluiten omdat dit ook niet plots stopt. Weet het niet zo goed uit te leggen. Omdat het zo super traag verdwijnt met daar tussen pieken is het net of het gaat nooit over.

Mijn vriendin vertelde me toen haar symptomen verdwenen waren was zij nog maandenlang bang dat dit zou terugkomen. Dus zelfs al is het gedaan toch kan je het ergens niet geloven bangelijk hé. Of is het misschien een rouwproces, je zit daar toch maandenlang in en wordt je dit ergens gewoon en is het moeilijk om opeens te stoppen met het zoeken naar info op internet. Ik beleef dit echt als een trauma en dan zit je daarna toch met een posttrauma. Misschien moet het allemaal gewoon slijten zoals met liefdesverdriet. Mijn vriendin weet toch wel nog heel veel hierover en dit is ondertussen toch al een tiental jaar geleden. 

Misschien is het dan ook beter voor jou (ook al wens ik dit niet)dat je dit forum dan loslaat dan ben jij ook niet meer in kontakt met andere slachtoffers. Liever van niet maar ik zou er wel alle begrip voor hebben. 

Hoop wel dat ik één van deze dagen mag lezen dat jij je super voelt. Voel jij je nu terug jou eigen dit zou ik graag willen weten.

Veel liefs ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

BS dank je wel voor je begrip en empathie. Je beschrijft het prima. Het is een soort rouwproces inderdaad. En waarschijnlijk omdat het inderdaad zo tergend langzaam gaat en ik inderdaad regelmatig bang ben dat het weer terugkomt, houdt het mij nog erg bezig. 

Er is niet een moment te bepalen waarop je zegt "nu is het klaar en ik ben beter". 

Ik heb wel regelmatig gedacht in deze hele periode dat ik beter was en dan sloeg het de volgende dag gewoon weer toe.

Op benzobuddies noemen ze dat de waves en de windows. 

 

Zoals je weet had ik op het andere forum al eens gezegd dat ik er klaar mee was en niet meer terug zou komen. Dat heb ik toen ook gedaan maar zag toch jouw berichtjes en wilde daar op reageren omdat ik als geen ander weet hoe eenzaam deze strijd is. Ik heb me ergens begin van het jaar voorgenomen dat als ik hier heelhuids uit zou komen, ik me er hard voor zou maken om anderen met deze problematiek te helpen. Inmiddels ben ik voor het allergrootste deel genezen dus wil ik die belofte aan mezelf ook nakomen.

Ik had alleen wel gehoopt dat er veel meer mensen zich zouden melden hier en dat meerderen het zouden oppakken. Ik heb werkelijk geen idee of er hier mensen meelezen.

Je kunt hier niet zien hoe vaak het bekeken wordt. Dus ik hoop dat er nog veel meer bijkomen en dat jullie het kunnen voortzetten als jullie beter zijn.

Maar als het me teveel wordt haak ik wel af hoor. Vooralsnog is het nu nog fijn om er met lotgenoten over te praten. Het kost me geen energie.

 

Je vraagt als laatste of ik mezelf weer ben. Ja dat ben ik weer. Ik denk niet dat iemand anders dat zo zal ervaren maar ik zelf wel. Het lastige is wel een beetje dat ik degene weer ben die ooit een benzo en AD is gaan gebruiken, inmiddels 5 jaar geleden. En heel erg leuk is de wereld niet geworden  nadat ik wakker werd uit de roes. Dus dat is best wel weer even wennen aan mijn eigen vertrouwde ik. 

Erg lastig te omschrijven dit hoor. Wat ik bedoel te zeggen is dat het zeker niet zo is dat ik nu helemaal euforisch ben en de hele wereld aankan. Terwijl ik gehoopt had dat ik supersterk zou zijn na deze periode.

Misschien heeft dat nog wel even tijd nodig. Inderdaad net als een soort liefdesverdriet. Dat slijt uiteindelijk ook.

 

Maar hoe ik het draai of keer, ik weet zeker dat het stoppen met medicaties het allerbeste voor me is geweest. En dan met name de Rivotril als benzo.

Daar heb ik geen enkele twijfel over. Er is echt geen haar op m'n hoofd die er over denkt om weer te gaan gebruiken. Dit is iets wat ik nooit meer wil meemaken.

 

Het liefste had ik nu een maand of zo op een zonnig eiland ergens in de middellandse zee gezeten, maar de waan van de dag en de druk die de maatschappij weer oplegt laat dat helaas niet toe. Maar dit is natuurlijk mijn persoonlijk probleem en dat is voor een ieder verschillend.

 

Hou je taai hoor, want ik denk dat de fase die ik nu heb, alleen bij mij hoort. Ik gun jullie zo vreselijk dat je binnenkort weer het leven als vanouds oppakt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Gaba,

 

Bedankt voor de mooie tekst. Ben blij te horen dat jij je kern hebt teruggevonden. Dat mis ik enorm ik zou ook zo graag mijn eigen terug willen vinden. Het is net of die medicijnen zijn met mijn ziel gaan lopen.

Dat jij naar een eiland zou willen kan ik best geloven jij hebt dit echt nodig na zo veel maanden in deze hel  te hebben geleefd. En nu amper hersteld de financiële put opvullen is toch wel een uitdaging. Je moet het maar kunnen doen. Misschien kan je toch genieten van een last minute tijdens de herfstperiode ergens een weekje in de zon. Maar het aller belangrijkste is toch dat je nu bijna helemaal hersteld bent. Wat is een mens zonder zijn gezondheid ? Gewoon niks. Wat dat helpen betreft heb je wel al jou deel gedaan hoor dikke pluim hiervoor. 

Ja ik hoop dat we er ooit allemaal om mogen lachen Snoes, Sneeuwhoen en ik en alle andere slachtoffers die we nooit zullen kennen. Maar tot nu toe ben jij de eerste aan de finish. 

Wens jou het allerbeste met het hernemen van jou zaak, ik denk dat deze ervaring jou ook iets zal meegebracht hebben voor jou professioneel leven.

Hoelang zit jij nu al zonder symptomen ? 

Verder nog een productieve dag en bedankt.

Groetjes.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Bs,

Bedankt voor de links. Ga ze eerdaags bekijken. Ik ga niet zo heel lekker op het moment, maar sla me er wel doorheen. Er komen emoties bij me los, wat alleen maar goed is, maar mijn hoofd kan dat nog niet aan. En daar ben ik echt beroerd van. Doe veel oefeningen en moet de komende dagen naar buiten voor de doorbloeding in mijn Lichaam te activeren. Heb me in tijden niet zo slecht gevoeld. Gelukkig is het niet blijvend, maar als je erin zit denk je wel eens wanneer worden de dingen weer normaal!

Ik blijf ook afspraken afzeggen en schaam daar soms best voor, dus ik maak even geen afspraken. Probeer zoveel mogelijk ritme kwa voeding en slaap aan te houden en dat is het.

Gaba wat een goede uitleg over het stofje Gaba. Jij zorgt bij ons ook voor rust en dat we normaal kunnen blijven denken. Ik ga het vandaag nog een paar keer lezen zodat ik het weer meer kan begrijpen. Ik kan zo goed begrijpen dat je de tijd nodig hebt om dit een plaatsje te geven, dit heeft tijd nodig.

Ik merk dat ik niet in staat ben veel te schrijven.

Liefs voor jullie

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snoesje,

 

Ik wist het wel dat het niet gaat met jou en vind dit zo erg oh meisje,  ik voel mezelf doodgaan momenteel. Ik heb je gemist. Ik wou dat we hier allebei uit waren. Het ergste is dat je er gewoon weg niks kunt tegen doen. Heb nog nooit zo geweend.

Lieve meid veel sterkte hou het vol probeer ik ook.

Dikke knuffels

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Bs,

We gaan hier doorheen komen echt waar. Deze belofte maak ik en dat gaan we dan vieren. Ik weet zelf ok even niet waar ik het zoeken moet op het moment. Mijn hoofd barst uit elkaar, hartkloppingen, huid doet pijn, misselijk. Licht, geluid alles is teveel. Volgens mij hele erge depersonalisatie.

Zou willen dat ik iets voor je kon doen tegen deze ellende.

Ik geef je veel liefde en kracht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

oh mijn lieve snoes je bent er wel erger aan toe dan ik. Voel jij je dan zo een ganse dag dan snak jij toch naar je bed  s'avonds hé. De aanval is nu afgezwakt en kan eindelijk normaal ademen. Dan straks proberen te slapen, meerdere malen wakker worden en terug ziek opstaan. Wat ben ik dit zo beu. Snoesje hoop dat je binnenkort toch beter wordt. 

Slaap zacht morgen is een (betere) dag.
Liefs

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve lieve BS,

Gister ging redelijk. Vandaag doet alles pijn. Ik laat me elke keer van de wijs brengen door anderen die zeggen dat kan toch niet door medicatie. Nou ik weet het wel zeker. Natuurlijk zijn er nog dingen waar ik mee zit, maar niet dat ik me zo beroerd voel. Herken jij ook dat de spieren in je nek, schouders en armen heel gespannen zijn? Mijn hoofd barst uit elkaar en heb soms het idee dat hij van vorm veranderd, heb een hele vieze smaak in mijn mond. Ik ben bang dat het bij mij ook wat langer zal duren. Kan niet meer doen dan het beste er van maken. het enige wat ik kan doen is me zoveel mogelijk rustig houden en proberen niet teveel over mijn toeren te raken, want merk gelijk dat alles dan erger wordt.

T'is toch wat dat een mens dit allemaal moet meemaken. Ik ben geestelijk heel diep gegaan, dat ik hier nog zit heb ik te danken aan mijn vechtersmentaliteit, maar dat een mens dit dan ook nog moet meemaken. Ik begrijp zo de mensen die weer terug gaan naar de benzo's. Je denkt echt dat je gek wordt. Daarom is het zo belangrijk dat wij hier neerzetten wat wij meemaken. Al is het maar 1 persoon die het leest en die wij kunnen helpen. Ben zo blij met jullie! Weten dat je niet gek bent, want wie begrijpt dit nou?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

geduld is een schone zaak.

lief zijn voor ons zelf en geduld hebben met onszelf.

 

het gaat vanzelf een keer beter, echt waar.

 

rouw, ja. ik rouw ook, om wat ik kwijt ben geraakt nu ik bijna zonder benzo ben.

wat ik dacht te hebben opgebouwd met benzo, blijkt allemaal drijfzand te zijn geweest.

ik merk hoe groot ook de psychische afhankelijkheid is.

 

en ik rouw om de jaren, die het mij al gekost heeft, terwijl het anders was gegaan, als ik een ervaren arts had gehad, met vooral verstand van ontwennen na jarenlang gebruik.

bij cold turkey stoppen kunnen de klachten zich jarenlang voortslepen.

ja, die gaba receptoren zitten overal in je lijf.

ik merk het ook erg aan mijn darmen.

ik schijt wat af.

alcohol hecht zich ook aan Gaba.

misschien straks maar aan de drank? dit is een grapje, hoor.

ik wil even geen berichten meer lezen, als ik die neiging overdag heb, ga ik maar wandelen.

valt ook niet altijd mee, vaak met stijve benen en zwetend als een otter en met een dronkemansgangetje af en toe.

ja dp/dr is een klacht, die ik al heel lang heb(traumagerelateerd), kom ik ook niet meer vanaf, maar tijdens ontwennen veel erger geworden. sterkte, moedig volkje !

bewerkt door sneeuwhoen
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie morgen Snoesje,

 

Dat je je telkens van de wijs laat  brengen door de mensen heb ik of had ook. Dit maakte mij ook bang en boos het is net of jij kent volgens hen je lichaam niet. Toch bedoelen zij het goed eigenlijk weten zij ook niet meer hoe hiermee om te gaan. Het duurt voor ons lang maar voor hen is dit ook zo.

Ja ik herken zeker de spanning in schouders, nek en armen. Had zelfs het gevoel of mijn armen werden afgerukt (vreselijke pijn) en ook verschrikkelijke barstende hoofdpijn,maar dan wel gans het hoofd boven,onder,achteraan en zijkanten. Ik heb ook die constante druk in de maagstreek een soort van braakneigingen maar toch geen braak neigingen iets heel vervelend en raar. In mijn hoofd zit precies een lamp die regelmatig aan en uit gaat maar telkens een fraktie van een seconde. Ik kan je wel al geruststellen dat die spanningen geleidelijk afzwakken en zich omvormen in een soort van drukkend vervelend gevoel. Ik zit nu in deze fase maar heb dan wel last van pieken (aanvallen met hevige pijn) deze zijn dan zo frustrerend en ontmoedigend omdat ik dan steeds denk dat hier nooit een einde aankomt. En toch komt er een einde aan, elke ochtend bij het wakker worden voel ik mij ziek maar daarvoor voelde ik mij maanden lang heel erg ziek. Nu voel ik mij niet meer doodziek maar heb wel nog steeds dezelfde symptomen maar enorm afgezwakt, heb wel een rot gevoel in mijn lichaam. Ik hoop dus dat ik een van deze dagen mag opstaan en dat het voorbij is.  Het ziekte gevoel duurde vroeger ook heel lang tot zelfs uren toe dit is ook allemaal enorm verandert.

Dat jij over jou toeren geraakt is ook doodnormaal heb ik ook meerdere keren meegemaakt dan bel ik een van mijn vriendinnen die mij dan gerust stelt. Dit proces vraagt enorm veel van je persoontje vergeet niet dat wat wij meemaken  niet menselijk is. Velen begrijpen dit niet. Of het lang gaat duren bij jou weet ik niet maar misschien heb je wel geluk en gaat jou lichaam sneller genezen. Ik persoonlijk was vorige maand nog doodziek en ik denk als het nu zo verder doorgaat dat ik er bijna van af moet zijn. Of misschien sta ik een van deze dagen op en is alles verdwenen dat weet ik niet. Een ding weet ik wel dat dit heeeeeeeeeeeeeeeel lang duurt. Het gevoel van gek te worden heb ik ook al vele malen mogen meemaken en is echt om bang te worden. Ik probeer mij wijs te maken dat telkens als ik veel pijn heb dat mijn lichaam zich extra inspant om te genezen. 

Snoesje ik kan je niet helpen, ik kan zelfs mijn eigen niet helpen ik kan alleen maar een luisterend oor voor jouw zijn en ik zou toch zo graag meer voor jouw willen doen. Gelukkig hebben we Gabba ons groot voorbeeld het bewijs dat we er bijna zijn.

Ga ik blij zijn dat die spanning uit mijn lijf gaat zijn.

Ziezo snoesje je zit nu in een moeilijke fase maar het gaat verbeteren beloofd want bij mij is het ook aan het verbeteren. Ik weet het het is bijna niet te geloven toch is het zo. 

Ben terug doodmoe.

Veel sterkte lieve meid hoop dat je je vandaag iets beter mag voelen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen lieve allemaal,

@sneeuwhoen, wat ongelofelijk sterk ben jij ook als je hier al jaren in zit. Hoe gaat het met jou?

@ BS, bedankt voor al je lieve bemoedigende woorden. Zolang ik me rustig hou gaat, zodra ik over mijn toeren raak wordt alles erger. Het is een soort strijd, ik wil huilen en boos zijn, maar als ik dit doe worden mijn klachten erger en denk ik echt dat alles weer terug komt. Zo slecht vol ik me dan. Merk dat ik op het moment veel last heb van depersonalisatie. Alsof mijn hoofd op slot zit en er niks meer in kan. Dank je Gaba voor de goede uitleg, als ik dit heb zeg ik maar tegen mezelf je bent aan het herstellen.

Merk dat het weer niet lukt om iets te schrijven.

Liefs

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snoes, het is soms te doen, vaak bijna niet, maar het nachtzweten en de nachtmerries worden nu weer wat minder.

Gelukkig slaap ik nog, dankzij een halfje mirtazapine.

Zonder slaap voel je je helemaal een wrak, hè?

Het gaat heel wisselend, ik kan er vaak geen touw aan vast knopen. En weet vaak niet waar wat van komt. Reboundverschijnselen heb ik volgens mij ook wel, dat oude klachten zich weer manifesteren.

Volgend voorjaar bouw ik die resterende 2 mg diazepam nog af, dan heb ik de hele zomer voor mij, om te herstellen.

Naar, dat je zo'n hinder ondervindt van depresonalisatie, maar dat verdwijnt, hoor.

Toen ik cold turkey van de flurazepam afging, was het vreselijk.

Het kan angstaanjagend zijn, zo'n symptoom, samen met de andere symptomen.

Maar bedenk: je wordt niet gek, het gaat voorbij, ook al duurt het lang.

De afgelopen jaren heb ik geprobeerd veel in beweging te blijven.

Veel wandelen in de natuur, geen verplichtingen en zwemmen, veel zwemmen, goed voor de verkrampte spieren.

Je emoties komen allemaal naarbuiten, lees ik.

Ik heb dit, als ik mij ergens veilig voel, als ik daar kom, dan komen de tranen zomaar.

En ik trek mij dan ook alles aan. Iemand hoeft maar naar mij te wijzen.

Ook ben ik een paar keer buiten proporties boos geworden, iets wat ik niet kende.

Dit gaat dan gepaard met een intense onzekerheid, alsof ik geen basis heb, geen fundament in mijzelf, om op terug te vallen.

Rust en acceptatie kan helpen.

Ja als je steeds moet huilen, of boos wordt en het komt door de afbouw, dan komt het zenuwstelsel niet tot rust, hè?

Ons zenuwstelsen maakt nu overuren.

MIndfulness doe ik dagelijks, geen idee of het helpt.

Ik hoop, dat jij tot wat tot rust komt.

Ik ga veel prikkels uit de weg, doe jij dit ook? Het is al snel te veel, er kan niks meer bij, hè?

Doe waar jij je het beste/ het minst beroerd bij voelt, dan komt het goed.

Veel sterkte !

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sneeuwhoen, heeft jouw arts toen gezegd dat je in 1x moest stoppen? Ongelooflijk toch! Wat moet dit ook heftig zijn geweest.

Ik denk zelf dat de afbouw wel redelijk gaat. Wat er denk ik gebeurd is dat er zoveel emotie verleden week is losgekomen heel mijn zenuwstelsel van slag is geraakt. Dat kan natuurlijk nog weinig hebben. Ben er gewoon heel erg van geschrokken. De laatste dagen is mijn slaap minder, maar mag zeker niet klagen. Het moet allemaal weer tot rust komen. Merk dat ik nou wel even een fase heb van komt het ooit allemaal goed. Dat komt het dat weet ik ook wel. Nu staat er wel weer een andere emotie voor de deur. Alles heeft nu te maken met mijn hooggevoeligheid, daar krijg ik nu hulp bij, maar hierdoor komen er ook emoties los. Doordat ik en mijn ouders dit nooit geweten hebben ben ik heel erg tegen mezelf aan gelopen. Ben heel dankbaar dat ik dit nu weet en hier mee aan de slag ben, maar alles ga je weer anders bekijken.

Liefs voor jullie

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ja, ik kon in 1 keer stoppen, het was tijdens een opname.

ik ging akkoord, mits ik gesteund zou worden tijdens ontwenningsverschijnselen,

maar dit gebeurde helemaal niet.

de klachten hoorden zogenaamd bij mijn problematiek, niet dus.....het was verschrikkelijk.

en na 2 weken mocht ik naar huis, wat onverantwoord was.

ik heb er toen nog een maand aan vast weten te plakken.

en weer gaan slikken en toen langzaam gaan afbouwen.

 

ja, je zenuwstelsel krijgt steeds een dreun, hè?

fijn, dat je nu tenminste hulp krijgt bij jouw HSP.

sterkte toegewenst !

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel mijn zenuwstelsel is ontregeld. Ik probeer me zo rustig mogelijk te houden, want anders wordt het alleen maar erger. Vannacht wel weer heel goed geslapen, maar dan wordt je wakker en dan begint het weer.

Ik vind het zo erg dat ze denken dat het dan bij je problematiek hoort. Ik weet van mezelf dat ik nog aan dingen wil en moet werken, maar dat gaat nu niet omdat mijn zenuwstelsel dit nog niet aankan. Vind het zo apart. En leg het maar eens uit aan mensen, dat valt toch bijna niet uit te leggen. Eigenlijk gaat het steeds beter met me alleen dat lijkt niet zo.

Lieve BS hoe is het met jou?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Snoes, 

 

Met mij gaat het niet al te best weer doodziek wakker geworden ben doodmoe. Dit gaat niet over maak me wijs dat dit over zal gaan maar deze hel blijft maar duren.

Ik zie het niet meer zitten. Ik weet niet meer waar de kracht te halen. Hopelijk blijft dit niet lang meer duren.

Veel sterkte aan jou lieve Snoes dikke knuffel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve BS,

Jij kan dit echt waar! Je bent zo sterk! Het is soms heel ontmoedigend maar het komt goed! Je hebt jenook alweer wat beter gevoeld en dat gaat echt steeds meer terug komen. Dat beloof ik je. We gaan er komen, maar wanneer maakt ons onzeker. Hou het beeld maar voor je wanneer we dit gaan vieren!

Ik stuur je veel sterkte en een dikke kus

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...