Spring naar bijdragen

Woensdag, 17 juni 2015


jowan

Aanbevolen berichten

ga maar even slapen..

sorry als ik iemand heb beledigd, maar wat ik zeg is wel waar.

er zijn natuurlijk mensen die heel gelukkig zijn zonder alcohol,

maar och zo velen die het geluk daarbuiten niet kunnen vinden

en wat is dan de oplossing..

hoor dat graag...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lucide, wat jij hier zegt:

 

Omdat ik altijd heel erg bezig ben met wat anderen van mij denken, ben ik dag in, dag uit bezig met alles zo goed mogelijk doen. Niet voor mezelf maar voor anderen.

Zijn er vervolgens geen anderen in de buurt dan hoef ik me voor niemand te bewijzen behalve mezelf. En daar zit iets niet goed! Ik heb niet de motivatie om het voor mezelf goed te doen.

 

komt in de buurt van wat ik bedoelde met:

 

Het komt er kort samengevat op neer dat ik mezelf eigenlijk niet kan veranderen.. ik kan m'n dénken veranderen,

maar dat denken komt vanuit dezelfde hersenen die ik ook al had vóórdat ik aan m'n herstel ging werken.
Ik was vroeger, als kind, maar ook later als volwassene, goed in het omzeilen van grote problemen van anderen.

Instinctief doe ik dat nog steeds. Door me daar bewust van te zijn kan ik anders, tegen mijn "natuur" in, proberen te handelen.
Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer. Als het lukt voelt dat goed. Als het niet lukt voel ik me een mislukkeling.

Terwijl ik eigenlijk als mislukkeling het dichtst bij mezelf sta.

 

En met wat ik zei over of ik nou écht verander of dat ik "speel" dat ik verander.

 

Ik schipper wat tussen wat ik echt zélf wil en wat ik denk dat anderen van mij willen. Dat is wat voor mij "sociaal leven" betekent..

rekening houden met anderen. En daar soms een beetje mee sjoemelen om mezelf niet te verliezen.

Toen ik nog dronk bleef het wat betreft rekening houden met anderen alleen bij de gedachte, was er van "sociaal" geen sprake.

Toen verloor ik mezelf totaal in egocentrisme...

Ik heb aldus, zowel voor de "buitenwereld" als voor mezelf wel degelijk vooruitgang geboekt sinds ik ben gestopt met drinken.

Het is alleen niet zo dat ik nou de perfecte huisgenoot of wát voor genoot dan ook ben geworden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

klopt...

soms nemen negatieve gedachten de overhand en

dan is het vaak moeilijk je draai te vinden.

positieve gedachten vinden in deze wereld is moeilijk, dus

angst ligt dan dichtbij en dan wordt het helemaal moeilijk.

deze jongen gaat maar even een tukkie doen en dan ziet

de wereld er weer een heel stuk anders uit...toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

fruitvlieg,

 

helemaal waar, zo we hebben we allemaal af en toe ons dipje...

 

kan moeilijk tegen spanning en dat is de laatste tijd teveel geweest.

 

weet even niets te zeggen, maar ga wel even in mijn mandje..

 

tot later toine ne man

 

mijn hemeltje kan zo negatief zijn af en toe....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toine, je doet me denken aan onze airedale terriër van destijds. Die had een verdovingsspuit gehad omdat ie geopereerd moest worden maar ging

maar niet "onder zeil"..

Dierenarts zei: "moet je een tik met een houten hamer?..."

Toen viel ie acuut in slaap. De hond, hè, niet de dierenarts...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik herken heel erg van wat jullie zeggen. Maar op de bank blijven zitten, niks willen, alles maar uitstellen. Op die manier heb ik het huishouden, mijzelf en mijn relatie ontzettend verwaarloosd. Jaren.

Ik ging mijzelf ook pas een uur voor dat mijn ex thuis kwam aankleden, gooide ik nog effe gauw de vuile vaat in de afwasmachine zodat het leek alsof ik in ieder geval iets had gedaan. En dat deed ik niet voor mijzelf.

Ik weet niet waar ik nu de kracht vandaan haal, of hoe ik die knop om heb kunnen zetten maar ik DOE het nu gewoon. Af en toe moet ik mijzelf echt wel keihard een schop onder mijn kont geven maar het geeft ook wel wat afleiding. En ik moet eerlijk zijn; ik begin er steeds meer plezier in te krijgen dat het huis schoner wordt. Daardoor ben ik trots op mijzelf. Krijg ik weer wat meer zelfvertrouwen en dat sterkt me weer om niet te drinken.

Uiteindelijk, als ik op die bank blijf zitten ben ik aan het einde van de dag niet trots op mijzelf. Dan weet ik wel dat ik de boel belazer, inclusief mijzelf. Dan voel ik me looser, een niksnut en dan kan die borrel er ook nog wel bij....

Dat wil ik echt niet meer.

Nu moet je niet denken dat ik ineens als een wervelwind door het huis heen ga, zoveel energie heb ik nog niet. Maar ik doe wel wat ik kan. Stofzuigen, beetje afstoffen, afwas, de was en koken doe ik nu bijna dagelijks. En ik probeer 1x in de week een wat grotere klus aan te pakken, zoals kastjes soppen, achterstallige was weg werken, en vandaag ben ik eens met een ragebol door het huis gegaan. Was errug nodig. :)

En zo is het inmiddels al 15u geweest, een groot deel van de dag al voorbij en ik heb nog niet eens de tijd gehad om aan alcohol of andere ellende te denken. Ik heb dan wel lamme armen en ik weet dat ik vanavond om 23u mijn ogen waarschijnlijk niet meer open kan houden maar ik ben supertrots nu!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lekker 2 uur in de tuin gewerkt.

Kijkt me ineens vanuit het gebladerte een nieuw mereljong aan.

Zo'n dikkerd, zonder staart nog.

Verder een ragfijne blauwe libelle, hommeltjes in de bloemen en een heel klein

helgroen sprinkhaantje op de afvalton.

Daar word ik nou blij van.

 

Jurassic Park 5... een nieuwe kijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer fijn om te lezen dat mensen zich herkennen in mijn verhaal. Dat lost het niet op maar geeft me wel het gevoel dat ik er niet alleen in ben. Dat is erg prettig!

Inmiddels is het gezinnetje weer compleet thuis. De kleine lijkt wat ziekjes dus voorlopig even de handen vol!

Tot gauw!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik was het al weer bijna vergeten, maar ik heb ook nog een "ditje-datje" voor deze dagdraad.

Ik liep vanmiddag met het hondje langs de IJssel en zag allemaal mensen naar de overkant staan turen.

Ook stond er een wagen van de plaatselijke televisie. Bleek dat er  zo rond dat moment een bom uit WO II tot ontploffing

gebracht zou worden. Even gewacht, en ja hoor... dikke BOEM en een hoop zand de lucht in.

Hmmm... ouwejaar is indrukwekkender qua geknal, maar dit was wel weer bijzonderder.

Zó bijzonder dat de hond een gat in de lucht sprong van schrik terwijl ie met oud en nieuw geen moer geeft om dat geknal..

 

Dacht: ik meld het tóch maar even. Voor het ditje-datje gevoel.. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...