Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[lady jane]

[Jannigje]

Dank jullie wel lieve mensen, ik heb al jullie reactie geliked, ze doen me echt goed. 

[Jannigje]

Vandaag moest ik veel denken aan 40 jaar geleden! Toen werd ik voor het eerst opgenomen, ook omdat ik een tumor had. Alleen wist men toen niet of die goed- of kwaadaardig was. Hij zat ik mijn schildklier en dat was zorgelijk. Hij bleek goedaardig, maar dat wachten was toen ook "killing".

Ik moest maar steeds denken aan het meisje van 22 dat daar lag. Tsjonge, wat een verschil met nu. Ik kan me niet herinneren dat ik toen al zo neurotisch was. Ik zal ze jullie besparen, maar geloof me, ik heb er aardig wat opgedaan in de jaren. Misschien kan ik er ook weer een paar afleren.

Wordt vervolgd. Daag

[Lika]

Ik heb jouw bericht weer geliked, omdat je veel 'likes' verdient. 

Knuffel en misschien kunnen ze die neuroses gelijk wegopereren. Zou ook wat zijn...

liefs Jannigje, liefs

[Jannigje]

Lika 

[Berlioz2015]

Heel veel succes! We denken aan je! 

[Sita2]

Ook hier: heel veel sterkte

[Muffin1956]

veel liefs en sterkte 

[lady jane]

so far so good Jannig

nu de rest nog; beterschap

[huttula]

[Kore]

Jannigje

Ik hoorde vanmorgen op de radio dat een waterijsje na een operatie minder pijnklachten geeft, hebben ze proeven mee gedaan, ik meen in het VU.

Dus.....

[Jannigje]

Gisteren kwam ik nogal verdwaasd thuis en keek uit mijn raam naar het enorme ziekenhuis. Het was als een vreemde onwerkelijke droom. Kwam ik daar nu net vandaan! Een rollercoaster van nauwelijks 1,5 dag. Alles in rep en roer en dan weer opeens thuis, alleen en stil. Tjonge.

Wat was dit? "Dit" was heftig, goedaardig, maar toch heftig! Naast mij lag een mevrouw die nog niet wist of haar tumor kwaadaardig was en of de plekjes in haar lever uitzaaiingen waren. Och arme!! Ik kon het bijna niet verdragen, het klonk als mijn verhaal in een nog ietwat mildere vorm. Het bleek achteraf alleen niet mijn verhaal te zijn, althans niet met de uitkomst die de artsen dachten. Het was heel confronterend! Want zij heeft misschien dus wél darmkanker met uitzaaiingen. Het kwam binnen!

En dat ging over haar, nou ja, ook over mij natuurlijk. Over mij in maart. Misschien daardoor wel die verspreking Lars, maart heeft nog veel lading.

Ik voel me nu, ja hoe eigenlijk? Stilte na de storm. Het is alsof een storm over mij heen is geraasd en ik me aan een paal vast moest houden om niet weggeblazen te worden. De storm is voorbij, ik ben niet weggeblazen. Maar nu, die stilte? Wat is dit nu, wat nu?

Wachten, wachten en observeren.

En weer een draad oppakken, nou ja eerst zien te vinden en dan oppakken. 

Nu eerst maar weer een kopje thee. 

[Kore]

Is er iemand die voor je zorgt Jannigje ?

Anders "gewoon" erom vragen hoor, ik kan me nog van de vorige keer herinneren dat er best veel mensen waren die jou maar al te graag wilden steunen.....

Nog maar even niet naar die draad zoeken en in de stilte laten zijn wat is.....Zo kort geleden nog en zóveel gebeurd......Wat komen gaat komt toch wel.......

Lief zijn voor jezelf als  het kan, mededogen toe laten....Liefs van mij 

[Jannigje]

@Kore, dank je wel 

Ja er zijn wel mensen die bijvoorbeeld boodschappen willen doen of me bezoeken. Ik doe mijn uiterste best om hun hulp te aanvaarden en ook te vragen als ik er behoefte aan heb. Voor mij is dat nog heel moeilijk, ik heb zo lang alles alleen gedaan. Ik heb het nodige af- en weer aan te leren.

 

[basta]

O, wat een verwarrende tijd, Jannigje! Heel veel sterkte, en rust, en liefs van Basta.

[smart]

Niet niks.

Vergelijk jezelf niet zoveel met anderen. Er is er maar 1 en dat ben jij. Jij hebt jouw pad. Jouw rozen en jouw doornen.

Sta goed stil bij wat jij  !  meemaakt: met jezelf. You're one of a kind... 

[Lika]

Lieve Jannigje, knuffel voor jou!

[Jannigje]

Dank je Basta en Lika.

Ja Smart, dat vergelijken! Gek word ik ervan en gek maak ik mijzelf ermee. Dat is hard werken voor me: niet vergelijken. Vooral omdat vergelijken bij mij over het algemeen een oordeel inhoudt. 

Fijn Harp, ik hoop dat ze beter naar jou luisteren! En rust, ja zal moeten, dus ga ik doen.

 

 

[Jannigje]

Ik schreef al eerder over het meisje dat 40 jaar geleden werd geopereerd. Als ik aan haar terug denk, merk ik dat zij nog veel meer vertrouwen had, misschien niets eens zoveel in zichzelf, maar nog wel in andere mensen, collega's, de liefde, de toekomst. Zoals een ieder van ons kon zij niet vermoeden wat er voor haar in het verschiet lag. 

Nu ik terug kijk merk ik dat ik heel veel vertrouwen ben kwijt geraakt, er lijken angsten voor in de plaats gekomen en dat stemt me verdrietig. Die angsten zijn ontstaan door overtuigingen die veranderden of omgekeerd, wie zal het zeggen? Maar gaande weg ben ik steeds meer kwijtgeraakt, bijvoorbeeld  contact met mijzelf en anderen. Steeds meer alleen. Daar zijn allerlei verklaringen voor die er nu niet zo toe doen. Het gegeven is er. Wat misschien als noodzakelijk gevoelde keuze begon, is verworden tot ..... Ja tot wat? Mijn enige bekende optie? Het enige wat ik nog kon bedenken, durfde vertrouwen?

Ikheb lang gedacht dat er voor mij geen mensen waren, dat is niet waar. Helemaal niet waar. Ik heb het hier gemerkt bij jullie, ook nu weer. Maar ook in mijn directe omgeving thuis. De kunst is nu voor mij het te durven geloven, doen, aannemen en er naar handelen.

Bij mij is jarenlang nauwelijks iemand over de vloer gekomen. Ik durfde niet meer. Allerlei redenen voor hoor, hele legitieme, ja ja. Och arme ik, och arme ander. Geen kans kregen ze, veel te bang, ik.

Nu ben ik aan het oefenen. Een vriendin heeft me naar het ziekenhuis gebracht, zeheeft me opgehaald en is met mij mee gegaan, naar MIJN huis. Gisteren heb ik twee vrouwen op bezoek gehad! Jawel dames en heren, twee keer bezoek in één week! Volgende week komt er weer iemand!

Het is genoeg geweest, ik vind het doodeng, maar het is genoeg geweest. Ik wil niet meer altijd die angst. Ik wil niet meer die beelden van mijzelf die niet kloppen. Ik was bang dat mijn huis niet goed, mooi, modern, schoon etc genoeg zou zijn, één van de redenen om niemand te ontvangen. En wat zeiden ze gisteren? Wat gezellig is het bij jou? Het past bij jou. Leve de kringloop, de planten, de herinneringen aan vakanties. Dus die reden kan van het lijstje. 

Ik woon in een buurt waar je niet even langs loopt bij iemand, veel mensen komen hier niet graag, de anonimiteit is enorm. Kwam me heel lang goed uit. Dus dit wordt hard werken voor me.

Maar gelukkig zijn jullie er ook. 

19 augustus 2017 bewerkt door Jannigje

[Sita2]

Jannigje Jij (je huis, je leven) MAG er zijn.

Liefs Sita

[Lika]

Lijkt wel een circus bij jou...al die drukte!

Maarre... dames en heren! , Jannigje is aan het leren....

tjemig, wat knap en ja, doodeng. Maar soms valt het mee. Het kan. Ontzettend moedig van je. KNUFFEL!!!!

[Kore]

Op ‎19‎-‎8‎-‎2017 om 15:52 zei Jannigje:

Nu ben ik aan het oefenen

 

Ik oefen met je mee, Jannigje

[Reacher]

Ik vind je ook een lief en zachtmoedig mens Jannigje  Met humor en zelfkennis. 

[Sita2]

Lieve Jannigje, hoe gaat het met je? En je herstel?

[Sita2]

Omhoog!