Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[smart]

Hoe gaat ie meid?

[Jannigje]

De veenbrand

Tatu tatu. Het veen brand, help. 
Roep de brandweer. Die is onderweg, hoor maar tatu tatu.
Alle hens aan dek, slangen uitrollen en spuiten maar. Na een tijd geeft de leider het sein “ brand meester”. 
Probleem  opgelost, crisis afgewend.
Een stukje natuur kapot, wat vegetatie verdwenen, enkele dieren gedood, maar dat herstelt zich wel.
Nog een paar uren nacontrole, voor alle zekerheid.
Maar dan: we kunnen weg, het is over.
Ieder haalt opgelucht adem.

Terug naar de bezigheden van alledag. Vergeten is het veen.

En het veen?
In het veen?

Opeens een knisper? Geknetter? 
Niemand hoort het, niemand ziet het. 
Dan…… opnieuw een brandje! Maar het gaat weer uit zonder dat iemand het heeft gezien, gehoord of gevoeld.

Is er dan niets te zien? Geen enkel signaal?
Voor de meeste mensen niet. Alleen zij die goed kijken en het veen kennen hebben hun vraagtekens. 
De oplettende toeschouwer zou misschien eens voelen naar de temp van de grond. Die zou wellicht merken dat er nogal wat plekken warm aanvoelen en dat als signaal zien.
Maar over het algemeen lijkt het rustig op, in en rond het veen.

Maar het woekert, onder de grond grijpt het om zich heen, onzichtbaar maar onstuitbaar. Tot de volgende uitslaande brand. Tot je er dan weer niet meer omheen kunt.
En dan is men verbaasd, het vuur was toch uit? De crisis afgewend? Het probleem opgelost?
Niet te vatten dat veen. Hoe kan dat nou?

Ja hoe kan dat nou?
Omdat het probleem van het veen dieper gaat dan men in één oogopslag  kan zien , het is veel groter dan men denkt. De oplossingen veel moeilijker dan even een brandje blussen.

Zo gaat dat met het veen.
En niet enkel met het veen.

 

 

[Jannigje]

Woensdag 16 maart word ik opgenomen. Die dag is ook de ingreep.

Ik ben bang.

[Lars]

Och lieve @Jannigje klopt 16 maart wel? 

[lady jane]

woensdag a.s. is de 16e, dan al Jannigje? ik zou ook bang zijn. Hoop dat je ook daarnaast vertrouwen aan kunt boren.

 

[Jannigje]

Oh nee Lars, natuurlijk niet. 16 augustus!! Ik ben er niet goed bij met mijn hoofd. 

Op dit moment ben ik alleen maar bang Jane, het vertrouwen voel ik nu niet, maar ik ga er wel vanuit dat zij hun uiterste best zullen doen. Maar vertrouwen, ik kan het niet vinden, nu. 

[Lars]

Dat is al snel. Je hebt er weinig aan maar ik denk aan je en zal woensdag heel hard voor je duimen dat alles goed gaat

[lady jane]

weet je al een tijd Jannigje?

[Jannigje]

Dank je Lars, daar heb ik wel iets aan hoor!

Nee, Jane, ik moet er om 8.45 uur zijn en dan hoor ik het wel. Ik moet me op de verpleegafdeling melden, daar kom ik na de ingreep ook terug. Als er geen spoedgevallen zijn, zal ik wel vrij snel geholpen worden. 

[Lika]

Lieve Jannigje. 

[lady jane]

dat is fijn, is de chirurg ook nog vers♥
in gedachten ga ik ook bij je zijn hoor.

 

[Jannigje]

Dank je wel 

[Lika]

En ik... Ik schrijf het in mijn boekje en geef je nu een knuffel.

[Jannigje]

Dank je Lika, kan ik nu goed gebruiken. 

[smart]

Oh... ik rook al wat.... verd...

Jan ik duim voor je! 

 

[Jannigje]

Dank je Smart.

Het is ongelofelijk wat angst met een mens kan doen. Ik ben niet alleen bang voor de ingreep. Het gaat veel dieper dan dat. Want hoe "moet" het verder met mij? Na deze ingreep is het een kwestie van wachten. Hoe zal mijn lijf reageren? Zal de tumor krimpen? En zo ja, hoeveel? Genoeg? Of moet er toch nog een operatie volgen?

Maar dat is nog te doen, lastig, maar toch. Maar "de rest"? Bij de GGZ gaan ze ervan uit dat ik genoeg handvatten heb gekregen en genoeg heb geleerd om de depressies te lijf te gaan! Die handvatten heb ik inderdaad gekregen. Ze helpen bij de dingen van alledag, beter mijn grenzen aangeven bijvoorbeeld. Maar ze helpen me niet tegen de diepe wanhoop. Dat probeer ik mijn therapeut nu uit te leggen. Ik heb één keer mijn echte wanhoop laten zien, ik kon het niet meer verbergen en eigenlijk wil ik dat ook niet meer. Ik ben er zo moe van altijd dat deel van mijzelf weg te houden omdat het "te groot" is of "te moeilijk"? Ik ben zo moe van het vechten en van altijd maar mijn best doen om de goede client te zijn die écht heel erg haar best doet om de depressies te lijf te gaan.

 Zij schrok en kon het eigenlijk niet hanteren. Toen moest ik haar helpen om het te kunnen verdragen. 

[Lika]

Oef Jannigje. Oef,oef,oef. Ik wilde dat ik meer wijze Indianenwoorden voor je had. En een dansje dat zou helpen.

ik begrijp je helemaal, denk ik. Niet per sé van waar ik nu in zit, maar van vroeger. De angst, de wanhoop, de hoop van iedereen dat het dan toch beter gaat en maar laten zien dat je wat kunt met die handvatten. Dat laatste herken ik van nu. 'Je hebt toch handvatten gekregen?' 

Lieve Jannigje, wat kun je doen? Eerst de ingreep. Dan is daarna de angst wellicht minder? Een klein beetje licht? 

Je hoeft je voor niemand anders voor te doen dan je bent. Maar hoe doe je dat ? Ik geef je (ZOEF!!!) heel veel liefs.

[Sita2]

Lieve Jannigje, ik denk aan je, bid voor je en stuur je zoveel mogelijk warmte als ik kan

[lady jane]

[Kore]

Lieve Jannigje

Dat het maar goed mag zijn met jou .....en dat alles wat er is mag zijn

[Monster]

lieve dappere Jannigje, heel veel sterkte de komende periode. Je hebt al heel veel mensen geraakt en ik hoop dat je nog veel mensen zult raken. Gewoon met wie je bent.

Ik bewonder jou.

[Antoinnette]

Ik wens je heel veel sterkte Jannigje en hoop dat de operatie goed verloopt

[Sowhat]

Jannigje,Sterkte en kracht voor morgen.

[kruidenthee67]

[Lars]

Lieve Jannigje ik wens je heel erg veel sterkte morgen. Ik denk aan je