Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Dank je Bambam en anderen voor jullie antwoorden. Ik ga proberen er wat bewuster mee om te gaan de komende tijd. Kijken wat het wel en niet met me doet. Als noodgreep op een feestje vind ik het misschien wel okay. Maar chagrijnig worden als iemand geen av-bier in huis heeft is niet de bedoeling. Bijvoorbeeld.

Geplaatst

Ik kan niet tegen het geluid en handeling van het openen van een blikje. Ik begin niet met AV bier, de associatie met echt bier is me te groot.

 

Ik heb een aantal jaren geleden een zelfde soort ervaring gehad Fruitvlieg. Een vriendin was jarig en daar ging ik heen. Ik droeg haar krat bier, wat ik geen probleem vond en vind, en zette het op de veranda. Ik vond het altijd leuk om de flesjes te openen door ze op de rand van het krat te zetten en zo de dop eraf te slaan. Ik stond toen al zeker twee of drie jaar droog. Ik deed dat en zei lachend en een beetje snoeverig;'Ha, ik kan het nog'. Iedereen lachen natuurlijk. En daarna kreeg ik me toch zo'n trek in een biertje, niet normaal. Dat had ik al een hele poos niet meer gehad. Maar de combinatie van dat krat, de omgeving, de voorbode voor wat anders een avond zuipen was geweest, wakkerde mijn trek ineens even heel erg hard aan.

De aanwezige vriendinnen weten van mijn verslaving dus kon ik dit meteen ff delen wat de druk meteen ook weer van de ketel haalde.

 

Kheb het maar niet meer gedaan......

Geplaatst

Ik heb vanmorgen een bijzondere lezing mee mogen maken.

Van een hele simpel sprekende monnik die me soms erg ontroerde.

Ik maak nooit aantekeningen want dan kan uk niet goed luisteren

en ik ben ook nog eens lui. Maar mijn geheugen wist zo snel dingen tegenwoordig

en dat is ook wel jammer nu. Gelukkig schijnt de man hier te wonen en heb

ik wel de naam van zijn site opgeschreven, dus blijkbaar is weinig doen

voor mij nu juist goed.

Wat mij het diepst raakte is dat de actie die ik gisteren ondernam om toch

weer alimentatie te krijgen waar ik recht op heb, me nu een beetje als angst-actie treft.

Misschien komt het juist ook doordat ik uit de passiviteit ben gestapt, maar ook door

de Mindful manier van zijn vanmorgen kwam er een rust en vertrouwen dat ik misschien

helemaal geen advokaten en toestanden nodig heb.

Een beetje een eng loslaten van patronen, want ja, klopt het wel?

Maar een zin: als je moeilijk kunt loslaten dan is dat verslaving.

Die zin kwam een paar terg. Die was voor mij voelde ik.

Ik kan idd moeilijk loslaten. Zo ook dit forum.

Al vaker van plan geweest maar ik ben nog niet zover.

Misschien komende zomer eens niet naar Turkije maar naar Plum Village.

Geplaatst

Heee Akelie, tanxs for asking.

gaat goed met mij. Slechte mensen gaat het altijd goed he, hihihi.

 Was ff helemaal forum moe omdat ze de lay-out weer hadden veranderd en ik het niet meteen snapte:-(. Heb ik toch zo'n hekel aan he. Vervolgens crashte de laptop en wist ik mn wachtwoord niet meer en toen was ik er klaar mee.

 

De pieken en dalen worden steeds wat minder erg en ik heb zaken veel sneller in de gaten. Ben wel weer wat te enthousiast geweest met een nieuw project op mn werk en dat verliep helemaaaal niet volgens plan. Maar dat geeft niet, daar heb ik weer veel van geleerd, hahaha.

En met u?

Geplaatst

Waarom iets loslaten Jane waar je zelf wat aan hebt. Waar je een steun kunt zijn voor anderen.

Waar je leert van de postings van anderen. Waar anderen leren van jouw berichten.

Je hebt veel inzicht in jezelf en weet wanneer je op het forum zit voor de goede redenen en wanneer niet.

Net zoals het echte leven:-)

Verslaving gaat niet over, is mijn overtuiging, dus waarom iets loslaten wat je zoveel heeft gebracht?

Geplaatst

Hij zei ook nog iets over; weten wanneer je moet/mag delen.

Alleen iets delen als je weet dat je de ander niet kwetst.

En moest aan jou denken Agnieta. Ik voelde gisteren me rot.

Ik wilde niet schrijven als ik niets bijdraag, positief dus.

Maar voelde me wel vaker schuldig als ik niet deel of reageer.

Alsof ik je negeer of zelfs buitensluit zo.

Maar zoals Cuong (gelukkig klinkt het als Koen) het zei is het fijner voor mij.

Ik weet dat als ik reageer op jou, zeker na drank, ik al heel snel iets trigger dat jou

kan kwetsen. Ik ben gestopt en jij worstelt nog zo. Dat maakt mij niet beter,

ik ben 61 en jij iets van 20 jaar jonger, dus wie ben ik om over jou te oordelen?

En toch merk ik dat ik ook zo'n stem heb; ja maar ik had het forum niet,

ja maar ...........enz enz. Alsof ik mezelf voortdurend moet goedpraten. En dus nog

steeds iets bij de ander wil leggen, waar ikzelf nog niet aan ga.

Dat vergt nog werk bij mij.

Mijn snoepgedrag vertelt me dat ik mijn compensatiegedrag ook nog lang niet heb losgelaten.

Toevallig rook ik niet, maar ook dat had zo maar gekund.

Ik raad mensen vaak Mindfulness aan, maar oh wat was ik er zelf ver van afgedwaald. Al lang.

Nou, ik ga maar weer eens naar binnen hier. Soms deel ik te snel en dan voelt het een

beetje als weggeven, van diepe ervaringen. En toch niet over kunnen brengen wat ik precies

voelde. Zo moeilijk soms he, delen.

koffietijd dan maar weer even, ook lekker :blush:

Geplaatst

nee Bammie, het gaat er ook niet meer om dat ik dat wil hoor,

maar heel simpel; vanmorgen was ik bijna te laat, omdat ik eerst

bijlees hier en dan pas naar de fietsafstand kijk. En zo heb ik dat ook met

trainen, treinen, en afspraken. Er zit wel degelijks iets dwangmatigs in mijn rituelen.

Meestal niet erg, maar practisch gezien op het randje snap je?
Ik heb gezonde verslavingen en minder gezonde, maar dat ik verslavingsgevoelig ben

dat heb ik wel geaccepteerd. Hoe ik ermee omga, daar heb ik dus nog wat in te leren.

niet iedereens pc crasht op het juiste moment he :face-icon-small-shocked:

Geplaatst

Dat stukje van alles doen wat ik met mezelf heb afgesproken is nog wel een dingetje...

Ben snel afgeleid en dan is er maar weer zo een uur voorbij.

Dus Heintje gaat nog ff wat doen wat ze zou doen en straks ff voor de buis of nog wat lezen.

Fijne avond allen. Later.

Geplaatst

ik las het Fruit

en ik heb dat zelf ook

steeds vaker zelfs,

maar juist dat dient me

alert te houden denk ik.

Ook voor mij kan het zo maar gebeurd zijn hoor.

Ik dacht tot voor kort nog

dat als mijn dochter zou komen te sterven

ik zo maar Leaving Las Vegas zou kunnen opnemen

met eindelijk mezelf in de hoofdrol haha

Geplaatst

Ik weet niet hoe te reageren op een terugval van iemand, zoals vandaag Agnieta meldde.

Ik vind het moedig van haar dat ze het meldde, waar is het forum anders voor.

Tegelijk ben ik boos en voel me machteloos.

Het heeft alles te maken met wat er in mij los kwam afgelopen week.

Oud zeer.

Getrouwd zijn met een alcoholist die droog stond toen we elkaar leerden kennen, zelf op dat moment ook redelijk alcohol de baas.

Samen toen de keus gemaakt dat voor de gezelligheid een wijntje wel kon.

Ging een aantal jaren goed totdat er iets gebeurde waardoor mijn man weer de drank nodig had om hier mee om te gaan.

Tegelijk met de geboorte van onze dochter.

Ging van kwaad tot erger, karakterverandering, verbale agressie, zelf ook meer gaan drinken om hier mee om te gaan.

Geen fijne omgeving om een kind groot te brengen, ik kon gelukkig zelf de controle nog houden. Puur voor onze dochter.

Om een lang verhaal kort te maken: mijn man heeft zich dood gedronken, onze dochter was net vier.

De machteloosheid omdat ik hem niet kon helpen is zo voelbaar en daarbij het verdriet en de boosheid.

Na een aantal jaren ben ik ook weer gevlucht in de alcohol, mijn beste vriend.

Omdat ik geen andere manier wist om met al die gevoelens om te gaan.

Tot bij mij de kentering kwam, april vorig jaar. Sindsdien geen druppel meer gedronken.

En geloof maar als ik zeg dat de triggers er zijn, ik schreef het een paar dagen geleden nog aan iemand. Maar ik ga niet drinken, geen sprake van. Hier zet ik mijn wilskracht in. Zo bang als ik ben dat het eerste glas alcohol het begin van mijn letterlijke einde is.

En dat wil ik niet, kan ik mijn dochter niet aan doen (dit is soms mijn laatste strohalm) maar ook mezelf niet. Daarvoor houd ik teveel van mezelf.

Waarom schrijf ik dit ? Omdat delen mij ruimte geeft en omdat het weergeeft waarom ik niet reageer op mensen die weer zijn gaan drinken. Ik heb echt geen idee wat ik moet zeggen. In mijn huwelijk heb ik alles gedaan. Boos worden, begripvol zijn, de alcohol weggegooid, gedreigd weg te gaan, alles uit de kast getrokken, niets hielp en hierdoor ben ik zelf ook maar meer gaan drinken. in dit stuk vonden we elkaar dan toch iets.

Geplaatst

poeh...Kastanje...dank je wel voor het delen.

 

Lady Jane ook...mooi...wat een wijsheden en stof tot nadenken.

Dat kan zo positief opladen...een interessante lezing, fijn dat je er ons over vertelt.

Maarre...nog geen afscheid nemen van hier....je geeft mij en anderen zo veel...

 

'wat je niet kunt loslaten ben je verslaafd aan'....tja....

En wilskracht....het houdt me bezig.

Geplaatst

Hallo, bijgelezen en wat een bijzondere ervaringen zijn er gedeeld.

BamBam, MijnGerrrit, Sebastiaan(?), roberto, bedankt voor jullie

Steun vandaag. Ik kan mij droog afmelden van de dagpact.

Gelukkig kwam er een goede vriend langs die bekend is

Met mijn struggle.

Vwb av bier. Vorig zomer ook vaak gedronken, maar bracht mij

Wel weer dichterbij een terugval. De associatie hoef ik dus niet meer

En ook geen av wijn. Ben happy met lekkere kruidenthee en gezonde sappen.

Nu lekker ontspannen tv kijken. Fijne avond en welterusten voor straks

Geplaatst

Aggie waarom schop je nu weer? Das toch nergens voor nodig. Iedereen probeert begrip op te brengen en toch ook nog mee te leven met je en jij gaat weer schoppen. Waar is dat nu goed voor joh????

Scheid daar toch mee uit, je hebt nu meer dan genoeg aan jezelf.

Geplaatst

Ik ga nog even niet reageren op mijn ervaringen vandaag met Familie-opstellingen anders dan dat het een erg heftige maar leerzame dag was.

 

Info:

http://www.hellingerinstituut.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=4&Itemid=103

http://nl.wikipedia.org/wiki/Familieopstelling

http://www.familieopstellingen.nl/

 

Eventuele vragen kunnen jullie wel stellen, maar die beantwoord ik op zijn vroegst morgenmiddag pas. Ik ga eerst naar een AA meeting.

 

Met pijn in mijn hart ervaar ik onder andere dat Agnieta is teruggevallen.

Heel erg jammer.

Sterkte en moed met terugkomen.

 

Ik heb tot en met pagina 2 gelezen vandaag. Weet niet of ik aan de rest toekom.

Daarom meld ik me alvast droog en nuchter af voor vandaag en wens iedereen een fijne avond en welterusten.

Geplaatst

gisteren ging het over de leegte

Toen ik 17 was, net op kamers, liep ik es over Hoog Catharijne. Ik kwam honderden mensen tegen, velen met gevulde tassen maar geen dankbaarheid of een blije blik in de ogen. En ik vroeg me af welke leegte ze vol hadden willen kopen. Ik wist toen nog láng niet dat ikzelf verslaafd was. 

Vandaag de dag kom ik regelmatig uit mijn werk, moe, hongerig en ik denk: "Wat zal ik es kopen? Ik heb zin in iets." Dan herinner ik me die oude ervaring en weet ik dat ik een leegte wil vullen, zoals ik dat heb gedaan met sporten, werken, studeren en op het laatst drinken.

De leegte die door sommigen beschreven wordt als: niet met eigen emoties om kunnen gaan, of, niet met tijd om kunnen gaan is bij mij:

Ik wil geluk. Ik zoek dat buiten me omdat ik het binnen mij niet kan vinden. Ik wil voelen : "Nu is het goed." Dat er wat voor nodig is om genoeg aan mijzelf te hebben behoeft geen betoog. En dat het leven niet altijd leuk is, óók niet.

Mijn herstel is dan ook niet naar de buitenwereld gericht, mijn zoektocht is naar binnen gericht. Alleen dáár kan ik het geluk leren en vinden. Soms pluk ik vruchten van dat werken aan mijzelf, vaak hang ik nog van blinde vlekken aan elkaar.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...