Spring naar bijdragen

Zaterdag 25 oktober 2014


Kipje

Aanbevolen berichten

een zus.......................

 

Maar ik wil niet het drama uitdiepen. De essentie, de les gaat over houden van jezelf. Gisteren dacht ik nog dat de les was: kijk es hoe pijnlijk het kan zijn als iemand een oordeel velt, dus doe dit zelf óók niet meer.

 

Nu gaat het toch weer over Liefde.

Hm. Zal wel weer een proces zijn................hebben jullie misschien een formule, een shortcut/quickfix?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Monster, dat is ook mijn thema. En vast dat van vele anderen hier. En de shortcut die bij mij heeft gewerkt is het bovengenoemde boek, De Verslaving Voorbij, dus. Bij mij werkt het, echt. Naast het gestopt zijn en dit forum. Na 40 jaar ploeteren. 

 

Maar ik weet niet of dit onder reclame maken valt - ik denk het niet. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kate, dit doet bijna zéér. 

Mijn familielid zei er nog bij: Je mag dan even clean zijn, JE BENT ER NOG LANG NIET.

 

Waar zou je volgens je familielid dan ook MOETEN zijn? Waar moet je terecht gaan komen?

Mijn stoppen met een verslavend middel is als een treinreis. Het instappen symboliseert stoppen met innemen, verreweg het kleinste en gemakkelijkste deel dus.

Het reizen zie ik als mijn ontwikkeling: nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen zien, nieuwe situaties aangaan. En daar geniet ik zo van dat die trein mag blijven rijden tot zolang ik ervan geniet. 

Het enige doel van de reis wat ik me kan verzinnen is een mooi en fijn oord waar het goed toeven is. Maar ik ben met vandaag, de reis bezig en daar heb ik genoeg aan. Ik weet dat de trein de goede kant op gaat, alles komt goed!

 

Elke dag nuchter is voor mij een succesvolle dag, wat er verder ook gebeurt!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Moet ff iets kwijt kanjers.

Vorige week zondag ben ik gestopt met medicatie voor mijn cholesterolgehalte. Ik werd er echt niet goed van en kreeg overal last van.

Die beslissing maakte me erg onzeker en die onzekerheid is nog niet weg. Merk nu ook dat ik best wel kwaad ben. Ik weet niet precies op wie. Op diegene die mij die medicatie voorgeschreven heeft, (dat is iemand die werkt bij de h. artsenpraktijk maar geen arts is. Ze was ook hoofd van de thuiszorg hier en heeft mijn manneke ook nog verzorgd. Of op de farm. industrie.

Ook al lees ik vaak de berichtjes die ik vast heb gezet, dat die medicatie gewoon slecht is, en dat er zo maar gezegd wordt dat verhoogd cholesterol slecht is om daardoor meer medicatie te verkopen, ik blijf onzeker en voel me niet zo goed.

Drinken is er niet bij hoor daar heb ik totaal geen behoefte aan, in die zin ben ik erg gegroeid maar wat ik nu aan die onzekerheid moet doen weet ik niet.

Misschien toch nog maar eens een afspraak maken met de h.arts. Of maar vertrouwen hebben in mijn eigen lichaam. Want ik mankeer eigenlijk nooit iets.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

een zus.......................

 

Maar ik wil niet het drama uitdiepen. De essentie, de les gaat over houden van jezelf. Gisteren dacht ik nog dat de les was: kijk es hoe pijnlijk het kan zijn als iemand een oordeel velt, dus doe dit zelf óók niet meer.

 

Nu gaat het toch weer over Liefde.

Hm. Zal wel weer een proces zijn................hebben jullie misschien een formule, een shortcut/quickfix?

Processen hebben de eigenaardigheid een begin, een einde en een looptijd te hebben......

Mijn ervaring is dat mijn proces om compleet anders te gaan denken, liefde in mijn leven toe te laten en van mezelf te houden nog wel even in beslag neemt. Ben nu twee jaar onderweg en ik begin gelukkig al resultaten te zien. Die heb ik ook nodig om verder te kunnen gaan, me onafhankelijk te voelen van goedkeur van een ander.

Sterkte Monster!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Sowhat ik had ook gelezen dat  juist van die chol. verlagende middelen, je een hartinfarct, hersenbloedingen enz.kan krijgen.

Ik weet niet meer wat ik moet geloven Jopske. Er zijn in ieder geval wel een hele hoop onderzoeken gedaan naar die middelen en men komt er meer en meer op terug.

Afijn ik moet maar eens kijken hoe ik het nu verder moet doen. voorlopig zit ik aan een lekkere bruine boterham met leverpastei. En daarbovenop een grote teen knoflook. :P

Morgen dienst. ;)

 

Sproetje knuffie voor jou lieverd. Hoe is het met je ouwe doerak. Leeft hij nog het liefst in je schuurtje?

bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Agnieta, wat je schrijft raakt kant noch wal

 

Ik heb een jaar, anderhalf jaar in ontkenning doorgebracht. Ontkenning, stoppen, toch weer beginnen, verliezen en toch weer stoppen.  In die tijd ben ik snel, en diep genoeg, gezonken zodanig dat de familie Jim Geduld heeft gevraagd mij te helpen.

Dat is gelukt. Diezelfde ochtend ben ik begonnen met werkelijk stoppen en heb nooit meer een druppel gedronken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Agnieta, alles mag en alles kan.

Jij hebt genoeg ervaring om te weten dat de één rigoreus om is en de ander nog 20 keer op zijn bek wil gaan voordat de knop om is. En je weet best dat niet iedereen daar jaren over doet. Mijn gevoel zegt dat je deze terugval bagatelliseert en nu wil rationaliseren. Maar gevoel kan liegen. 

Ik vind het verschrikkelijk voor je, maaaaaaaaarrrrr ik wil je niet horen over: Och 2 slokjes get a life.

Je bent teruggevallen of je bent dat niet. Beiden is mee om te gaan, maar het is wat het is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Aggie ik weet niet waarom het, nu ik ouder ben, wel lukt om te stoppen tot nu toe.

Wat ik wel weet is dat de jarenlange nare ervaring met drinken in combinatie met refusal  geen goed gedaan heeft. Ook de katers die ik had, staan me nog heel goed voor de geest. Ik kan nog steeds als ik me er op concentreer, de nare smaak proeven van de refu en de alc. nog steeds weet ik hoe ziek ik altijd was.

Op een gegeven moment denk ik, heb ik gekozen, voor een nuchter leven. Daar is moed voor nodig. Net zoveel als stoppen met drinken. Voor mij is een eerlijk leven nu veel belangrijker dan de alc.

En het is heus niet dat ik nooit geen trek meer heb of dat ik niet meer eens lekker van de wereld wil zijn hoor, die momenten zijn er best nog wel. Maar als ik dan kijk wat de consequenties zijn van een paar uurtjes namaakplezier, een paar uurtjes vergeten dat je nog leeft, dan zeg ik hard NEE DAT WIL IK NIET MEER. Ik weet niet of ik het vol houd maar zo ik er nog steeds tegenaan kijk is dit leven veel beter.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag twee jaar geleden was dit de laatste avond dat ik nog dronk. Zoop, eigenlijk.

Nog één nachtje thuis slapen en dan zou mijn schoonzusje bellen om me te helpen wakker te worden en dan zou ik door mijn ex op een NS station worden afgezet om naar de Detox-opname te reizen.

Mij was niet bekend hoe lang dat zou gaan duren, maar de kliniek die op de Detox zou volgen, duurde twee maanden. Zo lang van huis af, al mijn spullen onbeheerd achterlaten. Huis, haard en autootje. Daar had ik moed voor nodig.

Het besluit om te stoppen en er nooit meer aan te beginnen had ik al genomen op 9 september 2012.

Ik wist alleen niet wat me te wachten zou staan, werkelijk geen enkel idee.

In mijn huisje had ik zoveel mogelijk opgeruimd en gepoetst. Alles wat ook maar aan drinken kon relateren had ik weggemieterd: glazen, flesopeners, alle bier en aanverwante zaken, zelf het flesje Marsala uit het keukenkastje. Een paar flessen wijn die als super te betitelen zouden kunnen worden, het wijnrek, de wijnglazen, werkelijk alles. Het was me duidelijk, ik hoefde nooit geen alcohol meer.

 

Het was een onzekere en angstige tijd. Mijn lichaam was het al aan het begeven en mijn geest was ook niet alles meer. Ik denk dat ik dit besluit op een juist moment genomen heb, het had niet veel langer meer kunnen duren. Dit op stap gaan kostte me onvoorstelbaar veel energie, ik moest tot mijn uiterste gaan. Het lukte.

Wat was ik opgelucht toen ik in de kliniek de onderzoeken achter de rug had en na een laatste blaastest uiteindelijk bij de groep mocht.

........

 

Morgen ga ik met wat lieve mensen wandelen, een flink stuk, zo'n twintig kilometer. Vanavond heb ik ovenschotels gemaakt die ik morgen bij thuiskomst maar in de oven hoef te schuiven. Iedereen blijft eten, zes mensen aan tafel. Ik vier morgen toch wel een feestje, zeker weten!

Mijn huiskamer ziet er niet meer uit als een gebruikershol, je kunt er nu gewoon zijn en het gezellig maken.

Ik ben nog lang niet op orde, maar ik werk er hard aan en dat merk ik, maar ook mensen om me heen.

Het 12-stappenprogramma heeft me geholpen mijn leven te redden en doet dat nog elke dag en daarvoor ben ik onvoorstelbaar dankbaar!

 

Ik schrijf dit hier neer zodat mensen kunnen lezen dat er een weg is, dat het gewoon kan: een leven zonder alcohol. En dat leven is stukken beter dan het ooit geweest is. Ik wil NOOIT meer terug waar ik vandaan kom!

 

Iedereen sterkte en inspiratie met alcohol de baas worden, welke manier je ook kiest, als het maar een manier is die bij jou past en die duurzaam resultaat oplevert.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...