4 jaar hoge dosis Clonazepam en nu er bijna vanaf. (hoop ik)

[Cyclad58]

igen tempo is veruit te prefereren. Dan maar een stuk langzamer afbouwen. Al moet ik 2 of 3 maanden op 0,5 mg Lorazepam blijven, dat is dan maar zo. Denk niet dat dat heel veel kwaad kan. Als ik me een tijdje comfortabel voel taper ik wel weer. 

En psychiaters, tja. Ik heb er nog maar 2 gesproken en die hebben het inderdaad alleen maar over pillen gehad. Verder komt er weinig zinnigs uit en zij doen alsof het afbouwen een makkie is. De praktijk wijst bij het grootste deel van de afbouwers helaas wel wat anders uit. 

En dat slapen is ook een issue. Het ging 10 dagen goed, maar afgelopen nacht sliep ik pas om 2 uur, tot half 8 ongeveer (en tussendoor 2 of 3 keer wakker). Wakker liggen van 11:00 tot 2:00 uur is best lang...... ik vrees, dat dat wel vaker gaat gebeuren en daar moet ik dan maar mee dealen, al went het nooit.

1 augustus 2017 bewerkt door Cyclad58

[Anoniem48]

Dat is balen van het slecht slapen, ik hoop voor je dat het weer snel goed komt! Dat is nu wat ik het meest irritant vindt, dat slapen, afgelopen nacht wel redelijk geslapen sinds weken. Maar ik had gisteren een goede dag, lekker buiten geweest, weer dingen gedaan, en ik ervoer mezelf voor het eerst niet als een vreemde, meer energie. @Cyclad, het kan geen kwaad om op een lage dosis een tijdje te blijven, tenminste dit merk ik bij mezelf. Geef en gun jezelf de tijd.

 

[Kannietmeer]

Hi allemaal. Twee moeilijke dagen gehad. Paniek sloeg bij iedere ontspanning op de bank toe. Dat dat op dag 17 nog moet gebeuren beangstigd me. Wat een heftig ingrijpende zaak is dit toch. Ben behoorlijk in de war waar ik nou goed aan doe. Beter maar doorgaan met afbouwen en ziek zijn op de koop toe nemen? of rustig aan en me depressief voelen en dat het heel lang duurt?  Klachten heb ik toch wel lijkt.... Hoop dat we allemaal weer gezegend worden met goede slaap, want die was ook niet best bij mij  vannacht. Te onrustig. Dus hopelijk nu beter.

[hoopvol]

@Cyclad58... dat is toch een marteling hé dat slecht slapen! Ik herken bij mezelf een beetje hetzelde slaappatroon als bij jou. Ik ga rond middenacht gaan slapen (want ik werk tot 22u) om pas rond 03.00u in slaap te vallen. En rond 07.00u terug wakker. Maar in die paar uren slaap wordt ik toch makkelijk 3 á 4 keer wakker. En dit is nu zo al van december 2016. Ik weet echt niet hoe ik dit volhou en hoelang ik dit nog ga volhouden... ik voel me slecht, maar hoe kan dit ook anders met zo weinig slaap. Ooit komt het goed... maar liever sneller dan laat hoor. 

Liefs, HOOPVOL

[Gast]

ik slaap ook laat in en word vroeg wakker. Ik probeer in te halen in de namiddag. Ik ga om 9 u een fikse wandeling doen en 's avonds rond 9 nog een.  kundalini yoga om me af te matten en dan val ik in slaap. hopelijk worden er vannacht minder schaapjes geteld maar meer vallende sterren. het beste aan iedereen.

 

[Anoniem48]

Als je kunt is wandelen heel erg goed! Voor degene die niet werken; het is beter op tijd naar bed te gaan, ik zeg het nu ook tegen mezelf, want zoals ik al had laten weten; gisteren ging het veel beter en afgelopen nacht ook!

Kannie, ik vind het zo rot voor je, dus beiden maken je erg somber. Heel veel sterkte!

[Cyclad58]

@Anoniem48 Dat wandelen is wel een goede optie. Gisteravond ook gedaan en ik had vannacht een betere nacht, was ergens tussen 12 uur en half 1 vertrokken. 
Het is wel helder, dat die suffe benzo´s je slaappatroon om zeep helpen, zeker in tijden van afbouw. 
@Kannietmeerdat dilemma lijkt me erg moeilijk. Bouw alleen af als je je daar redelijk comfortabel bij voelt. Ik heb inmiddels geleerd dat te snel afbouwen averechts werkt. 

Allemaal veel sterkte! 

[Kannietmeer]

@Cyclad58 ja.  Rustig afbouwen natuurlijk. .. ik merk dat ik in de ochtend veel minder goed kan nadenken,  met meer angst in mijn lijf zit een daardoor huiverig ben om af te bouwen.  In de avond ben ik iets anders,  krijg ik beter zicht op mijzelf en mijn leven,  en focus ik op mijn leven alleen dan lijkt doorgaan met afbouwen het meest verstandig. Dan maar ziek...... 

Als jullie beschrijven wat je doet ben ik echt blij dat jullie dat kunnen.  Ik ga dan twijfelen of ik eigenlijk mezelf niet genoeg push ofzo.  Yoga om je af te matten,  een stevige wandeling twee keer per dag, werken tot 22.00 uur..... ik ben al 10 mnd uit de running. Eerst "gewoon" door een zware depressie. Ik weet niet eens meer hoe het is om zoveel te kunnen doen.  Behalve dat ik in mei fit was en weer gelukkig en capabel en in opbouw was van mijzelf.  Maar ja,  toen wilde ik direct de Lorazepam afbouwen en begon het gelazer. 

Ik kan wat rond hobbelen. Doe een wandelingetje van een half uur. 

Gisteren even naar het Kanaal bij de stad gelopen,  op rustig tempo...niks stevig aan,  wat bramen geplukt en terug gelopen.  Het idee in mijn hoofd is om stevig te wandelen zodat er wat positieve stofjes kunnen worden aangemaakt. Maar daar ben ik ver vanaf. Ik krijg mijn lichaam niet zover.  

Mijn slapen is meestal zo: tussen 23.00 en 00.00 stap ik in bed,  nadat ik pap gegeten heb.  Ik rommel nog ongeveer een uur op mijn telefoon en ga slapen. Val redelijk snel in slaap.  De diazepam maakt me sowieso suf, bijna de hele dag heb ik er last van. Daarna slaap ik 4/5 uur  goed en moet dan vaak plassen.  Daarna slaap ik ook weer 5 uur, maar droom en draai heel veel en ben steeds even wakker.  Maar ik wil slapen.  Laat me slapen.  Ik heb oordoppen die ik in en uit doe tijdens het draaien omdat ik in die fase vreselijk makkelijk last heb van geluid. 10.00 uur ga ik eruit.  Soms eerder maar niet vaak.  Ook overdag val ik in slaap tussen 2 en 4 uur ergens.  Ik kan het alleen tegen houden door van de bank te komen, maar heb daar vaak de energie niet voor.  

Ik puzzel,  ik lees,  kijk You tube,  verdiep me nu ook in benzo buddies en probeer tips te vinden over voeding die kan ondersteunen.  

Mijn huid doet ook raar vind ik.  Herkent iemand dit?  Makkelijk last van pukkeltjes op nek en rug en borst, zit er ook te snel aan moet ik toegeven, maar ik op mijn gezicht voelt het alsof mijn poriën snel vollopen. Vettig en snelle huid aanmaak, ook op mijn hoofdhuid. Ik reinig het soms extra,  maar doe er verder niet echt veel aan.  Zou niet weten wat.  Moet er vooral afblijven denk ik :-/... 

Nadat mijn vriend heeft geworsteld met mijn depressie,  en ik zo blij was dat we die hadden overleefd,  moest ik hem nu toch hierover vertellen.... Hij was zo druk dat ik het steeds uitstelde.  Eergisteren eindelijk toch gedaan. Hij dacht namelijk dat ik ziek was geworden doordat ik bij hem was geweest in juni. Dat moest ik natuurlijk wel even recht zetten.  Zijn reactie was goed.  Maar ik weet dat hij dit moeilijk vind. Omdat hij altijd graag wil helpen en hier alleen maar lange termijn hoop en Hulp is.  Je moet er doorheen.  

 

Nou ja.  Ik had blijkbaar behoefte het te delen.  Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben en weinig last hebben.  

Liz 

[Cyclad58]

Fijn dat je het deelt, Liz. Jouw strijd is een zware, maar je komt er wel door. 

Weet je, dat afbouwen en het weten dat je er ziek van wordt is geen goede combinatie, want je wilt het niet. We willen op de been blijven of in elk geval niet nog slechter worden. Toch zal dat met verder afbouwen gebeuren, om vervolgens er beter uit te komen. 

De keuze moet je zelf maken, maar dat het een moeilijke is besef ik. Ik zit nu ook op de keuze om wel of niet het laatste halfje Lorazepam af te bouwen. Nu gaat het behoorlijk, als ik verder ga weet ik dat het een lastige tijd wordt. 

Mijn psychiater zegt: je moet gewoon lef hebben en het doen. Makkelijk praten natuurlijk, maar er zit wel wat in.

Goed dat je toch die wandeling maakt. Ook al lijkt het gering, elke stap naar buiten is toch een stap voorwaarts. Afleiding is de beste remedie, o0ok al ebt het eventuele goede gevoel snel weer weg. Toch blijven doen!

Jij slaapt wel erg veel, maar meer dan waarschijnlijk heeft je lichaam dat nu gewoon nodig. Laat dat maar gebeuren. 

Het komt goed, daar ben ik zeker van. We moeten alleen geduld hebben. 

Sterkte joh! 

 

[hoopvol]

@ iedereen hier...

ik wil jullie effe danken... dankzij jullie ervaringen en verhalen, sleur ik me door mijn dagen heen. Ikzelf blijf het vreselijk lastig hebben. Vandaag stond ik op, en voelde me vrij goed. Maar tegen de middag voelde ik me terug lastig, opgefokt... ik kon amper mijn kinderen verdragen... wanneer gaat dit alles stoppen... ik ben effe niet meer HOOPVOL. 

Liefs, Vicky 

[Cyclad58]

15 uur geleden zei hoopvol:

@ iedereen hier...

ik wil jullie effe danken... dankzij jullie ervaringen en verhalen, sleur ik me door mijn dagen heen. Ikzelf blijf het vreselijk lastig hebben. Vandaag stond ik op, en voelde me vrij goed. Maar tegen de middag voelde ik me terug lastig, opgefokt... ik kon amper mijn kinderen verdragen... wanneer gaat dit alles stoppen... ik ben effe niet meer HOOPVOL. 

Liefs, Vicky 

 

Ja, wij lotgenoten moeten elkaar er maar doorheen slepen. 
Bij mij gaat het meestal 's morgens ook wat moeizamer, al moet ik zeggen dat het de laatste week behoorlijk gaat. 

Ik merk gelukkig wel, dat ik na elke afbouwstap langzaam aan wat stabiliseer. Nu nog even het geduld hebben om de volgende stap naar 0,25 mg niet te snel te nemen. Heb eind augustus vakantie, best kans dat ik die stap pas op het eind van mijn  vakantie neem, als ik weer thuis ben. 

Vandaag een halve dag thuis gewerkt (volgende week 6 uur per dag naar kantoor, en dan langzaam opbouwen richting fulltime) en zojuist 4 kilometer hardgelopen. Nu kapot, want de wind was een geduchte tegenstander. 

En ja, we komen er doorheen. Het is alleen wat onvoorspelbaar hoe en wanneer. Maar het zal lukken! 

[Anoniem48]

Ik wilde even zeggen dat ieder zelf weet wat hij/zij aankan. Ik heb dagen/weken gehad dat ik aan beweging deed, maar ook periodes dat ik mijn bed lag. Nu ben ik gelukkig weer meer buiten en m'n dingen wat aan het doen. Voel je niet een loser als het even niet gaat, het is zwaar.

Ik heb drie nachten beter geslapen, en gisterenavond wilde ik gewoon naar bed om dat ik slaap had, was ik heel erg blij mee!

We komen er zeker doorheen, maar beter geleidelijk dat je je wat beter voelt dan snel, alles in jouw tempo.

[Kannietmeer]

Jongens, ik weet het echt niet meer! Ben net als @hoopvol... niet zo hoopvol meer. Ik twijfel of ik dit aankan. Vooral omdat ik het in mijn kop niet rustig krijg.

Mijn vriend zegt nu dat ie geen romantische liefde meer voor me voelt, al sinds de depressie vorig jaar bij mij begon. Mijn depressie was weg in mei/juni, en toen begon het benzodrama. Hij wil er verder helemaal voor me zjin en onze vriendschap is zo ongelooflijk goed. Maar ergens in mij ben ik in paniek. Ik kan dit niet aan. Dit zorgde voor drie vreselijke dagen. Gisteren kon ik alleen maar huilen, stoppen, weer huilen, de hele nacht daarvoor zeer zeer slecht geslapen. Ik zat steeds half in een paniekaanval,  ik wil niet meer eten of drinken, moet mezelf dwingen, mijn ouders helpen daarbij. Voordat ik gisteren ging slapen weer met mijn vriend gesproken  en kon rustig slapen, was ook kapot natuurlijk, maar bij het wakker worden direct overspoeld met de spanning en trillend lijf en trillende spiertjes.  De stress die er in mijn kop komt doordat hij eerlijk met me sprak, triggert lijkt wel een hoop negatieve reacties.

Vandaag kan ik niks verdragen en ik blijf maar momenten hebben dat ik ga kokhalzen als ik even rondloop. Mijzelf afleiden lukt bijna niet, omdat mijn hoofd in een soort superfocus naar mijn vriend uitgaat, of anders alleen maar negatief denkt dat mijn leven eraan is. Wat ook zo is helaas. Ik kan even niet bij de dag leven, gewoon in het hier en nu zijn, en dat is precies wat je moet doen. Alleen vandaag bestaat en die moet je overleven zoals die dag zich aandient. De zon die schijnt en achter wolken verdwijnt en het licht in de kamer wisselt maakt me gek, mijn ouders die geluid maken en dingen doen  kan ik niet verdragen, met de deken op de bank en fleece vest aan en dikke sokken anders heb ik het koud. Vanmorgen pap gedronken, vanmiddag 1 boterham en 1 kracker gegeten. Nu een smoothie. Het is te weinig. Vandaar misschien ook de kou. Ik kan mezelf afleiden door nu te schrijven, en zodra ik stop, denk ik aan mijn vriend en voel ik de paniek opkomen en de pijn. Ik kan nu niet rouwen, ik kan alleen maar flippen. Mijn lichaam wil niet meer. Mijn telefoon staat op stil want ik schiet tegen het plafond als ie piept.

Nog meer slecht nieuws: voordat ik de depressie kreeg in okt '16, had ik me in febr '16 al ingeschreven voor een therapie omdat ik uit een relatie van 20 kwam met een narcist en daarnaast heel strikt en christelijk ben opgevoed en dat zat mij in de weg. Gisteren kreeg ik eindelijk een telefoontje voor een intake, maar omdat ik zo naar de haaien ben met door de benzo's zit dat er voorlopig niet in. Zou dan elke week voor 9 mnd therapie krijgen om alle shit te verwerken en mijn gedachten en reacties weer gezond te krijgen. Heb ik dus zo lang op gewacht, zo lang voor gevochten, zware depressie van overleefd, en nu kan ik de therapie die me zou kunnen helpen niet volgen, omdat ik lichamelijk en geestelijk in de benzo grot zit. Als ik hier mocht vloeken dan deed ik het.....

Ik heb nog een vraag voor jullie en misschien voor overlevers  @Gaba@sneeuwhoen @Ikbenzovrij: op benzobuddies schreef iemand dat niet iedereen Diazepam/Valium kan verwerken ( als ik het goed begrijp) Dit zorgt er voor dat het afbouwen dan nog moeilijker wordt. Iemand daar een idee van of iets over gelezen in de zoektocht? Ik wil het graag begrijpen en misschien onderzoeken om te zien of het bij mij wel klopt zo. Het is dag 21 en zou ondertussen toch wel wat beter moeten zijn. Het zal ook de stress zijn van de relatie misschien, maar

feit blijft dat ik het zo bijna niet meer verdraag. Ergens wil ik dat dit allemaal gewoon stopt... ik ben niet gemaakt voor dit leven :-(

Dat ik jullie kan schrijven hier, helpt wel een beetje. Zet het een beetje op een rijtje en jullie weten tenminste grotendeels ook echt hoe het is.

Sorry voor de zwartheid....

[hoopvol]

@Kannietmeer

wat erg dit hier allemaal te lezen van jou... dit is allemaal zwaar om te dragen... ik ben wel blij dat je alles toch een beetje probeert van je af te schrijven. 

Ik wens jou veel moed, sterkte, en snel helderheid en beterschap. 

Dikke knuffel, HOOPVOL

[sneeuwhoen]

Hoi Kannietmeer,

Excuseer je niet voor je zwartheid.

Het is nu eenmaal gitzwart, als je het hierin bijna niet meer kunt uithouden.

Wat een lijdensweg, hè? Ik weet het, het is vreselijk.

Je kunt nu echt helemaal niks er bij hebben. Ook een heel ongelukkig tijdstip van je vriend, om hier nu mee aan te komen zetten. Nergens meer tegen kunnen en alles triggert als een gek tijdens de ontwenning. Al het negatieve wordt dan ook vreselijk uitvergroot. Ik herinner mij, dat mijn perceptie na elke stap veranderde .

Drie weken op dezelfde dosis zitten en nog van die ernstige, niet te harden klachten hebben, ik weet er alles van.

Dit is absolute hel en paniek. Het klopt wel, hoor. Je zit ook met eten, hè ? Neem een halfje mirtazapine voor de nacht. Dan ga je beter eten en dan kom je wat beter je nachten door. Later kun je dit wel weer afbouwen. Het is maar een beetje. Volhouden en bedenk. Dat het echt beter wordt. Echt waar. Doe geen rare dingen, wicht. Of trek aan de bel bij de hulpverlening als je er tussenuit wilt knijpen, omdat dit lijden te groot is. Ik kwam nog net op tijd in een kliniek terecht. Wat is het toch wat met die pillen. In de kliniek ging zowat iedereen verslaafd aan de lorazepam de deur weer uit. Schande ! Ik niet en jou zal dit ook niet weer overkomen.

Niet weggaan hoor. Sterkte maar weer. 

En je mag al je negativiteit hier laten horen, zonder excuses te maken.

Heb je een tca of een ssri als antidepressivum? Zonder benzo ga je vaak meer merken van bijwerkingen van dat spul. Van zo' n tca had ik meer last dan van de sertraline/zoloft.

En de therapie kan later wel. Kun jij niks aan doen. Overmacht.

5 augustus 2017 bewerkt door sneeuwhoen
Foutje

[Anoniem48]

Sneeuwhoen, lief bericht naar Kannie, helemaal mee eens, het is loodzwaar. Nogmaals Kannie heel veel sterkte, en Sneeuwhoen kan het best advies geven, de ervaringsdeskundige hier.

Sneeuwhoen, ik zit nog niet zo ver als Ikkannie in de afbouw, maar vanaf gisteren ook somberheid erbij, ik zie veel meer, dus ook veel negatieve dingen die een enorm impact hebben, ook herbelevingen van mijn trauma. Mirtazepine, kun je die van de huisarts krijgen, ik zit nog op die k lorazepam. Diazepam gaat bij mij ook niet! Even nog voor de duidelijkheid, ik heb 7 mg lorazepam eraf in 5 maanden, plus nachtdosering seroquel 25 mg. 

Wat de GGZ doet met mensen is verschrikkelijk! Maar in de verslavingszorg moet je ook oppassen, allerlei diagnoses willen ze je opplakken, dit is niet gelukt. Toen nog zwaardere pillen, waar ik voor pas! Ik kreeg 5 jaar geleden de lorazepam met een mooi verhaal erbij, en ik heb ze geslikt alsof het oxazepam 10 mg waren. (dus 4 maal 2,5 mg lorazepam) Totdat ik de DDD lijst tegen kwam en me rot schrok! Ik heb nl vroeger wel oxazepam gebruikt, maar ging er zorgvuldig mee om ( 3 maal 10 mg max per dag). Dit is ook geen aanrader hoor voor de lezers, geen pams aan laten smeren!

Zoveel afkickklachten, geheugenstoornis, hoe lang duurt dit? Ik ben nu ook regelmatig erg boos, wat een rotzooi.

@Kannietmeer, je mag me altijd schrijven en gewoon jezelf zijn, sterkte! X

[Cyclad58]

@Kannietmeer ik hoop dat het al wat beter met je gaat. 
Natuurlijk hoef je je niet te verontschuldigen voor je bericht, het voelt zoals het voelt. Sterkte joh!

En het is waar,  artsen schrijven pammetjes te pas en vooral te onpas voor. Nu is het in tijden van crisis nog wel te bergrijpen, maar een arts die 10 mg Lorazepam voorschrijft treedt wel ver buiten zijn boekje vind ik. Tijdens een crisis vertelt de arts ook doodleuk dat de pam je gaat helpen, maar dat je later weer moet afbouwen `maar dat zien we dan wel weer`. 

Ik zit net als kannie ook op dag 21 van een afbouwstap (bij mij Lorazepam) De stap van 1 mg naar 0,5 mg gaat nu vrij behoorlijk, maar ik wil liever iets langer stabiel blijven. De arts wil dat ik doorpak, maar dat leidde de vorige keer tot te snelle afbouwstappen en te heftige reacties. Het stomme is dat ik nu nog begin te twijfelen ook. Moet ik niet doen. 

Allen succes in de strijd!

[Anoniem48]

Als je veel afkickverschijnselen hebt, zeggen de artsen altijd dat het aan jou ligt, die artsen niet geloven! Als het allemaal zo makkelijk was, zou dit soort trieste heftige verhalen hier niet lezen. Afbouwschema heb ik niet, ik doe het wat ik aan kan, het lukt mij nog niet om na ruim 7 weken af te taperen. Ik ben al blij dat ik wat meer kan slapen! Luister naar je lichaam, en schaam je niet! We zijn toch slachtoffer, ik heb een hekel aan dit woord, van de farma industrie. En de bezuinigingen, iemand pillen geven is zoveel makkelijker toch. Het is schandalig! Ik heb al veel gelezen erover. Ook over mensen die lichamelijk erg ziek zijn, hier zal ik verder niet over uit wijden. Ik word nogal boos hierover.

Voor Ikkannie, dit is idd wel een erg rot voor je, heel veel sterkte! Blijf jezelf, er zijn hier mensen voor je om van je af te schrijven en advies te vragen.

[mama]

Ik wil via deze weg iedereen nog even sterkte wensen en zeggen dat het echt goed komt. 

Ik heb mijn hele verhaal hier een tijdje geleden geplaatst en ik ben nu iets langer dan 8 maanden van de benzo's af.  Vorig jaar deze tijd was mijn leven een hel en kwam ik erachter dat deze "medicijnen" mij veel zieker maakten. 

Ik wil nog 1 keer zeggen dat mijn leven er nu al veel rooskleuriger uitziet. Ik heb nog minimale klachten en het grootste gedeelte van de tijd ben ik klachtenvrij.

Ik kan 1 ding zeggen en dat is dat het dagelijks voorschrijven van een benzodiazepine ernstige ziekmakerij is. dat alles wat jullie hierboven schrijven zo waar is... het is zo erg wanneer je in de waarheid ontkent wordt door artsen. 

Maar onthoud het komt absoluut goed. 

Blijf ook vooral jullie verhalen hier delen,  zo komt dit forum bovenaan te staan bij zoekopdrachten  en wie weet redden we zo levens... want zo erg is dit probleem.

Naast benzobuddies zijn er overigens ook besloten facebookgroepen waarin vele slachtoffers wereldwijd hun leed delen en elkaar steunen. 

World benzodiazepine awareness day op 11 juli  is in opkomst en dit is ook een super initiatief van supermensen die deze ellende hebben meegemaakt. 

Heb hoop lieve mensen ❤

 

 

 

[Anoniem48]

Mooi geschreven Mama, en zo waar! Gisteren was ik zo somber, vandaag heb ik weer 'hoop' gelukkig. Weer een opleving, al heb ik allerlei lichamelijke ontrekkingsverschijnselen en geheugenproblemen, en moeite met helder denken schrijven. Ja, dat zal beter gaan, maar dan moet de dosis iets ophogen, en dat is niet de bedoeling voor ons. Het is enorm zwaar, maar toch heb ik in die 5 maanden al meer kunnen lezen en leren dan die 5 jaar dat ik gedrogeerd was!

Misschien mag ik het niet schrijven hier, benzodiazepinen zijn moeilijker te ontwennen dan harddrugs, ik heb het gelezen en gehoord van de psychiater. Is wel bijzonder dat hij dat zei, geeft hij toch het toch toe wat ze zomaar verstrekken. Ik heb voorlopig geen afspraak met hem, hij kon de tweede keer zeker geen kant op met mij, en zo moet je het hebben, en er tegenover staan, laat je niks op de mouw spelden of aansmeren!

Benzobuddies is een goede site, daar heb ik ook veel info gevonden en de moed om door te gaan, geeft veel steun.

 

[Kannietmeer]

Lieve mensen, 

Wat zijn we moedig. ...ik heb zoveel respect voor jullie!  Niet normaal. Wat wij moeten doorstaan soms. Wanneer ik dit volbreng hoop ik die moed nooit te vergeten. Want dat is het echt.  En tegelijk voel ik nu amper moed om beter te worden omdat ik dan ook moet leven.  Niet leven lijkt soms beter zodat ik niet zoveel hartzeer mee hoef te dragen waar ik niet mee om kan gaan. Ik weet het. ..zal ook weer door de pillen komen.  Maar is ook de angst dat mijn vriend nooit meer helemaal mijn vriend zal zijn.  Dat wil ik niet voelen of meemaken.  

Het is moeilijk me op mijzelf te focussen en te leven. Niet te denken dat ik iemand nodig heb specifiek... zou ik therapie voor volgen omdat ik me emotioneel te afhankelijk voel ofzo. Maar nu dus even niet.  

@mamafijn te horen dat je het gehaald en overleefd hebt. Heb je de stapjes uitgezet en de verlaging gewoon volgehouden of luisterde je naar je lichaam en ging je dan pas weer verder? 

 

@Anoniem48 je mag hi1x doorheener echt alles schrijven denk ik.  Waarom niet?  Alleen niet grof zijn.  Dat is alles.  We weten ondertussen wel dat het echt heel erg is en erger dan harddrugs.  Daar ga je 1 X doorheen en "klaar". Die moeten hun coping aanpakken. 

Ik ben geen medicijn junkie en jij ook niet. Ik wilde er dolgraag vanaf maar die hoop werd snel in de grond geboord door mijn lichaam. 

Sterkte allemaal weer! 

6 augustus 2017 bewerkt door Kannietmeer

[bolletje]

Dank je voor je bericht Mamma en een hele knappe prestatie  

Lieve Kanmeer,

Soms hebben de rotgevoelens niets te maken met medicijn gebruik maar meer met de onderliggende problemen. Waarom je bent gaan slikken. Door de schuld te zoeken bij het medicijngebruik leg je die rotgevoelens een beetje buiten jezelf. Zoiets van het ligt aan de pam. dus kan ik er zelf niets aan doen. (Ik weet het.. zal ook wel weer door de pillen komen) Maar doordat je niet meer slikt, onderdruk je ook niet meer en alle komen gevoelens weer naar boven. Je wordt overvallen door die gevoelens en weet je vaak geen raad omdat alles tegelijk komt en je overspoeld wordt.

7 augustus 2017 bewerkt door bolletje

[Anoniem48]

Hoi Kannie,

Ik vind dat het wel indirect met het pillengebruik te maken heeft, bedoel ik mee dat de pillen hebben geholpen om de boel, waar je dus last van had, weggedrukt hebben, die gevoelens waar je dus eigenlijk toen iets mee had moeten doen. Ze werken als een filter, ik merk dat dus ook, onverwerkte emotie's komen nu naar boven, wat heel rot is! Je weet wat ik je in een pb verteld heb. Het is dus en en! Bolletje je hebt wel gelijk, maar zoals ik het zie.

Mensen mogen niet gedrogeerd worden met pillen, een rouwproces kun je bijvoorbeeld niet verwerken.

Pfff ik heb allerlei lichamelijke klachten, en heb gisteren een half uur gefietst om mijn bloedcirculatie te verbeteren, zo koud en koude plekken overal, bloeddruk hoog. Ik doe dit als ik het kan, even frisse lucht en beweging, goed voor je.

Kannie schrijf gerust, het is echt grote troep die pillen. En het gaat allemaal goed komen!

[Kannietmeer]

had iets gezegd maar is niet af en wil het liever niet zo doen. Morgen reageer ik vast wel weer maar dan echt..

7 augustus 2017 bewerkt door Kannietmeer

[bolletje]

Klinkt niet goed Kannietmeer. Houd vol hé? Je kan het.